Marsipulami
10-07-03, 18:55
Onthouding populair in VS, Nederland volgt niet
Hilversum (Van onze redactie) 7 juli 2003 – De Amerikaanse beweging voor seksuele onthouding groeit snel. Meer dan een miljoen tieners en studenten hebben zich ingeschreven bij True Love Waits, een van de vele onthoudingcampagnes. In Nederland is seksuele onthouding niet populair. De regering onderneemt geen actie. Woordvoerder Peter van Kleef van Ware Liefde Wacht, de Nederlandse tak van True Love Waits: “De Nederlandse regering schiet op dit gebied ernstig tekort.”
Amerikaanse Regeringsgelden
De Amerikaanse regering stopt dit jaar meer geld dan ooit in hun seksuele onthoudingprogramma; ongeveer 120 miljoen dollar. Dat is bijna evenveel als de bijdrage aan voorlichting over anticonceptiemiddelen.
Driekwart van de jongeren maagd
Ook buiten de Verenigde Staten groeit de steun aan programma’s voor onthouding. Volgens de BBC streeft de Britse regering na dat driekwart van de jongeren in Noord Ierland in ieder geval tot zestien jaar afziet van seks.
Nederland zakt nog verder af
Ondertussen zal in Nederland volgens Peter van Kleef, woordvoerder van Ware Liefde Wacht, een kentering als in Amerika nog lang uitblijven. “Ik heb eerder het idee dat we in Nederland nog veel verder zullen afzakken. Daarna zal de kentering ook hier wel komen, maar zover zijn we nog lang niet.”
Seksueel rein
Tot nu toe ondertekenden 6800 Nederlandse jongeren onder andere via de internetsite Wareliefdewacht.nl een document waarin zij beloven tot aan de dag van hun huwelijk seksueel rein te blijven. Sterke stijgingen of dalingen in het aantal aanmeldingen blijven volgens Van Kleef uit.
Regering schiet ernstig tekort
Dat de boodschap van onthouding in Nederland nog niet aanslaat, is volgens Van Kleef te wijten aan de regering. “Ik vind het een ernstige tekortkoming dat deze regering nauwelijks aandacht heeft voor de boodschap van onthouding. Ik heb mijn hoop gevestigd op het nieuwe kabinet, maar nog geen tekenen van verbetering gezien.
http://www.katholieknederland.nl/nieuws/archief/index_2003_juli_17892.html
Interessant om te meten zou zijn hoeveel inschrijvers bij True Love Waits zich niet houdt aan hun belofte.
Dit is nu typisch zoiets waar de regering zich helemaal niet mee moet bemoeien. Het valt mij wel op dat je vaak artikelen plaatst waarin de bemoeienis van de overheid met religie gepropageerd wordt. Althans, van die organisatie druipt het christen fundamentalisme af.
Simon
Marsipulami
11-07-03, 00:09
Geplaatst door Simon
Dit is nu typisch zoiets waar de regering zich helemaal niet mee moet bemoeien. .
Simon
De regering bemoeit zich al lang met de manier waarop mensen met sexualiteit omgaan. In Nederland hangt er in elk kleuterklasje een condoomautomaat en wordt er in vierkleurendrukfolders aan de kinderen uitgelegd hoe ze zo'n rubbertje moeten aantrekken. Verder wordt de pil terugbetaald door het ziekenfonds en zijn er op kosten van de belastingbetaler een heleboel abortusklinieken uitgebouwd.
Sensibiliseringscampagnes vanuit de overheid dienen om een gedragsverandering teweeg te brengen in het omgaan met sexualiteit. Dit gebeurt met het oog op het voorkomen van SOA's, ongewenste zwangerschappen, enz. Géén van al die sensibiliseringscampagnes zijn waarden-vrij of etisch neutraal. Noch die van True Love Waits, noch de gebruikelijke save-sex campagnes.
SOA's en ongewenste zwangerschappen kan men net zo goed voorkomen met de boodschap (1) dat sexualiteit thuishoort in een relatie waar partners bereid zijn om zich duurzaam voor elkaar te engageren dan met de boodschap (2) dat sexuele omgang met voortdurend wisselende partners prima is, zolang men maar voldoende geïnformeerd is over de beschikbare anticonceptiva, abortuspillen en dergelijke.
Waarom in jouw ogen de tweede boodschap wel gesubsidieerd mag worden door de overheid en de eerste niet is mij een raadsel.
Het valt mij wel op dat je vaak artikelen plaatst waarin de bemoeienis van de overheid met religie gepropageerd wordt. Althans, van die organisatie druipt het christen fundamentalisme af
Tss, in het artikeltje word er met geen woord over religie gerept. Nu ga jij waarden als partnertrouw als een exclusief christelijke waarde beschouwen. Ik ben akkoord als andere waarden als rechtvaardigheid, solidariteit, vergevingsgezindheid en dergelijke ook als exclusief christelijk mogen worden beschouwd en dus dingen waar de overheid zich niet mee mag moeien.
Wat er in jouw hoofd blijkbaar niet in kan is dat de overheid onmogelijk levensbeschouwelijk 'neutraal' kan zijn. Onder het mom van 'neutraliteit' krijgen mensen een burgerlijk individualistisch atheïsme door de strot geduwd dat de functie van staatsgodsdienst vervult. De overheid kan alleen maar neutraal zijn als ze pluralisme bevordert en de verschillende waarden- en normen hierarchieën die leven in een samenleving dezelfde kansen wil geven.
Geplaatst door Marsipulami
[B]Dit gebeurt met het oog op het voorkomen van SOA's, ongewenste zwangerschappen, enz. Géén van al die sensibiliseringscampagnes zijn waarden-vrij of etisch neutraal. Noch die van True Love Waits, noch de gebruikelijke save-sex campagnes.
Niet waardenvrij in de zin dat de overheid als doelstelling heeft ziekten en epidemieën terug te dringen en daartoe voorlichting kan geven over SOA en voorbehoedmiddelen en dergelijke. Wél waardenvrij in die zin dat de overheid zich niet heeft te bemoeien met de wijze waarop mensen relaties aangaan.
In het artikel wordt niet over religie gerept maar op de site is het duidelijk dat hier conservatief christelijke waarden verpakt worden. Je zou je zelfs kunnen afvragen of hier misbruik gemaakt wordt van een probleem om zieltjes te winnen.
Uiteraard is die neutraliteit van de overheid ook een keuze maar waarom je die nu atheïstisch noemt? De overheid heeft zich niet met wel of niet religieus zijn te bemoeien. Dat is niet atheïstisch maar dus ook niet theïstisch.
Simon
De Groene Amsterdammer | 1 februari 2003
Geen seks, geen probleem
Abortus zal voorlopig legaal blijven in de Verenigde Staten, maar aan alle randen wordt geknabbeld. Onder George Bush wordt het steeds moeilijker om een abortus te krijgen. De rechten van de foetus gaan steeds vaker voor die van vrouwen.
door Joke van Kampen
Het is 23 januari 1973. Faye Wattleton, verpleegster, vroedvrouw en directeur van een kliniek voor geboorteregeling in Dayton, Ohio, komt vlak voor acht uur thuis na een lange dag in de kliniek. Ze ploft op de bank neer voor het journaal van acht uur, om daar om vijf over acht van schrik vanaf te vallen. Lyndon B. Johnson is overleden, maar het journaal opent met het nieuws dat het Supreme Court (enigszins vergelijkbaar met de Hoge Raad) heden heeft beslist dat het recht op abortus een grondwettelijk recht is voor iedere vrouw in elk van de 51 staten die met elkaar de Verenigde Staten van Amerika vormen. Noch de vrouwenbeweging, noch de voorvechters van abortus binnen de medische wereld hebben dit zien aankomen en niemand is er klaar voor.
Het is 22 januari 2001. De eerste werkdag van George Bush en de jaarlijkse landdag van de anti-abortusactivisten die met tienduizenden naar Washington zijn gekomen om te protes teren tegen het historische vonnis van het Supreme Court in 1973. Het team van Bush is zo nieuw dat de kantoren en telefoonlijnen nog niet zijn verdeeld. Senator Brownback uit Kansas, een van de sprekers op de demonstratie, draait het ene mobiele nummer na het andere en bereikt uiteindelijk iemand van de voorlichting, Tim Goeglein. De anti-abortusbeweging is groot en uitmuntend georganiseerd. En de leden doen wat hun leiders zeggen. Die leiders hebben stemmen toegezegd aan Bush op voorwaarde dat hij hun zaak zal steunen.
Brownback tegen Goeglein: «Als deze regering een anti-abortusstandpunt huldigt, is het nu het moment om dat aan te kondigen.»
Nog geen uur later gaat het mobieltje van Brownback: de eerste beslissing van de president is dat buitenlandse organisaties die informatie geven over abortus of diensten verlenen, geen geld meer zullen ontvangen uit het ontwikkelingshulpbudget. De menigte juicht als Brownback het nieuws bekendmaakt.
Twee jaar later, januari 2003. Bij het dertig jarig jubileum van het Supreme Court-vonnis regent het sombere commentaren over wat in de media is gaan heten: de andere oorlog van president Bush, die tegen vrouwen.
De eerste maatregel van Bush trof vooral organisaties in ontwikkelingslanden die de financiële steun van de VS kwijtraakten. De vele miljoenen dollars werden bijgelapt door de Europese Unie en door individuele landen (zoals Nederland) die vinden dat seksuele voorlichting en aidspreventie belangrijke prioriteiten zijn. Want na de abortusmaatregel werd aangekondigd dat seksuele voorlichting gericht moest zijn op onthouding tot aan het huwelijk en werden de aantallen condooms die de Verenigde Staten aan ontwikkelingslanden uitdelen drastisch verminderd. Het officiële beleid, uitgedragen bijvoorbeeld op conferenties van de Verenigde Naties, is dat condooms geen goed middel zijn om de verspreiding van aids tegen te gaan en dat de natuurlijke methode (periodieke onthouding) van geboorteregeling de voorkeur verdient. «Conservatisme met compassie» is de verzamelnaam. «Dat betekent dat de dood beter is dan seks, voor tieners en voor verder iedereen die niet getrouwd en monogaam is», brieste een commentator in The New York Times. «Periodieke onthouding?» vraagt een briefschrijfster. «Dat spelden wij vroeger als m-o-e-d-e-r-s-c-h-a-p.»
Langzaam maar zeker werd de geldstroom van de ontwikkelingshulp, bedoeld voor het veiliger maken van seksualiteit en voortplanting in ontwikkelingslanden, verlegd van seculiere organisaties naar religieus geïnspireerde groepen. De Wereldgezondheidsorganisatie kreeg dertig miljoen dollar «strafkorting» per jaar omdat ze zich bezighoudt met onderzoek naar de abortuspil. Het fonds van de Verenigde Naties (UNFPA) dat in ontwikkelingslanden actief is op het gebied van gezondheid van vrouwen raakte zijn hele subsidie, 34 miljoen dollar per jaar, kwijt.
De strategie van Bush was natuurlijk handig gekozen: hij loste zijn schuld aan de anti-abortusbeweging af met maatregelen die vooral mensen in ontwikkelingslanden treffen en waar Amerikanen geen last van hebben. Maar toen na de verkiezingen in 2002 voor het eerst sinds het arrest van het Supreme Court de Republikeinen de meerderheid hadden in zowel de Senaat als het Congres besloten de strategen dat het tijd was «to take the issue home».
Nu is dat nog niet zo eenvoudig. De Republikeinen hebben wel een dubbele meerderheid, maar niet alle Republikeinen zijn tegen abortus. In de hoofdkwartieren van zowel de abortus- als de anti-abortusbeweging worden bijna dagelijks de koppen in Senaat en Congres geteld. Tot op heden is er een flinterdunne meerderheid (negen tot elf stemmen) vóór legale abortus. Het Supreme Court, de enige die het vonnis uit 1973 ongedaan kan maken, is nog twee benoemingen verwijderd van een meerderheid die dat zou willen.
Bovendien zijn de analisten het erover eens dat Bush zijn best moet doen om meer steun te krijgen uit de grootste en machtigste groep zwevende kiezers: vrouwen in de grote steden. En die zijn toevallig voor, of althans niet tegen, abortus.
Maar de anti-abortusbeweging heeft afgeleerd om snel tevreden te zijn. Reagan kreeg hun stemmen en bewees vervolgens niets dan lippendienst aan de zaak. Bush zal die kans niet krijgen. En misschien wil hij dat ook niet.
In 1995 tekende Bush, toen gouverneur in Texas, een wet die seksuele voorlichting op scholen veranderde in het uitdragen van de boodschap: de enige veilige seks is geen seks. Informatie werd gezien als aanmoediging en dus niet meer gegeven. Seksuele voorlichting in Texas in 2003: een bijeenkomst met honderden veertienjarigen in een aula. Ervoor staat een hip uitgedoste oudere jongere evangelisch te schreeuwen: «Jullie zijn bedrogen door de media en door popsterren. Denk je dat dit condoom je hart beschermt? Vooruit, ga je gang en gebruik een condoom. Je zult bekend staan als een slet.»
Slet of geen slet, jongeren in Texas hebben sinds 1995 van alles gedaan behalve zich onthouden van seks. Tienerzwangerschappen (in de VS hoger dan waar dan ook in de westerse wereld) komen in Texas het meest voor. Dat wil zeggen, dat was zo in 1997, want daarna werden tienerzwangerschappen niet meer geregistreerd, want dat stond zo slecht in de internationale statistieken. Geslachtsziekten, teruglopend in de VS als geheel, pieken als nooit tevoren in Texas.
Maar «safe seks is geen seks» is nu voor alle staten het devies. Met een stofkam worden door overheidsfunctionarissen curricula doorgenomen en aangepast. Informatieve websites, gefinancierd door de overheid, zijn de afgelopen maanden herzien. Twee herzieningen veroorzaakten een rimpelingetje in de publieke opinie. De Amerikaanse GGD werd gedwongen op zijn website te vermelden dat er een relatie is tussen abortus en borstkanker (wat niet zo is), en op een andere website moest worden vermeld dat condooms niet beschermen tegen bepaalde vormen van genitale wratten die onvruchtbaarheid kunnen veroorzaken en zelfs de dood (wat theoretisch zo zou kunnen zijn, als je ze tenminste een jaar of veertig onbehandeld laat).
Toen Colin Powell op MTV werd geïnterviewd door jongeren zei hij dat naar zijn mening jongeren die seksueel actief zijn beter condooms kunnen gebruiken. Binnen twee uur bracht het Witte Huis een persverklaring uit met de mededeling dat dit niet het regeringsbeleid was.
Abortus zal voorlopig legaal blijven in de VS, maar aan alle randen wordt geknabbeld. Twaalf staten hebben geprobeerd om late abortussen te verbieden, maar dat vindt het Supreme Court niet goed (het wordt beschouwd als een aantasting van het grondwettelijke recht op abortus). Het ministerie van Justitie heeft inmiddels een verordening laten uitgaan naar lagere rechtbanken waarin het verbod op late abortussen wordt ondersteund. Daarmee wordt het Supreme Court omzeild. President Clinton heeft tweemaal een veto uitgesproken over een federaal wetsvoorstel dat late abortussen verbiedt, maar Bush heeft de Senaat uitgenodigd opnieuw een voorstel in te dienen.
In 20 van de 51 staten zijn inmiddels beperkende regelingen ingevoerd, zoals verplichte toestemming van de ouders voor minderjarigen en het strafbaar stellen van het vervoeren van minderjarigen naar een staat waar die toestemming niet vereist is.
In maart kregen «ongeboren kinderen» (en niet hun moeders) recht op gezondheidszorg door middel van de Kinder Gezondheidszorg Verzekering. Daarmee verwerven arme zwangere vrouwen zorg tijdens zwangerschap en bevalling, maar het toekennen van rechten aan een foetus kan uiteraard implicaties hebben bij volgende abortuskwesties.
De bevolking van de VS is diep verdeeld over abortus. Dertig jaar opiniepeilingen laten een consistent beeld zien: Amerikanen zijn voor abortus als het gaat om «verkrachting, incest of mijzelf».
Het gevecht op de grond, picket lines voor elke abortuskliniek, moordaanslagen op artsen, bomaanslagen op klinieken — het mist zijn uitwerking niet. In de gehele Verenigde Staten zijn nog slechts achttienhonderd artsen bereid een abortus uit te voeren. In 87 procent van de districten is er geen arts te vinden die dat wil.
Ter gelegenheid van het dertigjarig jubileum van het vonnis van het Supreme Court deed CNN samen met Time een opiniepeiling. Wat heeft voor u de hoogste prioriteit, vroegen ze, het recht van vrouwen op een abortus of de bescherming van de rechten van het ongeboren kind?
49 procent van de ondervraagden vond het recht van vrouwen belangrijker en 45 procent de rechten van de foetus.
55 procent is het eens met het vonnis van het Supreme Court, 40 procent is ertegen. 60 procent vindt dat het «te gemakkelijk is voor vrouwen om een abortus te krijgen».
Bij de presentatie van de resultaten van het onderzoek interviewt CNN een aantal betrokkenen. «Nou ja», zegt een vrouw van rond de vijftig, «voor huidige generaties is een klerenhangertje tenminste gewoon een klerenhangertje.» De CNN-journaliste kijkt haar niet-begrijpend aan. De vrouw lacht: «Voor ons was een klerenhangertje een instrument om je ongewenste zwangerschap te beëindigen.» Je ziet hoe het beeld zich langzaam vormt in het hoofd van de journaliste, haar ogen worden groter en ze zegt: «Terug naar de studio.»
© auteur / De Groene Amsterdammer
Ongelovelijk dat Bush, die zelf een drankprobleem heeft gehad nog gelooft in een dergelijke strategie. Dan ben je echt compleet gestoord... Of natuurlijk gewoon hypocriet. Dat kan ook. hij is per slot van rekening een christen.
Marsipulami
11-07-03, 08:51
Geplaatst door Tomas
De Groene Amsterdammer | 1 februari 2003
...blabla...Hollandse peptalk voor binnenlands gebruik. Liefst te verbruiken voor de vervaldatum...blabla....
:moe: