Marsipulami
13-07-03, 04:16
Geplaatst door daniel25
De bijbel op zich is geschiedkundig onderlegd. Alle omstandigheden van die tijd zijn er in terug te vinden en zijn gebaseert op ware feiten.
Tsss, jongen toch wat voor ne zever zit je hier nu toch te verkondigen. De bijbel is een geloofsboek maar geen geschiedenisboek. De bijbel barst van de historische fouten. De meeste teksten zijn geschreven tientallen, honderden, tot zelfs duizend jaar na de (historische) feiten. Ga eens wat kritischer met je eigen godsdienst om en wees niet te bekrompen om vragen te stellen en naar antwoorden te luisteren die je niet bevallen.
Om een voorbeeld te geven. Jezus werd geboren onder Herodes de Grote. Uit de Romeinse geschiedschrijving weten we dat die gestorven is in 4 voor Christus. Hij werd ook geboren ten tijde van een volkstelling 'eer Quirinius landvoogd van Syrië was'. Nou er is een volkstelling van de Romeinen bekend uit zes na Christus. Dus op geen tien jaar na kan men historisch juist bepalen wanneer Jezus geboren is. Hoe komt dat ? Omdat de eerste verhalen over Jezus geboorte pas 70 jaar na datum zijn opgeschreven (Marcusevangelie) door doodgewone gelovige mensen die het goed bedoelden maar ook wel eens fouten maakten en vergissingen begingen.
________
Er bestaat een sprookje over de 'Schone en het Beest'. Het gaat over een man die drie dochters had. Hij ging op reis naar een verre stad. En vroeg aan zijn dochters welk geschenk hij hen moest meebrengen. De oudste dochters vroegen dure cadeaus, maar de jongste dochter vroeg alleen maar een tuil bloemen aan haar vader. De vader ging op reis, maar werd beroofd onderweg waardoor hij al zijn geld kwijtraakte. Hij kon geen geschenken meer kopen.
Op de terugweg echter zag hij een mooi kasteel met een tuin met prachtige bloemen. Hij dacht: als ik hier wat bloemen ga stelen dan kan ik tenminste voor mijn jongste dochter iets doen. Maar o wee. De man werd betrapt op het stelen van bloemen. De kasteelheer, een afzichtelijk lelijke monsterman, eiste van de vader dat hij voor straf voor de diefstal toestemming zou geven om te trouwen met zijn jongste dochter voor wie de bloemen bestemd waren. De vader bewust van zijn zonde stuurde zijn jongste dochter bij thuiskomst naar de monsterman om met hem kennis te maken en later met hem te trouwen.
De jongste dochter onmoette de monsterman en verbleef op het kasteel. Ze walgde van hem. Hij was hardvochtig en brutaal, koud en gemeen en bovendien afzichtelijk lelijk en mismaakt. Ze kon niet eten of slapen en huiverde bij de gedachte dat ze met dit beest zou moeten trouwen.
De dag voordat ze gingen trouwen werd de monsterman echter wat onzeker. Plots was er toch een greintje begrip in de ogen van het monster voor het leed van het meisje. Tenslotte zei hij: 'meisje, ga maar naar huis. Liefde kan je niet dwingen. Als je niet van me houdt, dan hoef je ook niet met mij te trouwen. Ik geef je je vrijheid terug. Ga maar terug naar je vader en je zussen. Ik wens je het allerbeste in je verdere leven.'
De jongste dochter rende weg, was dolgelukkig, ze hoefde niet te trouwen met dit kille monster.
Om een lang verhaal kort te maken. Op een bepaald moment -weken later- begon de dochter toch na te denken. Ze dacht: 'Hoe komt het nou toch dat die man zo gemeen en harteloos is ? Misschien is het wel van leed en eenzaamheid. Hij zit in een prachtig kasteel met een mooie tuin, maar er is niemand die van hem houdt. Misschien is hij wel zo lelijk, gemeen en harteloos geworden uit eenzaamheid en verdriet ?' Die vraag liet haar niet los. Ze kreeg steeds meer sympathie voor het lot van die eenzame man. Ze begon altijd maar meer te begrijpen wat aan de hand was en begon steeds meer te zien dat die man diep in zijn hart wellicht ook een goed mens was.
Maanden later nam het meisje een besluit. Ze zei 'Ik ga terug', ik trouw met die man, want als je er over nadenkt dan is het echt wel een goed mens. Ze keerde terug en zei 'Monsterman, je bent een goed mens, ik hou van je en wil met je trouwen.'
Toen gebeurde het: Een lichtflits, hemelse muziek... Het meisje zoende de man en het afzichtelijk monster werd met een knal een mooie prins.'... Ze trouwden, kregen kindjes en leefden nog lang en gelukkig...... Tot zover dit sprookje.
___________________
Moraal van het verhaal ? Liefde verandert mensen, maakt van monsters, prinsen of mooie, goede en betere mensen.
Is dit verhaal historisch waar ? Absoluut niet: Monsters veranderen niet in prinsen in het echte leven. Historici lachen om zulke onzin. Is dit verhaal waar ? Jazeker, liefde verandert mensen, er bestaat een onderscheid tussen historische waarheid en de echte -goddelijke- waarheid die alleen terug te vinden is in sprookjes. :)
De bijbel op zich is geschiedkundig onderlegd. Alle omstandigheden van die tijd zijn er in terug te vinden en zijn gebaseert op ware feiten.
Tsss, jongen toch wat voor ne zever zit je hier nu toch te verkondigen. De bijbel is een geloofsboek maar geen geschiedenisboek. De bijbel barst van de historische fouten. De meeste teksten zijn geschreven tientallen, honderden, tot zelfs duizend jaar na de (historische) feiten. Ga eens wat kritischer met je eigen godsdienst om en wees niet te bekrompen om vragen te stellen en naar antwoorden te luisteren die je niet bevallen.
Om een voorbeeld te geven. Jezus werd geboren onder Herodes de Grote. Uit de Romeinse geschiedschrijving weten we dat die gestorven is in 4 voor Christus. Hij werd ook geboren ten tijde van een volkstelling 'eer Quirinius landvoogd van Syrië was'. Nou er is een volkstelling van de Romeinen bekend uit zes na Christus. Dus op geen tien jaar na kan men historisch juist bepalen wanneer Jezus geboren is. Hoe komt dat ? Omdat de eerste verhalen over Jezus geboorte pas 70 jaar na datum zijn opgeschreven (Marcusevangelie) door doodgewone gelovige mensen die het goed bedoelden maar ook wel eens fouten maakten en vergissingen begingen.
________
Er bestaat een sprookje over de 'Schone en het Beest'. Het gaat over een man die drie dochters had. Hij ging op reis naar een verre stad. En vroeg aan zijn dochters welk geschenk hij hen moest meebrengen. De oudste dochters vroegen dure cadeaus, maar de jongste dochter vroeg alleen maar een tuil bloemen aan haar vader. De vader ging op reis, maar werd beroofd onderweg waardoor hij al zijn geld kwijtraakte. Hij kon geen geschenken meer kopen.
Op de terugweg echter zag hij een mooi kasteel met een tuin met prachtige bloemen. Hij dacht: als ik hier wat bloemen ga stelen dan kan ik tenminste voor mijn jongste dochter iets doen. Maar o wee. De man werd betrapt op het stelen van bloemen. De kasteelheer, een afzichtelijk lelijke monsterman, eiste van de vader dat hij voor straf voor de diefstal toestemming zou geven om te trouwen met zijn jongste dochter voor wie de bloemen bestemd waren. De vader bewust van zijn zonde stuurde zijn jongste dochter bij thuiskomst naar de monsterman om met hem kennis te maken en later met hem te trouwen.
De jongste dochter onmoette de monsterman en verbleef op het kasteel. Ze walgde van hem. Hij was hardvochtig en brutaal, koud en gemeen en bovendien afzichtelijk lelijk en mismaakt. Ze kon niet eten of slapen en huiverde bij de gedachte dat ze met dit beest zou moeten trouwen.
De dag voordat ze gingen trouwen werd de monsterman echter wat onzeker. Plots was er toch een greintje begrip in de ogen van het monster voor het leed van het meisje. Tenslotte zei hij: 'meisje, ga maar naar huis. Liefde kan je niet dwingen. Als je niet van me houdt, dan hoef je ook niet met mij te trouwen. Ik geef je je vrijheid terug. Ga maar terug naar je vader en je zussen. Ik wens je het allerbeste in je verdere leven.'
De jongste dochter rende weg, was dolgelukkig, ze hoefde niet te trouwen met dit kille monster.
Om een lang verhaal kort te maken. Op een bepaald moment -weken later- begon de dochter toch na te denken. Ze dacht: 'Hoe komt het nou toch dat die man zo gemeen en harteloos is ? Misschien is het wel van leed en eenzaamheid. Hij zit in een prachtig kasteel met een mooie tuin, maar er is niemand die van hem houdt. Misschien is hij wel zo lelijk, gemeen en harteloos geworden uit eenzaamheid en verdriet ?' Die vraag liet haar niet los. Ze kreeg steeds meer sympathie voor het lot van die eenzame man. Ze begon altijd maar meer te begrijpen wat aan de hand was en begon steeds meer te zien dat die man diep in zijn hart wellicht ook een goed mens was.
Maanden later nam het meisje een besluit. Ze zei 'Ik ga terug', ik trouw met die man, want als je er over nadenkt dan is het echt wel een goed mens. Ze keerde terug en zei 'Monsterman, je bent een goed mens, ik hou van je en wil met je trouwen.'
Toen gebeurde het: Een lichtflits, hemelse muziek... Het meisje zoende de man en het afzichtelijk monster werd met een knal een mooie prins.'... Ze trouwden, kregen kindjes en leefden nog lang en gelukkig...... Tot zover dit sprookje.
___________________
Moraal van het verhaal ? Liefde verandert mensen, maakt van monsters, prinsen of mooie, goede en betere mensen.
Is dit verhaal historisch waar ? Absoluut niet: Monsters veranderen niet in prinsen in het echte leven. Historici lachen om zulke onzin. Is dit verhaal waar ? Jazeker, liefde verandert mensen, er bestaat een onderscheid tussen historische waarheid en de echte -goddelijke- waarheid die alleen terug te vinden is in sprookjes. :)