PDA

Bekijk Volledige Versie : Elsevier-Joden kwetsen!



Ahlu_Sunaah
22-05-03, 00:08
Elsevier 17 mei 2003

Joden kwetsen
Uitgescholden, bespuugd en bedreigd door Marokkaanse pubers. Politie moet veel actiever optreden tegen toenemend aantal anti-joodse incidenten

GERTJAN VAN SCHOONNOVEN

Anti-semitisme: een paar jaar geleden was het in Nederland nog een overzichtelijk kwaad. De jaarlijkse inventarisatie van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) telde een bladzijde of zes en de ergste anti-semieten stonden er met naam en toenaam in. Een handjevol extreemrechtse mafketels en een enkele evangelische mafketel. Fysiek geweld tegen joden of dreiging op straat kwam nauwelijks voor. Anti-semitisme - dat was folders met warrige taal over 'de joodse lobby' en af en toe een hakenkruis op de muur van een joods gebouw.

Nog steeds is anti-semitisme in Nederland betrekkelijk schaars, zeker in vergelijking met Frankrijk en België. Maar iets is er wel veranderd. Het meest recente jaarrapport van het CIDI (over 2001 en de eerste vier maanden van 2002) telt zo'n dertig bladzijden met incidenten. Later deze maand verschijnt een nieuwe rapportage, over heel 2002 en de eerste maanden van 2003. Het CIDI wil de cijfers nog niet vrijgeven, maar zegt wel dat het aantal incidenten zich heeft gestabiliseerd -- op het hoge niveau van 2001/2002, dat wel. Joden pesten is in de mode.

Incidenten als die op 4 mei in Amsterdam staan dus niet op zichzelf. Groepjes Marokkaanse pubers verstoorden op meerdere plaatsen de dodenherdenking in de hoofdstad, met kreten als 'Joden, die moeten we doden'. Een jaar geleden waren er bij een pro-Palestijnse demonstratie in Amsterdam ook al ernstige incidenten met Marokkaanse jongeren. Toen werden zelfs een paar herkenbaar joodse omstanders gemolesteerd.

De toename van het aantal anti-joodse incidenten komt voor een belangrijk deel voor rekening van moslims in Nederland, vooral van jongeren. Daarbij is er een direct verband met de situatie in Israël en de Palestijnse gebieden. Laait het onderlinge geweld daar op, dan nemen de incidenten hier toe. In hun identificatie met de Palestijnse zaak is bij Nederlandse moslirnjongeren de grens tussen anti-Israëlische en anti-joodse sentimenten vaag. Het feit dat ze thuis vaak naar opgewonden Arabische tv zenders kijken, is daar zeker debet aan. De oorlog in Irak heeft dit oplaaiende effect niet gehad, zal uit het nieuwe CIDI-rapport blijken. Alle retoriek over een licht onvlambare Nederlandse 'Arabische straat' ten spijt. Toch is dit niet het hele verhaal. Ook onder autochtone Nederlanders is het de laatste jaren hip, want lekker politiek incorrect een beetje anti-joods te zijn.

De pioniers op dit terrein zijn de Feyenoord supporters. Strijdliederen en -kreten als 'Hamas, Hamas joden aan het gas' en 'Kankerjoden' behoren al enige jaren tot het vaste repertoire van het zogenoemde Legioen (en echt niet alleen de 'harde kern') als hun club tegen Ajax speelt. De socioloog Herman Vuijsje plaatst dit soort spreekkoren in een breder verband in Justitiële Verkenningen. Nederland, schrijft hij, was altijd een land met een zachte scheldcultuur. Maar ook op dit punt is het land de laatste jaren verloederd. De Hitler-vergelijkingen vliegen je om de oren, onsmakelijke grappen over kankerpatiënten ook. Niet alleen op de tribunes, ook in conferences en columns. Het is evident dat iets dergelijks langzaam maar zeker ook geldt voor anti joodse uitingen, het heftigste taboe van de afgelopen decennia. Wie stoer wil overkomen, roept iets over 'de' joden. Iemand als AEL-leider Dyab Abou Jahjah lust er wel pap van, maar hij is niet de enige. Bekende Nederlander Adam Curry riep onlangs iets warrigs over 'de joodse invloed' op Amerikaanse media, Metro columnist Justus van Oel schreef een provocatief bedoelde column waarin hij zichzelf (ironisch) omschreef als 'een gevoelige anti-semiet'.

Anti-semitisch zijn dit soort geluiden niet echt; het is meer politiek incorrect belletje trekken. Vooral in zwang bij tweederangs figuren die hopen op een relletje dat ze naar de eerste rang promoveert. Kampioen op dit gebied is Gretta Duisenberg, met haar grappen over 'zes miljoen handtekeningen' en de niet zo snuggere uitspraak dat de bezetting van de Palestijnse gebieden erger is dan de Duitse bezetting, 'de holocaust uitgezonderd'. Het zijn dus niet alleen de Arabische televisie-zenders die het Nederlandse taboe op anti-joodse uitlatingen doorbreken. Dat gebeurt ook van binnenuit, door mensen die natuurlijk veel te beschaafd zijn om ooit een man met een keppeltje lastig te vallen. Maar ze sterken de Marokkaanse pubers wel in hun indruk dat er iets mis is met 'de' joden. Als een bekakte bankdirecteursvrouw grappen mag maken over zes miljoen doden, waarom zouden zij dat dan niet mogen?

Wat de belletjestrekkers niet in de gaten lijken te hebben, is dat ze met vuur spelen. De gebeurtenissen op 4 mei kun je afdoen als provocerend pubergedrag; veel ernstiger zijn de alledaagse incidenten die de kranten niet, maar de rapportages van het CIDI wel halen. Steeds meer joden zien ervan af, zo blijkt, om met uiterlijke kenmerken zoals een keppel de straat op te gaan. Ze worden te vaak uitgescholden, bespuugd en bedreigd.

Dat een kleine minderheid van de Nederlandse moslims hiervoor verantwoordelijk is, is waar. Maar wat telt, is het resultaat: mensen die door intimidatie zich niet meer vrijelijk op straat durven te bewegen met de uiterlijke tekens van hun overtuiging. Dat deze toestand in een stad als Amsterdam steeds reëler wordt, is des te kwalijker omdat moslims het recht op hun eigen uiterlijke 'tekens', zoals het hoofddoekje, met hand en tand verdedigen. Of de multiculturele samenleving komt van twee kanten, of ze is een farce. De Marokkaanse jochies van 4 mei moeten maar eens gedwongen op schoolreis naar Auschwitz, misschien dat dat helpt. Zeker is ook dat de politie veel alerter en actiever zou kunnen op treden tegen alledaagse anti-joodse incidenten. Verloedering begint klein, wordt steeds groter en is uiteindelijk té groot.

'Zes miljoen!'
Verschil tussen 1996 en nu: meer fysiek geweld tegen joden en veel meer scheldpartijen, bedreigingen en domme uitspraken

Anti-semitisme lijkt ook in Nederland een trend. Dat leert een vergelijking tussen twee jaaroverzichten van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI): dat van 1996 en dat van 2001 en een deel van 2002. Het eerste staat in het teken van zorgen over extreem-rechts. Reële incidenten zijn er weinig, en de meeste zijn verbaal - er is nog geen hoofdstukje 'geweld'. In het jaaroverzicht 2001/2002 is dat wel zo en is ook het aantal gevallen van schelden, bedreigingen en Hitlergroeten veel groter. Vooral Marokkaanse jongens maken zich er schuldig aan. Het CIDI-rapport over 2002 en de eerste maanden van 2003 verschijnt later in mei.

1996

1 maand voorwaardelijke gevangenisstraf voor een man die in een huis-aan-huisblad beweert dat 'de goede joden' de holocaust niet hebben overleefd en de slechte wel, door hun 'slimheid en corrupte inslag'.
Een marktkoopman krijgt ruzie met een joodse collega en zegt: 'De gasmuntjes waren zeker op in de oorlog en daarom ben je er nog.' De politierechter spreekt de man vrij.
Het Joods Uitvaartcentrum in Amsterdam wordt tot tweemaal toe beklad, eenmaal met het woord 'Harnas' en eenmaal met een hakenkruis en een schuttingwoord.
In Amstelveen wordt een joods jongetje tegen de grond geslagen. Zijn belagers schreeuwen 'jood, jood, jood'.
Het Centraal Informatiepunt Voetbalvandalisme bespeurt dit jaar een sterke toename van verbaal supportersgeweld, zoals sisgeluiden en de leuzen 'Hamas, Hamas, joden aan het gas' en 'Wie niet springt die is een jood'.
2001/2002

Minstens vier gevallen van geweld (dreigen met mes, stenen gooien) bij Amsterdamse synagogen. Een jongen met een keppeltje wordt in elkaar geslagen.
Een joodse leerling in Utrecht wordt na jaren getreiter in elkaar geslagen en uitgescholden voor 'vuilejood'.
Bij een verkeersruzie wordt een man in elkaar geslagen nadat de dader een sticker met de davidsster op zijn auto heeft gezien. 'We gaan de joden vermoorden,' roept de dader.
Een Turkse man wordt door twee Marokkaanse jongens voor jood aangezien, uitgescholden en in elkaar geslagen.
Een Turks/Marokkaans B-team van voetbalclub SC Oriënt uit Amsterdam wordtuit de competitie gehaald nadat een wedstrijd tegen een orthodox joods jeugdteam was uitgedraaid op schoppartijen en Hitlergroeten.
Drie gevallen van fysiek geweld tegen joden bij een pro-Palestijnse demonstratie in Amsterdam. Spandoeken zijn niet alleen anti-Israëlisch, maar ook anti-semitisch ('6 miljoen was niet genoeg'). Op de Dam worden hakenkruisen geschilderd.
Het CIDI registreert tientallen gevallen van joden met een keppel die worden uitgescholden, bespuwd en/of bedreigd.
‘Zes miljoen!' antwoordt Gretta Duisenberg, echtgenote van Europese Centrale Bank-president Wim Duisenberg, op de vraag van een radioverslaggever hoeveel handtekeningen ze hoopt op te halen bij een pro-Palestijnse actie. Iedereen denkt daarbij aan het aantal slachtoffers van de holocaust, maar volgens Duisenberg was het getal 'willekeurig' gekozen.
2003

Gretta Duisenberg weer in de bocht. In het Algemeen Dagblad zegt ze: 'Met uitzondering van de holocaust is de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden erger dan de nazi-bezetting van Nederland.'
Marokkaanse jongens verzieken op twee plaatsen de 4 mei herdenking in Amsterdam. In het stadsdeel De Baarsjes scanderen ze: 'Joden, die moeten we doden.' PvdA burgemeester Job Cohen ('vreselijk, verwerpelijk') gaat praten.
MEER INCIDENTEN
Aangifte van anti-semitisch gedrag in Nederland
1999 2000 2001 2002*
fysiek geweld 1 6 6 6
schelden 17 32 55 40
vernieling, synagogen, begraafplaatsen - - 2 2
bekladding synagogen - 6 - 1
bekladding joodse begraafplaatsen 1 2 3 -
bekladding monumenten - - 4 3
*2002 alleen de eerste vier maanden



--------------------------------------------------------------------------------