Vriend
12-05-03, 17:13
Apen zijn niet al te beste schrijvers. Om het literaire talent van apen te onderzoeken lieten studenten deze dieren vier weken alleen met een tekstverwerker. Het resultaat is intussen in boekvorm uitgegeven.
Apen herschrijven Shakespeare
“ssssssssssssssssssssssajm”
Het is een veelgehoorde stelling onder cafébezoekers en salonwetenschappers: geef een aantal apen elk een typemachine, en als je maar lang genoeg wacht zal uiteindelijk het werk van Shakespeare op papier staan. Studenten van de universiteit van Plymouth namen de proef op de som. Ze onderzochten de schrijverskunsten van apen en koppelden het onderzoek aan een reizende tentoonstelling over ‘zelf-genererende objecten’.
De studenten hadden uiteraard niet oneindig lang de tijd. Daarentegen mochten ze voor hun onderzoek zes Sulawesi-makaken gebruiken van de Paignton Zoo. De apen, genaamd Elmo, Gum, Heather, Holly, Mistletoe en Rowan, mochten vier weken lang hun schrijverskunsten vertonen op een computer die de studenten in hun verblijf hadden gezet.
Het experiment leverde echter geen hoogstaande literatuur op. De apen produceerden slechts vijf pagina’s tekst, grotendeels gevuld met de letter ‘s’. Tegen het einde leken ze iets creatiever, aangezien de letters a, j, l en m terloops opdoken. Toch was in de tekst geen normaal woord te ontdekken.
Wiskundigen hebben al eens berekeningen gemaakt over dit vraagstuk. Apen zouden volgens hen in vijf jaar tijd Shakespeare’s Sonnet 3 op papier kunnen krijgen, aangenomen dat ze typen met een snelheid van 120 aanslagen per minuut. Daarvoor is dan wel een haast oneindig aantal apen nodig: tien tot de macht 813 (een tien gevolgd door 813 nullen). Veel meer dan het geschatte aantal atomen in het heelal. Al die apen zouden dan elk een computer of typemachine moeten bedienen, en zonder pauze als machines moeten typen.
Dit is precies wat de studenten willen aankaarten. Ze vertonen filmopnamen van hun onderzoek op de tentoonstelling ‘Generator’, een expositie over de relatie tussen mensen, dieren en machines. Het experiment toont aan dat je apen niet kunt reduceren tot processen, zo legt één van de studenten uit in de Engelse krant The Guardian. De apen raakten verveeld, en gingen vaker op de computer zitten dan dat ze zaten te typen. Dit had overigens geen rechtstreeks effect op de tekst die ze produceerden. Het toetsenbord was afgeschermd met een plastic kap met gaatjes. Om letters te kunnen typen moesten de apen met hun vingers door de gaten heen. Maar tegen het eind van het experiment waren alleen de jongere dieren nog gemotiveerd om af en toe te typen.
Het experiment zelf was in wetenschappelijk opzicht in feite een mislukking, geven de studenten toe. Niettemin zijn ze enthousiast over de uitkomst van hun onderzoek. Ze hebben het oeuvre van de apen inmiddels uitgegeven in een boek getiteld: Notes towards the complete works of Shakespeare. Te koop voor 35 euro.
Apen herschrijven Shakespeare
“ssssssssssssssssssssssajm”
Het is een veelgehoorde stelling onder cafébezoekers en salonwetenschappers: geef een aantal apen elk een typemachine, en als je maar lang genoeg wacht zal uiteindelijk het werk van Shakespeare op papier staan. Studenten van de universiteit van Plymouth namen de proef op de som. Ze onderzochten de schrijverskunsten van apen en koppelden het onderzoek aan een reizende tentoonstelling over ‘zelf-genererende objecten’.
De studenten hadden uiteraard niet oneindig lang de tijd. Daarentegen mochten ze voor hun onderzoek zes Sulawesi-makaken gebruiken van de Paignton Zoo. De apen, genaamd Elmo, Gum, Heather, Holly, Mistletoe en Rowan, mochten vier weken lang hun schrijverskunsten vertonen op een computer die de studenten in hun verblijf hadden gezet.
Het experiment leverde echter geen hoogstaande literatuur op. De apen produceerden slechts vijf pagina’s tekst, grotendeels gevuld met de letter ‘s’. Tegen het einde leken ze iets creatiever, aangezien de letters a, j, l en m terloops opdoken. Toch was in de tekst geen normaal woord te ontdekken.
Wiskundigen hebben al eens berekeningen gemaakt over dit vraagstuk. Apen zouden volgens hen in vijf jaar tijd Shakespeare’s Sonnet 3 op papier kunnen krijgen, aangenomen dat ze typen met een snelheid van 120 aanslagen per minuut. Daarvoor is dan wel een haast oneindig aantal apen nodig: tien tot de macht 813 (een tien gevolgd door 813 nullen). Veel meer dan het geschatte aantal atomen in het heelal. Al die apen zouden dan elk een computer of typemachine moeten bedienen, en zonder pauze als machines moeten typen.
Dit is precies wat de studenten willen aankaarten. Ze vertonen filmopnamen van hun onderzoek op de tentoonstelling ‘Generator’, een expositie over de relatie tussen mensen, dieren en machines. Het experiment toont aan dat je apen niet kunt reduceren tot processen, zo legt één van de studenten uit in de Engelse krant The Guardian. De apen raakten verveeld, en gingen vaker op de computer zitten dan dat ze zaten te typen. Dit had overigens geen rechtstreeks effect op de tekst die ze produceerden. Het toetsenbord was afgeschermd met een plastic kap met gaatjes. Om letters te kunnen typen moesten de apen met hun vingers door de gaten heen. Maar tegen het eind van het experiment waren alleen de jongere dieren nog gemotiveerd om af en toe te typen.
Het experiment zelf was in wetenschappelijk opzicht in feite een mislukking, geven de studenten toe. Niettemin zijn ze enthousiast over de uitkomst van hun onderzoek. Ze hebben het oeuvre van de apen inmiddels uitgegeven in een boek getiteld: Notes towards the complete works of Shakespeare. Te koop voor 35 euro.