Bekijk Volledige Versie : Het gaat om de Iraakse taart
`Het gaat om de Iraakse taart'
Door onze correspondent Joris Luyendijk
,,Als ik heel eerlijk ben, ja, dan vind ik de aandacht voor de oorlog in Irak overdreven.'' Ze kijkt ongemakkelijk naar het straattafereel in het centrum van Beiroet en wil haar naam noch religie geven: ,,Anders reduceer je mijn meningen tot mijn religieuze achtergrond. Mijn meningen staan op zichzelf.
,,Waar waren de demonstraties toen Libanon 25 jaar lang werd gebombardeerd, bezet, aangevallen? Een aantal keren was er de mogelijkheid om de oorlog te beëindigen, maar wat deed de buitenwereld? Die keek de andere kant op of stuurde wapens en geld naar een van de milities. Niks demonstraties voor vrede.
,,Weet je dat er wereldwijd één massademonstratie is geweest tegen de Israëlische invasie van Beiroet in 1982? Juist, in Israël. De rest van de Arabische wereld... niets. Dat zegt toch wel heel veel.
,,En heb je het nu gezien? Overal in de Arabische wereld werden de demonstraties tegen de oorlog in Irak geregisseerd door de regimes of keihard neergeslagen. Behalve hier in Libanon. Want wij hebben toch nog iets van vrijheid. Zag je hoe de demonstranten in Jordanië foto's van Abdallah met zich meedroegen? Abdallah is hun koning. Hoeveel gekker kan het worden? Abdallah helpt de Amerikanen om Irak aan te vallen en dan ga je protesteren tegen die aanval met... Nou ja, je begrijpt het.
,,En die Europeanen... Waar waren de demonstraties toen Beiroet maandenlang door Israël en later Amerika werd gebombardeerd? Waar was toen de zorg om onze humanitaire omstandigheden? Drieduizend doden nu in Irak. Dat is afschuwelijk, ik kan er niet van slapen. Maar in Libanon vielen meer dan honderdduizend burgerdoden.
,,Ik herinner me nog goed hoe wij soms tien dagen zonder water zaten. Midden in de zomer, nou, je kunt je voorstellen hoe je je dan voelt als vrouw. Dan slopen we midden in de nacht naar een vriendin die precies op de frontlijn woonde, en wel water had. Een keer waren we net weg toen Israël een gigantische bom op haar flat gooide. Ze dachten dat Arafat daar verscholen zat. Dat zat hij niet, maar iedereen in dat huis was wel dood.
,,Al dat gepraat in Europa dat de VN een essentiële rol moeten spelen in de wederopbouw. De Europeanen zijn net zo erg als de Amerikanen. Het gaat ze alleen maar om de contracten en het geld. Ik heb nooit iemand gehoord over een essentiële rol voor de VN toen hier in Libanon de burgeroorlog voorbij was. In plaats daarvan kregen we de Syrische bezetting. Toen Blair voordat de oorlog begon steeds naar Bush vloog, dat was niet om de oorlog voor te bereiden. Dat was om te onderhandelen over wie welk deel van de Iraakse taart zou krijgen. Olie, olie, olie. Wij Libanezen hebben geen olie en dus interesseert het niemand wat.
,,Wij Arabieren zijn verdeeld en dus machteloos. Ik zag laatst hoe een Koeweiti hier werd uitgescholden. Omdat ze de Amerikanen erbij hebben gehaald. Als een klein jochie dat op het schoolplein in elkaar wordt gemept door een groter jochie, en dan een nog groter jochie erbij haalt om hem weer in elkaar te meppen. De lafbekken. Maar wat kunnen ze anders? Kleine landjes als Libanon en Koeweit zijn speelballen, meer niet. En dan kun je beter een speelbal zijn met olie.''
Copyright: Luyendijk, J.
`Al die beloftes en die grootspraak'
Door onze correspondent Joris Luyendijk
Hoe denken Arabieren over de situatie in Irak? Berichten van de Arabische straat.
,,Het is een vernedering. We kunnen er lang over praten of kort, maar dat is het: de val van Bagdad is een ontzettende vernedering voor de Arabieren.'' Amr zucht diep en pakt nog een sigaret. Hij is een hoge ambtenaar van middelbare leeftijd met twee dochters op een goede middelbare school in het christelijke deel van Beiroet. Zelfs is hij soennitisch moslim, de tak van de Islam waartoe tachtig procent van 's wereld 1,2 miljard gelovigen behoren, onder wie Saddam Hussein.
,,Ik ben weer begonnen met roken, niks aan te doen. Mijn vrouw begrijpt het, zegt ze. Die beelden van de slachtoffers van bombardementen, van de stervende Iraakse kinderen in het ziekenhuis omdat de Amerikanen de elektriciteit nog niet hebben aangesloten. Dat is mijn volk daar, onverdraaglijk.
,,Heb je die Sahhaf gezien, die Iraakse minister van Informatie? Ik bedoel, dat was dus het gezicht van de Arabieren de afgelopen drie weken. Die man was trouwer aan het regime dan het regime zelf. Tot op de laatste dag bleef hij volhouden dat er niks aan de hand was. Dat is zo vernederend. Dat een geweldig land als Irak zo'n man voortbrengt. En dat hij ons zo schaamteloos voorliegt.
,,Echt een rare vent ook. En al die scheldwoorden die hij gebruikte! `Awrad', bastaarden. Zo'n woord is echt beneden peil voor een Arabische hoogwaardigheidsbekleder. Sommige woorden van Sahaf kenden we niet eens, zoals `uluzj'. Dat moest ik opzoeken in het woordenboek. Betekent parasiet, wild zwijn, of ongetemde ezel. Wist je trouwens dat Sahaf een sji'iet is?
Ik heb die opiniestukken ook gelezen, ja, dat de val van Bagdad vergelijkbaar is met de Arabische nederlaag tegen Israel in 1967. Al die beloftes en die grootspraak, en dan niks. Een ontluisterende ontmaskering. Saddam was de man die het op durfde te nemen tegen het machtige Amerika. En dan zijgt alles zo in elkaar.
,,Het is het failliet van de Arabische dictatuur. Er moet iets anders komen, want regimes zoals die van Saddam klappen als het erop aan komt in elkaar. Niemand in Irak wilde vechten voor Saddam. Zag je die speeches van hem? Hoe hij iedereen opriep tot verzet? Maar de mensen keken wel uit. In die laatste speech riep hij alle soldaten op om zich aan te sluiten bij de dichtstbijzijnde eenheid. Toen wist ik dat het voorbij was. Als president richt je je niet op zo'n manier tot de gewone soldaten. Er hoort een commandostructuur te zijn, die soldaten hadden zich allang moeten aansluiten.
,,En dan die plunderingen, zag je hoe zelfs kinderen en oude vrouwen erop uit trokken om te stelen wat ze konden? Dat doet echt pijn, als je dat ziet. Hoe die mensen alle trots achter zich laten om een autoband te bemachtigen, of een kast. Daaraan zag je dat dit regime één grote parasiet is geweest, die het land en het volk leegzoog. Men was gebroken, overgeleverd aan de Amerikanen. Saddam was gevreesd en niet geliefd, het hele regime was gebaseerd op een leugen.
,,De val van Bagdad is onze elf september: barbaren die met een klap alles op zijn kop zetten. Barbaren ja, de Amerikanen konden wel de olievelden beveiligen maar niet de musea. Dat zegt toch alles?
Copyright: Luyendijk, J.
Schrijf Joris nog steeds voor de NRC?
ps. Dat in 1982 niet werd gedemonstreerd had lijkt mij te maken met het feit dat er toen geen massa-media was. Bovendien gaat men pas demonstreren wanneer een zaak de mensen direct raakt.
Geplaatst door lennart
Schrijf Joris nog steeds voor de NRC?
ps. Dat in 1982 niet werd gedemonstreerd had lijkt mij te maken met het feit dat er toen geen massa-media was. Bovendien gaat men pas demonstreren wanneer een zaak de mensen direct raakt.
Ja hij schrijft nog steeds voor de NRC. Ik plaats hier af en toe wat van zijn artikelen omdat hij zo goed en leesbaar schrijft.
Dat Libanon de mensen niet raakt daar gaat juist haar verhaal over.
Simon
Geplaatst door Simon
Ja hij schrijft nog steeds voor de NRC. Ik plaats hier af en toe wat van zijn artikelen omdat hij zo goed en leesbaar schrijft.
Dat Libanon de mensen niet raakt daar gaat juist haar verhaal over.
Joris = haar???
Dat Libanon mensen niet raakte kwam omdat er niet zoveel aandacht voor Libanon was als dat er voor Iraq was voordat de oorlog begon. Joris doet geen poging om uit te leggen waarom Libanon geen massademonstraties trok en de Irak oorlog wel.
Geplaatst door lennart
Joris = haar???
Dat Libanon mensen niet raakte kwam omdat er niet zoveel aandacht voor Libanon was als dat er voor Iraq was voordat de oorlog begon. Joris doet geen poging om uit te leggen waarom Libanon geen massademonstraties trok en de Irak oorlog wel.
Joris tekent in deze serie meer wat levendige verhalen van de straat op en voegt daar weinig aan toe.
En Joris is niet 'haar' maar hij tekent de woorden van een vrouw in Libanon op.
Simon
Geplaatst door Simon
[B]Joris tekent in deze serie meer wat levendige verhalen van de straat op en voegt daar weinig aan toe.
Ja, dat is dus :jammer: Ik vind hem geen goede journalist.
En Joris is niet 'haar' maar hij tekent de woorden van een vrouw in Libanon op.
Aaah ok, ik ben dom :maf2:
Geplaatst door lennart
Ja, dat is dus :jammer: Ik vind hem geen goede journalist.
Aaah ok, ik ben dom :maf2:
Nou hij heeft wel een "gouden pennetje" ontvangen als veelbelovend talent. Maar dit is een serie die hij zo maakt (met dat letterlijk optekenen). Hij heeft ook meer gedegen journalistieke artikelen geschreven. Ik zal er wel eentje hieronder plaatsen als voorbeeld.
Simon
NRC Handelsblad - Zaterdag, zaterdag 29 maart
Het leven verzilveren
Oorlog is kinderspel vergeleken met de bezetting van Irak
Joris Luyendijk
Hoe konden de Amerikanen de reactie van het Iraakse volk zo verkeerd inschatten? Men rekende op een herhaling van 1991 toen het Iraakse volk in opstand kwam tegen Saddam Hussein nadat de geallieerden zijn troepen uit Koeweit hadden verjaagd. Maar zo lijken de Irakezen het ditmaal niet te zien.
Het onverwacht taaie verzet waar de Amerikaanse en Britse troepen nu tegenaan lopen bij hun opmars naar Bagdad is peanuts in vergelijking met wat hen wacht als Saddam eenmaal ten val is gekomen. De oorlog zullen de Amerikanen nog wel winnen, maar de bezetting wordt een bloedige puinhoop. Een puinhoop die het Midden-Oosten op zijn grondvesten kan doen schudden.
Dit zegt dr. Diaa Rashwan, de belangrijkste onderzoeker aan het Al-Ahram Centrum voor Strategische Studies in Kairo. Hij is politicoloog, gespecialiseerd in politieke islam en fundamentalistische bewegingen zoals Al-Qaeda.
Een Arabisch gezegde luidt: voorspellen is moeilijk, vooral als het om de toekomst gaat. Maar als een van de weinigen schreef Rashwan nog voordat de oorlog was begonnen dat de wereldwijde veroordeling van de Amerikaans-Britse aanval in Irak een toenadering zou bewerkstelligen tussen volk en leider: ,,De Iraakse bevolking en het regime zullen zich nu bijzonder gesterkt voelen in hun strijd omdat ze weten dat ze het internationale recht aan hun kant hebben.''
Hoe konden de Amerikanen de reactie van het Iraakse volk zo verkeerd inschatten? Ze rekenden op een herhaling van 1991, toen het Iraakse volk in opstand kwam tegen Saddam Hussein nadat diens troepen door de geallieerden uit Koeweit waren verjaagd. Saddam Hussein voert immers een bloedig bewind, terwijl de Amerikanen democratie en vrijheid zeggen te komen brengen.
Maar zo lijken de Irakezen het niet te zien. De bevolking houdt zich nu al ruim een week in het beste geval afzijdig. De volksopstand in Basra waarover diverse Westerse media deze week berichtten, bleek Britse propaganda. In het gebiedje in Zuid-Irak dat nu is veroverd, worden de Amerikaanse en Britse troepen met wantrouwen ontvangen en bejegend. De humanitaire hulp doet daar weinig aan af, bleek woensdag uit het verslag van een embedded journalist van de BBC. ,,Bedankt, ja. Wanneer sluiten jullie het water aan?'' bitste een inwoner van het `bevrijde' Safwan tegen de Britse soldaten die een vrachtwagen vol goederen kwam afleveren.
Aldus tekent zich de tweede kolossale intelligence failure van de CIA in twee jaar af. Nadat de Amerikaanse geheime dienst eerst de groei en plannen van Al-Qaeda miste, lijkt deze nu de stemming in Basra en omstreken volstrekt verkeerd te hebben ingeschat.
Wat nu volgt is speculatie, geeft Rashwan toe in zijn kantoor in het centrum van Kairo. Maar het is zogeheten `geïnformeerde speculatie' op basis van beschikbare bronnen en ervaringen uit het verleden. ,,Het gaat hier in essentie om geloofwaardigheid'', zegt de politicoloog, ,,en die heeft Amerika op dit moment niet. De Arabische wereld gelooft gewoon niet dat Amerika het goed bedoelt. Afkeer van Saddam betekent niet automatisch vertrouwen in de Amerikanen.''
De Irakezen zijn niet dom. Rashwan: ,,Ze hebben de afgelopen maanden op hun satelliettelevisiestations de demonstraties tegen de oorlog gezien. Miljoenen! Niet alleen in de Arabische wereld maar ook in de Westerse hoofdsteden. En ze hebben gezien hoe Bush en Rumsfeld die demonstranten afdeden als naïef: als de Irakezen zouden zijn `bevrijd', dan zou blijken hoe blij ze wel niet waren met de invasie''. De Irakezen weten dus dat ze Bush een dienst bewijzen als ze nu met bloemen langs de weg gaan staan.
Maar zijn er wel zoveel Irakezen die blij zullen zijn met de Amerikanen? Vrijwel alle belangrijke islamitische schriftgeleerden en instellingen, ook de gematigden, hebben verklaard dat dit een koloniale veroveringsoorlog is. Het is een religieuze plicht voor iedere moslim, zeggen ze, om Irak te verdedigen tegen de ongelovige agressors. Hetzelfde is er de afgelopen maanden door de commentatoren op de Arabische satellietstations ingeramd: dat verhaal van Bush over democratie is pure propaganda. Dit is een illegale, imperialistische oorlog tegen de hele Arabische wereld met als doel de olievelden en Israël veilig te stellen. Als Bush democratie wil voor de Arabieren, waarom steunt Amerika dan al die dictatoriale, corrupte en bloedige regimes in Egypte, Jordanië en tot voor kort de Palestijnse gebieden? Waarom mag Irak geen massavernietigingswapens hebben en Israël wel? Zeker de helft van de Arabieren gelooft dat 11 september het werk was van de Mossad, de Israëlische veiligheidsdienst, dus waarom als vergelding een oorlog tegen Afghanistan begonnen?
Internet en oppositiekranten staan bol van de samenzweringstheorieen: `Bush belooft Sharon dat hij de Aqsa moskee in Jeruzalem mag vernietigen na de val van Bagdad', `Amerika gooit kernbom op Iraakse stad' en `Amerika deelt vergiftigd voedsel uit aan Iraakse kinderen', aldus recente artikelen in de Egyptische oppositiekrant Al-Usbu.
Dit alles speelt Bush nu parten bij zijn slag om de hearts and minds van de Irakezen. Het Westen heeft hoe dan ook een besmet blazoen als gevolg van het kolonialisme, CIA-coups en steun voor de haviken in Israël. Nu ontbreekt ook nog eens een VN-mandaat, en zijn voorafgaand aan de oorlog alle lucratieve contracten voor de wederopbouw uitgedeeld aan zakenvrienden van de regering-Bush.
Het lijkt erop dat Saddam Hussein hier briljant op heeft ingespeeld, zegt Rashwan. Saddam heeft de Amerikaanse aanvalsplannen consequent gepresenteerd als een poging tot herkolonisering van Irak, als de eerste in een serie aanvallen op de hele Arabische wereld, en als een godsdienstoorlog tegen de islam.
De boodschap van de Iraakse en ook Arabische onafhankelijke media als Al-Jazira is: hoezeer je misschien ook een hekel hebt aan Saddam Hussein, dit is een nog veel grotere externe bedreiging waarvoor de Iraakse, Arabische en islamitische rijen moeten worden gesloten. Zoals het beroemde Arabische gezegde luidt: ,,Mijn broer en ik tegen mijn neef. En mijn neef en ik tegen de rest van de wereld''. Waarbij Saddam de neef is, en Amerika de rest van de wereld.
Amerikaanse bezetter
Dat ziet Rashwan als het grote verschil met 1991, toen de sjiieten in het Zuiden - ondanks alle intimidatie en onderdrukking - wel in opstand kwamen tegen Sadddam Hussein. Destijds betekende de opstand geen verraad aan het vaderland, omdat Saddam Hussein niet zou worden vervangen door een Amerikaanse bezetter. Amerika suggereerde toen dat het opstandige Irakezen te hulp zou komen, en spoorde hen daarom aan zich van Saddam te ontdoen. Maar die hulp kwam niet. Daardoor kon Saddam Hussein onwaarschijnlijk bloedig met zijn tegenstanders afrekenen. En ook dat heeft de Amerikaanse geloofwaardigheid geen goed gedaan.
Dat de Amerikanen de reactie van het Iraakse volk zo verkeerd hebben ingeschat, komt volgens Rashwan doordat er in de voorbereiding alleen is geluisterd naar mensen die zeiden wat de Amerikaanse politieke top wilde horen. Bijvoorbeeld de leden van de Iraakse oppositie in het buitenland die al jaren, en soms al decennia lang, uit hun vaderland weg zijn, en die niets liever wilden dan zo snel mogelijk aanvallen zodat zij in Bagdad de lakens kunnen gaan uitdelen. De Amerikaanse onderminister van Defensie Paul Wolfowitz liet onlangs blijken dat hij een verkeerd beeld heeft van de Irakezen toen hij zei dat zij ,,in meerderheid tamelijk seculier zijn''.
De Amerikanen luisteren niet alleen naar de verkeerde deskundigen, zegt Rashwan, er is ook een probleem aan de aanbodkant. Met almaar groeiende verbijstering neemt hij sinds 11 september kennis van de boeken van Westerse `terrorisme-experts' over bijvoorbeeld de banden tussen Al-Qaeda en Saddam Hussein. Harde bronnen die zo'n verband weerleggen, worden weggelaten. Rashwan: ,,Als je hun bronnen natrekt, blijken ze elkaar allemaal na te praten. Een cirkel van verwijzingen naar elkaar, met als beginpunt een bewering van een anonieme Amerikaanse of Israëlische functionaris. En harde bronnen die niet passen in het plaatje worden weggelaten'', aldus Rashwan. Het is meer dan incompetentie, vermoedt hij, want dergelijke boeken worden weer aangegrepen door de haviken in Washington en hun zielsverwanten bij de Amerikaanse media.
Nog erger wordt het doordat er volgens Rashwan duidelijk een markt is voor Arabische onderzoekers en commentatoren die zeggen wat de mainstream Amerikaanse media en politici willen horen. Dan word je, zoals de Egyptische expert Sa'ed Eddin Ibrahim, geciteerd, uitgenodigd voor lucratieve lezingen en congressen, je krijgt fellowships toegekend. Wie bedenkt dat een universiteitsprofessor in Egypte in het beste geval driehonderd dollar per maand verdient, begrijpt hoe groot de verleiding kan zijn om in de werkelijkheid die dingen waar te nemen waarvan men vermoedt dat de Amerikanen ze willen horen.
Het beste voorbeeld van deze blikvernauwing is het wetenschappelijke debat over het martelaarschap, een kwestie die volgens Rashwan na de val van Saddam Hussein nog relevanter kan gaan worden dan die na 11 september al is geworden. ,,De klassieke benadering van moslimfundamentalisme en de cultus van het martelaarschap is om dit te reduceren tot iets anders'', zegt Rashwan. ,,Volgens deze zienswijze worstelen moslims die het martelaarschap nastreven, eigenlijk met een ander probleem: armoede, seksuele stoornissen, te snelle modernisering en urbanisatie of een traumatische ervaring met het Westen.'' Een anti-Westerse opstelling wordt consequent geanalyseerd als een afwijking. Men neemt impliciet aan dat de oorzaak ligt in een gestoorde psyche, in plaats van in een serie concrete grieven over de Westerse politiek en cultuur.
,,Het fundamentalisme is steeds behandeld als een politieke beweging die gebruik of misbruik maakt van religie. Maar zo'n benadering verklaart steeds minder. Ik denk dat we het martelaarschap moeten nemen zoals het is. Het martelaarschap is geen politieke overtuiging in de klassieke zin, het is een way of life. Er zijn kennelijk mensen vatbaar voor dat concept. Neem de kapers van 11september. Dat waren stuk voor stuk succesverhalen. Studeren in het buitenland, een boel geld. Dit was de elite. En toen gaven ze hun leven om zoveel mogelijk Amerikanen te doden.''
Volgens Rashwan zal het martelaarschap opnieuw aantrekkingskracht uitoefenen als Amerika straks honderdduizend soldaten in Irak moet legeren om na de val van Saddam orde te houden. ,,Je hebt dan twee Westerse bezettingen, die van de Palestijnen en die van de Irakezen.'' Rashwan ziet twee historische precedenten: de oorlog in Afghanistan tegen de Sovjet-Unie en de Amerikaanse inmenging in de Libanese burgeroorlog. ,,Er bestaat nu een nog grotere golf van solidariteit in de Arabische wereld dan in de jaren '80 toen de Russen Afghanistan binnenvielen. Kijk maar naar de opiniepeilingen en demonstraties overal in de Arabische wereld, en dat terwijl de oproerpolitie keihard optreedt. En Irak ligt naast de deur. Het heeft enorm lange, vrijwel onbewaakte grenzen. Je kunt zo meereizen met bedoeïenen of op zo'n woestijnvoertuig, dan schiet je in Bagdad een Amerikaan dood en glip je weer weg.''
Rashwan kan zich niet voorstellen dat Al-Qaeda niet zal proberen het verzet tegen een Amerikaanse bezetting aan te voeren. Er is immers het precedent in Libanon, waar de Amerikaanse legermacht wegvluchtte nadat Hezbollah drie immense bomaanslagen pleegde. Maar het zal niet bij Al-Qaeda blijven, vermoedt Rashwan.
Anti-imperialisme geïslamiseerd
Net als veel andere analisten meent ook Rashwan dat er al jaren een `fusie' in de lucht hangt tussen het moslimfundamentalisme aan de ene kant en het pan-Arabisch nationalisme aan de andere. ,,Bin Laden heeft het anti-imperialisme geïslamiseerd'', zegt Rashwan, ,,hij zegt hetzelfde als Nasser in de jaren '60, maar dan met een islamitisch vocabulaire. En hij boekt resultaten. Het Westen staat weerloos tegenover moslims die bereid zijn met hun leven te betalen voor een aanslag. Alle stromingen en politieke bewegingen in de Arabische wereld die in eigen land geen kans krijgen om aanhang te verwerven, gaan straks naar Irak om met een spectaculaire aanslag hun plaats op te eisen. Zoals Palestijnse groepen ook in een competitie zitten wie Israël de hardste klap kan uitdelen.''
Het gaat de Amerikanen daarom nooit lukken om een Arabische hoofdstad als Bagdad te controleren, zegt Rashwan. Net zoals bij Afghanistan zullen er honderden, waarschijnlijk duizenden vrijwilligers naar Irak gaan om te vechten tegen een bezetting die buiten de VN plaatsvindt, en die ook door gematigde islamitische geleerden wordt beschreven als een aanval op de islam.
Nu al schaart Amerika al het Iraakse verzet onder de noemer `terrorisme'. Waarschijnlijk zal Al-Qaeda straks steeds de verantwoordelijkheid opeisen, ook al zitten er hele andere groepen achter. Dit maakt een Amerikaanse terugtrekking helemaal moelijk, omdat zo'n aftocht dan direct geclaimd zal worden door Al-Qaeda.
Vergelijk de Amerikaanse taak om orde te houden in Bagdad eens met de Israëlische pogingen daartoe in de bezette Palestijnse gebieden, zegt Rashwan. De Israëliërs zitten er al 35 jaar en kennen de Palestijnse samenleving door en door. Ze hebben een fenomenaal netwerk van informanten en collaborateurs, en ze zijn bereid om kei- en keihard op te treden, bijvoorbeeld door Palestijnen jarenlang op te sluiten zonder proces, te deporteren, te martelen en te chanteren, en het huis van hun familie te verwoesten. Tenzij de Amerikanen een bloedige dictatuur in Bagdad gaan vestigen, hebben ze geen van deze middelen tot hun beschikking, terwijl ze anders dan de Israëliërs niet het gevoel hebben te vechten voor het voortbestaan van hun land.
,,Al tweeënhalf jaar zien Arabieren dag in dag uit gruwelijke beelden van Palestijnen die door Israël met Amerikaanse wapens worden gedood of verminkt. De woede daarover is altijd abstract geweest, men was boos op het verre Amerika en verbrandde eens een vlag'', zegt Rashwan. Maar nu is Amerika niet langer slechts een symbolische vijand. Ze zitten nu om de hoek, in Irak. Niet met burgers, maar met soldaten die in weerwil van het internationale recht en de VN een Arabisch broederland bezetten. En dan zegt de imam in de moskee op de hoek ook nog eens dat het een religieuze plicht is om Irak te hulp te komen.''
De aanslagen van 11 september waren een godsgeschenk voor de neo-conservatieve haviken in Amerika, meent Rashwan, omdat ze nu de kans kregen een agenda door te drukken die ze al veel langer voor ogen hadden. ,,De bezetting van Irak biedt de Arabische fundamentalisten dadelijk eenzelfde soort kans.''
Copyright: Luyendijk, J.
Geplaatst door Simon
`Het gaat om de Iraakse taart'
Door onze correspondent Joris Luyendijk
,,Als ik heel eerlijk ben, ja, dan vind ik de aandacht voor de oorlog in Irak overdreven.'' Ze kijkt ongemakkelijk naar het straattafereel in het centrum van Beiroet en wil haar naam noch religie geven: ,,Anders reduceer je mijn meningen tot mijn religieuze achtergrond. Mijn meningen staan op zichzelf.
,,Waar waren de demonstraties toen Libanon 25 jaar lang werd gebombardeerd, bezet, aangevallen? Een aantal keren was er de mogelijkheid om de oorlog te beëindigen, maar wat deed de buitenwereld? Die keek de andere kant op of stuurde wapens en geld naar een van de milities. Niks demonstraties voor vrede.
,,Weet je dat er wereldwijd één massademonstratie is geweest tegen de Israëlische invasie van Beiroet in 1982? Juist, in Israël. De rest van de Arabische wereld... niets. Dat zegt toch wel heel veel.
,,En heb je het nu gezien? Overal in de Arabische wereld werden de demonstraties tegen de oorlog in Irak geregisseerd door de regimes of keihard neergeslagen. Behalve hier in Libanon. Want wij hebben toch nog iets van vrijheid. Zag je hoe de demonstranten in Jordanië foto's van Abdallah met zich meedroegen? Abdallah is hun koning. Hoeveel gekker kan het worden? Abdallah helpt de Amerikanen om Irak aan te vallen en dan ga je protesteren tegen die aanval met... Nou ja, je begrijpt het.
,,En die Europeanen... Waar waren de demonstraties toen Beiroet maandenlang door Israël en later Amerika werd gebombardeerd? Waar was toen de zorg om onze humanitaire omstandigheden? Drieduizend doden nu in Irak. Dat is afschuwelijk, ik kan er niet van slapen. Maar in Libanon vielen meer dan honderdduizend burgerdoden.
,,Ik herinner me nog goed hoe wij soms tien dagen zonder water zaten. Midden in de zomer, nou, je kunt je voorstellen hoe je je dan voelt als vrouw. Dan slopen we midden in de nacht naar een vriendin die precies op de frontlijn woonde, en wel water had. Een keer waren we net weg toen Israël een gigantische bom op haar flat gooide. Ze dachten dat Arafat daar verscholen zat. Dat zat hij niet, maar iedereen in dat huis was wel dood.
,,Al dat gepraat in Europa dat de VN een essentiële rol moeten spelen in de wederopbouw. De Europeanen zijn net zo erg als de Amerikanen. Het gaat ze alleen maar om de contracten en het geld. Ik heb nooit iemand gehoord over een essentiële rol voor de VN toen hier in Libanon de burgeroorlog voorbij was. In plaats daarvan kregen we de Syrische bezetting. Toen Blair voordat de oorlog begon steeds naar Bush vloog, dat was niet om de oorlog voor te bereiden. Dat was om te onderhandelen over wie welk deel van de Iraakse taart zou krijgen. Olie, olie, olie. Wij Libanezen hebben geen olie en dus interesseert het niemand wat.
,,Wij Arabieren zijn verdeeld en dus machteloos. Ik zag laatst hoe een Koeweiti hier werd uitgescholden. Omdat ze de Amerikanen erbij hebben gehaald. Als een klein jochie dat op het schoolplein in elkaar wordt gemept door een groter jochie, en dan een nog groter jochie erbij haalt om hem weer in elkaar te meppen. De lafbekken. Maar wat kunnen ze anders? Kleine landjes als Libanon en Koeweit zijn speelballen, meer niet. En dan kun je beter een speelbal zijn met olie.''
Copyright: Luyendijk, J.
JA DAT IS DE WERKELIJKHEID VAN DEZE WERELD!
DE ISLAMITISCHE LANDEN MOETEN EEN EENHEID VORMEN ZOLANG DAT NIET GEBEURT ZIJN LANDEN ALS KOEWEIT ETC PUUR GEBRUIKSMATERIAAL
waar zou toch al die onvrede vandaan komen en en mensen die deze praktijken niet meer pikken.
Gek he dat er dan tegenstand komt!!!!!!
oemmi
Geplaatst door lennart
Schrijf Joris nog steeds voor de NRC?
ps. Dat in 1982 niet werd gedemonstreerd had lijkt mij te maken met het feit dat er toen geen massa-media was. Bovendien gaat men pas demonstreren wanneer een zaak de mensen direct raakt. onzin. was live op tv ... elk 8 uur journaal.
Geplaatst door jaja
onzin. was live op tv ... elk 8 uur journaal.
Naja, ik doel meer de 800 specialisten die ons hebben uitgelegd wat er allemaal kan gebeuren en het bijkomende VN-spektakel.
Geplaatst door lennart
Naja, ik doel meer de 800 specialisten die ons hebben uitgelegd wat er allemaal kan gebeuren en het bijkomende VN-spektakel. nu weet ik niet precies wanneer de heer Clavan voor het eerst op TV verscheen, maar dat zal niet veel later zijn geweest ...;)
(Voor de culturaly challenged ;) een deskundoloog uitgevonden door Van kooten en De Bie... ook toen al kon je daar de spot mee drijven.)