Orakel
01-05-03, 21:15
Ook al is er in de praktijk nog bitter weinig van te merken, er ligt een nieuw vredesplan voor het Midden Oosten. De zogenoemde 'routekaart' werd woensdag afzonderlijk aangeboden aan de Israëlische premier Ariel Sharon en aan de Palestijnse premier Mahmoud Abbas. Het lang aangekondigde stappenplan van Verenigde Staten, Rusland, Verenigde Naties en Europese Unie voorziet een einde aan het conflict in het Midden-Oosten in 2005. Dan moet ook een onafhankelijke Palestijnse staat een feit zijn. Het plan werd gepresenteerd op de dag dat in Tel Aviv een zelfmoordaanslag werd gepleegd.
De 'routekaart naar vrede' bestaat uit drie fasen. In principe is de eerste fase al ingegaan. In deze periode, die oorspronkelijk tot eind mei zou lopen, moet een einde komen aan alle terreur en geweld. Het leven in de Palestijnse gebieden moet zich normaliseren. En de Palestijnse instanties dienen opgebouwd te worden. Dat laatste gebeurt nu: met de installatie van de Palestijnse premier Mahmoud Abbas - ook wel Abu Mazen genoemd – wordt de macht van PLO-leider Yasser Arafat ingeperkt en is een wezenlijke hervorming van het Palestijnse gezag ingezet. Ook moet Israël zich terugtrekken uit de Palestijnse gebieden die het sinds september 2000 bezet.
De tweede fase, van juni tot december dit jaar, geldt als een overgangsperiode. De contouren van een onafhankelijke Palestijnse staat worden zichtbaar. Voorlopige grenzen worden vastgesteld. De Palestijnen krijgen een nieuwe grondwet en houden verkiezingen.
Onafhankelijke staat
De laatste fase, die in 2005 moet zijn afgerond, leidt uiteindelijk tot een onafhankelijke Palestijnse staat en een einde van het conflict. Dan moet ook duidelijk zijn, wat er gebeurt met Jeruzalem, de Palestijnse vluchtelingen en de Israëlische nederzettingen op Palestijns gebied. Israël heeft zich dan teruggetrokken uit alle gebieden die het sinds de Zesdaagse oorlog in 1967 bezet houdt. Twee internationale conferenties moeten de vrede en de onafhankelijke Palestijnse staat meer in detail regelen.
In Israël en de Palestijnse gebieden is het plan met gemengde gevoelens ontvangen. Een Israëlische minister noemde het plan al 'nonsens'. Grootste bezwaar van Israël is dat alles gelijktijdig moet gebeuren: de Palestijnen ontwapenen en Israël trekt zich terug uit de bezette gebieden. De lijn van de regering-Sharon is juist: eerst ontwapenen en dan terugtrekken.
Ontwapening
De Palestijnse premier Abbas voelt wel voor het plan. Hij wil het geweld ook indammen en lijkt bereid hervormingen door te voeren. Maar radicale Palestijnse organisaties als Hamas en Islamitische Jihad zijn niet van plan hun wapens in te leveren. Zij willen dat Israël eerst de bezette gebieden opgeeft.
De eerste tekenen waren woensdag niet positief: in Tel Aviv kwamen bij een zelfmoordaanslag drie mensen en de dader om. Meer dan vijftig mensen raakten gewond. In reactie daarop viel het Israëlische leger diverse steden in de Palestijnse gebieden binnen. Daarbij zouden in Gaza-stad zeker zes mensen zijn omgekomen.
Buitenlandse druk
Het is dus aan de internationale partners om de spiraal van geweld te doorbreken en beide partijen mee te laten werken. Het plan van VS, Rusland, Verenigde Naties en Europese Unie is het zoveelste in een rij. Wat het bijzonder maakt zijn de hoge ambities en het gegeven dat 'de internationale gemeenschap' achter dit plan staat. Nu is het aan hen om ook flink druk uit te oefenen op beide partijen. Vooral de Amerikanen zullen dat moeten doen. President Bush lijkt dat tot nog toe ook zeker van plan. Alleen is het de vraag hoe lang hij dat volhoudt. Volgend jaar zijn er in de VS weer verkiezingen en moet Bush ook de gunst van de machtige Israël-lobby zien te winnen. Een groep van senatoren en leden van het Huis van Afgevaardigden heeft nu al een brief aan de president geschreven, om geen druk op Israël uit te oefenen.
http://www.rnw.nl/achtergronden/html/isr030501.html
De 'routekaart naar vrede' bestaat uit drie fasen. In principe is de eerste fase al ingegaan. In deze periode, die oorspronkelijk tot eind mei zou lopen, moet een einde komen aan alle terreur en geweld. Het leven in de Palestijnse gebieden moet zich normaliseren. En de Palestijnse instanties dienen opgebouwd te worden. Dat laatste gebeurt nu: met de installatie van de Palestijnse premier Mahmoud Abbas - ook wel Abu Mazen genoemd – wordt de macht van PLO-leider Yasser Arafat ingeperkt en is een wezenlijke hervorming van het Palestijnse gezag ingezet. Ook moet Israël zich terugtrekken uit de Palestijnse gebieden die het sinds september 2000 bezet.
De tweede fase, van juni tot december dit jaar, geldt als een overgangsperiode. De contouren van een onafhankelijke Palestijnse staat worden zichtbaar. Voorlopige grenzen worden vastgesteld. De Palestijnen krijgen een nieuwe grondwet en houden verkiezingen.
Onafhankelijke staat
De laatste fase, die in 2005 moet zijn afgerond, leidt uiteindelijk tot een onafhankelijke Palestijnse staat en een einde van het conflict. Dan moet ook duidelijk zijn, wat er gebeurt met Jeruzalem, de Palestijnse vluchtelingen en de Israëlische nederzettingen op Palestijns gebied. Israël heeft zich dan teruggetrokken uit alle gebieden die het sinds de Zesdaagse oorlog in 1967 bezet houdt. Twee internationale conferenties moeten de vrede en de onafhankelijke Palestijnse staat meer in detail regelen.
In Israël en de Palestijnse gebieden is het plan met gemengde gevoelens ontvangen. Een Israëlische minister noemde het plan al 'nonsens'. Grootste bezwaar van Israël is dat alles gelijktijdig moet gebeuren: de Palestijnen ontwapenen en Israël trekt zich terug uit de bezette gebieden. De lijn van de regering-Sharon is juist: eerst ontwapenen en dan terugtrekken.
Ontwapening
De Palestijnse premier Abbas voelt wel voor het plan. Hij wil het geweld ook indammen en lijkt bereid hervormingen door te voeren. Maar radicale Palestijnse organisaties als Hamas en Islamitische Jihad zijn niet van plan hun wapens in te leveren. Zij willen dat Israël eerst de bezette gebieden opgeeft.
De eerste tekenen waren woensdag niet positief: in Tel Aviv kwamen bij een zelfmoordaanslag drie mensen en de dader om. Meer dan vijftig mensen raakten gewond. In reactie daarop viel het Israëlische leger diverse steden in de Palestijnse gebieden binnen. Daarbij zouden in Gaza-stad zeker zes mensen zijn omgekomen.
Buitenlandse druk
Het is dus aan de internationale partners om de spiraal van geweld te doorbreken en beide partijen mee te laten werken. Het plan van VS, Rusland, Verenigde Naties en Europese Unie is het zoveelste in een rij. Wat het bijzonder maakt zijn de hoge ambities en het gegeven dat 'de internationale gemeenschap' achter dit plan staat. Nu is het aan hen om ook flink druk uit te oefenen op beide partijen. Vooral de Amerikanen zullen dat moeten doen. President Bush lijkt dat tot nog toe ook zeker van plan. Alleen is het de vraag hoe lang hij dat volhoudt. Volgend jaar zijn er in de VS weer verkiezingen en moet Bush ook de gunst van de machtige Israël-lobby zien te winnen. Een groep van senatoren en leden van het Huis van Afgevaardigden heeft nu al een brief aan de president geschreven, om geen druk op Israël uit te oefenen.
http://www.rnw.nl/achtergronden/html/isr030501.html