barfly
02-08-03, 10:05
Wie altijd al eens Arabisch wilde leren of, zeg, Bach wilde spelen op de piano, laat daarvoor in de toekomst gewoon een 'plug-in' in zijn brein aanbrengen. Implantaten en cybermensen hebben de toekomst, is de overtuiging van een groeiende groep wetenschappers. Of we daar blij mee moeten zijn, is een ander verhaal.
Excentriek
De Britse geleerde Kevin Warwick heeft een rare wens. Al enkele jaren probeert hij zichzelf aan te sluiten op de computer. Warwick heeft de ambitie om 's werelds eerste 'cybermens' te worden: deels mens, deels machine.
Een tikkeltje excentriek is Warwick wel. De Brit baart geregeld opzien door op internationale bijeenkomsten te verschijnen in het gezelschap van zijn robotkat, Hissing Sid.
Sinds een jaar draagt de geleerde een chip in zijn arm die is verbonden met zijn zenuwen. Als Warwick zijn hand beweegt, registreert de chip het signaal dat Warwick vanuit zijn hersenen langs zijn zenuwen naar zijn hand stuurt. De chip zet de signalen om in computertaal en bewaart ze op harde schijf.
De volgende stap is dat Warwick een andere chip aanbrengt in de arm van zijn echtgenote. Als het experiment slaagt, zal Warwick in staat zijn om de hand van zijn vrouw te bedienen, door vanaf de computer de zenuwsignalen die hij eerder had opgenomen 'af te spelen' in de arm van zijn vrouw. Warwick zal de hand van zijn vrouw radiografisch kunnen besturen.
Pacemakers
Warwick weet het zeker. Hooguit nog een eeuw, en de menselijke soort zoals we die kennen zal ophouden te bestaan. Zoals de mens nu al gebruik maakt van pacemakers en kunstbenen, zo zullen er steeds meer computeronderdelen aan de mens worden toegevoegd.
Sterker nog, uiteindelijk zal de mens zijn kwetsbare, sterfelijke lichaam helemaal vervangen door cybernetica. De mens zal zijn herinneringen, ervaringen en emoties uploaden naar een cyborg, een robotmens.
Warwick is niet de enige bolleboos die er zo over denkt. Nobelprijswinnaar Freeman Dyson voorzag dat de mens zichzelf zou veranderen in een levend ruimtevaartuig, om zo de kosmos te verkennen. De beroemde computerwetenschapper Hans Moravec denkt zelfs dat mensen op den duur zullen besluiten verder te gaan zónder lichaam, als pakketjes software. Volgens postmoderne filosofen als Donna Haraway wordt de cybermens het ideaalbeeld van de toekomst: de mens, bevrijd van zijn vleselijke beslommeringen.
Bestuurbare rat
Inderdaad is de grens tussen de mens en zijn computer in rap tempo aan het vervagen. Zo slaagden onderzoekers in New York er vorig jaar in een rat radiografisch bestuurbaar te maken. Het diertje kreeg drie elektrodes in zijn brein en een klein rugzakje met een zendertje op zijn rug. Daarmee konden de onderzoekers het dier met behulp van hun laptop op commando bochten en zelfs sprongetjes laten maken.
"Walgelijk", mopperde de dierenbeweging. Maar de onderzoekers wijzen op de voordelen. Zo kan een radiografisch bestuurbare rat enorm handig zijn bij het zoeken naar aardbevingsslachtoffers of landmijnen. Overigens zaten de elektrodes in het genotscentrum van de rat, zodat de rat zich bij ieder correct uitgevoerd commando prettig voelde. Dat verschafte de onderzoekers de mogelijkheid om zich te verdedigen tegen de kritiek dat het experiment dieronvriendelijk zou zijn.
Hersenchips
Ook hersenchips komen in zicht. Enkele maanden geleden verbijsterden Amerikaanse neurologen de wereld met 's werelds eerste 'hersenprothese'. De geleerden hebben een chip ontworpen die een deel van de hersenen moet vervangen. Deze zomer gaan de eerste experimenten met proefdieren van start.
Als de hersenchip werkt, kan dat een uitkomst zijn voor mensen met een hersenbeschadiging. Maar het smaakt ook naar meer. Waarom niet een chip maken die net wat meer informatie kan verwerken dan gewone hersenen? Waarom zouden we onze hersenen niet 'upgraden', door er een paar extra geheugenchips in aan te brengen, of een lekker snelle processor?
De stap naar geheugenchips met daarop 'herinneringen' aan hoe men Arabisch moet spreken of Bach spelen op de piano, lijkt klein. Dat kan erop uitdraaien dat we, zoals in de Hollywoodfilm 'Total Recall', niet langer echt op vakantie gaan - maar dat we de herinnering aan een vakantie bij het reisbureau laten implanteren.
Ommekeer
Terwijl de mens steeds meer wegheeft van een computer, heeft de computer steeds meer weg van de mens. Tussen nu en het jaar 2050, zo is de verwachting, zal zich een ongekende ommekeer voltrekken. De wereld zal dan steeds meer worden bevolkt door de eerste generatie kunstmatig intelligente computers op benen - robots.
Nu al gebruiken we robots om planeten te verkennen, auto's te maken, mijnen te ruimen en zelfs om oorlog te voeren - Amerikaanse soldaten in Irak maken gebruik van Hermes, een rijdende slagveldcamera. Inmiddels zijn er steeds meer robotstofzuigers, robotgrasmaaiers en zelfs robotbewakers te koop.
Gecombineerd met de steeds grotere rekenkracht van computers, zal dat er waarschijnlijk toe leiden dat we over een paar decennia de beschikking krijgen over een huishoudrobot, die ons huishouden doet, maar ook dienst doet als vraagbaak voor allerlei zaken die we nu nog op internet opzoeken, als typiste aan wie we onze e-mails dicteren, als wandelende afstandsbediening van onze elektrische apparaten, als babysitter en - de experts denken het echt - als bevrediger van onze seksuele behoeftes.
Eindspel
Een duistere kant is er natuurlijk ook. Als u nog wilt slapen vannacht, is het misschien beter als u hier ophoudt met lezen: heel wat prominente geleerden denken dat de computers uiteindelijk zullen besluiten dat de wereld veel beter af is zónder mensen. "Het menselijk ras is vermoedelijk met zijn eindspel bezig", schreef Warwick eens in een gezellige bui.
Om diezelfde reden pleit de beroemde computerpionier Marvin Minsky ervoor om een streep te zetten door het robotonderzoek. En vindt oprichter Bill Joy van Sun Microsystems dat de mens eigenlijk afstand moet doen van alle computers die lopen en bewegen, zoals de mensheid in het verleden slavernij en volkerenmoord in de ban deed.
Misschien zijn dergelijke onderzoekers paranoďde. In hun pas verschenen boek 'Robo Sapiens' wijst het journalistenpaar Peter Menzel en Faith D'Aluisio erop dat het in onze cultuur erg ín is om bang te zijn voor computers. In de Japanse cultuur zit dat anders: daar gelden robots en computers als echte mensenvrienden.
Of hij zich nu ontpopt tot boosaardige Terminator of tot Aibo het robothondje - de houterige oercomputer waarop u dit stuk leest, heeft nog een lange weg te gaan. Nu maar hopen dat we niet al teveel gaan terugverlangen naar het tijdperk waarin computers nog veredelde typmachines waren.
http://www.omroep.nl/nos/nieuws/buitenland/2003/augustus/010803/zomerserie_computers5.html
Brrrrr Star trek is z'n tijd ver vooruit met de Borg... Maargoed wel handig zo'n implantaat kan dat onhandige toetsenbord ook weg en die muis! :D
Excentriek
De Britse geleerde Kevin Warwick heeft een rare wens. Al enkele jaren probeert hij zichzelf aan te sluiten op de computer. Warwick heeft de ambitie om 's werelds eerste 'cybermens' te worden: deels mens, deels machine.
Een tikkeltje excentriek is Warwick wel. De Brit baart geregeld opzien door op internationale bijeenkomsten te verschijnen in het gezelschap van zijn robotkat, Hissing Sid.
Sinds een jaar draagt de geleerde een chip in zijn arm die is verbonden met zijn zenuwen. Als Warwick zijn hand beweegt, registreert de chip het signaal dat Warwick vanuit zijn hersenen langs zijn zenuwen naar zijn hand stuurt. De chip zet de signalen om in computertaal en bewaart ze op harde schijf.
De volgende stap is dat Warwick een andere chip aanbrengt in de arm van zijn echtgenote. Als het experiment slaagt, zal Warwick in staat zijn om de hand van zijn vrouw te bedienen, door vanaf de computer de zenuwsignalen die hij eerder had opgenomen 'af te spelen' in de arm van zijn vrouw. Warwick zal de hand van zijn vrouw radiografisch kunnen besturen.
Pacemakers
Warwick weet het zeker. Hooguit nog een eeuw, en de menselijke soort zoals we die kennen zal ophouden te bestaan. Zoals de mens nu al gebruik maakt van pacemakers en kunstbenen, zo zullen er steeds meer computeronderdelen aan de mens worden toegevoegd.
Sterker nog, uiteindelijk zal de mens zijn kwetsbare, sterfelijke lichaam helemaal vervangen door cybernetica. De mens zal zijn herinneringen, ervaringen en emoties uploaden naar een cyborg, een robotmens.
Warwick is niet de enige bolleboos die er zo over denkt. Nobelprijswinnaar Freeman Dyson voorzag dat de mens zichzelf zou veranderen in een levend ruimtevaartuig, om zo de kosmos te verkennen. De beroemde computerwetenschapper Hans Moravec denkt zelfs dat mensen op den duur zullen besluiten verder te gaan zónder lichaam, als pakketjes software. Volgens postmoderne filosofen als Donna Haraway wordt de cybermens het ideaalbeeld van de toekomst: de mens, bevrijd van zijn vleselijke beslommeringen.
Bestuurbare rat
Inderdaad is de grens tussen de mens en zijn computer in rap tempo aan het vervagen. Zo slaagden onderzoekers in New York er vorig jaar in een rat radiografisch bestuurbaar te maken. Het diertje kreeg drie elektrodes in zijn brein en een klein rugzakje met een zendertje op zijn rug. Daarmee konden de onderzoekers het dier met behulp van hun laptop op commando bochten en zelfs sprongetjes laten maken.
"Walgelijk", mopperde de dierenbeweging. Maar de onderzoekers wijzen op de voordelen. Zo kan een radiografisch bestuurbare rat enorm handig zijn bij het zoeken naar aardbevingsslachtoffers of landmijnen. Overigens zaten de elektrodes in het genotscentrum van de rat, zodat de rat zich bij ieder correct uitgevoerd commando prettig voelde. Dat verschafte de onderzoekers de mogelijkheid om zich te verdedigen tegen de kritiek dat het experiment dieronvriendelijk zou zijn.
Hersenchips
Ook hersenchips komen in zicht. Enkele maanden geleden verbijsterden Amerikaanse neurologen de wereld met 's werelds eerste 'hersenprothese'. De geleerden hebben een chip ontworpen die een deel van de hersenen moet vervangen. Deze zomer gaan de eerste experimenten met proefdieren van start.
Als de hersenchip werkt, kan dat een uitkomst zijn voor mensen met een hersenbeschadiging. Maar het smaakt ook naar meer. Waarom niet een chip maken die net wat meer informatie kan verwerken dan gewone hersenen? Waarom zouden we onze hersenen niet 'upgraden', door er een paar extra geheugenchips in aan te brengen, of een lekker snelle processor?
De stap naar geheugenchips met daarop 'herinneringen' aan hoe men Arabisch moet spreken of Bach spelen op de piano, lijkt klein. Dat kan erop uitdraaien dat we, zoals in de Hollywoodfilm 'Total Recall', niet langer echt op vakantie gaan - maar dat we de herinnering aan een vakantie bij het reisbureau laten implanteren.
Ommekeer
Terwijl de mens steeds meer wegheeft van een computer, heeft de computer steeds meer weg van de mens. Tussen nu en het jaar 2050, zo is de verwachting, zal zich een ongekende ommekeer voltrekken. De wereld zal dan steeds meer worden bevolkt door de eerste generatie kunstmatig intelligente computers op benen - robots.
Nu al gebruiken we robots om planeten te verkennen, auto's te maken, mijnen te ruimen en zelfs om oorlog te voeren - Amerikaanse soldaten in Irak maken gebruik van Hermes, een rijdende slagveldcamera. Inmiddels zijn er steeds meer robotstofzuigers, robotgrasmaaiers en zelfs robotbewakers te koop.
Gecombineerd met de steeds grotere rekenkracht van computers, zal dat er waarschijnlijk toe leiden dat we over een paar decennia de beschikking krijgen over een huishoudrobot, die ons huishouden doet, maar ook dienst doet als vraagbaak voor allerlei zaken die we nu nog op internet opzoeken, als typiste aan wie we onze e-mails dicteren, als wandelende afstandsbediening van onze elektrische apparaten, als babysitter en - de experts denken het echt - als bevrediger van onze seksuele behoeftes.
Eindspel
Een duistere kant is er natuurlijk ook. Als u nog wilt slapen vannacht, is het misschien beter als u hier ophoudt met lezen: heel wat prominente geleerden denken dat de computers uiteindelijk zullen besluiten dat de wereld veel beter af is zónder mensen. "Het menselijk ras is vermoedelijk met zijn eindspel bezig", schreef Warwick eens in een gezellige bui.
Om diezelfde reden pleit de beroemde computerpionier Marvin Minsky ervoor om een streep te zetten door het robotonderzoek. En vindt oprichter Bill Joy van Sun Microsystems dat de mens eigenlijk afstand moet doen van alle computers die lopen en bewegen, zoals de mensheid in het verleden slavernij en volkerenmoord in de ban deed.
Misschien zijn dergelijke onderzoekers paranoďde. In hun pas verschenen boek 'Robo Sapiens' wijst het journalistenpaar Peter Menzel en Faith D'Aluisio erop dat het in onze cultuur erg ín is om bang te zijn voor computers. In de Japanse cultuur zit dat anders: daar gelden robots en computers als echte mensenvrienden.
Of hij zich nu ontpopt tot boosaardige Terminator of tot Aibo het robothondje - de houterige oercomputer waarop u dit stuk leest, heeft nog een lange weg te gaan. Nu maar hopen dat we niet al teveel gaan terugverlangen naar het tijdperk waarin computers nog veredelde typmachines waren.
http://www.omroep.nl/nos/nieuws/buitenland/2003/augustus/010803/zomerserie_computers5.html
Brrrrr Star trek is z'n tijd ver vooruit met de Borg... Maargoed wel handig zo'n implantaat kan dat onhandige toetsenbord ook weg en die muis! :D