Bekijk Volledige Versie : Tmazight officiele taal in Algerije
Berber breakthrough in Algeria
Berbers want more autonomy
The Algerian Government has agreed to include the language of the country's Berber minority, Tamazight, in its educational system.
This fulfils one of the demands of Berbers who staged violent protests against the Algerian authorities in Kabylie two years ago, which left 60 people dead and about 2,000 injured.
The language will now be included and promoted in the educational system and the institutional consecration of private education at all the levels.
Tamazight was recognised as a national language last year after further unrest amongst radical Berbers who were pressing for greater cultural and political recognition, in the country where they claim they represent 25% of the population.
Constitutional change
However, the government of President Bouteflika said that the recognition of Tamazight, as an official language of the country will require a change in the constitution.
The language, is spoken mostly by Berbers and by other ethnic groups in Algeria and Morocco, but at present Arabic is the only official state language.
Since independence from France in 1962, the majority Arab community, backed by both the military and Islamist lobbies, have maintained that Arabic must be the sole language to be recognised by the state.
En hoe zit het dáar dan, met dat Berbers Rif/Sous/Atlas, c.q. de varianten daar? Geen probleem??
Ron Haleber
01-08-03, 08:33
Geplaatst door Maarten
En hoe zit het dáar dan, met dat Berbers Rif/Sous/Atlas, c.q. de varianten daar? Geen probleem??
Maarten, jij begrijpt er weer eens niets van. Die Amazighen verstaan elkaar allemaal prima...!
Jij verstaat een Fries toch ook - zolang ie maar z'n mond houdt...!
Even voor d eduidelijkhied...
De Grammatica van alle Tamazight varianten is identiek (exact hetzelfde)... Er zijn duizenden boeken die over de Tamazight grammatica gaan. Een mooi voorbeeld: is Le garmmaire berbere, van Daniel Quichot. Het maakt niets uit welke variant je spreekt, je zult dit boek zeker begrijpen. (deze is overgines o.a. bij d ebied van Rotterdam verkrijgbaar naast andere boeken)
Wat betreft de woordkeuze, die is ook voor 80% allemaal het zelfde, natuurlijk worden sommige worden net ander uitgesproken in het Tmazight van Sous dan in het Tamzight van Arif of andersom. Voor d erest worden sommige woorden in ARif niet meer gebruikt, maar vervangen door opgenomen woorden uit ander talen, zoals het Spaans/Latijns/Arabisch/etc terwijl in andere varinaten wel de Amazigh woorden daarvoor gebruikt worden. Aan de ander kant zijn er weer worden opgenomen in andere varianten die in Arif nog steeds op zijn Amazighs gesproken worden.
Voorbeelden van worden uit het latijn: Urtu/Alili/Asnus/etc...
De verschillen wordenb ook in het boek aangegevn en die kan je sommen in een pagina:
Voorbeeld:
DE oospronkelijk G wordt al een Y in Arif uitgesproken (niet overal, want in veel plaatsen wordt het nog steeds als G uitgesproken, het geldt ook voor de komende voorbeelen)
Argaz = Aryaz
De oorspronkelijk k wordt als c (ch) uitgesproken:
Kerz = Cerz
De L als R
Ili = iri
en nog een paar ander letters...
Het is normaal en het komt vpoor in ieder taal, Nederland is 300 Km2 en ik dacht dat ik de enige die een klant uit het oosten niet begreep, maar mijn Nederlandse collega's hebben net zoveel moeite mee met hem. Laat staan, voor een gebied als Tamazgha, dat van Egypte tot de Kanarische eilande strekt en van de middenlandse zee tot de sub-Sahara.
Tamazight is by the way een officelie taal in zowel Mali als Niger...
Ghana: komt uit het Amazigh word : Agnaw -- iemand die niet kan spreken, want toen de Amazigh minderheid de moderne Ghana
opstichte konden ze hun niet begrijpen en noemden ze hun zo.
Het zelfde geldt voor Gnawa, zij werden immers als slaven daarvandaan gehaald en kreegn deze naam van de Imazighen.
Senegal: is vernoemd naar de Amazigh stam Senega (zenega)
Tamazight is momenteel de meeste gekozen niet-europees taal op de middelbare scholen in Frankrijk. Daarnaast is het zowel in Cataluya als in Frankrijk een officiele taal.
Tamazight wordt onderwijzen op tientallen universiteiten.
Het probleem zit hem niet in de Taal zelf, maar in het verbod op de Amazigh identiteit en taal...
Maar zoals bekend zal het volgende schooljaar het Tamazight voor het eerst sinds 40 jaar weer onderwijzen in Marokko... Maar er is nog een lange weg te gaan.
Maar in Marokko is het nog steeds niet erkend, terwijl het de taal waarmee de meerderheid van Marokko dagelijks communiceert. Waar is Tamazight die onderwezen werd, na de onafhankelijkheid verboden geworden.
Waarom werd de muur van een andvocaat in Rabat omver gereden omdat hij op zijn naaplaatje naast het Frans en het Arabisch ook zijn naam en beroep in het Tamazight plaatste? waarom mogen we geen tv en Radio in het Tamazight spreken? Waarom moet mijn moeder een tolk nemen naar de consulaat van haar eigen land? terwijl meer dan 90% van de Marokkanen in NL Amazigh is? Waarom moet ik in mijn stad waar 99% van de mensne Tamazight spreekt BIj alles officiele instanties ARabisch spreken? Waarom mag ik mijn kind niet naar haar Oma noemen? etc, etc, etc, etc... Waarom worden in mijn stad waar 99% van de mensne Amazigh is, verkeersborden die naast het Arabisch en frans ook in het Tamazight gecshreven zijn (STOP - QIF - BEDD)?, ondanks dat de gemeenteraad unaniem dat besloten heeft. etc, etc, etc,
Ron Haleber
01-08-03, 11:59
Geplaatst door Afrux
PUNT 1:
De Grammatica van alle Tamazight varianten is identiek (exact hetzelfde)...
Wat betreft de woordkeuze, die is ook voor 80% allemaal het zelfde, natuurlijk worden sommige worden net ander uitgesproken in het Tmazight van Sous dan in het Tamzight van Arif of andersom.
[...]
PUNT 2:
Waarom werd de muur van een andvocaat in Rabat omver gereden omdat hij op zijn naaplaatje naast het Frans en het Arabisch ook zijn naam en beroep in het Tamazight plaatste? waarom mogen we geen tv en Radio in het Tamazight spreken? Waarom moet mijn moeder een tolk nemen naar de consulaat van haar eigen land? terwijl meer dan 90% van de Marokkanen in NL Amazigh is? Waarom moet ik in mijn stad waar 99% van de mensne Tamazight spreekt BIj alles officiele instanties ARabisch spreken? Waarom mag ik mijn kind niet naar haar Oma noemen? etc, etc, etc, etc... Waarom worden in mijn stad waar 99% van de mensne Amazigh is, verkeersborden die naast het Arabisch en frans ook in het Tamazight gecshreven zijn (STOP - QIF - BEDD)?, ondanks dat de gemeenteraad unaniem dat besloten heeft. etc, etc, etc,
Beste Afrux,
Ik heb in paragraaf 13 van mijn Marokkaans onderzoek (in het frans) op:
http://members.lycos.nl/haroun/diss3.html
mijn enquête over het tamazigt en de Imazigh cultuur gepubliceerd. En over het eerste punt van de taal een uitgebreide discussie gehad met Imazighen-leiders.
Over het tweede punt:
In mijn interview dat daar staat - en dat in het nederlands in Soera is gepubliceerd - vertelt advocaat Belkasm zijn verhaal over hetgeen gebeurde...!
Ook de situatie voor de rechtbanken komt uitgebreid aan de orde.
Wegens tijdgebrek en de vele tijd die dat kost, heb ik ditmaal niet de gelegenheid aan jullie discussies mee te doen. Excuus.
Ik had mijn onderzoek in het tijdschrift van Aherdane moeten publiceren. Maar dat bleek al weer opgeheven toe het er van kwam.
In Nederland interesseert geen hond zich ervoor..
Mijn geval is nogal uniek want Marokkanen mogen geen hele scholen hierover ondervragen!
Afrux, bedankt voor je heldere en gedetaileerde uitleg.
Het Tamazight is dus echt een volwassen taal, en breed erkend, ook al vertoont de gesproken taal veel varianten.
De positie van het Arabisch is ook helder. Het is de officiele taal, en er wordt gedaan of dat de normaalste zaak ter wereld is, terwijl er intussen een verbeten strijd gevoerd werd tegen het alom aanwezige- en oprukkende Tamazight, dat daarom strak in toom gehouden moet worden. Het Arabisch als soort van bedreigde minderheid, met een soort zelfverdedigingsreactie, die tot allerlei absurde praktijken leidt.
Ik kan me overigens wel voorstellen, dat de overheid een tolk eist. Op zich kunnen de gesprekken wel in het Tamazight (hoewel de gesproken varianten een probleem kunnen zijn), maar er is áltijd een raakvlak naar de officiele regelingen. Sta je Tamazight toe, dan haal je álle probemen rond de overgang tussen de talen binnen de ambtenarij. Daar kan de ambtenarij een stuk complexer van worden. Tussen overheid en burger is het áltijd gekrakeel, en zijn er onderhandelingen en afspraken. Het kan moeilijk zijn om halverwege op Arabisch om te schakelen.
Maar omgekeerd zal er ook veel onwil zijn, want het gaat niet alleen om de taal.
Geplaatst door Ron Haleber
Maarten, jij begrijpt er weer eens niets van. Die Amazighen verstaan elkaar allemaal prima...!
Jij verstaat een Fries toch ook - zolang ie maar z'n mond houdt...!
Ron, als we hier een Fries niet verstaan, dan verbouwen we 'm, totdat we 'm wél verstaan!
Wij Nederlanders zijn namelijk net zo menselijk als elders in de wereld..
Jammer dat ik je rapport niet kan lezen.. Ik lees frans nóg meer als slak, dan ik normaal al doe.
Maar ik snap dat je nu voor het eerst zegt, dat je de tijd niet hebt om te reageren! Als buitenlander (in functie!) heb je daar ongetwijfeld veel met die taalverschillen te maken gehad. En met jou ervaring overal heb je ongetwijfeld een heleboel visies op de problemen, de bottlenecks, de wenselijkheden en de mogelijkheden..
Misschien moet je toch eens wat kerndingen er over neer zetten..
Voor mijn part zeg je: "die hufters moeten eerst maar eens naar school. Laat de Amerikanen eerst maar iinvesteren, dan wordt alles beter."
Of "die ambtenaren hebben allemaal Lul als tweede naam! Hoe meer ze daar van afknallen, hoe beter iedereen daar elkaar begrijpt." :hihi:
Beste maarten:
Dit heb ik persoonlijk vernomen uit de mond van Professor Stroomer , docent en onderzoeker Tamazight aan de universiteit van leiden.
Er zijn momenteel verschillende docenten (als ik me niet vergis een stuk of 7 die aan de universiteit van Leiden die onderzoek doen naar het Tamazight).
Voorbeeld: Dr Kossman is nu bezig onderzoek aan het doen over d einvloed van het Tamazight op de "zwarte afrikaanse talen."
Stroomer:
Ik werd uitgenodigd voor een symposium over het Tamazight onderwijs in Tanger. Het ging al mis s'ochtend bij het hotel, toen ik de bon checkte van mijn kamer, zij hebben ervoor betaald wat een docent per maand verdient in Marokko (dat vond hij overdereven).
Op het symposium zelf, werd hij onderbroken tijdens zijn speech door de "zogenaamde" professor, die Rabat vertegnwoordigde:
Maar meneer Stroomer, hoe komt erbij dat het Tamazight Grammatica heeft?
Stroomer: omdat het een taal is, ieder taal heeft een grammatica, anders kan je ermee niet communiceren, ik heb hier ook aardig wat boeken daarover bij me als je interesse heeft.
Hij vervolgt zijn speech en wordt tot zijn verbazing weer onderbroken door de NEP-professor:
Maar meneer de proffessor, hoe komt u erbij dat er Tamazight Manuscripten zijn?
Stroomer:
Omdat we alleen al op de uni van Leiden een stuk of 280 hebben kunnen bemachtigen op de zwarte markt. Er zijn natuurlijk ook andere universiteiten die Amazigh manuscripten hebben.
Later werd hij beschulidg van PROVOCATEUR D'ETAT (Staatsprovocateur).
Stroomer werd de toegang geweigerd bij de bibliotheek van Fes, waar naar verluidt enorme aantalen Amazigh manuscripten achter slot en grendel staan en niet eens beschikbaar zijn voor wetenschappelijk onderzoek. Maar desondanks zal hij binnekort een Amazigh woordenboek van meer dan 80000 woorden publiceren.
Het is geen probleem dat een land meer officiele talen kent, het maakt het land alleen maar cultureel rijker. Zuid Afrika kent tegenwoordig 12 officiele talen. In zwitserland is een referendum gehouden om te bepalen of een taal dat minder dan 0.5% van de bevolking gesproken wordt. Het volk heeft gekozen om de taal officieel te houden naast het duist, frans en italiaans. Ik ben de naam van de taal kwijt.
Stel je voor dat de walloniers morgen hun taal niet meer mogen leren, geen media in eigen taal mogen hebben, culturele en wetenschappelijke bijeenkomsten over het frans verboden worden, hun kind geen franse naam mogen geven.. De verklaring zoals in Marokkio zal dan zijn: Jullie zijn collaborateurs van Frankrijk bovendien is het Nederlands de taal van de bijbel en de hemel.
ter vergelijking:
Een Amazigh mag geen tolk in de rechtbank hebben. Op de vraag van een slachtoffer aan de rechter dat hij niets ervan begreep, kreeg hij het volgende antwoord: Ik stuur je naar de gevangennis voor twee jaar waar je het ARabisch verplicht zou leren en dan kom je terug (dit is geen grap, maar het getuigt van het intellect van sommige rechters). iedereen weet dat d erechters en alle ander overheidsinstelling in Marokko corrupt zijn.
Israel:
Een Arabier of Druz mag zij taal spreken in de rechtbank en krijgt een tolk van d estaat aangewezen.
Een Arbier of Druz is niet verplicht zijn kind David of Issak te noemen.
Een Arabier, als hij naar school gaat, leert zijn taal.
Ik weet nog toen ik voor het eerst naar school ging in Marokko, ik kreeg meteen een vierkant LINIAAL (ik denk dat sommige hier weten wat ik darmee bedoel) tussen mijn vinger, deze werden tegen elkaar gedrukt, waarna ahet liniaal gedraaid werd. Andere moesten hun schoenen uitdoen, waarna ze met een stok geslagen werden. Waarom? omdat ik niet begreep wat die mishandelaar vroeg en het dus niet deed. ik sprak immers toen enkel Tmazight.
Twee amazigh spreekwoorden:
- ieder taal maakt een mens meer van je
- een grote plaats ie erg klein in het hoofd van een kortzichtige.
Ron Haleber
01-08-03, 20:41
Geplaatst door Maarten
Ron, als we hier een Fries niet verstaan, dan verbouwen we 'm, totdat we 'm wél verstaan!
Wij Nederlanders zijn namelijk net zo menselijk als elders in de wereld..
Jammer dat ik je rapport niet kan lezen.. Ik lees frans nóg meer als slak, dan ik normaal al doe.
Maar ik snap dat je nu voor het eerst zegt, dat je de tijd niet hebt om te reageren! Als buitenlander (in functie!) heb je daar ongetwijfeld veel met die taalverschillen te maken gehad. En met jou ervaring overal heb je ongetwijfeld een heleboel visies op de problemen, de bottlenecks, de wenselijkheden en de mogelijkheden..
Misschien moet je toch eens wat kerndingen er over neer zetten..
Voor mijn part zeg je: "die hufters moeten eerst maar eens naar school. Laat de Amerikanen eerst maar iinvesteren, dan wordt alles beter."
Of "die ambtenaren hebben allemaal Lul als tweede naam! Hoe meer ze daar van afknallen, hoe beter iedereen daar elkaar begrijpt." :hihi:
Jammer dat je ondanks je intieme relatie met madame Courvoisier het frans niet machtig bent. Ik zie Limburgers altijd voor halve Belgen aan die net als Mars frans op school leren...
Ik had graag - als ik de tijd had - aan die boeiende discussie tussen Afrux en Bedawi en Schaap en soms een graantje van Rafiq - meegedaan..
Ron Haleber
01-08-03, 20:43
Werkstukken als van Bedawi moeten op onze site gezet kunnen worden...! Laat Aissati daar maar 5 Megabyte voor uittrekken... Dan kunnen we zien wat hij er van gebrouwen heeft.
Ik ken die literatuur wel... Hier blijkt nogmaals dat je geen sikkepit van Marokko kunt begrijpen als je het frans niet beheerst...! (Afrux kent blijkbaar geen frans). Maar het is de vraag of Bedawi niet maar wat nationalistische auteurs aan elkaar flanst...
Of er in Nederland vakhistorici zijn die de moderne Marokkaanse geschiedenis enigzins beheersen waag ik te betwijfelen... Noch ik noch de Mrc historici hebben ze ooit ontmoet... In de vakclub MOI zitten ze niet...
Med Tahtah heeft wel een goede studie over Med ben Abdelkrim gepubliceerd vanuit de arabische bronnen... Med b A is natuurlijk een hoofdstuk apart tijdens de jaren 20......
Zo is Abdallah Laroui een fanatiek nationalist voor wie de berbers een stelletje rebellen zijn... Natuurlijk zijn er de laatste tijd berber-ideologen
die een tegengestelde mythe ontwerpen...
Maar het is beter je te houden aan de lui die echt objectief de bronnen bestuderen zoals Germaine Ayache...
Abdelmagid Benjelloun (Uni Rabat) is er een goeije van. Hoewel ook hij vanuit het stedelijk istiqlal-nationalisme redeneert... Toen hij bij mij logeerde zijn we aan een boek begonnen om het marok nationalisme in zijn bestrijdende facetten in kaart te brengen... Neem de rol van de Jebela - erg belangrijk!
Ik heb er wat van op mijn website gezet - ook schetsend in het nederlands... op deze pagina:
http://www.ronhaleber.nl/marok-txt2.html
TEKSTEN OVER DE ONBESPREEKBARE DUBBELZINNIGE VORMEN VAN HET MAROKKAANSE NATIONALISME:
WAT WAREN DE VERZETSHELDEN VAN DE MAROKKAANSE ONAFHANKELIJKHEIDSSTRIJD IN FEITE...?
ROVERS EN KIDNAPPERS…? OPSTANDELINGEN TEGEN HET CENTRALE SULTANS GEZAG (dat in Frans-Spaanse hand was)…? OF COLLABORATEURS MET DE KOLONIALE MOGENDHEDEN…? OF ECHTE HELDEN, MUJAHEDEEN..?
Een discussie van Abdelmagid Benjelloun & Ron Haleber
Het betreft hier ongepubliceerde teksten en schetsen n.a.v. een gepland boek: ik vertaal en becommentarieer in nederlands en soms in het frans prof. A Benjelloun van de universiteit van Rabat n.a.v. het Marokkaanse nationalisme:
1. Raissouni: rover, collaborateur of verzetsheld?
2. De nationale hervormingspartij van Abdelhaq Torres. nationalisme of collaboratie?
3. De collaboratie van de Marokkaanse patriotten in het door Spanje bezette Marokko met het Franco-regime.
4. De collaboratie van de Marokkaanse patriotten in het door Spanje bezette Marokko met Garcia Valino (1953-1956).
5. Conclusies t.a.v. de collaboratie's
6. Kritiek van Ron Haleber op de Marokkaanse geschiedschrijving: schetsen voor een kritische discussie
7. Raïssouni versus Ben Abdelkrim: De tegenstelling tussen de zaouya_stammen versus salafiyya-nationalisme.
8. Questions critiques sur la condamnation du nationalisme des paysans
De eerste tekst betreft de rol van Raisouni, de leider van de Jebela (een stam van Tanger tot Larache), opstandeling tegen de Spanjaarden en de Makhzen (centraal gezag). Deze speelde een spel met de grote mogendheden van zijn tijd, ontvoerde Europeanen om zijn mensen uit gevangenissen in het onder westers bewind staande Tanger los te krijgen. Toen hij zich verzette tegen guerrillo Abdelkrim Khattabi nam deze hem gevangen als verrader en stierf hij in diens kerker.
De tweede dubbelzinnige nationalist is Abdelhaq Torres die met Franco samenwerkte. In tegenstelling tot de eerste twee behoorde Torres tot de officiële stedelijke politieke beweging, de Istiqlal van `alim Alllal al-Fassi. De Marrokkaanse historiografie (o.a. Laroui) claimde later het monopolie van de onafhankelijksstrijd en beschouwde de anderen maar als 'siba', ongeregelde boerenrebellen.
Om uit te zoeken of Torres ook betaald werd door de Spaanse fascisten, en om eventueel de kwitanties daarvan terug te vinden, hielp ik mijn vriend prof. Benjelloun om dit uit te zoeken op het IISG in Amsterdam Oost, waarheen tijdens de Spaanse Burgeroorlog het archief van de Spaanse linkse beweging werd ondergebracht en zo gered uit de handen der fascisten.
De Spanjaarden houden hun archieven tot op vandaag natuurlijk hermetisch gesloten
---------------------------------------------------
Benjelloun kreeg van de familie van Torres toestemming diens archief daar te doorzoeken.
Het aaruit gepubliceerde resultaat was natuurlijk vernietigend voor het officiele Marrokkaans nationalisme..
Natuurlijk kreeg Benjelloun op zijn donder...
En een Franse oplichter vervalste de gegevens en publiceerde een lofboek over Torres... Benjelloun heeft maar afgezien van een proces... Dan raak je nog meer in diskrediet...
Maar hij weet zeker dat de uitbetaal kwitanties van de Spaanse fascisten aan de Marokkaanse held Torres er zijn!
In jonge landen is het Nationalisme heilig en dus zonder enige smet - vandaar de warrige discussie op het andere topic..
Ron Haleber
01-08-03, 20:56
Vanuit wat ik hier vertelde kun je al zie hoe moeilijk het hele nationalisme in marokko ligt...
Ik zal het ongepubliceerde - door mij vertaalde - eerste stuk van Benjelloun over Raissiouni hieronder zetten:
Aan de hand van een figuur als Raissouni kun je leren hoe complex zo iemand en ook de mrc geschiedenis is - hoe voorzichtig je dus ook de bronnen moet hanteren...
En ook hoe moeilijk het is om aan de hand van het centrale hoofdstuk van de moderne geschiedenis: "de onafhankelijkheidsstrijd" in te schatten is wat het belang van de stad - de Istiqlal panarabieren - was en van het platteland - waar meest berbers woonden. Als die tegenstelling al ooit te maken is...?
Je kunt de boel ook extreem makkelijk versimpelen door te zeggen : de Berbers hadden gelijk - Raissouni sprak een ander dialect en had dus ongelijk...De alawieten waren arabieren / dus ongelijk...Dat slaat nergens op. Zo zit de geschiedenis niet in elkaar - er spelen hele andere zaken een rol... Gelukkig vervalt niemand tot dergelijke extremen al zijn er wel heel duidelijke tendenzen tot versimpeling....!
Ron Haleber
01-08-03, 20:57
Op de plaatsen van dat stomme poppetje staat "bandiet""... =. b.a.n.d.i.e.t - (dat verwarrende gedoe hier toch...)
1. RAISSOUNI: ROVER, COLLABORATEUR OF VERZETSHELD?
Abdelmagid Benjelloun.
De Engelse journalist Walter B. Harris die Raïssouni goed gekend heeft, be_schrijft hem op de volgende manier: "Moulay Ahmed Raïssou_ni is uniek in zijn soort, en het is ongetwijfeld voldoende dat er maar een zo'n man bestaat".
Deze zeer treffende beschrijving van de persoon van Raïssouni wijst ons op twee opvallende elementen. Aan de ene kant richt ze onze aandacht op zijn uitzonderlijke en onvergelijk_bare karak_ter; en van de andere kant wijst ze op de weerzin of zelfs op de verwer_pe_lijkheid die hij oproept. Het gaat om een complexe per_soon_lijkheid en hij was dit des te meer als we in aanmerking nemen dat velen slechts of de eerste of de tweede karaktertrek van zijn persoonlijk_heid begre_pen hebben.
Het beknopte kader van deze studie staat mij niet toe de ziel van Raïssouni te doorgronden als dat al mogelijk zou zijn. Maar ik meen de historische realiteit niet te zeer te vertekenen wanneer ik hier de keus maak om van zijn onderscheiden kwaliteiten en fouten van zijn persoonlijkheid de twee meest be_langrijke aspecten te beschrijven, namelijk de bandiet die hij geweest is en de historische figuur die een rol speelde bij de Spaanse penetratie van Marokko in de eerste drie decennia van de 20ste eeuw. Daarom behandel ik van het verschijnsel Raïssouni de volgende twee aspecten: 1. Raïssouni de bandiet. 2. Raïssouni de historische figuur tegenover de Spaanse bezet_ting van het Noorden van Marokko. Tot slot zal ik een bepaalde synthese trach_ten aan te brengen tussen deze beide aspecten van zijn persoonlijkheid.
1. Raïssouni de bandiet.
Ik zal in het stuk dat volgt aantonen dat Raïssouni in bepaalde perio_des van zijn leven een boef was. Maar voor ik daarover in detail zal treden is het belangrijk te onderstrepen dat hij wat dat betreft geen geïsoleerd geval was. De Marokkaanse historicus Abdallah Laroui vermeldt hierom_trent het volgende: "Het opmerkelijke feit van de periode 1894-1912 is de opkomst van invloed_rijke persoonlijkheden, jagers op buit `zonder god noch gebod', die slechts uit waren op hun eigenbelang en die de belangrijkste machten die het land beheersten tegen elkaar uitspeel_den. Deze figuren kwamen op verschillende manieren aan hun einde. Sommigen bleven eenvoudigweg bandieten, gevreesd en bewonderd. Anderen verwierven eer en respect door de weliswaar geminachte maar toch statusverlenende titel van caid van de sultan te verwerven. (...) In elk geval kan men hetzelfde scenario constateren bij al dit soort personen: dezelfde omstandighe_den als uitgangspunt, dezelfde bondge_noten, dezelfde werkwijze".
Ik zou aan deze weergave van het onstaan van het bandi_tis_me dat Marokko van het einde van de 19e eeuw tot het begin van de 20ste eeuw beheerste, en waarvan Raïssouni een voorbeeld is, willen toevoegen dat het verschijnsel banditisme wellicht gezien moet worden in het kader van de siba die zich in die tijd in Marokko deed gelden. Maar ik zal niet al te zeer op deze stelling ingaan om niet de controver_se te doen herleven van de hardnekkige verdedigers en bestrijders van de theorie die stelde dat de machzen in die tijd ten prooi was aan een echte anarchie in bepaalde regio van het koninkrijk.
Hoe het ook zij, in de persoon van de idrissidische sjerief Moulay Ahmed Raïssouni zijn wij getuige van de bliksemcarrière van een rover die al heel jong zijn misdaden begon te bedrijven en wel aan het hoofd staand van een roversbende vanaf het begin van de jaren 1870. Zijn recidieve criminaliteit leidde tot zijn gevangenschap op het schierei_land van Essaouira van 1895 tot 1900. Hij kwam slechts vrij dank zij bemid_deling van de chorfa der Raïssouni te zijner gunste, naast de bemid_deling van de minister van oorlog Mnebhi en van Mo_hammed Torres die toen verte_gen_woor_diger van de sultan in Tanger was. Toch beterde hij na zijn vrijlating zijn leven niet maar begon opnieuw met het begaan van misda_den. Volgens Khalouk Temasamani "was het doel dat Raïssouni najoeg niet minder dan door middel van zijn terroristische praktijken druk uit te oefenen op de autoriteiten om zo een post bij de machzen te verwer_ven die aan zijn ambities vol_deed".
Om zijn doel te bereiken zocht de idrissidische sjerief toevlucht tot het kidnappen van belangrijke buiten_landse perso_nen. Sommige schrijvers stellen zelf dat hij daar_door wereldberoemd geworden is. Het gaat om de volgende drie gevallen:
- de ontvoering van een Engelse journalist op 16 juni 1903, hetgeen schijnt het een ...cp?? was waarmee hij bereikte dat hij op 28 juni be_noemd werd tot caid over het gebied van Tanger.
- de ontvoering van de Amerikaan van Griekse origine, Ion Perdicaris en zijn schoonzoon Varley. Deze vond op 18 mei 1904 plaats. Het leverde hem een losgeld op van 60.000 realen op die door de machzen betaald werd, naast het feit dat hij benoemd werd tot hoofd van de dorpen Zinat in het gebied Fahs en Briech in het gebied Gharbia.
- tenslotte de kidnapping van Mac Lean op 1 juli 1907. als deze ontvoe_ring hem al niet de gelegenheid gaf een gezagspositie te gaan bekle_den bij de stam van de Jebala kreeg hij daarmee ook een losgeld van 25.000 pond sterling in handen die hem over een periode van 10 jaar werd uitbetaald naast de Engelse bescherming (=) voor hem zelf en zijn familie. Wel werd Raïssouni ontheven van zijn post van caid over het gebied van Tanger op 28 december 1906.
Hierbij moeten wij ons hetvolgende afvragen: hield Raïssouni in de periode 1904-1906 op met zijn rooftochten in het noorden van Marok_ko, toen hij de post van caid over het gebied Van_tan_ger bezat? Ik laat het antwoord aan Khalouk Temasamani over: "toen het hem lukte om van Moulay Abdelaziz zijn benoeming als caid over Fahs (het gebied van Tanger, RH.) los te krijgen, deed hij althans in het begin moeite om de orde in het gebied te hand_haven, Maar vervolgens pro_beerde hij zijn tegen_standers op de knieën te krijgen en naburige stammen te onder_werpen. De willekeur was des te groter".
In de volgende paragraaf zal ik de historische rol van Raïssouni tegenover de Spaanse penetratie behandelen in de periode 1911-1925. Maar we moeten ons hier al de vraag stellen of de idrissidi_sche sjerief in de periode 1911-1925 doorging met het begaan van misdaden in het gebied van de Jebala? Ja, feitelijk ging hij met eenzelf_de wreedheid tekeer tegen de Jebala. Hij deed dit ofwel als `pacifica_tor' van de Jebala op rekening van de Spanjaarden ofwel als verzets_strijder tegen de Spaanse penetratie in het Noorden van Marokko. Hier ga ik later op in.
[ De lijst van bronnen die dit aantonen is erg lang; ik zal mij er hier toe beperken er slechts enkele van te citeren vanwege het actuele karakter van de docu_mentatie. Ik weet dat die geschriften over het algemeen slechts betrek_king hebben over de jaren 1912-1919: Khalouk Temsa_mani, Abdel_aziz "Raisouni et la politique indigène de l'Espagne". Revue Dar Al-Niaba, nr 12, herfst 1986; pag. 11 "Raissouni et les affronte_ment diplo_matiques" (1914-1918). Revue Dar Al-Niaba, nr. 13, winter 1987; pag. 10 "La rencontre de deux chefs: Ahmed Rais_souni et Mohammed B. Abdelkrim", Revue Dar Al-Niaba, nr. 14 voorjaar 1987; pag. 3.]
Bij deze verhalen over Raïssouni de bandiet is het nuttig stil te staan bij het feit dat het hier niet ging om een soort bandiet in de trant van Robin Hood, van iemand die stal van de rijken om het aan de armen te geven. Toch verhinderde dit hem niet om ondanks alle afper_sing die de Jebala zich moesten laten welgevallen, zich te mogen verheugen in een zeker charisma bij deze stam dat hem zelfs verleend werd -hoe para_doxaal dat ook mag klinken- vanwege zijn wreedheid. Manuel l. Ortega bevestigd dit: "In heel de westelijke zone is er geen andere sjerief te vinden die kan bogen op meer prestige. Mannen van de stammen die zich niet uit liefde of verering aan hem onderwer_pen, worden beheerst door de angst voor zijn wraak en zijn recht_spraak".
[El Raisuni. Madrid, Tipografia moderna, 1917; pag. 231 (Franse vertaling van AB).]
2. Raïssouni als historische figuur tegenover de Spaanse pene_tratie van het noorden van Marokko.
Ik zal zo neutraal en objectief mogelijk de historische rol van de idrissi_dische sjerief tegenover de Spaanse penetratie van het noorden van Marokko trachtten te beschrijven; mijn waardering daarover zal ik pas geven in het derde gedeelte van deze studie. Het is van belang voor dit onder_werp de houding van Raïssouni te bezien tegenover de bezetting van Larache en El Ksar in juni 1911. Ik corrigeer hierbij tevens een misver_stand van mijzelf over deze kwestie. Ik schreef indertijd nameljk het volgende: "het binnen_trek_ken van de Spanjaarden in Larache en El Ksar ging ongetwij_feld gepaard met een permissieve houding van Raïssouni op dit punt. in zijn kwali_teit van gouver_neur van de noord-westelijke zone van het koninkrijk ontving hij in deze zin bevelen van de autoriteiten van de machzen".
[cf mijn Approches du colonialisme espagnol et du mouvement natio_naliste marocain dans l'ex-maroc Khalifien. Rabat, Okad, 1988, pag. 70.]
Het is waar dat de uitdrukking `permissieve houding' de controverse weer doet herleven die er bestaat tussen enerzijds de Marokkaanse historici die Raïssouni beschouwen als een protagonist van het patriotisme en anderzijds historici die in hem slechts een ordi_naire bandiet zien die enkel zijn eigenbelang na_streefde. Ik zal later hierover een voorlopige beslissing trachten te nemen. maar toch moet ik t.a.v. mijn uitdrukking `permissieve houding' twee opmer_kingen ma_ken. Ten eerste is het een feit dat Raïssouni de Spaanse troepen het binnentrekken vergemakkelijkt heeft. Dit erkent indirect zelfs zijn meest hartstochte_lijke verdediger onder de historici, Ben Azouz. Maar voor wat tenmin_ste de machzen betreft is de uitdrukking `permissieve houding' over_dreven. ik heb wat dit betreft een perspectieffout ge_maakt. De permis_siviteit was ....?????? want in werkelijkheid heeft de machzen Raïssouni nooit opdracht gegeven de Spanjaarden in die twee steden binnen te laten. Men had hem te verstaan gegeven dat hij niet tegen hen in opstand moest komen ... om niet vooraf de onderhan_delingen te beder_ven die over die zaak tussen hem en Spanje gevoerd moesten worden.
Toen na de bezetting van die twee steden generaal Silves_tre verschillende plekken van de Jebala en vooral op 17-8-1912 Asilah bezette, kwam Raïssouni evenwel toch tegen hem en zijn troepen in opstand. De tegenstand van de idrissidische sjerief stopte de opmars van de Span_jaarden in het gebied van de Jebala. De Spanjaarden moes_ten tenslotte met hetm een wapenstilstandsverdrag sluiten op 28 februari 1915. De belangrijkste voorwaarden daarvan waren:
-autonomie voor de stammen die aan de autoriteit van Raïssouni onderworpen waren.
-de verantwoordelijkheid van Raïssouni en voor wat betreft de openbare orde en voor de vrijheid van communicatie tussen deze stam_men.
-aan Raïssouni ter beschikking stellen door Spanje van financiële en materieële midelen om de veiligheid van het gebied te handhaven.
In november 1918 laait de strijd weer op omdat de span_jaarden menene dat Raïssouni hun opmars in het gebied blokkeert. In de perio_de 1918-1921 ondernemen de Spanjaarden systematisch de bezettineg van het gehele gebied van de Jebala. Van maart 1919 tot october 1920 heerst er een ware oorlog tussen Raïssouni en de Span_jaarden. Deze laatsten bezetten voor de eerste maal Chefchaouen op 14 october 1920. In 1921 voeren ze operaties uit in het gebied van de Ghomara waarbij ze Raïssouni omsingelen. Maar ondertussen voltrok zich de slag van Anoual (21 juli 1921) hetgeen Raïssouni voor een nederlaag behoedde. Dit gebeuren gaf aanlei_ding tot een nieuwe wapenstilstand tussen Raïssouni en de Spanjaarden in september 1922 hetgeen er volgens Khalouk Temasamani de oorzaak van was "dat Raïssouni de ware heer_ser van het gebied van de Jebala werd".
De Rifoorlog dwong de spanjaarden hun strijdkrachten te herschikken door ze in het oosten te concentreren. Op 17 november 1924 verlaten ze zelfs Chefchaouen. Dit brengt Khalouk Temasamani tot de uit_spraak dat in het begin van 1925 "de terugtrekking van het Spaanse expeditieleger voor Raïssouni catastro_faal was, daarbij was hij al verlamd door oedeem aan zijn beide benen. Hij had daarbij een kwade dunk van het Rifijnse offensief dat populari_teit wist te verwerven bij zijn volgelin_gen".
Dit loopt al vooruit op mijn poging tot synthese die gaat over de vraag of Raïssouni wel of niet zich als patriot gedroeg tegen_over de Spaanse penetratie in het noorden vanaf 1911. Daarbij staat het natuur_lijk buiten kijf dat hij een roverhoofdman geweest is.
3. Poging tot synthese van de houding van Raïssouni.
De uitgebalanceerde politiek van Raïssouni tegenover de Spanjaarden, dat wil zeggen zijn afwisselend vijandige en dan weer verzoenende houding tegenover hen, heb ik hierboven geschetst voor wat betreft het Spaanse binnendringen van Marok_ko. Het is een feit dat de idrissi_dische sjerief het belangrijkste voorwerp van bezorgdheid voor de Spanjaarden was en wel tot hun vernietiging in juli 1921 in Anoual.
Geplaatst door Maarten
Ron, als we hier een Fries niet verstaan, dan verbouwen we 'm, totdat we 'm wél verstaan!
Wij Nederlanders zijn namelijk net zo menselijk als elders in de wereld..
Opmerkelijk dat een Limburger een Fries afvalt ten gunste van een Nederlander :p
En dat terwijl in Nederland de volgende volken een ondergeschikte positie innemen:
Limburgers
Friezen
Tukkers
Kreuningers
Allemaal potentieële IRA en/of ETA wannabees! Of is Maarten eigenlijk een Hollander die in den vreemde verblijft?
:)
Ron Haleber
01-08-03, 21:05
vervolg:
Maar men moet even_eens constateren dat Raïssouni van 1911 tot 1925 even_veel tijd besteed heeft om oorlog tegen Spanje te voeren (geduren_de zeven jaar), als om ten behoeve van de Spanjaarden de orde te handha_ven in de noord-weste_lijke zone. Dat wil zeggen dat hij zonder twijfel gedurende die zeven jaar de Jebala op rekening van de Span_jaarden `gepa_cificeerd' heeft. Ger_maine Ayache stelt op dit punt: "Raïsouni maakte als loyale part_ner voor Jordana -de Spaanse hoge commissa_ris- de weg vrij om een verbinding tussen de twee sectoren in het Westen ten vestigen; namelijk tussen de sector aan de Atlanti_sche kust van Larache en die van Ceuta aan de Middelandse Zee. Hij hielp Jordana vervolgens het verzet te breken van de stammen die de door_gang tussen beide sectoren controleerden, met name de stam van de Anjera. Dit resultaat werd slechts te vuur en te zwaard bereikt en door middel van gevechten waar Raïssouni met zijn eigen troepen openlijk aan moest deelne_men aan de zijde van Spanje".
[Ayache: 1981, pag. 262. Het is waar dat deze militaire steun van Raïssouni aan de Span_jaar_den niet zijn zeer vasthoudend onderhande_lingsgedrag jegens hen mag doen verzwijgen. Hij hield niet op steeds uitzonderlijker eisen te stellen voor zijn interventie te hunner gunste. Maar wat er ook van zij, er blijft staan dat hij met de Spanjaarden gecollaboreerd heeft bij hun `pacificatie' van de noordelijke zone.]
Hoe staat het onder die omstandigheden met de periodes wanneer hij in open conflict met de Spanjaarden was? Handelde hij in dat geval wel of niet als nationa_list?
Abdelaziz Khalouk Temasamani, specialist op het gebied van het verschijnsel Raïssouni omdat hij goed op de hoogte is van de desbetref_fende Marokkaanse, Spaanse en Franse archieven, legt duidelijk uit, dat Raïssouni zelfs op het hoogtepunt van zijn vijand_schap met de Span_jaarden -daartoe gedreven door de Jebala die hem niet vergaven accoord gegaan te zijn met de vijand-, "niet afzag van zijn plannen die berustten op zijn machts_belustheid en onbe_grensde ambi_ties. Het waren overwegingen van prestige en eigen_liefde die hem dreven. Het ging hem in werkelijk_heid niet om beginselbe_sluiten te nemen vanuit het nationa_le belang. Zijn keuze voor één van de strij_dende partijen vond plaats op grond van zijn persoonlijke machtsover_wegingen"(x).
[Khalouk Temsamani tekent hieromtrent aan: "Raïssou_ni wilde door_gaan met over zijn eigen provincie te heersen en verdroeg daarom geen obstakels op zijn weg". In: "Raïssou_ni et la politique indigène de l'Espagne", Revue Dar Al-Niba, nr. 12, herst 1986, pag 10.]
Kortom Raïssou_ni werd door geen enkel patri_ottisch motief bewogen. Door de Jebala te verde_digen tegen de Spaan_se bezetter koos hij in feite niet partij voor de zaak van zijn vaderland, maar voor zichzelf. Ik heb voor zijn geval het begrip `auto_patriottis_me' gebruikt [Benjelloun, o.c. pag. 73.]
Bij de hulp die Raïssouni aan de Spanjaarden gaf bij hun militaire bezetting van Larache en El Ksar zou men geneigd zijn te laten meewe_gen dat hij in Spanje een koloniserend land zag dat er minder toe in staat was zijn `leengebied' plat te walsen dan Frankrijk omdat Spanje nu een_maal zwakker was.
[Hetgeen volgens Tomas Garcia Figueras een gevolg was van het feit dat Raïssouni bij zijn afwegingen het Spaanse kolonialisme verkoos boven het Franse. Cf, Africa, december 1945, pag 4-8.]
Ik ben er mij bewust van dat er een aantal nuances aange_bracht zou kunnen worden bij deze stelling en wel op het punt dat Raïssou_ni enkel zijn intenties van persoon_lij_ke heerschappij wilde uitleven. Onder die nuanceringen zouden we de `jihaad' tegen de Spanjaarden kunnen ver_melden waarvan hij van tijd tot tijd de stan_daard verhief onder de Jebala-stammen. Even_zeer geldt dit voor de rol die My Hafid hem naar het schijnt heeft willen opleg_gen om de Euro_pese penetratie in Ma_rokko tegen te gaan in het begin van de 20ste eeuw. Khalouk Tema_samani vermeldt hier_over: "Sommigen gaan zover te stellen dat de Raïssouni beweging tijdens de regering van My Abdel_aziz niet auto_noom was maar op de achtergrond deel uitmaakte van de politiek van de machzen die er op gericht was de Europese penetratie in te dijken.
Het apparaat van de machzen dat behoefte had aan sterke persoon_lijkheden om de penetratie door de buitenlanders in te dam_men, over_dreef het belang van de rol van Raïssouni en zijn macht om bij de toegangspoort van Marokko van zijn persoon een voor_beeld en afschrik_wek_kend ter_reursymbool te maken. De meest uitgesproken mening in die richting stelde zelfs dat de autoritei_ten Raïssouni aan_moedigden door tegenover hem geen positie te kiezen. Men heeft graag nagelaten om hem te vernietigen om wille van duide_lijke politie_ke redenen".
[Les coups de Raïssouni in Revue Dar Al-Niaba nr 19-20, o.c. pag.9]
Dit komt er op neer dat men stelt dat Raïssouni objec_tief het Marok_kaanse patriotisme in het begin van de 20ste eeuw heeft gediend. Daarbij moeten we niet vergeten dat de tegenstand die Ra_ïssouni aan Ben Abdelkrim bood daarentegen de Spaanse koloniale belangen gediend heeft.
Bij wijze van zeer korte conclusie geef ik het laatste woord aan Germain Ayache die een scherpzinnige kenner is van het ` Ra_ïssouni-raad_sel'. Hij karakteriseert de idrissidische sjerief als "een halflegenda_rische, bizarre persoonlijkheid waarin de wreker, de patriot en de bandiet op een moeilijk te beschrijven wijze samengaan".[Ayache o.c. pag. 257
Maar men moet even_eens constateren dat Raïssouni van 1911 tot 1925 even_veel tijd besteed heeft om oorlog tegen Spanje te voeren (geduren_de zeven jaar), als om ten behoeve van de Spanjaarden de orde te handha_ven in de noord-weste_lijke zone. Dat wil zeggen dat hij zonder twijfel gedurende die zeven jaar de Jebala op rekening van de Span_jaarden `gepa_cificeerd' heeft. Ger_maine Ayache stelt op dit punt: "Raïsouni maakte als loyale part_ner voor Jordana -de Spaanse hoge commissa_ris- de weg vrij om een verbinding tussen de twee sectoren in het Westen ten vestigen; namelijk tussen de sector aan de Atlanti_sche kust van Larache en die van Ceuta aan de Middelandse Zee. Hij hielp Jordana vervolgens het verzet te breken van de stammen die de door_gang tussen beide sectoren controleerden, met name de stam van de Anjera. Dit resultaat werd slechts te vuur en te zwaard bereikt en door middel van gevechten waar Raïssouni met zijn eigen troepen openlijk aan moest deelne_men aan de zijde van Spanje".
[Ayache: 1981, pag. 262. Het is waar dat deze militaire steun van Raïssouni aan de Span_jaar_den niet zijn zeer vasthoudend onderhande_lingsgedrag jegens hen mag doen verzwijgen. Hij hield niet op steeds uitzonderlijker eisen te stellen voor zijn interventie te hunner gunste. Maar wat er ook van zij, er blijft staan dat hij met de Spanjaarden gecollaboreerd heeft bij hun `pacificatie' van de noordelijke zone.]
Hoe staat het onder die omstandigheden met de periodes wanneer hij in open conflict met de Spanjaarden was? Handelde hij in dat geval wel of niet als nationa_list?
Abdelaziz Khalouk Temasamani, specialist op het gebied van het verschijnsel Raïssouni omdat hij goed op de hoogte is van de desbetref_fende Marokkaanse, Spaanse en Franse archieven, legt duidelijk uit, dat Raïssouni zelfs op het hoogtepunt van zijn vijand_schap met de Span_jaarden -daartoe gedreven door de Jebala die hem niet vergaven accoord gegaan te zijn met de vijand-, "niet afzag van zijn plannen die berustten op zijn machts_belustheid en onbe_grensde ambi_ties. Het waren overwegingen van prestige en eigen_liefde die hem dreven. Het ging hem in werkelijk_heid niet om beginselbe_sluiten te nemen vanuit het nationa_le belang. Zijn keuze voor één van de strij_dende partijen vond plaats op grond van zijn persoonlijke machtsover_wegingen"(x).
[Khalouk Temsamani tekent hieromtrent aan: "Raïssou_ni wilde door_gaan met over zijn eigen provincie te heersen en verdroeg daarom geen obstakels op zijn weg". In: "Raïssou_ni et la politique indigène de l'Espagne", Revue Dar Al-Niba, nr. 12, herst 1986, pag 10.]
Kortom Raïssou_ni werd door geen enkel patri_ottisch motief bewogen. Door de Jebala te verde_digen tegen de Spaan_se bezetter koos hij in feite niet partij voor de zaak van zijn vaderland, maar voor zichzelf. Ik heb voor zijn geval het begrip `auto_patriottis_me' gebruikt [Benjelloun, o.c. pag. 73.]
Bij de hulp die Raïssouni aan de Spanjaarden gaf bij hun militaire bezetting van Larache en El Ksar zou men geneigd zijn te laten meewe_gen dat hij in Spanje een koloniserend land zag dat er minder toe in staat was zijn `leengebied' plat te walsen dan Frankrijk omdat Spanje nu een_maal zwakker was.
[Hetgeen volgens Tomas Garcia Figueras een gevolg was van het feit dat Raïssouni bij zijn afwegingen het Spaanse kolonialisme verkoos boven het Franse. Cf, Africa, december 1945, pag 4-8.]
Ik ben er mij bewust van dat er een aantal nuances aange_bracht zou kunnen worden bij deze stelling en wel op het punt dat Raïssou_ni enkel zijn intenties van persoon_lij_ke heerschappij wilde uitleven. Onder die nuanceringen zouden we de `jihaad' tegen de Spanjaarden kunnen ver_melden waarvan hij van tijd tot tijd de stan_daard verhief onder de Jebala-stammen. Even_zeer geldt dit voor de rol die My Hafid hem naar het schijnt heeft willen opleg_gen om de Euro_pese penetratie in Ma_rokko tegen te gaan in het begin van de 20ste eeuw. Khalouk Tema_samani vermeldt hier_over: "Sommigen gaan zover te stellen dat de Raïssouni beweging tijdens de regering van My Abdel_aziz niet auto_noom was maar op de achtergrond deel uitmaakte van de politiek van de machzen die er op gericht was de Europese penetratie in te dijken.
Het apparaat van de machzen dat behoefte had aan sterke persoon_lijkheden om de penetratie door de buitenlanders in te dam_men, over_dreef het belang van de rol van Raïssouni en zijn macht om bij de toegangspoort van Marokko van zijn persoon een voor_beeld en afschrik_wek_kend ter_reursymbool te maken. De meest uitgesproken mening in die richting stelde zelfs dat de autoritei_ten Raïssouni aan_moedigden door tegenover hem geen positie te kiezen. Men heeft graag nagelaten om hem te vernietigen om wille van duide_lijke politie_ke redenen".
[Les coups de Raïssouni in Revue Dar Al-Niaba nr 19-20, o.c. pag.9]
Dit komt er op neer dat men stelt dat Raïssouni objec_tief het Marok_kaanse patriotisme in het begin van de 20ste eeuw heeft gediend. Daarbij moeten we niet vergeten dat de tegenstand die Ra_ïssouni aan Ben Abdelkrim bood daarentegen de Spaanse koloniale belangen gediend heeft.
Bij wijze van zeer korte conclusie geef ik het laatste woord aan Germain Ayache die een scherpzinnige kenner is van het ` Ra_ïssouni-raad_sel'. Hij karakteriseert de idrissidische sjerief als "een halflegenda_rische, bizarre persoonlijkheid waarin de wreker, de patriot en de bandiet op een moeilijk te beschrijven wijze samengaan".[Ayache o.c. pag. 257
opmerkelijk is die RON
niemand wil zijn zielige site bezoeken dan gaat ie maar heel zijn site hier plakken....................
bijna met pensioen ofzo dat je zo hard van stapel loopt?
Ron Haleber
01-08-03, 22:21
Geplaatst door Chatoloog
opmerkelijk is die RON
niemand wil zijn zielige site bezoeken dan gaat ie maar heel zijn site hier plakken....................
bijna met pensioen ofzo dat je zo hard van stapel loopt?
Stuk onbenul... Heb je nou helemaal niets anders bij te dragen aan de lange discussies over de Marokkaanse geschiedenis die ook nog bezig is op de andere site...????
Ik heb iets van 10.000 bezoekers op mijn site en heb jou echt niet nodig, onbenul!
Vertel in plaats daarvan eens iets over jouw land dat bij kan dragen aan kijk op de mrc geschiedenis...?!
Maar jij hebt hier noot iets verteld want hebt niets te vertellen omdat je gewoon als stofje uit de lucht bent gevallen...! Waai weer weg!
P.S. Ik begrijp je frustratie wel want de sympathieke imam van onze website Abdulwahid van Bommel heeft je in zijn column ongenadig op je donder gegeven. Ik viel hem bij. En nu kom je hier je gram halen...!
Uit de column van imam Van Bommel:
Woordvoerders van moskeeën als al-Foerqaan in Eindhoven (RH: Chatoloog) en At Tawhied in Amsterdam stigmatiseren – met dank aan NOVA – de laatste tijd de moslims en daarmee ook het gezicht van ‘de islam’ in Nederland.
95% van de bevolking van Nederland luistert naar 5% van de moslims.
De ‘islam van de grote bek’ kleurt het denken over de moslims in Nederland omdat jammer genoeg de weldenkende meerderheid zich niet of veel te weinig laat horen.
bedankt voor je bijdrage
ik ken d egeschiedenis van Raisuni niet goed, ik heb wel de film gezien, maar ik vertrouw films niet echt..
ik heb wel gehorod dat hij opgepakt is door Abdelkrim. Is dat waar?
weet jij daar iets over?
Ron Haleber
01-08-03, 22:42
Geplaatst door Afrux
bedankt voor je bijdrage
ik ken d egeschiedenis van Raisuni niet goed, ik heb wel de film gezien, maar ik vertrouw films niet echt..
ik heb wel gehorod dat hij opgepakt is door Abdelkrim. Is dat waar?
weet jij daar iets over?
Bedankt dat je het las. De dood van Raissouni in de kerkers van Abdelkrim staat beschreven door Benjelloun op mijn site...
En ook in het erg goede boek van Pennell dat Schaap noemde!
ron, bedankt voor de bijdrage . het is zeer informatief. In mijn masterthesis schets ik die situatie niet zo gedetailleerd (betreffende het zwart boek van abdelrkim)...het is dus zeer interssant.
Ron Haleber
02-08-03, 10:38
Geplaatst door Bedawi
ron, bedankt voor de bijdrage . het is zeer informatief. In mijn masterthesis schets ik die situatie niet zo gedetailleerd (betreffende het zwart boek van abdelrkim)...het is dus zeer interssant.
Beste Bedawi,
Bedankt voor de interessante gedocumenteerde discussies je biedt met Afrux, Schaap, Rafiq en anderen...!
Jouw feitelijke positie over dit voor Marokkanen centrale vraagstuk blijft moeilijk te beoordelen omdat we het resultaat van jouw masterthesis niet kunnen lezen.
Voor dit soort ongepubliceerde teksten - die elders niet te krijgen zijn -zeker van onze Marokkanen zou er de mogelijkheid moeten zijn ze op een apart forum te zetten want pas dan kan er een zinnige polemiek over ontstaan...! (ik gaf al een klein voorzetje).
Nu staan de zeer polemische teksten - ook die van jou - open voor allerlei misverstanden die je (vaak tevergeefs) weer recht probeert te zetten...
In Nederland is er voor dit soort research jammer genoeg geen markt. Het interesseert de Nederlanders gewoon niet.... Die schreeuwen maar wat zonder te weten waar het over gaat...!
Ook voor mijn boek met Benjelloun en een Koerdisch docent rond minderheden in de arabische wereld was geen uitgever te vinden...
Roel Otten kreeg met moeite wel eens wat over Imazighen gepubliceerd. Samen met Mohamed Essanoussi (en zijn broer typograaf) hadden we na veel vergaderen een compleet tijdschrift klaar... Maar ook dit is niet verschenen...
Veel succes toegewenst...! Van jouw generatie moet het komen!
Ben je bij Stroomer in Leiden afgestudeerd? Heb je verder nog plannen om je met Marokko bezig te houden...?
Ron.
Zwarte Schaap
02-08-03, 11:02
Geplaatst door Ron Haleber
En ook in het erg goede boek van Pennell dat Schaap noemde!
Pennell?? Wie is dat?
Ron Haleber
02-08-03, 12:22
Geplaatst door Zwarte Schaap
Pennell?? Wie is dat?
Best Schaap,
Ik dacht dat je het boek genoemd had in deze post:
Geplaatst door Zwarte Schaap
Voor mensen die geintresseerd zijn in de Rifoorlog enkele titels, zeer zeker de moeite waard om aan te schaffen:
REBELS IN THE RIF, Abd el Krim and the Rif rebellion
David S. Woolman
Stanford Univeristy Press
Stanford California 1968
DEADLY EMBRANCE [RH: == ????], Morocco and the Road to the Spanish Civil War
Sebastian Balfour
Oxford University Press
2002
Veel belangrijker en veel onthullender voor jouw doel - met nieuwe documenten - is dus het in Marokko verboden:
*Pennell C.R., A Country with a Governement and a Flag: The Rif War in Morocco (1921-1926). Cambridgeshire, 1986.
Zie voor meer literatuur hierover de bibliographie van mijn dissertatie:
http://members.lycos.nl/haroun/diss5.html
Het blad waar ik mijn onderzoek over de Imazighen had willen publiceren was:
Tifinagh: Revue de culture et de civilisation Nord-africaines. Rabat, 10 nos. 1993- 1996.
Geplaatst door Ron Haleber
Stuk onbenul... Heb je nou helemaal niets anders bij te dragen aan de lange discussies over de Marokkaanse geschiedenis die ook nog bezig is op de andere site...????
Ik heb iets van 10.000 bezoekers op mijn site en heb jou echt niet nodig, onbenul!
Vertel in plaats daarvan eens iets over jouw land dat bij kan dragen aan kijk op de mrc geschiedenis...?!
Maar jij hebt hier noot iets verteld want hebt niets te vertellen omdat je gewoon als stofje uit de lucht bent gevallen...! Waai weer weg!
P.S. Ik begrijp je frustratie wel want de sympathieke imam van onze website Abdulwahid van Bommel heeft je in zijn column ongenadig op je donder gegeven. Ik viel hem bij. En nu kom je hier je gram halen...!
je dagen zijn geteld ouwe zionist je zult gauw je geplande uur van waarheid tegenkomen en dan zullen je 10000 bezoekers (al dan niet familie van jou) je medailles en troffees niets meer betekenen in je graf
erkenning van moslims zul je enkel van onwetenden krijgen die in jouw plaatje van cultuur-moslims passen en bij wie je lekker couscous kan eten en kan opscheppen over je helden-avonturen
nog even en dit allemaal zal tot de verledentijd behoren en kijken wat je Allah te vertellen hebt over je medailles
Geplaatst door Ron Haleber
[B]Stuk onbenul... Heb je nou helemaal niets anders bij te dragen aan de lange discussies over de Marokkaanse geschiedenis die ook nog bezig is op de andere site...????
B]
Inderdaad. Dat heeft chatoloog niet. Ik heb nooit anders gezien, dan dat hij niet in staat is inhoudelijk te reageren op zaken die buiten zijn staatje vallen.
Dan komt ie binnen, pist een paar scheldwoorden, en vertrekt dan weer met het idee dat hij heel wat bijgedragen heeft. Hij amputeert zchzelf van zoveel zaken, dat je je afvraagt hoe lang hij het nog vol houdt. Zoveel eenkennigheid, dat is gewoon niet levensvatbaar.