PDA

Bekijk Volledige Versie : Uday en Qusay zijn plots helden van het verzet tegen de Amerikanen



Marsipulami
24-07-03, 19:31
Uday en Qusay zijn plots helden in Mosoel

Van onze correspondent in Irak

MOSOEL -- De dood van Saddam Hoesseins zonen in een vuurgevecht heeft in de Noord-Iraakse stad Mosoel geen golf van opluchting teweeggebracht. Geen blijdschap maar woede heerst er in Mosoel over de dood van de twee meest gehate zonen van het land.

HONDERDEN mannen hebben zich verzameld voor wat tot dinsdagmiddag het huis was van Nawaf al-Zaidan, een verre neef van de clan van Saddam Hoessein. Het onderdak dat deze stamleider bood aan de broers Uday en Qusay, is hem duur komen te staan. Zijn woning is volledig doorzeefd met kogelgaten.

Mochten de Amerikanen denken dat de dood van beide zoons een opsteker is in de vertroebelde relaties tussen de coalitietroepen en de Irakezen, dan komen ze hier althans bedrogen uit in die verwachting. In Mosoel zijn de gruwelverhalen over met name het gedrag van de oudste zoon Uday plotseling veranderd in lofzangen op zijn heldhaftige verzet tegen het machtige Amerikaanse leger.

,,Ze vochten beter dan leeuwen, ze streden als leeuwen die net wakker zijn geworden'', vertelt Walah Amadi, een buurtbewoner, opgewonden. Hij heeft het hele vuurgevecht gezien, van begin tot eind. De Amerikanen kwamen met vierhonderd soldaten en vijf helikopters, terwijl Uday en Qusay zich slechts met twee anderen urenlang verdedigden: het zijn helden.

Het waren criminelen, maar wel ónze criminelen. ,,Een verrader, waarschijnlijk een Koerd, heeft ze aan de Amerikanen verlinkt'', roept een jongen. De gezichten van de mannen zijn bezweet, kleine jongetjes pesten westerse fotografen. Een tiener loopt rond met een poster van Saddam Hoessein en kust die onophoudelijk. ,,Saddam good, Bush bad!'', brult hij voor en na het zoenen.

Ihaab Mohammad Taha, een vriend van de zoon van Al-Zaidan, vertelt dat het hem niet verbaast dat de twee juist in Mosoel in het huis van de neef waren. Geruchten circuleerden al zeker drie weken. Daarnaast had de neef Al-Zaidan veel banden met de top van de Baath-partij en met de familie. ,,Het is voor mij geen verrassing'', zegt hij.

Mosoel, een multi-etnische stad waar Arabieren, Koerden en Turkmenen wonen, staat desondanks bekend als een conservatieve plaats waar veel mensen pro-Baath zijn. De invloed van het Arabisch nationalisme is hier altijd sterk geweest, mee door de nabijheid van Syrië, zelf ruim vier decennia geleden de geboorteplaats van de Baath-partij.

Door zich te verzetten in plaats van zich over te geven, hebben ze bewezen helden te zijn, vindt de huisvrouw Besma Mohammad Saleh. Terwijl ze in haar woning Iraakse cola over grote blokken ijs in brandschone glazen schenkt, zegt ze dat het leek alsof de wereld verging op het moment dat de Amerikanen hun aanval inzetten. ,,Explosies en geweervuur klonken door de wijk. Ik zag Amerikanen deuren intrappen van mensen en naar de daken rennen om van daaruit te vuren op het huis. Ik heb mijn hoofddoek en mantel omgedaan en ben naar mijn schoonmoeder gegaan.''

Ze vindt dat de Amerikanen de Irakezen hun recht op wraak hebben ontnomen. ,,Saddam en zijn zoons waren niet goed, maar het is niet toelaatbaar dat niet-moslims in Irak moslims doden. Wij kunnen onze zaken zelf wel oplossen'', zegt Besma Mohammad Saleh.

Als het middaggebed aan de overkant van de moskee begint, vervloekt Saeed Daod Tikriti, tolk van beroep, de Amerikanen. Hij zegt dat Amerikaanse soldaten gisteren zijn huis zijn binnengevallen omdat ze dachten dat de voormalige Iraakse leider zich daar schuilhield. ,,Maar ze vonden natuurlijk niets en vertrokken zonder excuses te maken.''

Tikriti beweert dat, als hij de twee zonen vóór de oorlog had gezien, hij ze direct zou hebben neergeschoten. ,,Maar nu zou ik ze onderdak geven in mijn huis. Niemand levert onze mensen uit aan bezetters.''

Tikriti, vertaler Engels, vindt het ombrengen van Saddams beide zonen, een kleinzoon en een medewerker de zoveelste psychologische blunder die de Amerikanen begaan in Irak. ,,Ze vallen vier mensen aan met een enorme overmacht aan soldaten en wapens, die zich vervolgens urenlang verdedigen. Waarom hebben ze het tweetal niet uitgehongerd of het huis omsingeld? De Amerikanen hebben alles weer enorm overdreven.''


24/07/2003 Thomas Erdbrink

©Copyright De Standaard