BiL@L
29-05-03, 16:52
Afleidingswoorden.
Assimilatie, segregatie, integratie, participatie, integratie met behoud van de eigen cultuur, aanpassing, etc etc. Kreten van de laatste 15 jaar, door de overheid gelanceerd en ter discussie gesteld: er is nog nooit zoveel over een groep in Nederland geschreven als over de hier wonende buitenlandse arbeiders. Het heeft miljoenen guldens gekost om bergen papier te produceren. Het resultaat is dat de ene nota de andere ontzenuwt en dat de 'deskundigen' om beurten beweren de beste ideeen op dit gebied te hebben. Al deze geleerden breken zich het hoofd om onze situatie te verbeteren en ons een toekomst te bieden.
Met de volledige steun van de overheid zijn de deskundigen al jaren op zoek naar de beste vorm van integratie van buitenlandse arbeiders in de Nederlandse samenleving. Op het eerste gezicht krijg je de indruk dat het allemaal aardig en eerlijk is. Maar de werkelijkheid is heel anders. Van integratie kan pas sprake zijn als de buitenlander geen achterstand meer heeft, als de aparte wetgeving betreffende deze groep afgeschaft is en als de buitenlander gelijk behandeld wordt met de Nederlander. Als aan al deze voorwaarden voldaan is, kan de buitenlander zich thuisvoelen en Nederland als zijn eigen land beschouwen; dan is de integratie voltooid.
Maar eerlijk gezegd is de overheid hier niet op uit. Zij is bezig uitsluitend de publieke opinie af te leiden van de werkelijkheid. De overheid wil de status quo rond de buitenlandse arbeiders behouden en hun levenslang aan uitbuiting bloot stellen. Haar politiek is dubbelzinnig. Enerzijds behartigt de overheid de belangen van de bazen door de buitenlanders een zwakke juridische positie te geven. Dat maakt hen tot een makkelijke prooi van de uitbuiters. De wetten op het verblijf, op de arbeid, op gezinshereniging geven de buitenlander geen veilig gevoel; dag en nacht word je door uitzetting bedreigd. Anderzijds doet de overheid naar het Nederlandse publiek toe of zij eerlijk en welwillend is en streeft naar een harmonische samenleving waar Nederlanders en buitenlanders broederlijk naast elkaar en zonder vooroordelen kunnen leven.
Deze bewust gecreeerde tegenstelling is bedrieglijk en staat een oplossing van de problemen in de weg. De buitenlander is 1 persoon. Hij kan niet in arbeid en politiek buitenlander blijven en in het maatschappelijk leven Nederlander worden...
Bron: Mythen, door Hassan Bel Ghazi 10/1985
Assimilatie, segregatie, integratie, participatie, integratie met behoud van de eigen cultuur, aanpassing, etc etc. Kreten van de laatste 15 jaar, door de overheid gelanceerd en ter discussie gesteld: er is nog nooit zoveel over een groep in Nederland geschreven als over de hier wonende buitenlandse arbeiders. Het heeft miljoenen guldens gekost om bergen papier te produceren. Het resultaat is dat de ene nota de andere ontzenuwt en dat de 'deskundigen' om beurten beweren de beste ideeen op dit gebied te hebben. Al deze geleerden breken zich het hoofd om onze situatie te verbeteren en ons een toekomst te bieden.
Met de volledige steun van de overheid zijn de deskundigen al jaren op zoek naar de beste vorm van integratie van buitenlandse arbeiders in de Nederlandse samenleving. Op het eerste gezicht krijg je de indruk dat het allemaal aardig en eerlijk is. Maar de werkelijkheid is heel anders. Van integratie kan pas sprake zijn als de buitenlander geen achterstand meer heeft, als de aparte wetgeving betreffende deze groep afgeschaft is en als de buitenlander gelijk behandeld wordt met de Nederlander. Als aan al deze voorwaarden voldaan is, kan de buitenlander zich thuisvoelen en Nederland als zijn eigen land beschouwen; dan is de integratie voltooid.
Maar eerlijk gezegd is de overheid hier niet op uit. Zij is bezig uitsluitend de publieke opinie af te leiden van de werkelijkheid. De overheid wil de status quo rond de buitenlandse arbeiders behouden en hun levenslang aan uitbuiting bloot stellen. Haar politiek is dubbelzinnig. Enerzijds behartigt de overheid de belangen van de bazen door de buitenlanders een zwakke juridische positie te geven. Dat maakt hen tot een makkelijke prooi van de uitbuiters. De wetten op het verblijf, op de arbeid, op gezinshereniging geven de buitenlander geen veilig gevoel; dag en nacht word je door uitzetting bedreigd. Anderzijds doet de overheid naar het Nederlandse publiek toe of zij eerlijk en welwillend is en streeft naar een harmonische samenleving waar Nederlanders en buitenlanders broederlijk naast elkaar en zonder vooroordelen kunnen leven.
Deze bewust gecreeerde tegenstelling is bedrieglijk en staat een oplossing van de problemen in de weg. De buitenlander is 1 persoon. Hij kan niet in arbeid en politiek buitenlander blijven en in het maatschappelijk leven Nederlander worden...
Bron: Mythen, door Hassan Bel Ghazi 10/1985