Bekijk Volledige Versie : Voor Donna: Over euthanasie en sociaal racisme.
Marsipulami
10-08-03, 17:10
Nieuwe euthanasie-wet: stroopt u de mouw maar op...
Racisme gaat niet alleen om het onderschikken van andere "rassen" of "volken". Het heeft traditioneel ook een eugenetische behoefte om het eigen "ras" of "volk" "zuiver" te houden of te veredelen. Deze racistische ideologie heeft zich in de loop van de geschiedenis verbonden met de behoeften van het kapitalisme aan een productieve bevolking.1 Zo worden steeds nieuwe technieken ontwikkeld en wetten uitgevaardigd die de "kwaliteit" van de aanwezige bevolking kunnen bevorderen. Via pre-natale selectie wordt bijvoorbeeld op "te dure zorg" voor gehandicapten bezuinigd en met het vrijgeven van euthanasie mogen "onproductieve" ouderen er nu zelf voor kiezen ons niet meer "tot last" te zijn. In Duitsland spreekt men van sociaal racisme. In dit licht een analyse van de invoering van de nieuwe euthanasie-wet.
Onlangs stemde de Tweede Kamer in met het voorstel van het paarse kabinet om euthanasie uit het strafrecht te halen. 104 Kamerleden van PvdA, VVD, D66 en GroenLinks stemden voor. Tegenstemmers kwamen vooral uit de hoek van CDA, GPV/RPF, SGP en opvallend genoeg SP. Tevens wil de Kamer aan dementen euthanasie toestaan als ze voorafgaand aan hun dementie daartoe een wilsverklaring hebben ondertekend.
Over euthanasie heerst in kringen van opinieleiders in Nederland consensus. GroenLinks twijfelde in 1999 nog een beetje,2 maar sloot zich uiteindelijk zonder veel discussie aan bij dit stokpaardje van progressief en ontkerkelijkt Nederland. Maar er wordt veel te gemakkelijk over "het recht op euthanasie" gedacht.
Bezorgd over de praktijk
De nieuwe wet voor regeling van euthanasie haalt "zorgvuldig toegepaste euthanasie" uit het strafrecht. Een van de voorwaarden is dat de euthanasie gemeld wordt bij de lijkschouwer. Niet melden geldt als onzorgvuldig en blijft dus strafbaar. Weinigen vragen zich overigens af hoe het openbaar ministerie niet gemelde euthanasie op het spoor zou moeten komen. Vijf regionale toetsingscommissies, met een arts, een jurist en een ethicus, beoordelen de aangemelde gevallen van euthanasie. Die bekijken bij de dagelijks gemiddeld bijna 3 aangemelde sterfgevallen of de arts de patiënt terecht gedood heeft, en volgens de regels van een zorgvuldige procedure. Zo niet, dan kan het openbaar ministerie alsnog vervolging instellen.
Tweemaal heeft de overheid laten inventariseren hoe vaak euthanasie voorkomt. Bij de laatste - geanonimiseerde - telling in 1995 bleek dat artsen slechts 40 procent van de "medische beslissingen rond het levenseinde" meldden.3 De overheid wilde door het instellen van de toetsingscommissies "euthanasie uit de sfeer van het strafrecht halen" waardoor het percentage meldingen zou stijgen. Uit het eerste jaarverslag van de toetsingscommissies over 1999 blijkt dat het aantal meldingen niet is gestegen. Allerlei artsen vinden het melden te veel rompslomp. De Amsterdamse huisarts Van Oyen zei bijvoorbeeld enige jaren terug soms "geen tijd" te hebben voor "dergelijke onzin".4 Van Oyen pleegde ooit voor de camera euthanasie, te zien in de IKON-documentaire "Dood op verzoek", die internationaal veel opschudding wekte.
Maakt het model met toetsingscommissies euthanasie tot een gewone medische handeling, met risico op fouten, of blijft euthanasie een uitzonderlijke handeling? Prof. dr. G.A. den Hartogh, ethicus in een van de 5 toetsingscommissies, vindt de nieuwe wet een geweldige vooruitgang. Toch is hij bezorgd over de praktijk van het gedoogbeleid: "Maar nu dit al geruime tijd het geval is en patiënten vele duizenden malen per jaar om euthanasie vragen, dreigt het gevaar dat het voor artsen een routine wordt om op dat verzoek in te gaan. Als lid van een toetsingscommissie krijg ik nu en dan meldingen onder ogen die deze vrees tot op zekere hoogte voeden."5
Wilsverklaring
Euthanasie werd in 1973 voor het eerst gedoogd als het in de stervensfase werd uitgevoerd. Inmiddels is euthanasie, onder voorwaarden, ook toegestaan op mensen die daar niet om kunnen vragen, zoals mensen in coma, wilsonbekwame geestelijk gehandicapten en pasgeborenen. Sinds het Chabot-arrest van de Hoge Raad in 1994 wordt euthanasie ook gedoogd bij mensen die psychisch lijden. En in oktober 2000 had de Haarlemse rechtbank er geen bezwaar tegen dat senator Brongersma op zijn eigen verzoek werd gedood, niet omdat hij uitzichtloos leed of ziek was, maar omdat hij niet meer wilde leven. Minister Borst gaf na het debat over de nieuwe euthanasie-wet te kennen dat zij ook gevallen als die van Brongersma uit het strafrecht wil halen. De praktijk van de euthanasie wordt zo steeds verder opgerekt. De nieuwe wet regelt bijvoorbeeld ook dat euthanasie mogelijk wordt op demente mensen die eerder een geschreven wilsverklaring hebben opgesteld. Volgens Borst is zelfs het vooruitzicht van dementie een geldige reden voor euthanasie, zodra die dementie zich manifesteert.
Euthanasie op dementen is dubieus. "Hoe stelt u zich dat eigenlijk voor?", vroeg verpleeghuisarts Bert Keizer in 1995 aan minister Borst, toen zij tegen journalisten had gezegd dat ze euthanasie zou willen als ze dement werd. Keizer is bepaald geen tegenstander van euthanasie. Hij vroeg Borst of hij haar op een goede dag van de gang moest halen, kamertje in, deur dicht en zeggen: u hebt jaren geleden deze wilsverklaring getekend en daar gaan we nu gevolg aan geven. Stroopt u de mouw maar op...
Euthanasie bij dementen gaat echt te ver, vindt de Nederlandse Vereniging van Verpleeghuis Artsen (NVVA). De Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie (NVVE) is daarentegen juist enthousiast over de erkenning van wilsverklaringen in de nieuwe wet. "Ook al is die wilsverklaring 20 jaar oud", aldus NVVE-directeur Rob Jonquiere.6 Frank Koerselman, hoogleraar psychiatrie in Utrecht, vindt de wilsverklaring echter een onding. "Je kunt niet anticiperen op narigheid die je te wachten staat. Je weet nooit hoe je zoiets later beleeft. En wat is vrijwillige euthanasie, als ouderen bang zijn hun kinderen tot last te zijn?" Koerselman bepleit daarom dat er meer wordt geïnvesteerd in stervensbegeleiding, palliatieve zorg en pijnbestrijding. "Dan kan het natuurlijke proces vrijwel altijd zijn beloop hebben en is zo'n dodelijk spuitje echt niet nodig".7
Leven bedreigd
De vrijwillige dood als 'oplossing' kan de draagkracht van de patiënt, maar ook die van de partner, familie, vrienden en de zorgverleners verminderen. Wanneer de mogelijkheid bestaat om euthanasie te vragen, zal de zieke zich meer verantwoordelijk gaan voelen voor het verdriet van hen die met hem meeleven. Zo wordt de beslissing om er dan maar uit te stappen beïnvloed door andere motieven dan het lichamelijk lijden van de patiënt. Koerselman betreurt de klimaatverandering in de gezondheidszorg. "Ik ben bang dat de zorg en liefde waarmee patiënten vroeger werden omringd, verder worden uitgehold. De motivatie van verpleegkundigen en artsen om mensen er bovenop te helpen wordt ondergraven. Iedereen laat zich meeslepen door de besmettelijkheid van de wanhoop."7
De dood als 'oplossing' vermindert mogelijk ook de motivatie van het verplegend personeel, aldus verpleeghuisarts Veelenturf. "Als gewerkt moet worden met te weinig middelen en menskracht is de motivatie een kwetsbaar goed. Euthanasie wordt veelal in verband gebracht met zelfbeschikkingsrecht en vrije keuze. Het is echter maar de vraag hoe vrij die keuze werkelijk is."8
Vaccinatie tegen vergrijzing?
Volkskrant-journalist Frits van Veen over de nieuwe wet: "Door de vergrijzing wordt dementie een groeiend probleem". Om vervolgens te vermelden dat "het uitzicht op dementie volgens de NVVE voor veel mensen een reden is om een euthanasieverklaring te tekenen. Daarvan zijn er zeker 100.000 in omloop."7 "Vergrijzing" wordt steeds vaker tot probleem gemaakt, of het nu gaat om de AOW of om de vermeende onbetaalbaarheid van de gezondheidszorg. "Vergrijzing" wordt ook in verband gebracht met het als afschrikwekkend neergezette fenomeen dementie en vervolgens komt de NVVE met een oplossing: vaccinatie tegen dementie.
In verreweg de meeste discussies over zowel "vergrijzing" als over euthanasie wordt genegeerd dat "vergrijzing" steeds meer als een demografisch probleem gezien wordt, waarbij ouderen wellicht straks tot "overbevolking" bestempeld worden. In beide discussies wordt ook maar al te vaak genegeerd dat "onproductieve" demente ouderen voor een kapitalistische economie objectief van weinig belang zijn, en daardoor kwetsbaar. En dat dus een discussie die "vergrijzing", dementie en euthanasie samenbrengt, bedreigend is.
Verrassend was dan ook dat het redactioneel commentaar over dementie, euthanasie en "vergrijzing" in De Volkskrant van 19 juni 1999 dat gevaar niet negeerde. Daarin werd psychiater Van Dantzig gekapitteld, die enthousiast was over het gedogen van euthanasie - op basis van een wilsverklaring - op een 71-jarige man met beginnende dementie. "Het is een beangstigend vooruitzicht, een schatrijk land dat niet genoeg over heeft voor de verzorging van kwetsbare ouderen. Van burgers die dementie "mensonwaardig" vinden en aftakelende bejaarden liever zien verdwijnen. En van bejaarden zelf die hun omgeving niet willen ontrieven en massaal hun wilsverklaring tekenen. Een land kortom, waar alles wordt geweerd wat ziek, lelijk en lastig is."
Geen gemakkelijke oplossing
De dramatische situaties waarin mensen om euthanasie vragen zijn zo individueel dat een wet eigenlijk geen gepaste oplossing kan bieden. Wetten schrijven immers voor hoe alle mensen in een bepaalde situatie moeten handelen. Er kunnen situaties zijn dat euthanasie echt de enige mogelijkheid is voor iemand. Dat zal echter alleen bij hoge uitzondering het geval zijn, zo blijkt uit gegevens over de palliatieve zorg.
Artsen toestaan euthanasie op verzoek te plegen lijkt mensen op het eerste gezicht meer vrijheid en autonomie te geven. In onze steeds harder en individueler wordende samenleving kan een wettige euthanasiepraktijk uitpakken als een bedreiging voor mensen die zich doodziek, zwaar depressief of alleen op de wereld voelen. Als euthanasie normaal wordt en gewoon een van de medische handelingen - waarbij fouten erbij horen -, kan de vanzelfsprekendheid afnemen om te blijven zoeken naar een behandeling om uit de dramatische situatie te geraken die leidde tot de vraag om euthanasie. Het gevaar is reëel dat lichtzinniger zal worden omgesprongen met mensenlevens, met name met die van onproductieve mensen of lastige patiënten. Zonder de strafbaarheid van euthanasie valt een extra bedenking weg bij de arts: ben ik bereid desnoods gevangenisstraf te ondergaan om deze patiënt te helpen? De arts hoeft nu alleen nog maar te denken: de patiënt heeft er zelf om gevraagd.
Ook de 900 gevallen per jaar waarin levens worden beëindigd zonder dat de geëuthanaseerde erom gevraagd heeft3, geven te denken over het uit het strafrecht halen van euthanasie. Het gaat dan bijvoorbeeld om geestelijk gehandicapten9 of mensen in coma waarover anderen besluiten dat behandeling geen zin meer heeft.
Een gemakkelijke oplossing is er echter niet. Het euthanasiasme in Nederland zou wel wat geremd kunnen worden door betere toegankelijkheid van palliatieve en psychische zorg, betere pijnbestrijding,10 een verbetering van verpleeghuis- en thuiszorg, het tegengaan van vervreemding en een gevoeliger opstelling van sommige artsen tegenover gevoelens van "uitzichtloos lijden" bij patiënten.
Jeroen Breekveldt is medewerker van de organisatie Linkse Analyse Biopolitiek (LAB). LAB houdt samen met De Fabel van de illegaal bevolkingspolitieke ontwikkelingen in de gaten
De Fabel van de illegaal 43, januari/februari 2001
http://www.gebladerte.nl/10713f43.htm
Ja, later okee?
Eerst eten.
Zie ook Peru waar dit soort Sociaal racisme heeft geleidt tot massaal steralisatie van vrouwen onder met name de arme sociale klasse. Overigens een volkomen Katholiek land :p
Marsipulami
10-08-03, 18:18
Geplaatst door lennart
Zie ook Peru waar dit soort Sociaal racisme heeft geleidt tot massaal steralisatie van vrouwen onder met name de arme sociale klasse. Overigens een volkomen Katholiek land :p
Is dit een pleidooi voor het opheffen van de scheiding tussen kerk en staat ? ;)
Geplaatst door Marsipulami
Is dit een pleidooi voor het opheffen van de scheiding tussen kerk en staat ? ;)
Nee opheffing van de katholieke kerk. Katholieke mensen doen slechte dingen, is meer dan eens bewezen. :p
Marsipulami
10-08-03, 18:26
Geplaatst door lennart
Nee opheffing van de katholieke kerk.
Kerken zijn zwaar om op te heffen, pas op voor hernia.
Katholieke mensen doen slechte dingen, is meer dan eens bewezen. :p
Dan ben ik het met je eens.
Geplaatst door Marsipulami
[I][B]Nieuwe euthanasie-wet: stroopt u de mouw maar op...
Racisme gaat niet alleen om het onderschikken van andere "rassen" of "volken". Het heeft traditioneel ook een eugenetische behoefte om het eigen "ras" of "volk" "zuiver" te houden of te veredelen. Deze racistische ideologie heeft zich in de loop van de geschiedenis verbonden met de behoeften van het kapitalisme aan een productieve bevolking.1 Zo worden steeds nieuwe technieken ontwikkeld en wetten uitgevaardigd die de "kwaliteit" van de aanwezige bevolking kunnen bevorderen. Via pre-natale selectie wordt bijvoorbeeld op "te dure zorg" voor gehandicapten bezuinigd en met het vrijgeven van euthanasie mogen "onproductieve" ouderen er nu zelf voor kiezen ons niet meer "tot last" te zijn. In Duitsland spreekt men van sociaal racisme. In dit licht een analyse van de invoering van de nieuwe euthanasie-wet.
Ik zag eens een vrouw op TV die een ziekte had waarvan ik de naam niet ken. Maar de symptomen zijn ongeveer: zulke extreme spierverkrampingen dat de botten erdoor verbuigen. Je zag letterlijk die vrouw haar hele voet zich als een bal oprollen. Ik heb nog nooit van mijn leven zoiets gezien, en zulke pijn zou ik zelfs mijn ergste vijand niet toewensen.
Maar gelukkig hebben we de meest medemenselijke en barmhartige burgers nog om ons eraan te herinneren dat de eventuele zelfgekozen dood van deze vrouw in feite niets meer of minder is dan racisme.
De vrijwillige dood als 'oplossing' kan de draagkracht van de patiënt, maar ook die van de partner, familie, vrienden en de zorgverleners verminderen. Wanneer de mogelijkheid bestaat om euthanasie te vragen, zal de zieke zich meer verantwoordelijk gaan voelen voor het verdriet van hen die met hem meeleven. Zo wordt de beslissing om er dan maar uit te stappen beïnvloed door andere motieven dan het lichamelijk lijden van de patiënt. Koerselman betreurt de klimaatverandering in de gezondheidszorg. "Ik ben bang dat de zorg en liefde waarmee patiënten vroeger werden omringd, verder worden uitgehold. De motivatie van verpleegkundigen en artsen om mensen er bovenop te helpen wordt ondergraven. Iedereen laat zich meeslepen door de besmettelijkheid van de wanhoop."7
Tsja, het zal allemaal wel. Ik zal wel hopeloos naief zijn. Maar als ik eraan denk hoe ik me zou voelen als mijn eigen moeder om euthanasie zou vragen, ookal had ze extreme pijn: ik zou toch tegen beter weten in blijven hopen dat er een geneesmiddel gevonden wordt, ookal is dat niet het geval. Wat ik in ieder geval nooit zou doen, wat zelfs nooit in me op zou komen, is zeggen: mens, ga nou maar de pijp uit, want ik heb geen zin meer om glaasjes water voor je te halen.
Mijn oma is 94 en roept al tien jaar dat ze dood wil. Ze heeft geen ziekte, en ook geen pijn. Ze heeft er gewoon totaal geen zin meer in, al tijden niet meer. We hebben alles geprobeerd. Vakantiereisjes, bezoekjes, logeerpartijen, bij tantes en ooms in huis wonen, ze wordt er alleen maar verschrikkelijk sjachereinig en hatelijk van. Maar als ze weer eens zegt: was ik maar dood, dan is mijn vader weer helemaal geschokt. Hij wil zijn moeder helemaal niet kwijt.
Leuke theorie hoor, dat mensen zich gedwongen voelen om euthanasie te plegen om hun familie te ontlasten. Misschien hebben jullie dat soort klotefamilies in Belgie, hier jagen we onze ouders niet de dood in omdat ze 'ons tot last zijn'.
Leuke theorie hoor, dat mensen zich gedwongen voelen om euthanasie te plegen om hun familie te ontlasten. Misschien hebben jullie dat soort klotefamilies in Belgie, hier jagen we onze ouders niet de dood in omdat ze 'ons tot last zijn'.
En hoe verklaar jij dan al die katjes die door de brievenbus zijn gedouwd?
Dat doet me denken aan een reportage die ik op Canvas heb gezien over Belgische bejaarden die in tehuizen werden gedumpt omdat de familie op vakantie wilde.
http://www.duyx.nl/glocalisator/nieuws.php?nummer=327&soort=nieuws
19 juli 2002 Vakantie? Even oma dumpen!
Het achterlaten van huisdieren in veld en beemd als het baasje op vakantie gaat, kent blijkbaar een opvallende Belgische variant. Vlaamse media plakten er donderdag een etiket op: 'oma-dumping'. Families die in de zomermaanden op pad gaan, vragen aan ziekenhuizen of ze oma of opa voor enige tijd kunnen opnemen. Dat scheelt heel wat kopzorg onderweg en op de plek van bestemming.
Volgens de krant Het Laatste Nieuws gaat het om enkele honderden bejaarden ('een ruwe schatting') die tijdelijk worden opgenomen. Het fenomeen zou zich meer in de stad dan op het platteland voordoen. Hoewel precieze gegevens ontbreken, is de druk op de hospitalen kennelijk groot genoeg om minister van Sociale Zaken Frank Vandenbroucke in 't geweer te krijgen. Hij kondigde een onderzoek naar de mogelijkheden om de capaciteit voor kortdurende bejaardenopvang te vergroten. Die centra kampen in de zomer met wachtlijsten, de bezettingsgraad stijgt dan van 85 naar 100 procent.
Naar een verklaring was het gisteren naarstig zoeken. Mogelijk speelt een rol dat in België nogal wat grootouders inwonen bij familie: het verblijf in een bejaardentehuis is kostbaar, de talrijke tweeverdieners weten zich verzekerd van een goedkope oppas voor hun kinderen.
Volgens een woordvoerder van Vandenbroucke melden families met oma of opa in het kielzog zich zeker niet massaal aan de ontvangstbalies. Hij gelooft ook niet dat het een uitsluitend Belgisch verschijnsel is.
Navraag bij enkele ziekenhuizen leerde dat de gemakkelijk door te prikken vraag 'of oma even mag uitrusten' geregeld wordt gesteld. Een verzoek om twee weken opname 'ter observatie' is al iets minder doorzichtig. Een poging een geplande operatie te verschuiven naar de zomer duidt op meer doortraptheid. Maar in de krant tonen de directies zich unaniem in hun reacties op dergelijke verzoeken: 'Wij gaan er niet op in'. Maar wat de collega's doen, weten ze natuurlijk niet.
Ik ben lid van de NVVE. Ben een warm voorstander van euthanasie. In al die tijd dat ik werkzaam was in de gezondheidszorg, waarvan zo'n twintig jaar in een verpleeghuis, heb ik zoveel ellendige lijdenswegen van mensen gezien, dat ik dat mezelf niet gun.
Veel mensen zouden wel euthanasie willen laten toepassen, maar kunnen er niet toe komen, vanwegen een angst voor God, voor het idee dat ze er voor gestraft zullen worden in het hiernamaals, vreselijk toch?? Vreselijk dat je denkt erger te moeten lijden dan we vaak een dier gunnen, omdat God dat ook zou willen voor ons!!
Geplaatst door lennart
En hoe verklaar jij dan al die katjes die door de brievenbus zijn gedouwd?
Katjes? Brievenbus? :confused:
I'm lost........
Geplaatst door Donna
Katjes? Brievenbus? :confused:
I'm lost........
De stap naar overbodige katjes en overbodige bejaarden is toch niet zo heel groot? ;)
Maar misschien heb je het nieuws gemist. De dierenasiels zaten weer vol omdat mensen niet wisten wat ze met hun katten en honden aan moesten. Veel katten vonden hun weg door de brievenbus naar het Asiel.
Geplaatst door lennart
De stap naar overbodige katjes en overbodige bejaarden is toch niet zo heel groot? ;)
Maar misschien heb je het nieuws gemist. De dierenasiels zaten weer vol omdat mensen niet wisten wat ze met hun katten en honden aan moesten. Veel katten vonden hun weg door de brievenbus naar het Asiel.
Ja! Ik las laatst zoiets over vondelingetjes. Ze overwegen in Amsterdam een babyluik te maken. Waar wanhopige tienermoeders hun baby in kunnen doen, anoniem, zodat ze WEL hun baby te vondeling kunnen leggen, maar dat kind NIET dood hoeft te vriezen.
Typisch Nederlands. Een gedoogsysteem voor vondelingen. :moe:
Maargoed. Sammy mijn katje komt ook uit het asiel, en is in een vuilniszak daar gedumpt een paar jaar geleden. Dus ook voor gedumpte bejaarden uit belgie is in NL vast wel een plekje.
GVD het heeft niets te maken met bejaarden dumpen, je praat over zaken die je totaal niet kunt invoelen. Misschien als je zelf bejaard en totaal afhankelijk bent van derden, en je gemarteld voelt door je eigen lichaam, dat alleen maar pijn kent!! :kwaad:
Geplaatst door an3sdej
GVD het heeft niets te maken met bejaarden dumpen, je praat over zaken die je totaal niet kunt invoelen. Misschien als je zelf bejaard en totaal afhankelijk bent van derden, en je gemarteld voelt door je eigen lichaam, dat alleen maar pijn kent!! :kwaad:
Nee, dat wilde ik dus ook al zeggen, maar lennart is weer bezig met een typisch zionistische poging de aandacht af te leiden :D
Niet boos zijn an3sdej, ik ben het met je eens.......
Geplaatst door an3sdej
GVD het heeft niets te maken met bejaarden dumpen, je praat over zaken die je totaal niet kunt invoelen. Misschien als je zelf bejaard en totaal afhankelijk bent van derden, en je gemarteld voelt door je eigen lichaam, dat alleen maar pijn kent!! :kwaad:
Dat is nu juist het punt. Euthanasie heeft helemaal niets met dumpen te maken maar met een persoonlijke keuze van het slachtoffer. Alleen Katholieken en Marsipulami's zien hierin een strijd tegen de sociale klasse. Maar Marsipulami's kunnen beter kijken naar hun eigen achtertuin want Katholieke idioten in bijvoorbeeld Peru hebben onder hun leiding een genocide uitgericht onder de arme klasse. Een andere genocide waartegen de Kerk niet optreedt is het de verspreiding van het AIDS virus in Afrika.
Geplaatst door Donna
Nee, dat wilde ik dus ook al zeggen, maar lennart is weer bezig met een typisch zionistische poging de aandacht af te leiden :D
Niet boos zijn an3sdej, ik ben het met je eens.......
Echte sociale strijd komt niet tot uiting in Euthanasie, maar het dumpen van katjes en bejaarden!
En nu blijkt toch wel dat Belgen hierbij bovenaan staan, teminste als het bejaarden betreft. :belgie:
Koerselman bepleit daarom dat er meer wordt geïnvesteerd in stervensbegeleiding, palliatieve zorg en pijnbestrijding. "Dan kan het natuurlijke proces vrijwel altijd zijn beloop hebben en is zo'n dodelijk spuitje echt niet nodig
Ik vind dit onderscheid wat Koerselman maakt een beetje kunstmatig. De meeste euthanasie gevallen liggen juist in het verlengde van pijnbestrijding en pallatieve zorg. Je zou kunnen zeggen dat het meest artsen het waarschijnlijk natuurlijk in elkaar laten overvloeien en daar heb ik geen moeite mee al wordt er vaak wel heel hypocriet over gedaan. Tegenstanders van euthanasie halen vaak extreme situaties van stal waarvan ik mij niet kan voorstellen dat ze vaak voorkomen. Maar misschien ben ik naief.
Simon
Marsipulami
10-08-03, 19:31
Geplaatst door lennart
En hoe verklaar jij dan al die katjes die door de brievenbus zijn gedouwd?
Dat doet me denken aan een reportage die ik op Canvas heb gezien over Belgische bejaarden die in tehuizen werden gedumpt omdat de familie op vakantie wilde.
http://www.duyx.nl/glocalisator/nieuws.php?nummer=327&soort=nieuws
19 juli 2002 Vakantie? Even oma dumpen!
Het achterlaten van huisdieren in veld en beemd als het baasje op vakantie gaat, kent blijkbaar een opvallende Belgische variant. Vlaamse media plakten er donderdag een etiket op: 'oma-dumping'. Families die in de zomermaanden op pad gaan, vragen aan ziekenhuizen of ze oma of opa voor enige tijd kunnen opnemen. Dat scheelt heel wat kopzorg onderweg en op de plek van bestemming.
Als ik goed geïnformeerd ben, dan worden ouderen in België veel vaker thuis verzorgd dan in Nederland. De zorg voor bejaarden -ook dementerende bejaarden- thuis, 24/u per dag, zeven dagen op zeven, kan een enorm zware belasting zijn voor de familie. Daarom bestaan er in België ook bejaardenhuizen die slechts voor enkele weken bejaarden opnemen als de zorg voor ouderlingen te zwaar valt, maar men niettemin niet wenst te kiezen voor een definitieve opname van de bejaarde in een bejaardeninstelling. Nederlanders dumpen hun ouders meestal veel vroeger en definitief in een bejaardentehuis.
Marsipulami
10-08-03, 19:34
Geplaatst door Donna
Mijn oma is 94 en roept al tien jaar dat ze dood wil. Ze heeft geen ziekte, en ook geen pijn. Ze heeft er gewoon totaal geen zin meer in, al tijden niet meer. We hebben alles geprobeerd. Vakantiereisjes, bezoekjes, logeerpartijen, bij tantes en ooms in huis wonen, ze wordt er alleen maar verschrikkelijk sjachereinig en hatelijk van.
Heb je het nu over die oma die zich tot het socialisme 'bekeerd' had ? :p
Geplaatst door Marsipulami
Heb je het nu over die oma die zich tot het socialisme 'bekeerd' had ? :p
Yep!
Mijn oma is een mooi mens. Ik mag haar graag. Ze heeft zo'n natuurlijk sceptische houding. Gek genoeg moet ze niks hebben van papen, maar heeft ze nog wel een portretje van een of andere vage hooggeplaatste bisschop aan de muur hangen. 'Want dat was wel een goeie vent'. Maar verder is ze gewoon fan van Wim Kok, die ze een lekker ding vindt.
Ze woont nog steeds zelfstandig en zit dus ook niet in een tehuis. Maar ze heeft er dus al ruim tien jaar totaal geen zin meer in. 'Want het is toch elke dag hetzelfde en ik mis je opa'. Tsja. Ouderdom komt met gebreken, alleen zij heeft ze niet. Dus ze kan wel 110 worden. Zelf hoopt ze elke dag dat ze de volgende ochtend niet meer wakker wordt.
Marsipulami
10-08-03, 19:51
Geplaatst door Donna
Yep!
Mijn oma is een mooi mens. Ik mag haar graag. Ze heeft zo'n natuurlijk sceptische houding. Gek genoeg moet ze niks hebben van papen, maar heeft ze nog wel een portretje van een of andere vage hooggeplaatste bisschop aan de muur hangen. 'Want dat was wel een goeie vent'. Maar verder is ze gewoon fan van Wim Kok, die ze een lekker ding vindt.
Ze woont nog steeds zelfstandig en zit dus ook niet in een tehuis. Maar ze heeft er dus al ruim tien jaar totaal geen zin meer in. 'Want het is toch elke dag hetzelfde en ik mis je opa'. Tsja. Ouderdom komt met gebreken, alleen zij heeft ze niet. Dus ze kan wel 110 worden. Zelf hoopt ze elke dag dat ze de volgende ochtend niet meer wakker wordt.
Mijn moeder is altijd socialistisch georiënteerd geweest en vreemd genoeg heeft ze zich daarvoor nooit hoeven te 'bekeren', maar heeft ze dat altijd verantwoord als het resultaat van haar christelijke opvoeding en blijvende overtuiging.
Wat mijn grootmoeder betreft dat weet ik niet. Die heb ik nooit gekend.
Geplaatst door Marsipulami
Mijn moeder is altijd socialistisch georiënteerd geweest en vreemd genoeg heeft ze zich daarvoor nooit hoeven te 'bekeren', maar heeft ze dat altijd verantwoord als het resultaat van haar christelijke opvoeding en blijvende overtuiging.
Wat mijn grootmoeder betreft dat weet ik niet. Die heb ik nooit gekend.
Ik ben ook socialistisch georienteerd, en geloof ook. Maar zij niet. Volgens haar bestaat God gewoon niet, en is religie opium voor het volk, om ze arm en dom te houden. Met dat laatste ben ik het deels eens, met dat eerste niet.
Nederlanders dumpen hun ouders meestal veel vroeger en definitief in een bejaardentehuis
Weer zo'n ongefundeerde opmerking. Als je niet in de gezondheidszorg hebt gewerkt moet je er ook niet zo stellig over spreken.
Ouderen kiezen zelf voor wonen in een verzorgingshuis. En de toelatingseisen voor zo'n huis zijn zo hoog, dat je haast totaal hulpbehoevend moet zijn voordat je erin kan komen.
Ben jij soms een aanhanger van Brinkman met zijn stellingen over "de zorgzame" samenleving???
Eerst heeft o.a. het CDA er mede voor gezorgd dat er sociale wonngbouw kwam voor kleine niet luxe huzen, waarin je nauwelijks je kinderen kunt grootbrengen, en daarna stellen de onwetenden dat kinderen later meer voor hun ouders moeten zorgen. Het CDA is verantwoordelijk voor het binnenhalen voor een verkapitaliseerde maatschappij in Nederland.
Het CDA is mede verantwoordelijk voor de emancipatie van vrouwen, nu werken man en vrouw, en nu moeten ze ook voor de ouders gaan zorgen?? Ik hoop voor je dat je die keus niet zal hoeven maken.
Ik heb veel mensen begeleidt die hun vader/moeder moesten laten opnemen, daar zij geen ruimte of accomodatie hadden voor die hulp. En weet je hoeveel verdriet dat vaak gaf?? Ik hoop dat jij dat niet hoeft mee te maken. Nee als je rijk genoeg bent zoals Brinkman, dan kun je in een groot huis een privé-verpleegkundige aanschaffen, DAN kan pa of ma in een zijvleugel wonen!!!! Hypocriet!!!!!! :mad:
Geplaatst door lennart
Zie ook Peru waar dit soort Sociaal racisme heeft geleidt tot massaal steralisatie van vrouwen onder met name de arme sociale klasse. Overigens een volkomen Katholiek land :p
Zweden...daar hadden ze volgens mij ook nog een 'raszuiverheidsprogramma' (met een lebensborn smaakje) tot in de jaren 70.
Geplaatst door Marsipulami
Als ik goed geïnformeerd ben, dan worden ouderen in België veel vaker thuis verzorgd dan in Nederland. De zorg voor bejaarden -ook dementerende bejaarden- thuis, 24/u per dag, zeven dagen op zeven, kan een enorm zware belasting zijn voor de familie. Daarom bestaan er in België ook bejaardenhuizen die slechts voor enkele weken bejaarden opnemen als de zorg voor ouderlingen te zwaar valt, maar men niettemin niet wenst te kiezen voor een definitieve opname van de bejaarde in een bejaardeninstelling. Nederlanders dumpen hun ouders meestal veel vroeger en definitief in een bejaardentehuis.
Dat zou natuurlijk ook te wijten kunnen zijn aan de gebrekkige zorg die de Belgische overheid op poten heeft gezet.
Ik vraag me af wat zoiets betekent voor een oude oma die NIET de beschikking heeft over een liefhebbende familie (omdat het natuurlijk atheisten zijn ofzo).
Marsipulami
11-08-03, 00:04
Geplaatst door manc
Dat zou natuurlijk ook te wijten kunnen zijn aan de gebrekkige zorg die de Belgische overheid op poten heeft gezet.
Ja, de Belgische overheid heeft een gebrekkige residentiele zorg voor ouderlingen op poten gezet. Voor mij is dat zeker, maar daarom ben ik er niet rouwig om.
België heeft een gigantische historisch opgebouwde staatsschuld, waardoor de overheid -en haar goedbetaalde vertegenwoordigers van het volk- weinig meer te doen heeft dan het geïnde belastinggeld door te storten aan de banken.
Omwille van het tekort heeft de overheid in België in tegenstelling tot de Nederlandse overheid niet gekozen voor de residentiële opvang van ouderen, maar voor de ondersteuning van familale thuiszorg, omdat dit goedkoper is. (geen gebouwen, minder verpleegkundig personeel, meer onbezoldigd intra-familiaal engagement)
Dat is een goede zaak, die ouderen hun zelfstandigheid laat behouden en hen langer laaat genieten van hun thuissituatie waaraan ouderlingen vaak erg verknocht zijn.
Ik vraag me af wat zoiets betekent voor een oude oma die NIET de beschikking heeft over een liefhebbende familie (omdat het natuurlijk atheisten zijn ofzo).
Daarvoor wordt gezorgd in een bejaardentehuis met gemotiveerd verpleegkundig personeel in België.
~Panthera~
11-08-03, 01:20
Waarom zou iedereen niet ZELF mogen bepalen wanneer hij/zij de pijp uit wil gaan ? :moe:
Beter euthanasie dan jezelf voor een trein gooien of van een flat af springen met alle gore resten van dien.
Nee........DAT is humaan. :fuckit2:
Geplaatst door Donna
Volgens haar bestaat God gewoon niet, en is religie opium voor het volk, om ze arm en dom te houden.
:p
En zo is het maar net! :duim:
En verder zijn er ook veel situaties dat kinderen niet met ouders overweg kunnen, en zijn er veel gezinnen waar een echtscheiding het gezinsverband dusdanig beïnvloedt heeft, waardoor een wederzijdse zorg ontbreekt.
Nederland , een land met waarden , normen , humane omgang met andere mensen, respect?
Nederland ?????
:kotsen2:
Marsipulami
11-08-03, 12:12
Geplaatst door Canaris
Nederland, een land met waarden, normen, humane omgang met andere mensen, respect?
Nederland ?????
:kotsen2:
:lole: :lol: :hihi:
en weer krijgt men het voormekaar , de dsicussie over ethansie tot het banaalste af te laten zakken.
Komt een vorobeeld over iemand met een afschuwelijke ziekte, wat ons lezers dus duidelijk moet maken, dat Euthenesie , zoals in Nederland wordt gepractiseerd, humaan is.
Dan wordt er ook nog gerotzooid met de begrippen Zelfmoord en euthansie. de troep onder trein , tegenover het steriele spuitje.
Oh walhala, ik heb u gevonden.
Ik heb het vaker gezegd, Nederland heeft voor een cultuur des doods gekozen , en niet de vele tussenvormen welke in de moderne medische wetenschap en ethiek mogenlijk zijn.
Men heeft de deeur dicht geklapt en begint gelijk te schreeuwen en met afgrijsslijke voorbeelden te schermen , wanneer men op de bress spingt voor het leven.
Waar gaat het hier om
Om de geindustrialeerde hulp bij zelfmoord. ie. Derde moeten mij helpen uit dit leven te stappen. Moord op verlangen noem ik het liever.
Dat wordt in de dagelijkse praxis in ziekenhuizen een mather of fact voorgang , met dezelfde kosten berekening als een medicatie peneciline.
Wat het betekend om als patient dat spuitje van een afgestompte verpleegkundige te krijgen , die tijdens het spijtje al denkt, dat ze vergeten is aardappels te kopen, wil ik niet eens weten.
Hoop, hulp en mensenwaarde ziin de grote verliezers van deze onwaardige praxis in Nederland
Marsipulami
11-08-03, 15:00
Geplaatst door Canaris
en weer krijgt men het voormekaar , de dsicussie over ethansie tot het banaalste af te laten zakken.
Komt een voorbeeld over iemand met een afschuwelijke ziekte, wat ons lezers dus duidelijk moet maken, dat Euthenesie , zoals in Nederland wordt gepractiseerd, humaan is.
Zo verlopen alle discussies over etische kwesties in Nederland. Men komt met een uiterst zeldzaam en vreselijk voorbeeld dat men vervolgens als breekijzerargument hanteert om de hele wetgeving op dat uitzonderlijke geval af te stemmen.
Als men dit soort logica ook moest hanteren om de verkeersregels op te stellen, dan zou men de snelheidsbeperking in de bebouwde kom moeten optrekken tot 200 km per uur. Het is immers altijd mogelijk dat je een stervende aan boord hebt, die net een hartaanval gehad heeft, naar het ziekenhuis moet en geen adem meer kan krijgen. Dan kan je je toch ook niet houden aan een snelheid van 40 km per uur.
Jaarlijks worden er in Nederland, tussen de 2000 en 3000 mensen (gemelde gevallen !) op die manier aan hun einde 'geholpen', waarvan 1/3 zonder verzoek en buiten het medeweten van de patiënt zelf.
Ik vraag me af op welke wet nabestaanden zich in Nederland nog kunnen beroepen als achteraf moest blijken dat ze niet akkoord gingen met de euthanasie-ijver van deze 'mededogende' artsen. Heeft iemand daar een antwoord op ?
Geplaatst door Marsipulami
Zo verlopen alle discussies over etische kwesties in Nederland. Men komt met een uiterst zeldzaam en vreselijk voorbeeld dat men vervolgens als breekijzerargument hanteert om de hele wetgeving op dat uitzonderlijke geval af te stemmen.
Nou, dat is meer jouw strategie, bijvoorbeeld als je weer eens zo'n totaal buiten de realiteit staand beeld oproept van kinderen die hun bejaarde ouders zat zijn en een spuitje geven. Zulke vreselijke praktijken zijn niet alleen zeldzaam, ze komen in het geheel niet voor. Toch hanteer jij ze als breekijzerargument om de hele wetgeving op af te stemmen.
Het beeld van pro-euthanasie discussianten, dat van vreselijk lijden en uitzichtloze situatie, is niet een uiterst zeldzaam voorbeeld, dat is het standaard geval, en de enige omstandigheid waaronder artsen bereid zijn euthanasie uit te voeren.
Met andere woorden: lul niet.
Marsipulami
11-08-03, 15:23
Geplaatst door Mill
Nou, dat is meer jouw strategie, bijvoorbeeld als je weer eens zo'n totaal buiten de realiteit staand beeld oproept van kinderen die hun bejaarde ouders zat zijn en een spuitje geven. Zulke vreselijke praktijken zijn niet alleen zeldzaam, ze komen in het geheel niet voor.
Engelen des doods
De Groene Amsterdammer van 31 juli 1996
Weerlozer kan een slachtoffer niet zijn: bejaard, ziek, soms dement. De plaats van de misdaad: het ziekenhuis. De dader: de zuster. Het 'euthanasiasme' van Martha U. en andere moordverpleegkundigen.
door Eveline Brandt
ZE SLOEG VOOR het eerst toe, zo bekende zij later, in 1983. 'Maar niet zo vaak: ongeveer één keer per drie maanden.' In 1989, het jaar van haar arrestatie, was dat inmiddels opgelopen tot eens per week.
Moord was voor Waltraud Wagner normaal geworden, een van haar werkzaamheden als verpleegster in het Lainzziekenhuis in Wenen. 'Een soort gewoonte', zei ze tijdens haar proces. Honderden patiënten zou Wagner hebben omgebracht in die zes jaar, soms in haar eentje opererend, soms samen met drie collega's. Vier jonge vrouwen, alle vier zeer toegewijde en hardwerkende zusters, rekenden af met dozijnen oudjes, meestal boven de 75 jaar en al op de drempel van de dood. Voor tweeënveertig bewezen moorden gingen de in smetteloos wit vermomde she-devils de gevangenis in. Het was, rilde de internationale pers, 'an orgy of killing' geweest, daar in de Oostenrijkse hoofdstad.
Weerlozer kan een slachoffer niet zijn: bejaard, ziek, soms dement. En cynischer kan de plaats van de misdaad niet gekozen zijn: een ziekenhuis. Een publieke ruimte die rust, verzorging en veiligheid symboliseert. Daar, tijdens haar nachtdienst, liep Waltraud Wagner rond met de injectiespuit. De medicijnkast was open voor het personeel, en meestal viel haar keus op insuline, waarvan zij een forse overdosis injecteerde. Bij patiënten die ze lastig of veeleisend vond, zo luidde de beschuldiging. Nee, hield ze vol, bij mensen die ze uit hun lijden wilde verlossen. Maar volgens collega's was er vaak helemaal geen sprake van ondraaglijk lijden en waren veel van haar slachtoffers geen terminale patiënten. Het grootste leed werd deze zieken aangedaan door hun verzorgster, die voor hen een gruwelijk doodsbed opmaakte.
Eens wilde een verpleegkundige in het Lainzziekenhuis bij een comapatiënte de tanden poetsen en de mond spoelen. Per ongeluk kwam er wat water in haar longen - het arme mens bleef erin. Wagner stond erbij en kreeg een ingeving. Deze 'mondhygiënemethode' was een uitgelezen moordwapen.
Een paar jaar later. Het is nacht op de ziekenzaal. Waltraud Wagner en collegamoordzuster Stefanija Mayer staan naast het bed van een oude man die stervende is. Wagner reikt naar het glas met mondhygiënewater op het nachtkastje. 'Ach nee', protesteert Mayer volgens haar latere getuigenis, 'laat hem toch. Hij is binnen een paar uur dood.' 'Nee', antwoordt Wagner bruusk, 'hij is nog van mij.' En ze houdt geroutineerd zijn tong tegen zodat ze het vocht rechtstreeks in zijn longen kan gieten, waarop hij langzaam stikt.
'Dit was geen moord uit mededogen', zei de aanklager later, 'maar koelbloedige moorden op hulpeloze mensen die ons herinneren aan een periode in de Oostenrijkse geschiedenis die we liever zouden vergeten', verwijzend naar de 'medische' gruwelen die in de dodenkampen van de nazi's plaatsvonden.
De rechtszaak in Wenen tegen de vier Engelen des Doods was de grootste ter wereld waarin verpleegkundigen of verzorgers als moordenaars terechtstonden. Maar die zaak staat niet op zichzelf. Wie de stapel kranteknipsels over moord binnen de muren van Europese ziekenhuizen bekijkt, zou nog als de dood voor de zuster worden. Voor zuster Michaela Broeder bijvoorbeeld, die in het Duitsland van 1989 voor elf jaar achter de tralies werd gezet wegens het om zeep helpen van minstens zeventien patiënten op een intensive care-afdeling. In Noorwegen lig je ook niet altijd veilig. Daar werd ruim een jaar geleden een 38-jarige bejaardenverzorgster gearresteerd die opvallend vaak dienst had op de momenten dat er in het Bergense verzorgingstehuis iemand het leven liet. Zij bleek ten minste tien patiënten een overdosis medicijnen te hebben toegediend. Wellicht geïnspireerd door een mannelijke collega, die tien jaar eerder voor 21 jaar achter de Noorse tralies verdween omdat hij een slordige twintig bejaarden had omgebracht.
Of neem broeder Frans H. Het was 1976 en Nederland hield zijn adem in bij wat 'het proces van de eeuw' werd genoemd. Eenenveertig jaar oud was H., en zeer gewaardeerd als verpleegkundige in de Lückerheidekliniek te Kerkrade. Hij werkte hard, was zeer betrokken en altijd even proper. Frans zou zelfs bezeten zijn door een dwangmatige schoonmaakwoede, aldus de aanklager: 'Alles wat hem irriteert moet opgeruimd worden, inclusief lastige patiënten.' Minstens negen bejaarden maar waarschijnlijk een veelvoud daarvan had 'Spuitreus Frans' met insuline-injecties naar de andere wereld geholpen. Hij moest er achttien jaar voor zitten.
Insuline, de redding van de suikerpatiënt, is fataal voor wie het al te gul krijgt toegediend. Dan leidt het tot epileptische stuiptrekkingen, gruwelijke pijnen en een coma. Het lijkt al met al op een hevige hersenbloeding, en leidt ten slotte tot de dood. Het is het perfecte middel voor moordlustige broeders en zusters. Immers, insuline is een uur na het overlijden al niet meer in het lichaam van het slachtoffer aan te tonen, en in verpleeghuizen is het spul in ruime mate aanwezig omdat veel van de bejaarde bewoners kampen met ouderdomsdiabetes.
MAAR WAAROM verlegden deze verpleegkundigen hun aandacht van verzorgen naar vermoorden? Was het ze om spaarpot of juwelenkistje te doen? Dat was ongetwijfeld wel het motief van de Rotterdamse ziekenbroeder Hans H. (37), die kortgeleden opeens de vrouw van zijn dromen (95) tegenkwam. Hij regelde een spoedscheiding van zijn toenmalige echtgenote en trouwde het oude besje, dat binnen een paar maanden onder verdachte omstandigheden het leven liet, met achterlating van al haar miljoenen. De verrijkte Hans zit nu vast, overigens samen met zijn ex-vrouw. Dat was een duidelijke zaak.
Geld was echter niet de drijfveer van Waltraud Wagner, van Michaela Broeder, van Frans H., noch van de arts in verpleeghuis De Terp in Den Haag, die in 1985 aan het bed van drie zieke bejaarden zijn injectiespuit met insuline vulde. Zij allen beweerden, al dan niet ingefluisterd door hun advocaten, uit compassie te hebben gehandeld. Eigenmachtig namen zij het besluit dat het afgelopen moest zijn met het leven en lijden van de betreffende patiënt.
'Medelijden moge een burgerplicht zijn, voor professioneel handelen kan het een slecht kompas zijn', schrijft psychiater F. Koerselman in de bundel Als de dood voor het leven. 'Medelijden als beroepsmatig richtsnoer impliceert dat men over het lijden kan oordelen.'
De zo hevig medelevende verpleegkundigen voltrokken zelfs het laatste oordeel - terwijl alleen een arts eventueel (na een aantoonbaar en uitdrukkelijk verzoek daartoe) als verlosser mag optreden. Onder auspiciën van Justitie en met een fatsoenlijk middel dat - anders dan insuline - leidt tot een zachte dood.
Met euthanasie hebben de overhaaste overdoses dan ook niets te maken. Je zou het, met die wat pijnlijke typering van Andreas Burnier, hooguit euthanasiasme kunnen noemen. Maar de rechter noemt het ronduit moord, en kiest de bijbehorende strafmaat.
Geen verzachtende omstandigheden dus voor de Zwitserse zuster, wier ziekenhuismoorden een paar jaar geleden de Nederlandse kranten haalden. Met haar compassie en insulinespuit had ook zij slachtoffers gemaakt. Een verpleeghuiszuster te Delfzijl las het bericht in haar ochtendblad. Het bracht haar op een idee. Haar naam was Martha U.
Ze was gedreven, deskundig en geliefd in Vliethoven, het verpleeghuis waar ze al twintig jaar zorgde voor zieke, demente bejaarden. Niettemin werd Martha U. (43) drie maanden geleden veroordeeld tot negen jaar cel en tbs met dwangverpleging voor vier moorden die zij pleegde binnen de muren van Vliethoven. Ze wordt ervan verdacht veel vaker te hebben toegeslagen, maar vier keer werd onomstotelijk bewezen dat zij de dader en insuline haar handlanger was geweest.
U. HEEFT ALTIJD volgehouden dat zij handelde uit mededogen met de lijdende medemens, die bovendien zelf altijd op een of andere wijze had aangegeven naar Martha's helpende hand te verlangen. Een van haar slachtoffers, een 56-jarige ernstig zieke vrouw die niet meer kon spreken en nauwelijks kon bewegen, zou door te knipperen met haar ogen hebben laten weten dat ze uit haar spastische lijden verlost wilde worden. Aldus U. 'Nadat ze op een dag het etensbord uit mijn handen sloeg, heb ik met haar gepraat. Ze keek me smekend aan en daaruit heb ik afgeleid dat ze verschrikkelijk leed. Toen ik haar vroeg: ''Zal ik je erbij helpen?'' werd ze rustiger. Ze keek me indringend aan, alsof ze ''ja'' wilde zeggen.' - Johannes 12 vers 2: 'En Martha bediende.'
Later verklaarde ze over deze daad: 'Ik kon hier niet meer tegen.' Haar motief, concludeerde de officier van justitie dan ook, lag niet in het leed van de bewoners maar in dat van haarzèlf. Ook de psychiaters die haar onderzochten geloofden niet in Martha's compassie. Ze zou agressief zijn, en steeds toegeslagen hebben na een incident zoals dat met het omgegooide bord. Haar slachtoffers waren niet allemaal diep dement en leden bepaald niet allemaal ondraaglijk. Een van hen was juist helemaal opgebloeid in Vliethoven en had nota bene net een bootreisje geboekt. 'Er is nog een argument waarom het mededogenmotief niet kan kloppen', zei de aanklager in zijn requisitor. Op een slaapkamer met vier bedden had U. drie van de vrouwelijke bewoners met de fatale hoeveelheid insuline geïnjecteerd. Alleen de dame die er het slechtst aan toe was, bleef onaangeroerd. Martha U. is, zo luidde het finale oordeel, 'een niet gedemonteerde tijdbom'.
http://www.groene.nl/1996/31_32/eb_engel.html
Marsipulami
11-08-03, 15:24
(vervolg)
TOEN BEKEND WERD dat U. voor negen jaar achter de tralies ging, kwamen bij de Stichting Korrelatie 87 protesttelefoontjes binnen. 'Ik wou dat er in het verpleeghuis van mijn moeder een Martha was', liet een beller weten. Er werd zelfs een steuncomité voor U. opgericht door een zekere drs. C. Lapré uit Haren. Die doet geheimzinnig over het aantal 'leden' van het comité en over wat zij beogen. Maar de straf voor Martha, aldus Lapré, vinden zij 'onmenselijk, want U. heeft een humaan antwoord willen geven op een van de dilemma's van deze tijd'.
Ook de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie ontving een aantal verontwaardigde brieven. Zoals deze: 'Ik heb de Delfzijlse verpleegkundige een bemoedigende brief geschreven. Ik schreef haar: ''Wanneer ik (nu 75) in een dergelijke mensonterende toestand kom te verkeren, hoop ik dat iemand bereid is daaraan een eind te maken. Ik ben er zeker van dat het binnen 25 jaar niet meer mogelijk zal zijn de resten te verzorgen van wat eens een mens was, zoals nu nog gebeurt.'
Het is een schande, zo klonk ook al tijdens de processen tegen voorgangers van U., hoe wij in de moderne westerse samenleving met onze ouderen omgaan. Logisch dat je dan uitwassen krijgt. Het aantal ouderen groeit almaar, wij hebben daar geen goed antwoord op en stoppen ze weg in de donkere hoekjes van de gezondheidszorg, waar overwerkte verpleegkundigen het maar moeten oplossen.
Prof. dr. B. Smalhout stelde in De Telegraaf dat Martha U. dan schuldig mocht zijn, de bezuinigende overheid was medeplichtig: 'Een hoog ontwikkelde samenleving als de onze moet zich schamen dat achter de glanzende facgade van de welvaartsmaatschappij er kennelijk een verpleegkundige hel schuilgaat waaruit van tijd tot tijd een apocalyptische Engel des Doods oprijst.'
In het proces tegen Frans H. werd gewezen op de overbelasting van de verpleegkundige, de slechte organisatie en het chaotische bestuur in zijn kliniek. In het Oostenrijkse Lainzziekenhuis zouden de vier verpleegsters bezweken zijn onder de druk van hun frustrerende werk op overbevolkte afdelingen waar de dood dagelijks langskwam, en waar de zusters zonder steun en begeleiding te veel zware en emotionele taken kregen toebedeeld. En Martha U. - die werkte al veel te lang met de moeilijkste categorie patiënten en werd overvraagd door een incompetente directie.
P. Froeling, hoofd van de verpleeghuisartsenopleiding in Nijmegen, wil niets van zulke verzachtende omstandigheden weten. 'Het is een oneigenlijk argument om naar de werkomstandigheden en de stress van verpleegkundigen te verwijzen', zegt hij. 'De dood is in een verpleeghuis een alledaags gegeven. Dat hoeft niet altijd frustrerend te zijn, want de dood is soms een tegenspeler en soms de beste oplossing. Maar dat wil nog niet zeggen dat dat tot afstomping mag leiden! Euthanasiebeslissingen blijven de moeilijkste afwegingen die we moeten maken, al is het dagelijkse kost.'
Het is een bekend gegeven, aldus Froeling, dat zorgverleners een soort bezitterigheid krijgen. 'Ze spreken in hun betrokkenheid ook altijd over mijn patiënt. Maar het is hun patiënt natuurlijk helemaal niet, die is slechts aan hen toevertrouwd. Die identificatie met patiënten is normaal, maar wanneer je iets bezit, merk je dat je daar ook macht over krijgt. Dat kan gevaarlijk zijn, want ook in de zorgsector, net als overal, lopen mensen met gedragsafwijkingen rond. Dat is extra griezelig omdat zij met kwetsbare patiënten werken. De karakterstructuur van Martha U. is in deze zaak de enig geldige verklaring. Het ging niet om werkdruk of overbelasting, het ging haar om macht.'
'Ja', bevestigt psycholoog Ernst Ameling, die Martha U. onderzocht in het Pieter Baan Centrum, 'macht en onmacht staan bij haar centraal. In al haar contacten wil zij de regie houden, al is ze zich dat niet bewust. Van een man die al opgegeven was, zei ze dat ze zijn overlijden moeilijk kon verdragen. Bij hem wilde ze tot het uiterste doorgaan met verzorgen. Maar ook dat is beschikken.'
JE KUNT HET JE proberen voor te stellen, in het decor van een verpleeghuis met jezelf in de hoofdrol: iemand kan niet meer plassen, poepen, niet meer eten, drinken, niet meer opstaan - niets zonder jouw hulp. Zonder jou is die patiënt, jouw patiënt, nergens. Dat kan een geweldig gevoel van onmisbaarheid en belangrijkheid geven. Van superieure nobelheid. En van macht. Je staat aan dat bed en kijkt naar dat hulpeloze wezen en denkt: jij bent helemaal niets zonder mij. In welke andere relatie heeft iemand jou zó nodig, heb je zó veel macht over die ander?
Voeg aan deze scène een forse persoonlijkheidsstoornis toe, en je krijgt een levensgevaarlijke situatie. De moordzuster heeft niet alleen iemands leven letterlijk in haar handen, maar ook diens dood. En dat is de ultieme macht. Zij komt niet alleen vanavond om 18.15 uur langs met de avondboterham, maar ook overmorgen om 23.30 uur met de injectiespuit. Zij zorgt, zij geeft, maar zij neemt ook, en daarin duldt zij geen enkele instantie boven zich. De tijd van deze patiënt is nu gekomen.
Waarom? Misschien omdat ze meent dat dat beter is voor de patiënt, omdat ze in diens ogen een doodsverlangen denkt te hebben gezien. Zij is altijd onbaatzuchtig goed voor hem geweest, nu zal ze zijn Engel des Doods zijn. Misschien ook omdat ze denkt dat dat beter is voor haar. Omdat zij die lijdensweg niet langer kan verdragen, er schoon genoeg van heeft, op is.
En omdat ze - onbewust - met haar machtige, eigenmachtige beslissing wellicht haar eigen doodsangst bezweert. Want wie een ander eerst door het leven loodst en vervolgens het graf in helpt, heeft dat wat wij allemaal willen: macht over Het Leven, en zelfs over De Dood. Al is dat uiteindelijk - tragisch genoeg - slechts schijn
Bedankt. Dat bedoelde ik inderdaad, dat jij je hele kul-argument het liefst aan een vreselijk, uitzonderlijk voorbeeld ophangt.
Wat nog krasser is, die hele tekst van je gaat helemaal niet over euthanasie, heeft er niks mee te maken.
ROTTERDAM, 10 NOV. Juist onder huisartsen die tot de voorhoede van de euthanasiepraktijk behoren, groeit de tegenzin tegen de dood op verzoek. "Uit onkunde en onwetendheid worden mensen de euthanasieprocedure ingesluisd aan wie nog heel wat kwaliteit van leven geboden zou kunnen worden ", zegt een van hen vandaag in deze krant.
Het gaat om artsen die de praktijk goed kennen, omdat zij als 'euthanasieconsulent' jaarlijks ruim vijftien, keer de wettelijk vereiste second opinion geven aan collega's, die overwegen een patiënt te euthanaseren. Nederland heeft met de euthanasiewetgeving de "omgekeerde weg" bewandeld, aldus de artsen.
De huisartsen bevestigen nu wat critici in het buitenland al langer zeggen over het Nederlandse, euthanasiebeleid. Nadat ze jarenlang als consulent hun fiat aan de dood op verzoek gaven, proberen ze steeds vaker patiënten en collega's van euthanasie af te houden.
In het hele land begint zich onder huisartsen een "tegenbeweging tegen euthanasie" af te tekenen. Dit zegt B. Wanrooij, werkzaam op de afdeling huisartsengeneeskunde in het Amsterdamse Academisch Medisch Centrum. Aan ruim 130 huisartsen verstrekt zij nu studiemateriaal over andere manieren dan euthanasie om lijden te verzachten, de zogeheten palliatieve zorg. Zij ontmoeten elkaar in zogeheten 'palliatieve peer groups'. Tot ongeveer een jaar geleden werd aan palliatie in de huisartsenopleiding nauwelijks tijd besteed.
Huisartsen zeggen nu tot euthanasie te zijn overgegaan zonder dat zij konden voldoen aan een van de wettelijke zorgvuldigheidscriteria. Daarin is de overtuiging vereist dat er "geen redelijke andere oplossing" is voor het ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Door hun aandacht op euthanasie te richten kregen ze voor andere mogelijkheden "een blinde vlek", zegt huisarts W. Budde. Ook N. Mensing van Charante, naast zijn werk als huisarts verbonden aan de artsenorganisatie KNMG, noemt het "zeer discutabel" of huisartsen voldoende kennis hebben van de manieren die er zijn om lijden te verzachten, om te kunnen inschatten of iemand ondraaglijk lijdt.
De directeur van de KNMG, P.Rijksen, erkent dat de aandacht voor palliatieve zorg onder huisartsen recentelijk opvallend toeneemt. Rijksen spreekt van "voortschrijdend inzicht". Huisartsen noemen het aannemen van de euthanasiewet dit voorjaar een belangrijke oorzaak van hun groeiende reserves. Een toenemend aantal patiënten ziet de euthanasie nu ten onrechte als een recht, zeggen de artsen, die zich "over een grens gedrukt" voelen.
(NRC 10-11-2001)
Tot ongeveer een jaar geleden werd aan palliatie in de huisartsenopleiding nauwelijks tijd besteed.
en precies DAT heb ik een eerdere post al gezegd.
Juist de palliatatieve methodiek , is hier , door die Teringwet volledig over het hoofd gezien.
Pijn en Kanker.
Dat was 1 begrip. WAS.
Juist dat is een mythe geworden,waarmee de fanatieke Pro Euthanesisten mee schermen. Helaas klopt er geen bal meer van.
Liever een spuitje als menswaardig sterven . Niet waar?
Sorry hoor, maar ik snap nog steeds niet wat psychotische, moordlustige verplegers uit Wenen enerzijds, en mensen die zelf weloverwogen liever doodgaan dan lang ondraaglijk te lijden anderzijds, te maken hebben met Marsipullovers favoriete bullshit beeld over Nederland van kinderen die hun bejaarde ouders zat zijn en ze een spuitje geven.
Er zijn natuurlijk een heleboel pro's en tegen's aan euthanasie en de discussie waarop we mensen in grote pijn helpen zal voorlopig ook niet stoppen. Maar dit heeft helemaal niets te maken met het artikel waarmee de discussie begon. Dit artikel impliceerde dat onze Euthenasie wet is gecreeerd uit economische noodzaak en dat hierdoor sociaal rascisme ontstaat. Maar een dergelijke belachelijke claim doet natuurlijk volkomen af aan de reden van de Nederlandse Euthenasie-wet! Onze Euthenasie-wet is in elk geval niet bedoeld om economische overbodige groepen een spuitje te geven. Wat dat betreft kan je je beter afvragen of de hypocriete houding van de Katholieke kerk ten opzichte van AIDS wellicht met Sociaal Racisme te maken heeft. Het lijkt me duidelijk dat de kerkleiding AIDS een straf van God vind netals armoede een straf van God is en derhalve arme Afrikanen geen medicijnen danwel accurate informatie over AIDS verdienen.
Marsipulami
11-08-03, 15:53
Geplaatst door Mill
Sorry hoor, maar ik snap nog steeds niet wat psychotische, moordlustige verplegers uit Wenen enerzijds, en mensen die zelf weloverwogen liever doodgaan
Vertel dat verhaaltje over 'weloverwogenheid' maar aan die 900 mensen die afgelopen jaar in Nederland werden geëuthanaseerd zonder dat er iemand naar hun mening is komen vragen.
Jezus op een vlotje met mijn zuster
hou toch aub op over dat overloze gezeik ten opzicht van de RK kerk versus Aids, wanneer we dit thema bespreken.
IK geef toe, dat het sociale rascisme mij ook niet zind. In het kort , het is één van die artikeltjes waarvan ik denk "k´snap er geen bal van"
Geplaatst door Canaris
Tot ongeveer een jaar geleden werd aan palliatie in de huisartsenopleiding nauwelijks tijd besteed.
en precies DAT heb ik een eerdere post al gezegd.
Juist de palliatatieve methodiek , is hier , door die Teringwet volledig over het hoofd gezien.
Pijn en Kanker.
Dat was 1 begrip. WAS.
Juist dat is een mythe geworden,waarmee de fanatieke Pro Euthanesisten mee schermen. Helaas klopt er geen bal meer van.
Liever een spuitje als menswaardig sterven . Niet waar? ik begrijp dat overal elders iedereen menswaardig sterft behalve in Nederland ... beroerd dat de mensen die het betreft in het buitenland nou net niet altijd zo toelijkt ... die kijken soms met smart naar Nederland ... ook in landen als in engeland, wat van zich zelf zegt de beste palliatieve zorg te hebben in de wereld.
Overigens wordt daar in het geniep gewoon aan euthanasie gedaan onder het mom van palliatieve zorg ... gewoon de dosis verhogen totdat je zeker weet dat ze doodgaan ... euthanasie is zo oud als de weg naar Rome ... ook in de palliatieve zorg ... en niemand die er naar kijkt ...
Juist het gebrek aan controle heeft er voor gezorgd dat we wetgeveing hebben gekregen. Die wetgeving is niet perfect ... en de palliatieve zorg kan zeker beter (hoewel de verschillen met Engeland veel kleiner zijn dan de engelsen toegeven), maar een combinatie van de twee biedt de meeste kans op een menswaardig einde voor de mensen die het betreft, waarbij de betrokken ook weet dat er echt gekeken wordt naar zijn verlangens en er op kan vertrouwen dat er niet sneaky allerlei dingen met hem gebeuren zoals dat nu nog steeds in landen zonder euthanasiewetgeving gebeurt.
Oh en wat betreft het gebruik van extreme voorbeelden ... zijn jullie toch echte zwarte potjes die zwarte keteltjes tot de orde roepen. Ook jullie komen het liefst met de extreme gevallen waarin de euthanasie regeling heeft gefaald ... Ik hoor absoluut niets van jullie van die mensen die wel tevreden waren en blij / opgelucht (ook en juist de overledenen) ... vreemd he???? Ik hoor jullie niet over degenen die in Engeland of elders in palliatieve zorg liggen en desondanks wanhopig om hun dood vragen en vinden dat hun leven hun ontnomen wordt, juist omdat ze nog "verzorgd" worden.
Geplaatst door Marsipulami
Vertel dat verhaaltje over 'weloverwogenheid' maar aan die 900 mensen die afgelopen jaar in Nederland werden geëuthanaseerd zonder dat er iemand naar hun mening is komen vragen.
Die konden niet om hun mening worden gevraagd omdat ze al weken of langer met uitgevallen hersenfuncties lagen te vegeteren, met doorligwonden, weggedraaide ogen, vervormde ledematen en al, vastgekoppeld aan machines die het hoopje botten en darmen kunstmatig draaiende houden. Want dat gebeurt er als je op sterven ligt. Je zou het eens mee moeten maken, hoogmoedige gristengriezel, dan kun je lachen.
De naaste familie kan meestal wel om hun mening worden gevraagd en in veel gevallen kunnen die het inderdaad niet meer aanzien dat hun ooit als vitale, lieve, grappige, intelligente persoon te identificeren vader/moeder/broer/zus/zoon/dochter nu door een stel zoemende, grijze machines warm wordt gehouden tegen beter weten in.
Ik heb het vaker gezegd, Nederland heeft voor een cultuur des doods gekozen , en niet de vele tussenvormen welke in de moderne medische wetenschap en ethiek mogenlijk zijn.
Canaris, natuurlijk zijn er legio "tussen/tijdelijke" oplossingen tegen pijn. Maar dat is het probleem ook niet. Ik heb heel vaak, honderden keren, met artsen een pijnstillend beleid afgesproken. Dat is alleen een 'langzamere oplossing'. Ook het staken van voeding en vocht aan terminale patienten, die vaak al 'ver weg' zijn.
Juist euthanasie an-sich is het grote juridische probleem. Het OP EIGEN VERZOEK de dood toedienen is voor het gelovige deel van de maatschappij zo moeilijk te verteren. Dat ik het voorbeeld van de lijdende mens aanhaal, is niet vanuit een theoretisch probleem, ik heb het jarenlang meegemaakt in de praktijk!! :brozac:
Geplaatst door Marsipulami
[I]Engelen des doods
De Groene Amsterdammer van 31 juli 1996
Weerlozer kan een slachtoffer niet zijn: bejaard, ziek, soms dement. De plaats van de misdaad: het ziekenhuis. De dader: de zuster. Het 'euthanasiasme' van Martha U. en andere moordverpleegkundigen.
Mars, als je een stuk wilt plaatsen dat de Nederlandse euthanasiepraktijk onderuit haalt, moett je wel een stuk plaatsen dat de nederlandse euthanasiepraktijk onderuit haalt.
De dame in kwestie is veroordeeld voor meervoudige moord, en dat is iets anders dan euthanasie.
Geplaatst door Canaris
Wat het betekend om als patient dat spuitje van een afgestompte verpleegkundige te krijgen , die tijdens het spijtje al denkt, dat ze vergeten is aardappels te kopen, wil ik niet eens weten.
Verpleegkundigen mogen in Nederland geen euthanasie plegen Canaris. Bevoegde artsen wel. En ik geloof geen minuut dat die aan de aardappels staan te denken als ze zoiets verstrekkends doen.
Je projecteert je eigen gebrek aan interesse voor de mensheid misschien op deze mensen? Die in overgrote meerderheid uit pure menslievendheid dit vak gekozen hebben?
In de VS is 1 staat waar euthanasie is toegestaan (niet helemaal op dezelfde manier als in NL). Al na een maand stonden de fundi's daar met cijfers te zwaaien. 'Zie je wel! In Oregon een drastische stijging van het aantal gevallen van euthanasie!' Ja, vind je het gek. In staten waar het verboden is wordt het niet gemeld, als iemand een 'spuitje krijgt', omdat je daar de bak voor indraait. In Nl weten we tenminste ongeveer hoeveel mensen er jaarlijks hun dokter verzoeken hun leven te beeindigen. In de rest van de wereld moet je maar afwachten hoeveel deals er met morfinespuitende nachtzusters worden gesloten als niemand kijkt. Waarschijnlijk zijn het er overal ongeveer evenveel, want uitzichtloos leiden doet overal evenveel pijn.
Marsipulami
11-08-03, 20:39
Geplaatst door Donna
Mars, als je een stuk wilt plaatsen dat de Nederlandse euthanasiepraktijk onderuit haalt, moett je wel een stuk plaatsen dat de nederlandse euthanasiepraktijk onderuit haalt.
De dame in kwestie is veroordeeld voor meervoudige moord, en dat is iets anders dan euthanasie.
Ik plaatste het artikeltje in reactie op Mill, die van oordeel was dat misbruiken totaal ondenkbaar waren.
Ik zou ook je aandacht willen trekken op dit citaatje uit de tekst:
TOEN BEKEND WERD dat U. voor negen jaar achter de tralies ging, kwamen bij de Stichting Korrelatie 87 protesttelefoontjes binnen. 'Ik wou dat er in het verpleeghuis van mijn moeder een Martha was', liet een beller weten. Er werd zelfs een steuncomité voor U. opgericht door een zekere drs. C. Lapré uit Haren. Die doet geheimzinnig over het aantal 'leden' van het comité en over wat zij beogen. Maar de straf voor Martha, aldus Lapré, vinden zij 'onmenselijk, want U. heeft een humaan antwoord willen geven op een van de dilemma's van deze tijd'.
Ook de Nederlandse Vereniging voor Vrijwillige Euthanasie ontving een aantal verontwaardigde brieven. Zoals deze: 'Ik heb de Delfzijlse verpleegkundige een bemoedigende brief geschreven. Ik schreef haar: ''Wanneer ik (nu 75) in een dergelijke mensonterende toestand kom te verkeren, hoop ik dat iemand bereid is daaraan een eind te maken. Ik ben er zeker van dat het binnen 25 jaar niet meer mogelijk zal zijn de resten te verzorgen van wat eens een mens was, zoals nu nog gebeurt.'
Het citaatje bewijst dat er onder de euthanisiasten toch ook een boel mensen zitten die dat onderscheid euthanasie/moord blijkbaar niet zo scherp zien en het optreden van die verpleegster op dezelfde gronden verdedigen als jij euthanasie verdedigd.
Marsipulami
11-08-03, 20:47
Geplaatst door Donna
Verpleegkundigen mogen in Nederland geen euthanasie plegen Canaris. Bevoegde artsen wel.
En dit vind ik een onderdeel van de hele hypocrisie. Een verpleegkundige die het niet meer kan aanzien wordt veroordeeld. Een arts verschuilt zich achter zijn medisch geheim en de euthanasiewet. Verpleegkundigen die de hele dag met patiënten leven zijn volgens mij beter geplaatst om een opinie te hebben over 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' dan een arts die er enkel op crisismomenten een paar minuten bijgeroepen wordt.
Artsen waren vroeger al vrijwel onaantastbaar, met de euthanasiewet kan niemand hen nog wat maken. Ook als ze heel lichtvaardig omspringen met euthanasie. Op welke wet kunnen nabestaanden zich nu nog beroepen als ze van oordeel zijn dat er te lichtvaardig euthanasie werd gepleegd door de arts ?
Geplaatst door Marsipulami
Het citaatje bewijst dat er onder de euthanisiasten toch ook een boel mensen zitten die dat onderscheid euthanasie/moord blijkbaar niet zo scherp zien en het optreden van die verpleegster op dezelfde gronden verdedigen als jij euthanasie verdedigd.
Klopt! Zodra ik dat doe mag je me daarop aanspreken ja?
Tot die tijd hou ik me aan mijn eigen texten.
het Nederlandse beleid kent dat onderscheid wel, vandaar de veroordeling voor moord. Als ze vrijgesproken was op basis van deze argumenten had je een punt gehad, nu haal je allleen maar je eigen argumenten onderuit.
Geplaatst door Marsipulami
En dit vind ik een onderdeel van de hele hypocrisie. Een verpleegkundige die het niet meer kan aanzien wordt veroordeeld. Een arts verschuilt zich achter zijn medisch geheim en de euthanasiewet. Verpleegkundigen die de hele dag met patiënten leven zijn volgens mij beter geplaatst om een opinie te hebben over 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' dan een arts die er enkel op crisismomenten een paar minuten bijgeroepen wordt.
Nee, dat is nou juist het grote verschil. In Nederland bepaalt niet de arts, niet de verpleegkundige, maar de patient zelf wanneer zijn of haar leiden uitzichtloos is geworden. Barmhartige zusters of artsen die niet handelen op verzoek plegen gewoon moord. Maar je hebt gelijk: er zijn landen waar dit barbaarser is geregeld. Eigernlijk gewoon bijna de rest van de wereld!
Geplaatst door Marsipulami
Artsen waren vroeger al vrijwel onaantastbaar, met de euthanasiewet kan niemand hen nog wat maken. Ook als ze heel lichtvaardig omspringen met euthanasie. Op welke wet kunnen nabestaanden zich nu nog beroepen als ze van oordeel zijn dat er te lichtvaardig euthanasie werd gepleegd door de arts ?
Op het ontbreken van een bereidverlaring door de patient in kwestie...?
Ik roep maar wat hoor.......
Geplaatst door Marsipulami
Ik plaatste het artikeltje in reactie op Mill, die van oordeel was dat misbruiken totaal ondenkbaar waren.
Er is in die moordzaak helemaal geen sprake van misbruik van welke euthanasie-regeling dan ook. Ze liet het niet op euthanasie lijken, ze liet het op een ongeluk lijken. Gewoon moord vermomd als ongeluk.
Het citaatje bewijst dat er onder de euthanisiasten toch ook een boel mensen zitten die dat onderscheid euthanasie/moord blijkbaar niet zo scherp zien en het optreden van die verpleegster op dezelfde gronden verdedigen als jij euthanasie verdedigd.
Ik wil niet voor anderen spreken, maar het lijkt me stug dat Donna ooit heeft verdedigd dat mensen tegen hun wil moeten worden gedood, en dat is nog altijd de meest fundamentele grond: de wilsbeschikking van de betreffende persoon. Dus "dezelfde gronden"? Nonsens.
En dit vind ik een onderdeel van de hele hypocrisie. Een verpleegkundige die het niet meer kan aanzien wordt veroordeeld. Een arts verschuilt zich achter zijn medisch geheim en de euthanasiewet. Verpleegkundigen die de hele dag met patiënten leven zijn volgens mij beter geplaatst om een opinie te hebben over 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' dan een arts die er enkel op crisismomenten een paar minuten bijgeroepen wordt.
Mars, dit door jou geschreven stukje laat duidelijk zien dat jij totaal geen kijk hebt op wat er in zorginstellingen gebeurt. Hoe zorgprocessen verlopen, hoe verplee/behandelplannen worden opgesteld. Door mensen als jou, wordt de publieke opinie vertroebeld. Door mensen als jou wordt dit onderwerp geridiculiseerd, en op een onwaardige manier benaderd.
Het bevestigt voor mij eens te meer, dat atheïsten, a-gnosten, en andere niet gelovigen, meer gevoel in hun donder hebben dan gelovigen die hun zieltje rein wensen te houden!!!
Marsipulami
11-08-03, 21:10
Geplaatst door Donna
het Nederlandse beleid kent dat onderscheid wel, vandaar de veroordeling voor moord. Als ze vrijgesproken was op basis van deze argumenten had je een punt gehad, nu haal je allleen maar je eigen argumenten onderuit.
Die verpleegster werd veroordeeld voor moord. Goed, vervang die verpleegster nou eens door verschillende artsen, die precies hetzelfde hadden gedaan met diezelfde mensen uit de tekst. Zou er dan iemand veroordeeld zijn ? Ik vrees dat er dan niemand zou veroordeeld zijn. Dat het wettelijk zelfs niet mogelijk zou zijn om die artsen te veroordelen.
De categorie 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' is een volstrekt subjectieve categorie. Juridisch heb je daar absoluut niks aan. Wat overblijft is de opinie van de arts die wettelijk de ruimte krijgt om te oordelen over het leven of de dood van zijn patiënten.
Marsipulami
11-08-03, 21:13
Geplaatst door an3sdej
Mars, dit door jou geschreven stukje laat duidelijk zien dat jij totaal geen kijk hebt op wat er in zorginstellingen gebeurt. Hoe zorgprocessen verlopen, hoe verplee/behandelplannen worden opgesteld. Door mensen als jou, wordt de publieke opinie vertroebeld. Door mensen als jou wordt dit onderwerp geridiculiseerd, en op een onwaardige manier benaderd.
Het bevestigt voor mij eens te meer, dat atheïsten, a-gnosten, en andere niet gelovigen, meer gevoel in hun donder hebben dan gelovigen die hun zieltje rein wensen te houden!!!
Heb je behalve scheldwoorden ook inhoudelijke argumenten waar ik eventueel op in zou kunnen gaan ?
Geplaatst door Marsipulami
Die verpleegster werd veroordeeld voor moord. Goed, vervang die verpleegster nou eens door verschillende artsen, die precies hetzelfde hadden gedaan met diezelfde mensen uit de tekst. Zou er dan iemand veroordeeld zijn ? Ik vrees dat er dan niemand zou veroordeeld zijn. Dat het wettelijk zelfs niet mogelijk zou zijn om die artsen te veroordelen.
De categorie 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' is een volstrekt subjectieve categorie. Juridisch heb je daar absoluut niks aan. Wat overblijft is de opinie van de arts die wettelijk de ruimte krijgt om te oordelen over het leven of de dood van zijn patiënten.
Misschien moet jij je eerst eens gaan verdiepen in de Nederlandse euthanasiepraktijk voordat je dit soort onzin opschrijft. Een arts die zonder overleg met een andere arts en zonder bereidverklaring van een patient een patient vermoord, wordt echt wel veroordeeld. Daar is nou juist die wetgeving voor gemaakt.
Geplaatst door Marsipulami
Die verpleegster werd veroordeeld voor moord. Goed, vervang die verpleegster nou eens door verschillende artsen, die precies hetzelfde hadden gedaan met diezelfde mensen uit de tekst. Zou er dan iemand veroordeeld zijn ? Ik vrees dat er dan niemand zou veroordeeld zijn. Dat het wettelijk zelfs niet mogelijk zou zijn om die artsen te veroordelen.
De categorie 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' is een volstrekt subjectieve categorie. Juridisch heb je daar absoluut niks aan. Wat overblijft is de opinie van de arts die wettelijk de ruimte krijgt om te oordelen over het leven of de dood van zijn patiënten.
Ahum, je vergeet voor de zesde keer of zo dat de categorie 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' één van meerdere condities voor legale euthanasie is. De patiënt MOET DAARNAAST HERHAALDELIJK ZELF AANGEVEN niet meer door te willen. Dat laat jij steeds weg. Uit kwade wil waarschijnlijk, of gewoon omdat je vindt dat tegenover nihilistische atheisten de regels van logisch debat niet gelden of zo.
Verder zijn er nog allerlei toetsingseisen en moet een collega-arts worden ingelicht.
Marsipulami
11-08-03, 21:17
Geplaatst door Marsipulami
Artsen waren vroeger al vrijwel onaantastbaar, met de euthanasiewet kan niemand hen nog wat maken. Ook als ze heel lichtvaardig omspringen met euthanasie. Op welke wet kunnen nabestaanden zich nu nog beroepen als ze van oordeel zijn dat er te lichtvaardig euthanasie werd gepleegd door de arts ?
Op het ontbreken van een bereidverlaring door de patient in kwestie...?
Ik roep maar wat hoor.......
Je bedoelt dat als een nabestaande van één van die 900 patiënten die vorig jaar in Nederland werd geëuthanaseerd zonder dat ze daar zelf inspraak in hadden, dat een klacht zou lijden tot een veroordeling van de arts ? Geloof je dat zelf ?
Marsipulami
11-08-03, 21:23
Geplaatst door Donna
Misschien moet jij je eerst eens gaan verdiepen in de Nederlandse euthanasiepraktijk voordat je dit soort onzin opschrijft. Een arts die zonder overleg met een andere arts en zonder bereidverklaring van een patient een patient vermoord, wordt echt wel veroordeeld. Daar is nou juist die wetgeving voor gemaakt.
Ja, een papiertje dat men desgevallend zelfs a posteriori laat ondertekenen door een bevriende collega waarvan men weet dat die zeker niet moeilijk zal doen.
En wat met die +/- 50 % van de euthanasiegevallen waar de artsen in Nederland geen melding van maken. Hebben jij enig idee waarom men die dingen liever niet meldt ?
Ik verwijs ook nog naar het artikeltje bij de start van deze topic waar een eminent voorstander van euthanasie verklaart 'geen tijd te hebben voor dergelijke onzin' als het gaat over meldingsplicht en bijhorend papierwerk.
Geplaatst door Marsipulami
Op het ontbreken van een bereidverlaring door de patient in kwestie...?
Ik roep maar wat hoor.......
Je bedoelt dat als een nabestaande van één van die 900 patiënten die vorig jaar in Nederland werd geëuthanaseerd zonder dat ze daar zelf inspraak in hadden, dat een klacht zou lijden tot een veroordeling van de arts ? Geloof je dat zelf ? [/QUOTE]
Ja!
Dat zie je toch aan Lucy de B en die gestoorde zuster waar jij dat artikeltje over plaatst?
Google eens op: klagende nabestaanden huilen vanwege onterechte euthanasie. Of presenteer hier een verhaal van nabestaanden die zeker weten dat er een moord is gepleegd maar hun recht niet halen. Of kunnen die niet naar de krant stapen denk je?
Geplaatst door Marsipulami
En wat met die +/- 50 % van de euthanasiegevallen waar de artsen in Nederland geen melding van maken. Hebben jij enig idee waarom men die dingen liever niet meldt ?
Vraag het die artsen in het buitenland - waar de gristelijke moraal is gecodificeerd - die in 100% van de gevallen niet melden.
Marsipulami
11-08-03, 21:29
Geplaatst door Mill
Ahum, je vergeet voor de zesde keer of zo dat de categorie 'ondraaglijk en uitzichtloos lijden' één van meerdere condities voor legale euthanasie is. De patiënt MOET DAARNAAST HERHAALDELIJK ZELF AANGEVEN niet meer door te willen. Dat laat jij steeds weg. Uit kwade wil waarschijnlijk, of gewoon omdat je vindt dat tegenover nihilistische atheisten de regels van logisch debat niet gelden of zo.
Een beetje meer consequentie in je standpunten mag wel. Je verwijst voortdurend naar de wil van de patient maar als dan blijkt dat er in 900 gevallen euthanasie werd gepleegd buiten het medeweten van de patiënt dan is dat voor jou ook geen probleem. (cfr. supra)
Marsipulami
11-08-03, 21:34
Geplaatst door Mill
Vraag het die artsen in het buitenland - waar de gristelijke moraal is gecodificeerd - die in 100% van de gevallen niet melden.
Maar waar bij een eventuele vermoeden van de familie de zaak wel wordt onderzocht en de arts veroordeeld kan worden zonder dat hij zich kan verschuilen achter de subjectieve en juridisch waardeloze smoes van 'ondraaglijke en uitzichtloos lijden' om aan zijn straf te ontkomen.
Snap je het nou echt niet? Is het aantal Belgenmoppen dan toch onterecht aan het afnemen?
* Indien de patient zijn wil kenbaar kan maken (bij bewustzijn is), DAN is de wilsverklaring van de patient (één van de) noodzakelijke conditie(s) voor legale euthanasie.
* Indien de patient zijn wil niet kenbaar kan maken (omdat hij bijvoorbeeld hersendood aan de apparaten ligt), DAN is de wilsverklaring van de nabestaanden (één van de) noodzakelijke conditie(s) voor legale euthanasie.
Dit laatste zijn die 900 gevallen waar jij het over hebt. Je kan daar wel steeds een karikatuur maken van evil atheisten die hun ouders een spuitje geven, maar zo liggen de zaken gewoonweg niet. Naast het besluit van de nabestaanden, moet de arts van oordeel zijn dat er aan andere criteria is voldaan. Hij moet voorts een collega raadplegen, en in bepaalde gevallen komt er nog een toetsingscommissie aan te pas.
Geplaatst door Marsipulami
Maar waar bij een eventuele vermoeden van de familie de zaak wel wordt onderzocht en de arts veroordeeld kan worden zonder dat hij zich kan verschuilen achter de subjectieve en juridisch waardeloze smoes van 'ondraaglijke en uitzichtloos lijden' om aan zijn straf te ontkomen.
Weer onzin. In Nederland wordt de zaak JUIST onderzocht als de patient niet met getuigen erbij heeft verklaard dood te willen, of als - bij een hersendode patient - de familie niet heeft ingestemd.
De arts kan in geen geval op eigen houtje handelen en binnen de euthanasiewetgeving blijven.
Marsipulami
11-08-03, 21:48
Geplaatst door Donna
Je bedoelt dat als een nabestaande van één van die 900 patiënten die vorig jaar in Nederland werd geëuthanaseerd zonder dat ze daar zelf inspraak in hadden, dat een klacht zou leiden tot een veroordeling van de arts ? Geloof je dat zelf ?
Ja!
Dat zie je toch aan Lucy de B en die gestoorde zuster waar jij dat artikeltje over plaatst?
Ik zei al dat als Lucy de B. het diploma van arts had gehad en precies hetzelfde had gedaan, dat ze dan wellicht niet was veroordeeld, precies omwille van de euthanasiewet die artsen wel toestaat om te oordelen over leven en dood en verpleegkundigen niet.
Google eens op: klagende nabestaanden huilen vanwege onterechte euthanasie. Of presenteer hier een verhaal van nabestaanden die zeker weten dat er een moord is gepleegd maar hun recht niet halen. Of kunnen die niet naar de krant stappen denk je?
De opinieleiders zijn voorstander van euthanasie. Dus veel zal daarover niet op te googelen zijn. Verder zou het ook wel kunnen dat veel nabestaanden niet klagen over een onterechte euthanasie maar er mee instemmen om heel diverse doch laakbare redenen. Het slachtoffer in een dergelijk geval kan helaas niet meer naar de rechter stappen en evenmin met zijn of haar klacht naar de krant stappen. Last but not least weten in heel veel gevallen familieleden niet eens dat er euthanasie gepleegd werd door de arts.
Heb je behalve scheldwoorden ook inhoudelijke argumenten waar ik eventueel op in zou kunnen gaan ?
Waar heb ik scheldwoorden geplaatst?? :confused:
Ik geef aan dat ik uit al jouw stukken opmaak dat je geen hout begrijpt van het hele proces dat lijdt tot beëindiging van het leven op eigen verzoek, en/of bij een comateus of anderzins hesenbeschadigd persoon die een wilsverklaring heeft getekend.
Ik vraag me zelfs af of je wel op de hoogte bent van de juiste inhoud en strekking van het euthanasiebeleid in Nederland, EN de jurisprudentie over deze problematiek.
Alles dat niet toetsbaar is wordt bestraft, ook hulp bij zelfdoding (stichting "de Einder"), en de moorden van die geestelijk zieke verpleegkundige.
Evenals in het gewone leven zullen onder verpleegkundigen ook mensen met een zieke en misschien wel moordlustige geest schuil gaan. Logisch lijkt me, dat is niet te voorkomen. Zelfs niet met een anti-euthanasiewet, kijk maar naar die moorden in Oostenrijk.
Ik zelf ga nog verder dan de huidige euthanasiewet, ik vind dat iedereen boven de 18 jaar, in staat moet zijn aan medicatie te komen om op een humane wijze een eind aan zijn/haar leven te maken, als blijkt dat goede psychische hulp niet baat.
Het verlangen naar de dood is lang niet altijd een symptoom van psychische stoornis, het kan ook "moe van het leven zijn". De pil van drion dus.
Maar dat is een andere discussie. Wat ik zei over het vertroebelen van de publieke opinie daar blijf ik achter staan trouwens.
Geplaatst door Marsipulami
Ik zei al dat als Lucy de B. het diploma van arts had gehad en precies hetzelfde had gedaan, dat ze dan wellicht niet was veroordeeld, precies omwille van de euthanasiewet die artsen wel toestaat om te oordelen over leven en dood en verpleegkundigen niet.
Nee dus. Artsen mogen niet op eigen houtje beslissen. Hebben toestemming patient of nabestaanden nodig. Bovendien verplicht collega arts raadplegen.
Last but not least weten in heel veel gevallen familieleden niet eens dat er euthanasie gepleegd werd door de arts.
Als een arts dat doet zonder toestemming patient is het moord. Daarvoor maakt het niet uit of er nou een euthanasiewet is of niet. In het buitenland kan een arts net zo goed "euthanasie" plegen zonder de familie in te lichten. Dat mag daar niet, en dat mag hier niet. Simpel zat.
Marsipulami
11-08-03, 22:10
Geplaatst door Mill
* Indien de patient zijn wil kenbaar kan maken (bij bewustzijn is), DAN is de wilsverklaring van de patient (één van de) noodzakelijke conditie(s) voor legale euthanasie.
Blijft natuurlijk het probleem van mensen die tijdelijk depressief zijn en in die situatie om euthanasie verzoeken. Voor hen is er geen weg meer terug. En in geval van een demente bejaarde kan men zijn mening nooit meer herroepen wegens wilsonbekwaam.
* Indien de patient zijn wil niet kenbaar kan maken (omdat hij bijvoorbeeld hersendood aan de apparaten ligt), DAN is de wilsverklaring van de nabestaanden (één van de) noodzakelijke conditie(s) voor legale euthanasie.
Dat beschermt de patiënt dus niet tegen foute informatie die door de arts aan de familie wordt verstrekt omdat men bedden en dure medische apparatuur nodig heeft. Evenmin beschermt het de patiënt tegen familieleden die gebukt gaan onder de zorgplicht voor hun ouders die ze liever niet dragen, evenmin wordt rekening gehouden met familieleden die een slechte relatie hadden met hun ouders en zitten te wachten op hun erfenis.
Dit laatste zijn die 900 gevallen waar jij het over hebt. Je kan daar wel steeds een karikatuur maken van evil atheisten die hun ouders een spuitje geven, maar zo liggen de zaken gewoonweg niet. Naast het besluit van de nabestaanden, moet de arts van oordeel zijn dat er aan andere criteria is voldaan. Hij moet voorts een collega raadplegen, en in bepaalde gevallen komt er nog een toetsingscommissie aan te pas.
Blijft natuurlijk het probleem van mensen die tijdelijk depressief zijn en in die situatie om euthanasie verzoeken. Voor hen is er geen weg meer terug. En in geval van een demente bejaarde kan men zijn mening nooit meer herroepen wegens wilsonbekwaam.
Weer zoiets, op demente bejaarden mag geen euthanasie toegepast worden, want zij zijn voor de wet niet wilsbekwaam!!! Wilsbekwaamheid is een eerste vereiste om te komen tot euthanasie!!
Zie je wel dat je er niets over weet!! :cheefbek:
Dat beschermt de patiënt dus niet tegen foute informatie die door de arts aan de familie wordt verstrekt omdat men bedden en dure medische apparatuur nodig heeft. Evenmin beschermt het de patiënt tegen familieleden die gebukt gaan onder de zorgplicht voor hun ouders die ze liever niet dragen, evenmin wordt rekening gehouden met familieleden die een slechte relatie hadden met hun ouders en zitten te wachten op hun erfenis.
Hopelijk kom jij nooit in een ziekenhuis te liggen, wat denk je, zijn de artsen en verpleegkundigen imbecielen, die nergens kijk op hebben??
Natuurlijk sluit geen enkele wet 'fouten' uit, maar dat doet de wet ook niet als er geen euthanasie toegestaan is.
Euthenasie is natuurlijk 1 van de beste voorbeelden als we gaan kijken naar de materialistische achteruitgang op het gebied van de geneeskunde en gezondheidszorg. Het is een manier om alsnog die zo graag 'onsterfelijke' manier te kunnen leiden daar de vooruitzichten niet meer ogen als dat men gewend was. Alsof het leven enkel leven is zonder pijn, alsof de nachtrust die iedere mens neemt, al dan niet overdag, niet meer dan genoeg is als tijdelijke ontsnapping, jawel zelfs een tijdelijke dood is!
Dit is dan ook een zeer ernstig onderwerp waarin men compromis-loos behoort te zijn. Want iemand die bepleit dat het onder bepaalde omstandigheden toelaatbaar zou moeten zijn, liegt. Iemand die hier namelijk voor open staat is in eerste instantie egocentrisch bezig, daar men, mag ik hopen, eerst gaat denken over dat er ook persoonlijk voor gekozen zou worden in die en die situatie. Mocht deze bepleiter dit niet eerst bij zichzelf na gaan, dan kun je spreken van een die-hard atheist. En zoals we weten, kent de normale atheist al geen grenzen, laat staan de die-hard atheist!
Jazeker, euthanasie is de meest laffe, en daarmee ook de meest pijnlijke dood waar men voor 'kan' kiezen. Alsof we dieren zijn geworden, nee wat zeg ik? Nog lager zelfs als dieren! Want dieren maken zichzelf niet dood.
Okej, maar nu even serieus, zijn er hier echt mensen die euthenasie als een optie zien?
:kotsen:
Blijft natuurlijk het probleem van mensen die tijdelijk depressief zijn en in die situatie om euthanasie verzoeken. Voor hen is er geen weg meer terug. En in geval van een demente bejaarde kan men zijn mening nooit meer herroepen wegens wilsonbekwaam.
Je zingt ineens wel een toontje lager. Net beweerde je nog dat artsen op eigen houtje ongestraft spuitjes kunnen geven, maar goed.
Wat betreft tijdelijke depressie: de wet zegt dat er sprake moet zijn van een DUURZAME wens tot sterven, die HERHAALDELIJK moet worden geuit. Bij depressies gaat men niet over één nacht ijs. Daar wordt jaren over gesoebat, met extra behandelingen etc. Blijft staan dat de arts van oordeel moet zijn dat er sprake is van ondraaglijk EN uitzichtloos lijden. Blijft staan dat de collega arts het hier mee eens moet zijn.
Over dementen met wilsverklaringen. Ik weet niet precies hoe dat zit. Voor zover ik weet worden die wilsverklaringen niet ingewilligd in Nederland. De demente blijft dus leven.
Dat beschermt de patiënt dus niet tegen foute informatie die door de arts aan de familie wordt verstrekt omdat men bedden en dure medische apparatuur nodig heeft. Evenmin beschermt het de patiënt tegen familieleden die gebukt gaan onder de zorgplicht voor hun ouders die ze liever niet dragen, evenmin wordt rekening gehouden met familieleden die een slechte relatie hadden met hun ouders en zitten te wachten op hun erfenis.
Dus wel. Verschillende condities moeten tegelijk opgaan. * Toestemming familie * Arts overtuigd van ondraaglijk en uitzichtloos lijden * Instemming collega arts * In twijfelachtige gevallen oordeel toetsingscommissie
Je blijft steeds maar een variant opvoeren van de stelling dat er maar aan één voorwaarde hoeft te worden voldaan. Dat is - voor de zoveelste keer - domweg niet waar. Aan ALLE voorwaarden moet zijn voldaan.
Marsipulami
11-08-03, 22:39
Geplaatst door an3sdej
Waar heb ik scheldwoorden geplaatst?? :confused:
Nergens :p. Ik vind jou een erg geëngageerd persoon en vergeef je effe dat je een hekel hebt aan mensen die in God geloven en het willen opnemen voor het recht op leven van mensen ook in kwetsbare situaties.
Ik geef aan dat ik uit al jouw stukken opmaak dat je geen hout begrijpt van het hele proces dat lijdt tot beëindiging van het leven op eigen verzoek, en/of bij een comateus of anderzins hesenbeschadigd persoon die een wilsverklaring heeft getekend.
Er werd 900 keer euthanasie gepleegd op mensen in Nederland die daar niet om verzocht hadden en evenmin een wilsverklaring hebben getekend.
Ik vraag me zelfs af of je wel op de hoogte bent van de juiste inhoud en strekking van het euthanasiebeleid in Nederland, EN de jurisprudentie over deze problematiek.
Wat jurisprudentie betreft ben ik niet op de hoogte van één enkele veroordeling in Nederland van een arts die euthanasie pleegde. Lang voordat er een euthanasiewet was werd euthanasie al gedoogd in het het gidsland. Artsen kunnen zich sowieso al beroepen op het medisch geheim als er lastige vragen worden gesteld. Verder is er ook nog het ons-kent-ons systeem van de orde van geneesheren die artsen ontrekt aan het oordeel van een normale rechtsprocedure.
Alles dat niet toetsbaar is wordt bestraft, ook hulp bij zelfdoding (stichting "de Einder"), en de moorden van die geestelijk zieke verpleegkundige.
Als die geestelijk zieke verpleegkundige een arts was geweest was er niemand veroordeeld. En stichting de Einder doet rustig voort met zijn activiteiten zonder dat hen juridisch een strobreed in de weg wordt gelegd. De Einder breidt zijn activiteiten ook ongestraft uit naar andere landen en er mogen reportages gemaakt worden over hun hulp bij levensheëindiging die waar de kanditaat levensbeëindiger sterft voor de televisiecamera's.
Evenals in het gewone leven zullen onder verpleegkundigen ook mensen met een zieke en misschien wel moordlustige geest schuil gaan. Logisch lijkt me, dat is niet te voorkomen. Zelfs niet met een anti-euthanasiewet, kijk maar naar die moorden in Oostenrijk.
De moorden werden niet voorkomen maar de verpleegkundige werd wel gestraft. Dat kan anderen die dezelfde opinies koesteren wel enigszins ontraden om te beslissen over andermans leven.
Ik zelf ga nog verder dan de huidige euthanasiewet, ik vind dat iedereen boven de 18 jaar, in staat moet zijn aan medicatie te komen om op een humane wijze een eind aan zijn/haar leven te maken, als blijkt dat goede psychische hulp niet baat.
Misschien moet je zelf eens die 'goede psychische hulp' gaan opzoeken. Verders zijn er ook wel mensen die pleiten voor hulp bij levensbeëindiging voor gehandicapte minderjarigen in een depressieve bui. Doe eens wat beter je best. Waarom die ongelukkige kinderen dwingen om de vervulling van hun diepste verlangen naar de dood nog jaren uit te stellen. Jaren van zinloos lijden die men kan voorkomen door euthanasie en het recht op levensbeëindiging.
Het verlangen naar de dood is lang niet altijd een symptoom van psychische stoornis, het kan ook "moe van het leven zijn". De pil van drion dus.
'moe van het leven zijn' is niet altijd een psychische stoornis. Het is gewoon een aanklacht tegen de liefdeloosheid en de vereenzaming die het kenmerk is van een individualistische seculiere samenleving die God verloochend, maar niet in staat is om het menselijk bestaan zin te geven.
Maar dat is een andere discussie. Wat ik zei over het vertroebelen van de publieke opinie daar blijf ik achter staan trouwens.
Geplaatst door Marsipulami
Wat jurisprudentie betreft ben ik niet op de hoogte van één enkele veroordeling in Nederland van een arts die euthanasie pleegde.
Nou dat klopt niet helemaal.
http://www.nvve.nl/juridisch/jurisprudentie.htm
Geplaatst door Marsipulami
Er werd 900 keer euthanasie gepleegd op mensen in Nederland die daar niet om verzocht hadden en evenmin een wilsverklaring hebben getekend.
:wow: :schok: :wow:
Verschillende condities moeten tegelijk opgaan bij euthanasie zonder wilsverklaring: * Patient niet in staat wil te verklaren * Toestemming familie * Arts overtuigd van ondraaglijk en uitzichtloos lijden * Instemming collega arts * In twijfelachtige gevallen oordeel toetsingscommissie
Marsipulami
11-08-03, 22:58
Geplaatst door BiL@L
Euthenasie is natuurlijk 1 van de beste voorbeelden als we gaan kijken naar de materialistische achteruitgang op het gebied van de geneeskunde en gezondheidszorg. Het is een manier om alsnog die zo graag 'onsterfelijke' manier te kunnen leiden daar de vooruitzichten niet meer ogen als dat men gewend was. Alsof het leven enkel leven is zonder pijn, alsof de nachtrust die iedere mens neemt, al dan niet overdag, niet meer dan genoeg is als tijdelijke ontsnapping, jawel zelfs een tijdelijke dood is!
Dit is dan ook een zeer ernstig onderwerp waarin men compromis-loos behoort te zijn. Want iemand die bepleit dat het onder bepaalde omstandigheden toelaatbaar zou moeten zijn, liegt. Iemand die hier namelijk voor open staat is in eerste instantie egocentrisch bezig, daar men, mag ik hopen, eerst gaat denken over dat er ook persoonlijk voor gekozen zou worden in die en die situatie. Mocht deze bepleiter dit niet eerst bij zichzelf na gaan, dan kun je spreken van een die-hard atheist. En zoals we weten, kent de normale atheist al geen grenzen, laat staan de die-hard atheist!
Jazeker, euthanasie is de meest laffe, en daarmee ook de meest pijnlijke dood waar men voor 'kan' kiezen. Alsof we dieren zijn geworden, nee wat zeg ik? Nog lager zelfs als dieren! Want dieren maken zichzelf niet dood.
Okej, maar nu even serieus, zijn er hier echt mensen die euthenasie als een optie zien?
:kotsen:
Oef eindelijk eens iemand die in God gelooft die opdaagt in deze thread. Gelovigen komen op voor het onvervreemdbare recht van ieder mens op leven. Ook in situaties waar een mens niet voor zijn eigen rechten kan opkomen in de meest kwetsbare situatie van onmondige kinderen, wilsonbekwamen, gehandicapten, depressieve mensen en lijdende ouderen die zichzelf niet meer kunnen behelpen. Dat alles omdat het leven een geschenk van God is en alleen God het recht heeft om te oordelen over leven en dood.
Ik geef het op, tegen een Belg die denkt het Nederlandse rechtssysteem te kennen, en denkt te weten hoe slecht de Nederlandse gezondheidszorg in elkaar steekt, is niet te argumenteren.
Ik hoop dat jou veel lijden jou bespaard blijft Mars, ik heb mijn euthanasieverklaring en wilsbeschikking in ieder geval goed ingevuld!!
Het meest belachelijke vind ik eigenlijk nog dat jij, Mars, denkt dat het monopolie op medemenselijk denken bij de gelovigen ligt :gniffel:
Marsipulami
11-08-03, 23:10
Geplaatst door Mill
Verschillende condities moeten tegelijk opgaan bij euthanasie zonder wilsverklaring:
* Patient niet in staat wil te verklaren
Kinderen en geestelijk gehandicapten, demente bejaarden, mogen dus dood buiten hun wil.
* Toestemming familie
Als hogergenoemde kinderen, geestelijk gehandicapten, demente bejaarden geen familie hebben die zich om hen bekommerd of liever kwijt wil mogen ze dus straffeloos vermoord worden.
* Arts overtuigd van ondraaglijk en uitzichtloos lijden
Een subjectieve en juridisch waardeloze categorie waarvoor geen enkel objectief criterium bestaat en dus de moord op mensen legaliseert.
* Instemming collega arts
Slechts één enkele arts met een ziekelijke overtuiging dat hij het recht heeft om te oordelen over leven en dood kan dus al de duizenden andere artsen in Nederland straffeloos een alibi verschaffen om te oordelen over leven en dood van weerloze mensen.
* In twijfelachtige gevallen oordeel toetsingscommissie
Het juridisch waardeloze schaamlapje voor de "license to kill" voor de sociaal racisten.
Marsipulami
11-08-03, 23:46
Geplaatst door an3sdej
Ik geef het op, tegen een Belg die denkt het Nederlandse rechtssysteem te kennen, en denkt te weten hoe slecht de Nederlandse gezondheidszorg in elkaar steekt, is niet tegen te argumenteren.
Inhoudelijke argumenten aanbrengen is inderdaad moeilijker dan mensen waarmee je het niet eens bent persoonlijk aan te vallen of hun geloofwaardigheid met non-argumenten in twijfel te trekken.
Ik hoop dat jou veel lijden jou bespaard blijft Mars
Ik ook, maar je kent me helaas niet.
ik heb mijn euthanasieverklaring en wilsbeschikking in ieder geval goed ingevuld!!
Proficiat ! Spijtig genoeg is er geen wettelijk middel in Nederland dat artsen verplicht om rekening te houden met jouw wilsverklaring als ze dat niet wensen. Evenmin is er een mogelijkheid om je te bedenken op het moment dat je echt overgeleverd bent aan de goodwill van anderen.
Het meest belachelijke vind ik eigenlijk nog dat jij, Mars, denkt dat het monopolie op medemenselijk denken bij de gelovigen ligt :gniffel:
Dat heb ik nooit gezegd. Maar het is me bekend dat atheïsten zich liever baseren op hun eigen vooroordelen en de karikatuur die ze van andersdenkenden maken dan op de werkelijkheid. Het afzeiken en belachelijk maken van mensen die in God geloven hebben atheïsten nu eenmaal heel hard nodig om zichzelf moed in te spreken en hun twijfels te overwinnen.
~Panthera~
12-08-03, 00:42
Ben ik even blij dat ik niet in Belgie woon zeg !!
Moet je nog steeds voor de trein springen en iemand anders met een trauma opzadelen. :moe:
Veel plezier met de treinbestuurders ! :fuckit2:
Marsipulami
12-08-03, 01:07
Geplaatst door ~Panthera~
Ben ik even blij dat ik niet in Belgie woon zeg !!
Moet je nog steeds voor de trein springen en iemand anders met een trauma opzadelen. :moe:
Veel plezier met de treinbestuurders ! :fuckit2:
Je valt in herhaling en volgt als een kuddedier de opinieleiders in Nederland. Probeer nou es voor één keer in je leven voor jezelf te denken en zelfstandig een mening te formuleren die je niet in de boulevardpers hebt gelezen.
Inhoudelijke argumenten aanbrengen is inderdaad moeilijker dan mensen waarmee je het niet eens bent persoonlijk aan te vallen of hun geloofwaardigheid met non-argumenten in twijfel te trekken.
Jij gelooft alleen in je eigen waarneming en eigen denkwijze, dan is het moeilijk om bij anderen argumenten op waarde te schatten Mars.
Geplaatst door Marsipulami
[B]Kinderen en geestelijk gehandicapten, demente bejaarden, mogen dus dood buiten hun wil.
Zie je wel. Jij discussieert niet te goeder trouw. Je weet best dat er met "niet in staat hun wil te verklaren" wordt bedoeld "niet in staat hun wil te verklaren omdat ze niet meer bij bewustzijn (zullen) komen". Hersendoden en langdurig comateuzen dus. Dus NIET kinderen, geestelijk gehandicapten en demente bejaarden. Je WEET BEST dat die in geen geval met een vinger mogen worden aangeraakt, maar toch interpreteer je het EXPRES verkeerd, zodat je weer zo'n loze demagogische kreet eruit kan gooien: "de seculiere atheistische sociaal racisten geven hun kinderen en gehandicapten spuitjes, kwijl, kwijl, kwijl, wat ben ik toch een edelmoedig gristen, blablabla..."
Bah, wat een lage manier van discussieren is dat zeg. Ik zou bijna zeggen typisch paaps. Laf en onoprecht.
Bah, wat een lage manier van discussieren is dat zeg. Ik zou bijna zeggen typisch paaps. Laf en onoprecht.
oeioei, het zijn niet mijn woorden, maar toch ....... ik wil ze wel onderschrijven. :stout:
~Panthera~
12-08-03, 11:21
Geplaatst door Marsipulami
Je valt in herhaling en volgt als een kuddedier de opinieleiders in Nederland. Probeer nou es voor één keer in je leven voor jezelf te denken en zelfstandig een mening te formuleren die je niet in de boulevardpers hebt gelezen.
-----------------------
Bewijs maar weer eens geleverd dat JIJ mensen DENKT te kennen die je NIET kent, lullo. :lol:
Je kan niet verder van de waarheid af zitten.
Houwe zo ! :duim:
Pathjera , Mars heeft gelijk
je bent zo´n typische Sonja Barend kijkster ,waar je kant en klaar meningen krijgt voorgeschotelt zonder nuances en ruimte om zelf na te denken.
En dan maar roepen, dat je weet hoe het beter moet in de wereld
Domineesyndroom 10 hoog
~Panthera~
12-08-03, 11:34
Geplaatst door Canaris
Pathjera , Mars heeft gelijk
je bent zo´n typische Sonja Barend kijkster ,waar je kant en klaar meningen krijgt voorgeschotelt zonder nuances en ruimte om zelf na te denken.
En dan maar roepen, dat je weet hoe het beter moet in de wereld
Domineesyndroom 10 hoog
------------------------------------
:haha: :haha: nog zo'n helderziende. :roken:
Bil, je hebt iets bijzonder goeds gezegd.
Wanneer is het leven niet meer het leven waard , en hoe laag leg ik de balk voor iemand die dit denkt.
De Maatschappij is tegenwoordig zo banaal geworden, dat de zin van het leven al ver te zoeken is , als men op vrijdag niet meer lekker kan gaan stappen.
de oppervlakkigheid en egomanie zijn de boodschapers van de leegte in Nederland
Juist deze samenleving vertrouw ik geen meter , als het gaat om de omgang met lethale ziektes.
Ik heb het al vaker gezegd, "Geen zin meer zien" is een momentopname. Toegeven aan zo´n momentopname past goed in die kapotte samenleving , maar niet in mijn persoonlijke ethische opvatting.
Ik ben iemand die in de discussie Euthanasie pro / contra eigenlijk zonder veel enthousiamse aan de andere kant stond.
Ik zeg nog steeds, dat het het hoogste recht is, dat iemand zelf kan bepalen wanneer en hoe hij/zij eruit wil.
MAAR, dat betekend , dat dit pas de allerlaaste consequentie kan en mag zijn.
Mij eerder stukje schreeuwt het toch uit alle gaten. Hoe blind kunnen jullie zijn
De pallitatiefe geneeskunde wordt pas sinds een jaar in Nederland ernst genomen!!!
Dat betekend heel erg simpel, dat Nederland voor doodzieke mensen , welke enorm leden , slechts 2 oplossingen aanboodt.
Leiden of vroeger streven.
Hoeveel mensen hebben zich de laatste wat 8 jaar zich uit het leven laten spuiten , die met de pallitatieve methode nog een jaar of wat een leven hadden kunnen leven.
Dat zet wel vooruit, dat je dat Vrijdagavond stappen even niet zo serieus neemt
Laat God er buiten! Ik ben ook gelovig, maar heb geen enkel probleem met de euthanasie-regeling.
Anderen wel, en dat is prima. Maar noch de Bijbel, noch de Koran of Hadith zeggen iets over de uitzonderlijke noodsituaties. En christelijke leerstukken zijn veelal gericht op het beëindigen van lijden. En als bij “ondragelijk en uitzichtloos lijden” de dood de enige uitweg is, dan lijkt euthanasie zelfs bijna een christelijk gebod te zijn!
Koran, Hadith en Oude Testament bevatten overigens heel wat gevallen waarin gedood wordt, en dat ook voorgeschreven wordt, of niet moreel afgekeurd wordt… (straf, zelfverdediging) Kwesties van leven en dood liggen blijkbaar niet uitsluitend in God’s hand. Klaarblijkelijk is er een kleine speelruimte in de marge.
En gezien het uitzonderlijke van de situatie kan euthanasie dan als daad van naastenliefde – en uitsluitend áls daad van naastenliefde – legitiem geacht worden te zijn. De anties staan hier zwak vind ik, maar goed. Het is maar wat je wil geloven. De godsdienst is hier niet eenduidig.
an3sdej zal mijn visie wel hartgrondig onderschrijven, want dat is een man van de praktijk. Die weet wat het is om met goedwillende artsen en goedwillende familie rond een bed te staan van een bejaarde, die van ellende enkel dood wil, en er zelfs om smeekt.
De anties hebben voor deze situaties helemaal geen oplossing. Nog wat hoogdravend doen over pijnstillers.. Dat kan nog wel eens wat oplossen, maar ze begrijpen de praktijk niet. De beslissing kan namelijk van veel factoren afhangen, die zelfs niet eens onder woorden gebracht kunnen worden. Een optelsom van de factoren kan gewoon tot het gevoel leiden van: dit is alléen maar ellende, en mist verder elke zin, en zal ook nóoit meer zin krijgen! Of je dat kunt weten? Ja, dat kun je weten!
De anties hebben géen vertrouwen in het oordeel van anderen. Dat is het probleem. Zwaar moralistisch ingesteld, en dus erg gericht op het controleren van anderen. Noem het een restant katholieke bedisselzucht. (Ik ben katholiek, en vertel me niks van de kerk en Rome.) Dat is zeer beledigend voor artsen, die doorgaans zeer begaan met leven geacht mogen worden te zijn. En ook voor gezinsleden, die doorgaans t.o.v. hun eigen ouders wel degelijk zeer gewetensvol zijn, en ook geacht mogen worden te zijn. En het is betuttelend voor de bejaarde, die in die levensfase heel goed eigen inschattingen kan maken.
900, die geen wil kenbaar maakten? Punt is, dat die vaak door hulpmiddelen in leven gehouden worden. Zonder dat waren ze al overleden. Het leven wordt dus kunstmatig verlengd. De ethische vraag is dan of je er mee op kunt houden? Hier speelt de kwaliteit van de procedure een rol, en de mening van de direct betrokkenen. Maar zelfs dan kunnen irrationele zaken een rol spelen: iemand voelt nog hoop of zin, of iedereen heeft juist het gevoel, dat die totaal ontbreken..
Maar wat je in géen geval moet hebben, dat is een arts die twijfelt, enkel omdat hij zélf persoonlijk in het algeméen bezwaren tegen het principe van euthanasie zélf heeft! Die is niet meer met de bejaarde bezig, maar met zijn eigen morele problemen. Die is niet meer in het belang van de bejaarde bezig, en diskwalificeert zichzelf dus als arts.
Mijn oma kreeg de zoveelste spuit morfine, en overleed even later waar we bij waren. Misschien was de dosis te hoog geweest, dacht ik nog. Maar ik zat er niet mee. Het was een slepend proces geweest, en je wíst dat het alleen nog maar pure levensstrijd was, zonder nog enige kans op verwerking van dingen of het krijgen van (finale) inzichten. Zoiets vóel je! En dan is de ene dag de andere, en alles is enkel lijden. Dat mist elke zin.
Ik wantrouw de verhalen over artsen, die zeggen met de pet naar de voorschriften te gooien. Die riskeren meteen hun naam, baan, en straf. Vermoedelijk zijn het oorspronkelijk verhalen óver artsen. Verder worden artsen daar de aard van hun werk gedwongen om praktisch te zijn. Ruimte voor zinloze activiteit hebben ze nauwelijks. Daarom zullen er soms wel formaliteiten achterwege blijven, wanneer die eigenlijk geen zin meer hebben, en niemand er daarom nog om vraagt.
Maar theorie en praktijk dekken elkaar wel vaker niet. Aard van het beestje. Dan is er weer een probleem, en dus principieel gedoe, maar in praktijk verandert er niets, en zegt niemand er verder wat van. En elke praktijkman snapt waarom.
En nog wat.. Dementie is op zich helemaal geen reden voor euthanasie. Daar zij juist verpleeghuizen voor. En zelfs dáar Canaris, heerst geen cultuur van de dood!
Hoeveel mensen zitten er overigens in bejaardenhuizen? ik las ooit iets van 5% of zo.
Effe checke: middelgrote stad van 72.000 inwoners = 7000 bejaarden. En dan 2 bejaardenhuizen met elk 200 man = 400? Komt redelijk in de buurt van 5% ja..
Cultuur van de Dood, en een gebrek aan moraal in Nederland?? De Kardinaal die er zo over schreef in Osservatore Romano (vaticaan) heeft er voor op zijn flikker gehad. Canaris, wist je dat?
Geplaatst door Canaris
Ik heb het al vaker gezegd, "Geen zin meer zien" is een momentopname. Toegeven aan zo´n momentopname past goed in die kapotte samenleving , maar niet in mijn persoonlijke ethische opvatting.
Nou Canaris, dan is de remedie simpel. Pleeg vooral geen euthanasie, en vul nooit een wilsverklaring in. Of beter nog: vul een verklaring in waarin je stelt dat je het expliciet niet wilt. Dan blijft het je bespaard.
Verder wens ik je veel succes met je ethische opvattingen. Wat niet in mijn persoonlijke ethische opvattingen past, is anderen de wet voorschrijven daar waar het gaat om hoogst persoonlijke en gevoelsmatige kwesties. Dus ookal was ik tegenstander van euthanasie (wat ik niet ben) dan nog zou ik die persoonlijke opvatting niet dwingend op anderen willen projecteren, en ze zo de mogelijkheid tenminste niet ontnemen om hun eigen morele opvattingen en persoonlijke wensen te vervullen.
~Panthera~
12-08-03, 18:40
Geplaatst door Donna
Nou Canaris, dan is de remedie simpel. Pleeg vooral geen euthanasie, en vul nooit een wilsverklaring in. Of beter nog: vul een verklaring in waarin je stelt dat je het expliciet niet wilt. Dan blijft het je bespaard.
Verder wens ik je veel succes met je ethische opvattingen. Wat niet in mijn persoonlijke ethische opvattingen past, is anderen de wet voorschrijven daar waar het gaat om hoogst persoonlijke en gevoelsmatige kwesties. Dus ookal was ik tegenstander van euthanasie (wat ik niet ben) dan nog zou ik die persoonlijke opvatting niet dwingend op anderen willen projecteren, en ze zo de mogelijkheid tenminste niet ontnemen om hun eigen morele opvattingen en persoonlijke wensen te vervullen.
-------------------------------------
Canaris wel.
Die KENT mensen.
Vooral die op Maroc.nl :moe:
De stakker.
God, als het niet zo zielig was, was het om te lachen.
Mooie reaktie Maarten. Ik weet dat het overgrote deel met hart en ziel werken aan het welzijn van die mensen.
~Panthera~
12-08-03, 19:05
Heel goed.........Maarten. :duim:
Zolang mensen niet ZELF aan het bed staan, weten ze niet waar het over gaat.
Geplaatst door an3sdej
Mooie reaktie Maarten. Ik weet dat het overgrote deel met hart en ziel werken aan het welzijn van die mensen.
Geplaatst door ~Panthera~
Zolang mensen niet ZELF aan het bed staan, weten ze niet waar het over gaat.
Geplaatst door Donna
...anderen de wet voorschrijven daar waar het gaat om hoogst persoonlijke en gevoelsmatige kwesties.
En zo is dat.
Wie er beslist, dat is niet een kapitalistische samenleving, of een verpleeghuisdirectie, of een collectief onderbewust idee van opruiming.
Er is een arts, er is familie, een second opinion. Iedereen zou denken aan moord, zolang en mens nog een beetje mens is.
Maar vaak zie je het al aan de verpleging. Die kiezen voor dat vak, en doen hun werk. Zwaar werk overigens, en zeker in deze tijden van onderbezetting. (Iemands dood heeft voor de verpleging weinig voordeel, want er komt meteen weer een nieuwe.) Dus die verpleging kan aardig wat ellende aan. Maar op een gegeven moment merk je het aan de verpleging. Dan vraag je wat, en krijg je beleefd antwoord, maar je merkt dat ze niet zeggen wat ze denken, namelijk: Het is voorbij.. En die oordelen helemaal niet lichtvaardig, want die werken de hele dag met mensen die voor ons al half dood lijken. Maar die weten wanneer het op is. Ze zeggen het niet. Misschien omdat het hun zaak niet is, of omdat ze het zich maar half bewust zijn. Maar je ziet het in hun ogen: er valt gewoon niets meer te zeggen.
Is zinloosheid wel altijd een momentopname? Voor ons wel. Voor zelfmoordenaars bijna altijd ook, denk ik. Maar onder een aantal bejaarde mensen zijn er, voor wie het echt definitief is. Dat merk je. Ze hebben geen kracht meer, en er veranders absoluut niets meer. En die kracht komt ook niet meer. Nooit meer. Dat weet je door het verloop van het proces van afgelopen jaren. Het leven stroomt weg. Ze kunnen het niet meer opbrengen, niets meer. Ze krijgen soms hun poep nog niet meer naar buiten. De verpleging haalt dat dan met handschoenen er uit.. En ze kunnen dan makkelijk snel ziek worden, en krijgen vanalles, zonder enige weerstand.. Maar ook zonder dat kan de zin compleet verdwenen zijn.
Betere medicatie moet zeker gepropageerd en toegepast worden. Maar verwacht er geen wonderen van. Aan het einde van een leven houdt zo'n beetje alles op. Geen kinderen (of herkennen ze niet meer), geen vrienden, geen bezigheid, geen toekomst, afnemende krachten, afnemende levenslust, begin van zware lichamelijke ellende. Ze kunnen niets mer zelf.. En ergens houdt alles op. Over die categorie gaat het..
En als je dan in God gelooft, waar bidt je dan voor? Eén ding nog: een goed einde..Verder niks..
Wat een depri-verhaal..
Ehm, Maarten. Het is onder de Islamieten die hun godsdienst een beetje kennen bekend dat voor iedere pijn, iedere stukje lijden er een deel van de zonden gewist word. Zelfs de pijn van een splinter. Bovendien zou je eens na moeten gaan wat de profeet Ajoeb vzmh (kweet niet wat de Nederlands/Christelijke naam daarvan is) voor een lijdensweg heeft gehad alvorens Allah hem had genezen.
En een moord uit zelfverdediging, voor menselijke vrijheid waar eenieder recht op heeft dus, is natuurlijk niet hetzelfde als een moord vanwege het wereldse lijden.
Een hele simpele vraagje voor jou als iemand die in God gelooft. Als jij het, zoals het een gelovige betaamt, gelooft in het bestaan van een hiernamaals, van de bestraffing en de beloning daarin. Denk je dan werkelijk dat de bestraffing die God de onrechtmatigen die Hij niet wenst te vergeven, niet vele malen pijnlijker zal zijn dan de grootste marteling die een mens een ander aan kan doen? Zou het niet gepast zijn dat het lijden voor de bestraffende vele malen groter is dan het lijden aan een ziektebed? Bovendien is het natuurlijk zowiezo ongepast om het martelingen van mensen te vergelijken met de martelingen in de hel. Het staat buiten kijf dat deze vele malen erger en zwaarder zullen zijn. Hier zijn veel bronnen over in de Islam, evenals over het Paradijs. Zo is het bekend dat mensen in de hel alsmaar weer tot leven worden gewekt om tot het oneindige bestraft te worden.
Dit betekent dus dat iedereen in het hiernamaals een eeuwige leven krijgt, zelfs zij die in dit wereld leven alsof ze hier eeuwig zullen blijven.
Goed gesproken jochie :roker: uit ervaring zeg ik dat het juist nu enorm zwaar is, met deze warmte liggen veel mensen slecht, vaak is er nog geen airco in verpleeghuizen. En nu willen de ggggristelijke politici nog meer bezuinigen op de gezondheidszorg.
~Panthera~
12-08-03, 23:08
Geplaatst door Maarten
En zo is dat.
Wie er beslist, dat is niet een kapitalistische samenleving, of een verpleeghuisdirectie, of een collectief onderbewust idee van opruiming.
Er is een arts, er is familie, een second opinion. Iedereen zou denken aan moord, zolang en mens nog een beetje mens is.
Maar vaak zie je het al aan de verpleging. Die kiezen voor dat vak, en doen hun werk. Zwaar werk overigens, en zeker in deze tijden van onderbezetting. (Iemands dood heeft voor de verpleging weinig voordeel, want er komt meteen weer een nieuwe.) Dus die verpleging kan aardig wat ellende aan. Maar op een gegeven moment merk je het aan de verpleging. Dan vraag je wat, en krijg je beleefd antwoord, maar je merkt dat ze niet zeggen wat ze denken, namelijk: Het is voorbij.. En die oordelen helemaal niet lichtvaardig, want die werken de hele dag met mensen die voor ons al half dood lijken. Maar die weten wanneer het op is. Ze zeggen het niet. Misschien omdat het hun zaak niet is, of omdat ze het zich maar half bewust zijn. Maar je ziet het in hun ogen: er valt gewoon niets meer te zeggen.
Is zinloosheid wel altijd een momentopname? Voor ons wel. Voor zelfmoordenaars bijna altijd ook, denk ik. Maar onder een aantal bejaarde mensen zijn er, voor wie het echt definitief is. Dat merk je. Ze hebben geen kracht meer, en er veranders absoluut niets meer. En die kracht komt ook niet meer. Nooit meer. Dat weet je door het verloop van het proces van afgelopen jaren. Het leven stroomt weg. Ze kunnen het niet meer opbrengen, niets meer. Ze krijgen soms hun poep nog niet meer naar buiten. De verpleging haalt dat dan met handschoenen er uit.. En ze kunnen dan makkelijk snel ziek worden, en krijgen vanalles, zonder enige weerstand.. Maar ook zonder dat kan de zin compleet verdwenen zijn.
Betere medicatie moet zeker gepropageerd en toegepast worden. Maar verwacht er geen wonderen van. Aan het einde van een leven houdt zo'n beetje alles op. Geen kinderen (of herkennen ze niet meer), geen vrienden, geen bezigheid, geen toekomst, afnemende krachten, afnemende levenslust, begin van zware lichamelijke ellende. Ze kunnen niets mer zelf.. En ergens houdt alles op. Over die categorie gaat het..
En als je dan in God gelooft, waar bidt je dan voor? Eén ding nog: een goed einde..Verder niks..
Wat een depri-verhaal..
--------------------------------
Nee...dat is geen depri verhaal, maar gewoon de waarheid.
Mensen MOGEN gewoon zo langzamerhand niet meer sterven, om de doodeenvoudige reden dat de medische wetenschap ze IN LEVEN KAN HOUDEN.
Of de individuele MENS daar mee gebaat is....valt te betwijfelen.
Dus als je gewoon DOOD wilt, wordt daar spastisch mee om gegaan behalve in het ziekenhuis en de verpleeginstellingen.
Maar als het een naaste is, DAN wordt het INEENS een ander verhaal.
Dan kunnen we wel mededogen hebben voor onnodig lijden.
Dan MAG oma gewoon rustig sterven.
Moet ze nog dankbaar zijn ook ?
Precies Pantertje :kusgrijs:
Marsipulami
13-08-03, 02:06
Geplaatst door an3sdej
Goed gesproken jochie :roker: uit ervaring zeg ik dat het juist nu enorm zwaar is, met deze warmte liggen veel mensen slecht, vaak is er nog geen airco in verpleeghuizen. En nu willen de ggggristelijke politici nog meer bezuinigen op de gezondheidszorg.
Je beroept je nu al voor de 24e keer op je ervaring in een ziekenhuis. met de onuitgesproken suggestie dat jouw standpunt superieur is zonder dat daarvoor een inzichtelijke argumentatie nodig is.
Ik wil wel geloven dat de overgrote meerderheid van mensen die in de gezondheidszorg werken erg hun best doen en bekommerd zijn om het lot van lijdende mensen. Maar dat is hier de vraag niet.
De vraag is niet hoe mensen feitelijk met het levenseinde omgaan maar de vraag is hoe moet een wet eruit zien om eventuele misbruiken te voorkomen.
Uit de jurisprudentie die Simon hoger aanhaalde blijkt dat er nog nooit één arts een halve dag in de gevangenis heeft doorgebracht omdat hij euthanasie gepleegd had. Ook niet als hij alle voorschriften of etische overwegingen aan zijn laars lapte. Die vaststelling ondanks het feit dat er duizenden keren per jaar euthanasie op patiënten gepleegd werd. Ook zonder een wet die euthanasie goedkeurde werd euthanasie gedoogd omdat men vasstelde dat er niet lichtvaardig met het levenseinde omgesprongen werd.
Maar waarom de norm opschuiven als er nog nooit een arts is geweest die een echte straf kreeg ?
Ik vind dat euthanasie beter in het strafrecht gebleven was. Dan heeft men een noodrem om mensen die onverantwoord met het levenseinde omspringen terug te fluiten. De wet moet niet dienen om de ongenaakbare positie van artsen te versterken maar om het recht van weerloze mensen te beschermen.
Geplaatst door BiL@l
Ehm, Maarten. Het is onder de Islamieten die hun godsdienst een beetje kennen bekend dat voor iedere pijn, iedere stukje lijden er een deel van de zonden gewist word. Zelfs de pijn van een splinter. Bovendien zou je eens na moeten gaan wat de profeet Ajoeb vzmh (kweet niet wat de Nederlands/Christelijke naam daarvan is) voor een lijdensweg heeft gehad alvorens Allah hem had genezen.
Moet bijna lachen : Arabieren drijven ook altijd alles zo vreselijk op to-the-max! Wordt niet boos, want je wordt natuurlijk serieus genomen. Hoe kan het ook anders? Het hoofdstuk “lijden” is enorm groot, zowel in de christelijke leer, als in Islam. Ik zou wel eens een vergelijking willen zien, zowel van de leer, als van de opvattingen over de leer in praktijk (de geloofscultuur: het geloof zoals het leeft.). Nou verschillen de godsdienstculturen, en moet je dat als feit gewoon accepteren, maar van de leren zélf moet je niet te snel verschillen veronderstellen. Juist waar de leren overeenstemmen, hebben zij de grootste kracht. Of anders gezegd, is de kans het grootst dat we de leren ook echt goed begrijpen.
Om je een idee te geven van Lijden in christendom: Denk aan het kruis.. Christus lijdt daar. De leer zegt eigenlijk, dat Christus álle lijden meemaakte, en daardoor het lijden van de hele mensheid op zich nam, om zodoende de mensheid ervan te bevrijden. Geloof in Christus leidt dan tot bevrijding, aldus de leer.
Effe dit.. Het is volstrekt vergelijkbaar met “Geloof in Allah”, dat bevrijdt. Alleen zit er in christendom een tussenpersoon tussen, die echter niet als persoon vereerd wordt, maar als verlengstuk van God, waardoor God bereikbaar wordt voor de gewone man. Christenen geloven dat God wat groot is om rechtstreeks bij aan te kunnen sluiten, en te kunnen vereren. Daarom zou God een vermenselijking van zichzelf gestuurd hebben voor de gelovigen, om zich bij aan te sluiten.
Die noodzaak lijkt er wel te zijn. Vergelijk de Profeet in Islam. Formeel is hij slechts boodschapper. Hij moet ook “gevolgd” worden. Dat geldt allereerst voor de Boodschap. Ten tweede in wat hij zegt en doet (Hadith), hoewel de Koran daar niet eens zo erg toe dwingt (je kunt er moeilijk van uit gaan dat Allah bij de Koran al uitging van het ontstaan van de Hadith. Er staat ook nergens dat Allah waakt over de Hadith.) Hadith zijn dus belangrijk, maar vooral als illustratie e.a. Maar de praktijk laat anders zien: De Profeet wordt gezien als hét perfécte voorbeeld, dat nagevolgd moet worden. Toch was hij maar gewoon een mens, en is kritiek ook mogelijk (héeft de Koran zelfs op hem!). Toch willen Soennieten daar niets van weten, en de reden is duidelijk. Men heeft absoluut een perfect voorbeeld nodig, anders heeft men geen referentiepunt over de consequenties van de leer. Zelf praten over wat de Profeet (als mens) bedoeld kan hebben, doet soms al wenkbrauwen fronsen.
Maar christenen zien in Christus net zo goed een voorbeeld, en zijn dus óok geneigd om lijden op zich te nemen (om dat dan bij Christus aan te dragen.) Bij moslima’s zie ik dat ook. Ook die kunnen een sterke neiging hebben schuld op zich te nemen, om het lijden daarvan aan Allah te verbinden. Dat lijkt me heel vergelijkbaar. Bedenk trouwens, dat Christus volgens de leer niet stierf, maar ten hemel ging, en aan de mensheid verbonden blijft in zijn belofte: Dat betekent dat hij door vele christenen niet gezien wordt als historische figuur, maar als een nú levende Christus, die overal kan zijn waar mensen hem nodig hebben. En tsja?..Is er in praktijk (bijv. bij bidden) dan nog wel veel verschil tussen moslims en christenen, waar moslims zich gehoord voelen door Allah, en christenen door Christus?
Ook volgens de theorie heeft lijden dezelfde oorzaak: de zondeval van Adam en Eva. We lijden, omdat we als hun nazaten hun gebreken erfden, en daardoor gestraft worden met tijdelijke leven vol ellende. Alle lijden lijkt dus verbonden met de zonde te zijn. En zonde is alles wat de band met God verbreekt. De opdracht is de band te herstellen. Lijden is dus een indicatie van wáar de band met God/Allah verbroken werd. Volgens mij is dat ook in Islam zo.
In christendom is dus veel nadruk op dat lijden gelegd. Ik weet niet hoe “Ajoeb” die je noemde in christendom heet. Maar er zijn hele strenge kerkvaders geweest, en zelfs stromingen van kerels die zichzelf continu kastijdden.. Maar ook het protestantisme van de vorige eeuw legde het accent van het leven op lijden. (zeer vergelijkbaar met Islam. Sterk accent op de tijdelijkheid van het leven, en de heerlijkheid in het hiernamals.)
Nou is er wel een zeker respect voor de mensen die zich kastijden (als puriteins kloosterleven), maar weinigen geloven dat het echt zo moet. Weinigen geloven, dat je elke minuut je zonden moet overwegen, want dan maak je geen leven, en bega je misschien nog wel meer zonden. Dat is realistisch. Hoe kun je het liefdes-gebod naleven, als je niet echt léeft? Hoe kun je Allah aanbidden, als die slechts een zwaar doemscenario heeft, of een pakket maagden voor later?
Maar ook de Profeet maakte geen permanente cultus van het lijden. Zijn volgelingen vaak wel.
Maar er is nog een verband tussen God en Lijden, en dat lees je niet zo in de boeken. Allah schiep ook de natuur, en de mens als fysiek onderdeel daarvan. We zijn lichamelijk gebonden aan God’s schepping, en dus aan natuurkundige en biologische wetten, en de struggle for life. Daar kun je een gebod in zien om gezond te leven, maar ook om de pijn te verdragen. (denk ook aan ontgroeningsrituelen en krachttoeren bij jongeren.) Pijn is gewoon een signaal, noodzakelijk om te kunnen overleven. (als je 2 wekn na een botbreuk weer vrolijk gaat huppelen, verknal je de boel misschien wel helemaal!) Pijn brengt je nogal eens terug tot de essenties van het leven, of van een erkenning van wat het is, om onderdeel van het leven te zijn. Niet alleen geestelijk maar ook lichamelijk heb je de band met God. Het realiseren daarvan is wat de bevrijding kan geven. Dat kan die splinter in je vinger doen, ja. Maar ik denk ook aan sporters die zich kapot sporten, en dan de eenheid voelen.
Maar leidt nou elk lijden, elk stukje pijn tot het wissen van zonden, zoals je schrijft?
Dit lijkt me een volksopvatting, die niet goed strookt met de leer. Lijden kan mensen ook Allah doen verwensen. En een klotebaan (moeten werken is een onderdeel van God’s straf) kan ook enkel klote zijn, en tot ongeloof leiden. Blijkbaar moet de mens meer doen.
Denk aan de hoofdstukken over het vergeven van zonden (In Islam bidden. Bij katholieken biechten). Vereist is dat je een zonde herkent en als zodanig érkend in het licht van het geloof. Het volstaat echt niet als je zegt: O ja, sorry ik zat fout, want het boek zegt… Zonder berouw vanuit echt geloof wordt er helemaal niets vergeven. Rituelen volstaan echt niet.
En datzelfde moet je ook aannemen voor pijn. Zowel de geestelijke als de lichamelijke pijn zijn zonder betekenis, als je ze niet kunt opdragen aan het geloof. Zoiets vereist een actieve instelling, en een keuze bij de gelovige. Kan hij ze een plaats geven in zijn gelovigheid? Zo niet, dan is het enkel lijden, en komt de persoon wellicht pas tot geloof als hij maar lang genoeg lijdt.
En dan toegepast op de bejaarden: als werkelijk sprake is van “ondragelijk en uitzichtloos lijden”, en het is volkomen duidelijk, dat de betrokkene de kracht of vrijheid niet meer heeft om er nog wat anders van te maken dan lijden, dan is de héle theorie over de functie van dat lijden niet meer toepasselijk. Het lijden mist dan verder elke zin. En het leven mist dan ook verder zin, als het om de laatste levensfase gaat. (zélfs volgens de leer, want de bejaarde kan de opdracht niet meer verder uitvoeren!)
En een moord uit zelfverdediging, voor menselijke vrijheid waar eenieder recht op heeft dus, is natuurlijk niet hetzelfde als een moord vanwege het wereldse lijden.
Ik gaf er enkel mee aan, dat de leer dus níet zegt, dat God/Allah de enige is, die over leven en dood beschikt. Klaarblijkelijk héeft de mens af en toe voorrang. Dit is enkel een voorwaarde voor mijn opvatting, en zegt inderdaad nog niets over een recht van euthanasie.
Denk je dan werkelijk dat de bestraffing die God de onrechtmatigen die Hij niet wenst te vergeven, niet vele malen pijnlijker zal zijn dan de grootste marteling die een mens een ander aan kan doen?
Zonder meer ! De Hel is de ergste straf.
Zou het niet gepast zijn dat het lijden voor de bestraffende vele malen groter is dan het lijden aan een ziektebed?
OK..
Bovendien is het natuurlijk zowiezo ongepast om het martelingen van mensen te vergelijken met de martelingen in de hel.
Waarom doe je dat dan ??!.. Jij sleept de Hel er bij, niet ik! Ik begrijp je natuurlijk wel. Als het moord is, dan wacht die mensen de Hel. (volgens de simpelste theorie dan.) Maar in mijn verhaal is de actie zeer legaal, en komt er helemaal geen Hel aan te pas!
Het staat buiten kijf dat deze vele malen erger en zwaarder zullen zijn. Hier zijn veel bronnen over in de Islam, evenals over het Paradijs. Zo is het bekend dat mensen in de hel alsmaar weer tot leven worden gewekt om tot het oneindige bestraft te worden.
Dit betekent dus, dat iedereen in het hiernamaals een eeuwige leven krijgt, zelfs zij die in deze wereld leven, alsof ze hier eeuwig zullen blijven.
Ja klopt. Ik begrijp alleen niet waarom je het hier noemt.
Bedankt!
Geplaatst door Marsipulami
de vraag is hoe moet een wet eruit zien om eventuele misbruiken te voorkomen.
De vraag is inderdaad of de regeling goed genoeg is? (ik meen van wel)
Maar dit is een heel ander geluid dan het openingsartikel wat o.a zegt:
"en met het vrijgeven van euthanasie mogen "onproductieve" ouderen er nu zelf voor kiezen ons niet meer "tot last" te zijn. "
dat er nog nooit één arts een halve dag in de gevangenis heeft doorgebracht omdat hij euthanasie gepleegd had. Ook niet als hij alle voorschriften of etische overwegingen aan zijn laars lapte.
Dat laatste is gegarandeer niet zo. Rechters zijn onafhankelijk, en passen gewoon de wet toe. Geen rechter kan het zich permitteren om hiermee te rotzooien, en al helemaal niet rond euthanasie! Daar zit iedereen bovenop!!
Maar wat de rechter wél kan, en zelfs móet, dat is de straf aanpassen aan de omstandigheden. Dat is een keer gebeurt met een arts, en die kreeg zelfs nul dagen straf. Ik herinner me dat daar een heel begrijpelijke reden voor was..
Maar denk niet dat een rechter normaal gerotzooi pikt..
Maar waarom de norm opschuiven als er nog nooit een arts is geweest die een echte straf kreeg ?
Hihi.. is dát je norm? Kun je niet gewoon concluderen, dat artsen nette mensen zijn, of angst voor sancties hebben, en zich dus aan de wet houden?
Ik vind dat euthanasie beter in het strafrecht gebleven was.
Ik denk dat de fanilie, en alle anderen het heel vervelend vinden. Politie erbij in zo'n gevoelige persoonlijke sfeer, dat vind ik geen succes..
En is het nodig? Stel een buurman zegt: het ging eigenlijk prima met die man. Dat spreekt zich rond, en dan heb je de poppen aan het dansen!
Geplaatst door mika
Euthanasie is zoiets waar iedereen een mening over heeft, maar met de meest doorwrochte onderbouwingen en argumentaties uiteindelijk toch wegzakt in drijfzand wanneer je er zelf mee geconfronteerd wordt.
In het engels klinkt Euthanasie soms zelfs als een onduidelijk ver gelegen derde wereld land ergens in Azie wellicht, hoofdstad Kevorkian
city. Misschien is het symbolisch daar ook het beste mee te vergelijken;
we weten niet waar het ligt en willen het eigelijk ook niet weten, maar
als verbanningsoord moesten we het maar eens opzoeken op de kaart.
mika
Dit geldt alleen maar voor de mensen die om principiele redenen tegen zijn. Die verliezen zich nogal eens oeverloos in theorie.
Maar de ontwerpers van de regeling weten van praktisch denken. En hierboven zijn mensen genoeg die dat ook kunnen. En mijn eigen onderbouwing werkt naar mijn gevoel. Dat zakt in praktijk echt niet weg in drijfzand.
Ik weet niet hoe “Ajoeb” die je noemde in christendom heet.
Job misschien??
Donna een Maarten , jullie gaan in gestrekte galop voorbij , aan wat ik heb geschreven.
ten eerste erken ik het recht van een ieder individu , om de wens te uiten , er een einde aan te maken.
Ten tweede erken ik zelfs de plicht die de samneleving heeft in onder bepaalde omstandigheden zowel passief als actief aan deze wens te voldoen.
Wat ik sinds (GVD!!) 2 maaden hier schrijf, is dat de balk in Nederland veel te laag is gelegd.
Zelfs de voorstanders van die tijd komen daar nu achter. Door de veel te vroeg van land getrokken discussie over euthanasie, is de pallitatiefe geneeskunde nooit van de grond gekomen.
Er was geen reden voor want men had voor euthanasie gekozen.
Waarom? Omdat toenterijd de 2 fronten zo ver van elkaar weg stonden, dat voor de Pro Euthanisiasten toegeven aan de Palliatieven een nederlaag was en vise versa.
Klinkt banaal is echter wel de waarheid.
Men heeft dus in alle haast , geen middel gevonden om beide te verenigen. Iets wat absoluut wensellijk is.
Ik ben dus a priorie niet tegen euthanasie , maar wel tegen de modus "vivendie" die nederland heeft gekozen.
Zelfs de voorstanders van die tijd komen daar nu achter. Door de veel te vroeg van land getrokken discussie over euthanasie, is de pallitatiefe geneeskunde nooit van de grond gekomen.
Je praat weer naar je verstand van deze zaken hebt.
De PALLIATIEVE zorg is wel degelijk een zeer veel gebruikte toegepaste manier van zorg in verpleeghuizen. Zelfs ingekaderd met diverse protocollen!!
Ben jij überhaubt bekend met praktische ziekenhuis/verpleeghuiszorg???
Nee ik heb geen idee hoe het er in Nederland aan toe gaat. Ik kan alleen maar mijn mening vormen op absis wat mensen uit de ziekenzorg zelf daarove rzeggen
Ik herhaal een klein stukje uit dat beroemde artikel uit het NRC
In het hele land begint zich onder huisartsen een "tegenbeweging tegen euthanasie" af te tekenen. Dit zegt B. Wanrooij, werkzaam op de afdeling huisartsengeneeskunde in het Amsterdamse Academisch Medisch Centrum. Aan ruim 130 huisartsen verstrekt zij nu studiemateriaal over andere manieren dan euthanasie om lijden te verzachten, de zogeheten palliatieve zorg. Zij ontmoeten elkaar in zogeheten 'palliatieve peer groups'. Tot ongeveer een jaar geleden werd aan palliatie in de huisartsenopleiding nauwelijks tijd besteed.
Hier een uittreksel van een stukje uit "De Fabel van illegaal" Persoonlijk zijn het dit soort stukjes die mij van moderaat Pro Euthanasie naar Moderat contra hebben doen omdenken .
Had rome dan toch gelijk??
Lange tijd heb ik euthanasie als iets positiefs gezien. Niet verwonderlijk, als ik erop terugkijk. De media laten slechts euthanasie-voorstanders aan het woord. Ik heb simpelweg nooit een serieuze kritiek op euthanasie onder ogen gehad. Morele, politieke of medische argumenten tegen euthanasie kende ik niet. Met mij groeide een hele generatie Nederlanders op die slechts het Vaticaan tegen euthanasie tekeer hoorde gaan. Bezwaren tegen euthanasie brengen we hierdoor al snel in verband met de kerk. En sinds de ontkerkelijking worden religieuze argumenten terzijde geschoven. Je mag religieuze standpunten immers niet aan niet-religieuzen opdringen.
KNIP
Er bestaat nu een wijd verbreide praktijk om bepaalde groepen mensen niet meer te helpen en zonder hun toestemming bewust te laten sterven. Artsen laten jaarlijks minstens 300 pasgeborenen sterven. Bijvoorbeeld mongooltjes met een hartafwijking. Na een operatie zouden zij verder een prima leven kunnen hebben. Patiënten boven de 75 kunnen geen hartoperatie meer krijgen. Oude en alleenstaande mensen worden bij acute longproblemen niet meer geholpen. Veel artsen zeggen dan dat het in het belang van de patiënt is dat hij zo snel mogelijk sterft. Vaak verklaren ze echter ook dat de samenleving niet met de problemen van de patiënt belast mag worden.
Hoe vrijwillig is vrijwillig?
Het is daarbij ook maar de vraag hoe vrijwillig de 'vrijwillige euthanasie' eigenlijk is. Men kan in een moment van vertwijfeling om de dood vragen en dat later betreuren. Het is ook bekend dat artsen patiënten tot vrijwillige euthanasie aangezet hebben. Het is volgens de arts Fenigsen verbluffend dat voorstanders van euthanasie vele patiënten "op eigen verlangen" gedood hebben, terwijl veel artsen, die niets van de 'nieuwe ethiek' moeten hebben, nog nooit een vraag van een patiënt vernomen hebben.
In de media wordt de vraag om de dood de hemel in geprezen. Het zou moedig zijn, wijs en progressief. Heel subtiel wordt oude mensen bijgebracht dat de samenleving ethanasie van hen verwacht. Dat is voor hen en hun familie het beste. Dit heeft tot gevolg gehad dat "oude mensen zich als last voor de gemeenschap beginnen te zien en zich verplicht voelen om over euthanasie te praten of er zelfs om te vragen", aldus landsadvocaat T.M. Schalken. Ook patiëntenbelangenorganisaties wijzen erop hoe sterk de vraag van zieken om euthanasie door druk van familie en arts beïnvloed wordt.
Terechte angst
Zowel landsadvocaat Schalken als de patiëntenbelangenorganisaties stellen vast dat bepaalde groepen in Nederland in angst en onzekerheid leven. Een groep zwaargehandicapte volwassenen in Amersfoort schrijft: "Wij voelen dat ons leven bedreigd is. Wij weten dat wij de gemeenschap veel kosten. Veel mensen denken dat we nutteloos zijn. Vaak merken we dat men ons wil overtuigen dat we onszelf dood wensten. Wij vinden de nieuwe euthanasie-wetten extreem gevaarlijk."
Uit een onder ziekenhuispatiënten gehouden onderzoek blijkt dat veel patiënten angst hebben voor hun eigen familie. Zij zouden tegen hun wil voor euthanasie kunnen kiezen. Of druk kunnen uitoefenen om zelf voor euthanasie te kiezen. Een terechte angst want het blijkt dat de familie vaker, eerder en meer verzoekt het leven van de patiënt te beëindigen dan de patiënt zelf. Oude en zieke mensen passen niet in ons snelle leven. En telkens maar naar dat ziekenhuis toe, dat hou je ook niet vol...
Uit angst voor euthanasie weigeren vele oude mensen te verhuizen naar bejaardentehuizen of verpleegtehuizen. Ze weigeren zich door een arts te laten onderzoeken of naar het ziekenhuis te gaan. Een ander onderzoek toonde aan dat 47% van de oude mensen die nog in hun eigen huis wonen en 93% van de mensen in het bejaardentehuis tegen elke vorm van euthanasie zijn "omdat ze niet willen dat hun leven later tegen hun wil door anderen beëindigd wordt."
Ik sluit mijn verhaal af met een citaat van de schrijfster Andreas Burnier: "Het gif van de nationaal-socialistische ideologie blijkt diep in ons collectieve bewustzijn te zijn doorgedrongen... veertig jaar na Hitler is het geenszins gemakkelijk voor de tegenstanders om uit te leggen wat hun bezwaren zijn tegen de engeltjesmakers en de dogooders die met de injectienaald maar al te graag hun medemens uit het aardse lijden willen verlossen. Dat ernstig zieke, maar nog aan het leven hechtende bejaarden door angst bevangen worden als zij naar het ziekenhuis moeten (zeker een ziekenhuis waarvan bekend is dat er bevlogen euthanasiasten rondlopen), wordt afgedaan als lachwekkende muizenissen van kennelijk ook geestelijk niet meer geheel gezonde oude van dagen."
Canaris, misschien ben ik aan je voorbij gegaan, maar misschien niet. Ik had Palliatief al even opgezocht, en besloten, dat het gewoon om een vorm van medicatie ging (misschien wat snel door de bocht), of om pijnstilling dus.
Ik had al gezegd dat zoiets natuurlijk ook moest gebeuren (wat volgens an3sdej dus ook gebeurt), maar dat de betekenis ervan hooguit marginaal kon zijn. De hele materie bevind zich op het vlak van wat nog zin heeft en wat nog mogelijk is. En de beoordelingen ervan zijn hoogst gevals-gebonden.
Het ging over bejaarden, en over de allerlaatste levensfase. Daar is die regeling primair voor, en die moet er ook zijn. (vind jij blijkbaar ook.) En dan spelen toch heel wat andere zaken een rol, dan dingen die je medisch kunt oplossen. Maar goed, ik weet niet wat er nog kan. Ik weet ook niet of het wenselijk is om de methode verplicht voor te schrijven.
Maar je geplaatste stuk bevalt me niet.
Andreas Burnier, dat kennen we nou wel: Moord is moord, en daarom is het moord. En hitler erbij slepen, zonder dat precies duidelijk is waarom, nee.
Er zijn veel redenen waarom mensen niet naar een bejaardenhuis willen, of geen arts meer willen zien. En vele hebben helemaal niets met een angst voor euthanasie te maken.
Uiterard moet er zoveel mogelijk tegen die angst gedaan worden, en moet er goede voorlichting gegeven worden.
Uiteraard vertel je dat de wet er juist is, om de heimelijke praktijken van vroeger juist te voorkomen.
Verder vertel je, dat ze meteen een wilsverklaring kunnen tekenen, waarbij ze euthanasie in alle gevallen uitsluiten. Dat kan ik álle varianten! Aanvullend voorwaarden of zo: "als ik mijzelf niet meer kan uiten, dan wil ik in elk geval dat pietje en marietje het óok een goed idee vinden."
Het stuk sleept er teveel gevallen bij, die er op lijken maar het niet zijn; het onthouden van medicatie en behandeling. Daar is aparte ethiek voor.
Het stuk spreekt ook weer van de momenten van vertwijfeling die tijdelijk zijn. Maar de regeling is er voor de gevallen waarin het heel wat duidelijker is.
De reden waarom artsen die tegenstander zijn nooit een verzoek krijgen, en anderen wel kan zitten in de rol van de verpleging, of in de verhalen die daarover de ronde doen. In bejaardenhuizen kan goed bekend zijn hoe er over gedacht wordt.
Wordt euthanasie gepropageert? Wil een junk een shot? Ik bedoel de kwestie van het gevoel van overbodigheid speelt al zo enorm bij bejaarden. Moet je dan zeggen dat de mogelijkheid van euthanasie de verzoeken uitlokt? Of voorziet het in de behoefte? Het is nogal precair om het negatief te benaderen hoor. Het bestaan van de negatieve kant is ook nog niet bewezen.
Marsipulami
13-08-03, 23:54
Geplaatst door Maarten
Laat God er buiten!
Nee, gelovigen zien de mens als 'schepping Gods' of als 'kind van God' (voor de christenen). Dat is het grootst denkbare eerbetoon aan de mens. Ook gehandicapten en lijdende bejaarden zijn een schepping Gods. Het mensbeeld bepaalt voor een stuk mee hoe men aankijkt tegen levensbeëindiging. De goddelijke kwaliteit van het mens-zijn bepaald de waarde en waardigheid van een mensenleven. Iemand die God tussen haakjes plaatst als hij het over de mens heeft vervalt al snel in binnenwereldse categorieën om te oordelen over de waarde van het menselijk bestaan. Als men God buiten beschouwing laat dan wordt de waarde van een mensenleven al snel afgemeten aan zijn economisch nut, zijn maatschappelijk belang, zijn of haar fysieke gezondheid, het aantal vrienden dat hij of zij heeft of het aantal familieleden dat belang hecht aan het (voort-)leven van deze of gene persoon.
Ik ben ook gelovig, maar heb geen enkel probleem met de euthanasie-regeling.
Nou
Anderen wel, en dat is prima. Maar noch de Bijbel, noch de Koran of Hadith zeggen iets over de uitzonderlijke noodsituaties. En christelijke leerstukken zijn veelal gericht op het beëindigen van lijden. En als bij “ondragelijk en uitzichtloos lijden” de dood de enige uitweg is, dan lijkt euthanasie zelfs bijna een christelijk gebod te zijn!
Christelijke leerstukken zijn ook gericht op het beschermen van het recht van de zwaksten, de uitgeslotenen, de weerlozen, hun leven en hun waardigheid.
Koran, Hadith en Oude Testament bevatten overigens heel wat gevallen waarin gedood wordt, en dat ook voorgeschreven wordt, of niet moreel afgekeurd wordt… (straf, zelfverdediging) Kwesties van leven en dood liggen blijkbaar niet uitsluitend in God’s hand. Klaarblijkelijk is er een kleine speelruimte in de marge.
De dood als straf komt niet meer voor in het verhaal van Jezus, slechts in het OT waarvan het jezusverhaal een unieke pacifistische interpretatie is gekenmerkt door geweldloosheid en eerbied voor het leven, ook in zijn meest kwetsbare vormen. De dood als straf is afgeschaft op het moment dat Jezus opkwam voor het lot van de overspelige vrouw die volgens de Mozaïsche wet gestenigd moest worden.
Doden uit zelfverdediging is een andere zaak. In een onvolmaakte wereld moet men kiezen voor het principe van het minste kwaad. Soms is er geen andere mogelijkheid dan te doden om erger kwaad te voorkomen. Desalniettemin denk ik dat de Ghandiaanse stelling die zegt dat het beter is gedood te worden dan zelf te doden niet in strijd is met de boodschap van het christendom.
En gezien het uitzonderlijke van de situatie kan euthanasie dan als daad van naastenliefde – en uitsluitend áls daad van naastenliefde – legitiem geacht worden te zijn.
Dit is je reinste demagogie. Levensbeëindiging relateren aan het begrip naastenliefde. Men kan alles wat krom is proberen recht te praten met mooie woorden. Aristoteles (als ik me niet vergis) zei al dat God de slavernij gewild had omdat de sterken de zwakken moesten beschermen. Dat is ook zoiets.
De anties staan hier zwak vind ik, maar goed.
Een minderheidstandpunt verdedigen is nooit gemakkelijk. Mensen zijn ongelooflijke kuddedieren. Mensen die actueeel in Nederland tegenstander zijn van euthanasie ondervinden dezelfde problemen als mensen die tijdens de middeleeuwen de het heliocentrisme probeerden te verdedigen.
Het is maar wat je wil geloven. De godsdienst is hier niet eenduidig.
hmmm
an3sdej zal mijn visie wel hartgrondig onderschrijven, want dat is een man van de praktijk.
Je vind onder de 'mensen van de praktijk' zowel voor als tegenstanders van euthanasie. Zeker als je effe een voet buiten Nederland zet. Hier effe een standpunt van de internationale artsenorganisatie:
Internationale artsenorganisatie veroordeelt Belgische euthanasie
Van onze redacteur
Guy Tegenbos 27/05/2003
BRUSSEL -- De internationale artsenorganisatie (WMA, World Medical Association, AMM, Association Médicale Mondiale) heeft op een bijeenkomst in Genève de Nederlandse en Belgische euthanasiewetten veroordeeld.
De vereniging vindt dat euthanasie zoals die wetten dat organiseren, strijdig is met fundamentele ethische principes en met de deontologie van de artsen. Ze verwerpt de euthanasiewetten van Nederland en België en roept de artsen in die landen op niet mee te werken aan de toepassing van de wet. Ethische plichten gaan voor op wettelijke verplichtingen, luidt het.
Die weet wat het is om met goedwillende artsen en goedwillende familie rond een bed te staan van een bejaarde, die van ellende enkel dood wil, en er zelfs om smeekt.
Ik las onlangs nog een artikel dat stelde dat enorm veel bejaarden suïcidaal zijn. Eén en ander heeft te maken met het gebrek aan waardering dat oude mensen genieten in de samenleving, het individualisme, de vereenzaming, enz. Dat smeken om de dood kan voor de goede verstaander soms ook betekenen 'Geef me wat liefde'.
De anties hebben voor deze situaties helemaal geen oplossing. Nog wat hoogdravend doen over pijnstillers..
Fysieke pijn kan men 100 % uitschakelen met medicatie. Onmenselijk lijden bestaat dus niet enkel een gehele of gedeeltelijke vermindering van het bewustzijn onder invloed van medicatie.
Dat kan nog wel eens wat oplossen, maar ze begrijpen de praktijk niet. De beslissing kan namelijk van veel factoren afhangen, die zelfs niet eens onder woorden gebracht kunnen worden.
Makkelijk hoor
Een optelsom van de factoren kan gewoon tot het gevoel leiden van: dit is alléen maar ellende, en mist verder elke zin, en zal ook nóoit meer zin krijgen! Of je dat kunt weten? Ja, dat kun je weten!
Dat geloof ik wel, maar het stopzetten van behandeling om een leven nodeloos te rekken is geen euthanasie.
De anties hebben géen vertrouwen in het oordeel van anderen. Dat is het probleem.
Wetten dienen om de rechten van de zwaksten te beschermen tegen anderen en soms ook tegen zichzelf (depressie).
Zwaar moralistisch ingesteld, en dus erg gericht op het controleren van anderen. Noem het een restant katholieke bedisselzucht. (Ik ben katholiek, en vertel me niks van de kerk en Rome.)
Er is niks mis met moreel denken en handelen.
Dat is zeer beledigend voor artsen, die doorgaans zeer begaan met leven geacht mogen worden te zijn. En ook voor gezinsleden, die doorgaans t.o.v. hun eigen ouders wel degelijk zeer gewetensvol zijn, en ook geacht mogen worden te zijn. En het is betuttelend voor de bejaarde, die in die levensfase heel goed eigen inschattingen kan maken.
Een euthanasie wet dient niet om de integriteit van mensen te beoordelen maar om mogelijke misbruiken te kunnen bestrijden. De overgrote meerderheid van de burgers pleegt geen diefstallen of verkracht geen mensen. Toch is het goed dat er wetten bestaan die diefstal en verkrachting bestraft. Wetten baken grenzen af maar zeggen niets over de morele ingesteldheid van de meerderheid.
900, die geen wil kenbaar maakten? Punt is, dat die vaak door hulpmiddelen in leven gehouden worden.
Vraag is of het gerechtelijk apparaat over het nodige juridisch wettelijk arsenaal beschikt om misbruiken te bestrijden. Het stopzetten van behandeling waar geen hulp meer kan baten is geen euthanasie.
Zonder dat waren ze al overleden. Het leven wordt dus kunstmatig verlengd.
Je veronderstelt hier dingen. Maar je was waarschijnlijk niet zelf betrokken bij alle 900 gevallen waarbij euthanasie werd gepleegd buiten de wil van de patiënt.
Marsipulami,
Ik zei “laat God er buiten”, omdat je namelijk twee kanten met God uit kunt in deze zaak. Ik schrijf je zó een stuk over de godslasterlijkheid van de anties, en hoe die in onbegrip voor de leer, de leer zelf voor hun karretje spannen, om daarmee onmenslijke toestanden in het leven te roepen, zoals het onnodig laten lijden van weerloze bejaarden op hun sterfbed!
En gezien de onnduidelijkheid van de leer in de zaak, is het maar beter om God daarbij níet te claimen! Dat riekt al naar misbruik namelijk.
Volkomen onbegrijpelijk trouwens, dat je er van uit gaat, dat als je niet in god gelooft, dat de mens dan automatisch gedegradeerd wordt tot zijn economisch nut. Atheisten lachen zich echt rot. Die vinden vaak, dat ze heel wat minder met mensen sollen, dan de religieuzen! Humanisme is nota bene een reactie op de onmenselijkheid binnen de kerk!
Wél interessant is je opmerking, dat het Nieuwe Testament een vrijwel geweldloze moraal kent. Nou is christendom zowel op het NT als het OT gebaseerd. Alleen bestaat er verschil bij de verschillende stromingen, in hoeverre ze het OT nog willen meenemen. Voor mij is het redelijk irrelevant. Maar juist de conservatievere christenen hechten meer aan het OT. En volgens mij zijn het juist díe, die het meest tegen euthanasie zijn, om principiële redenen. En daarom confronteerde ik juist die met de meer gewelddadigere passages uit het OT.
Maar goed, neem enkel het NT. Ook dat sluit geweld niet helemaal uit. Er is wel De Andere Wang, maar bij echte aanvallen sluit het niet het doden uit. Ik zeg daarmee enkel, dat het dus niet helemaal 100% pacifistisch is, en dat het doden niet helemaal uitgesloten is. En dat is van belang hier.
In alle gevallen waarin het doden ter sprake kwam is sprake van iets negatiefs: slechte motieven, of straf, of barbaarsheid.. Daar verzet het NT zich uitdrukkelijk tegen. Ook bij zelfverdediging is er negativiteit, omdat de aanvaller toch maar sterft. Dat blijft het verlies van een leven. Dat moet dus tot een minimum beperkt blijven (zo ook onze wetgeving over noodweer) Maar de dood waar het na zelfverdediging om gaat, is ook weer níet in het belang van degene die sterft! Die wordt geacht belang te hebben bij leven. Vandaar de restrictieve moraal bij zelfverdediging.
Bij euthanasie ligt dat allemaal anders. Hier is geen sprake van straf of de gebruikelijke negatieve motieven bij doden. Maar de regeling legt er ook de nadruk op, dat het alléen kan, wanneer de betrokkene geen belang meer heeft bij verder leven. Dat volgt uit het ondragelijk en uitzichtloos lijden. En het motief is zelfs positief, want het gaat er om iemand uit zijn lijden te verlossen, die geen enkel ander uitzicht meer heeft dan de dood. De regeling beoogt primair echt het doden uit naastenliefde, ook al kun jij slecht tegen dat beeld. Men meent écht goed te doen. Ik weet wel dat je de neiging hebt om het te zien als daad van goddelozen, die zonder moraal de mens reduceren tot zijn maatschappelijk nut. Maar ik kan je echt vertellen dat je standpunt bespottelijk gevonden wordt, door velen, die het echt uit liefde voor iemand doen.
Hoe denk je over gemartelden, die gehavend wachten op de dood, lijdend onder helse pijnen? Of idem mensen die door een roofdier ernstig verwond zijn? Idem mensen die na een autoongeluk nog net een paar uur leven, en tot niets anders meer in staat zijn dan pijn lijden. Ik praat over de ernstige gevallen daarbij. Denk de mogelijkheden van en ziekenhuis even weg, of calculeer de vertraging van het vervoer in. Doden uit humaniteit? Zou je iemand in de woestijn achterlaten, die gilde van de pijn, en verder een langzame uitdrogingsdood tegemoet ging? Moeilijk hoor. Ik zou het echt van mijn geweten af laten hangen, niet van een theorie over God.
Interessant dat je over Ghandi begint. Ja ik denk redelijk Ghandiaans. Maar wat zou Ghandi vinden? Ja hij was erg tegen doden. Maar alweer ging het daarbij om de gevallen waarin negativiteit rond het doden speelde (straf, wraak, roofmoord, oorlog). Maar Ghandi was een man met een ervarings-leer, en niet een van een starre principiele leer over God. Hij veroordeelde het doden ook niet zozeer vanuit wetten, maar vond gewoon dat het een slechte zaak was. Hij was een praktisch man. Ook zijn leer van de geweldloze weerbaarheid was vooral gestoeld op de gevolgen van geweld. Tuurlijk had die man een grote eerbied voor alles wat leefde, maar wat hij hier zou zeggen, dat weet ik nog niet.
Ik denk dat je het zó kunt zeggen: zolang er nog een motief meespeelt, dat zichzelf hoger stelt dan het respect voor het leven, is euthanasie foute boel. Het is enkel toelaatbaar, wanneer er mét of zelfs vanúit het respect voor het leven gehandeld wordt.
En dat elimineert álle gevallen waar je tegen bent. Blijven er nog genoeg over hoor.
Ik geef je wel een beetje gelijk, als je zegt, dat ook praktijkmensen tegen zijn. Ik zou wel willen weten hoe de verhouding bij praktijkmensen is, en wie zoal tegen is. Weet je wat, mijn achterbuurman hier is verpleeghuisarts, en zwáar gelovig. Ik zal eens vragen.
Maar dat een organisatie tegen is, dat zegt me niet veel. Twee of drie mensen bepalen het beleid, en dat bepaald het verhaal. Ik betwijfel of die enquetes gehouden hebben.
Pijn kan uitgesloten worden ja. Opiaten dus. Daar wen je overigens aan, en na een tijd werken ze niet meer. Ik had een huisgenoot met permanente alvleesklierontsteking. Die verdroeg zoveel pijn als hij maar kon, want hij wist dat je aan de verdoving wende. Die was bang er zo aan te wennen dat ze niet meer hielpen. En dan ben je écht de sigaar he? Hoe lang wou je bejaarden verdoven? Kunnen die dat wel aan? En wennen die niet? Zo ja, krijgen ze dan geen vreselijke dood? Maar de grootste vraag is toch: tot wanneer heeft leven nog enige zin?
Wetten dienen inderdaad om de zwaksten te beschermen. Maar wetten moeten toegepast worden voor de gevallen waarvoor ze geschreven zijn. En dat is hier juist de vraag.
En nee, er is niets tegen moreel denken en handelen. Punt is dat mensen daar verschillend over denken. Punt is dan, dat sommigen dan menen de beste moraal en inzichten te hebben, om die dan door de strot van anderen te duwen, zoals bij de kerk vaak gebeurd is. Ik hoef Rome niet meer om die reden.
Bedankt. Moet weg..(ergens heen bedoel ik, niet eh… :D )
Ik las onlangs nog een artikel dat stelde dat enorm veel bejaarden suïcidaal zijn. Eén en ander heeft te maken met het gebrek aan waardering dat oude mensen genieten in de samenleving, het individualisme, de vereenzaming, enz. Dat smeken om de dood kan voor de goede verstaander soms ook betekenen 'Geef me wat liefde'.
Dat is één visie op de zaak. Een andere visie, en uit verklaringen blijkt ook dat veel ouderen gewoon "uitgeleefd" zijn, het was gewoon genoeg voor hen! De mens wordt steeds ouder, en daarnaast ook vaak meer hulpbehoevend. Van gelovigen mogen we wel ALLE medische en andere middelen ontwikkelen om leven te rekken/langer te maken, maar mensen mogen niet zeggen, "het was genoeg"?? Mijn taak is volbracht hier op deze wereld?
'Geef me wat liefde', ja, dat zou zeker kunnen. Daarom is het ook zo belangrijk dat e.e.a. zorgvuldig gebeurt, en niet zomaar op stel en sprong. Dat er goed wordt doorgevraagd, en dat alternatieven worden geprobeerd.
Maar ik bemerk bij de tegenstanders van euthanasie ook wel een romatisering van het begrip bejaarde. Lieve oude mensen die vooral gezelligheid en aanspraak zoeken. Dat gaat vaak op, maar vaak ook niet.
Kennelijk is het voor sommige mensen lastig te accepteren dat bejaarden soms ook aardssjachereinig, hatelijk, moe, afstandelijk, vijandig en naar kunnen zijn. Kijk bijvoorbeeld naar mijn oma. Die wil, zoals ik al had gezegd, al geruime tijd dood. Ze lijdt niet, laat staan ondragelijk, dus ze kan geen euthanasie laten plegen. De familie heeft alles geprobeerd. Mijn nicht heeft een poosje bij haar ingewoond, ze is door oma het huis uit getrapt. Mijn vader gaat drie keer per week op bezoek, ze scheld hem uit en stuurt hem weg. We hebben haar meegenomen op vakantie, het was een hel. Ze zat continue iedereen af te zeiken, niks was goed, mijn moeder moest er zelfs van janken. De buurvrouw kwam elke dag koffie drinken en haar boeken ruilen bij de bieb, ze heeft haar zomaar van de ene op de andere dag de deur uit gezet met de opmerking: 'jouw kop hoef ik hier niet meer te zien'. Nu hebben we gewoon geaccepteerd dat ze geen aanspraak wil. Ze WIL geen bezoek, en al helemaal geen aandacht. Ze wil gewoon dood en that's it.
Ik vind niet dat mijn oma euthanasie moet kunnen plegen, zeker niet. Maar niet iedere roep om de dood is een schreeuw om liefde. Vaak is een vraag om de dood gewoon exact dat wat het lijkt, namelijk een vraag om de dood van iemand die er gewoon totaal geen puf meer voor heeft.
Bejaarden kunnen echte liefde erg waarderen. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze dat voor zichzelf nodig vinden, of dat hun leven er weer zin van krijgt. Ze waarderen liefde als verschijnsel, maar willen net zo goed dood als het "op" is. Dat wil trouwens nog niet zeggen dat ze euthanasie willen.
Donna, bejaarden willen geen Fuzz om zich heen. dat is inclusief mensen die eigenlijk niet met de goede motieven komen. Veel mensen komen uit wanhoop of uit verplichting, of uit overdreven zorgzaamheid, of hebben allerlei ideeen over wat de bejaarde leuk zou vinden, en lullen maar..
Mijn ervaring is dat mensen in hun laatste levensfase vooral eerlijkheid willen. En die eerlijkheid omvat álle misere, ook die in persoonlijke verhoudingen. verhoudingen hebben vaak een grote component "kut", en dat vertroebelt het directe contact. Mijn ervaring is dat enkel echte belangstelling nog werkt. Directe rustige belangstelling voor wat er innerlijk leeft. En wat je zelf niet met overtuiging doet, komt ook over als iets wat je niet met overtuiging doet. dat voelen ze.
Ik was een keer te laat bij het verpleeghuis, en sneakte mezelf naar binnen, met een flesje wijn. Oma lag er met 6 mensen op de zaal, elk met een gordijn er half om heen. Niemand mocht wat merken, zeker de verpleging niet, die nog iets zat te doen. Ze lag op haar zij in bed, en ik hing op mijn knieen over de rand van het bed. En ik voerde haar slokje voor slokje de wijn!.. Oma was al ver heen. maar we stikten bijna van het stilzwijgende lachen. het was echt het mooiste, wat ik ooit met mijn Oma gedaan heb..
maar ik heb wel meer van die ervaringen waarbij enkel het actief samen-ZIJN het enige is wat goed werkt. Zeg maar een soort van halve meditatie, waarbij je gewoon stil staat bij wat alles primair voor je betekent. Stervenden zitten ook op die lijn..
Bedankt an3sdej.. Ik wist het wel.. De frustratie bij de verpleging is doorgaans, dat ze hier niet toe komen.
De kunst bij de verpleging zal wel zijn om ondanks de drukte, in luttele seconden toch nog iets van contact te realiseren.
Je moet wel, anders worden het robots.. En dat zal wel níet meevallen.
En misschien vind je leuk om te horen, maar een vriendin van mijn ouders was directrice van een verpleeghuis. die was een keer op bezoek, en vroeg tussen het tumult door toch eigenlijk om een minuutje stilte om uit te leggen hoe ontzettend veel respect ze eigenlijk voor die verpleging had.. Ze wist donders goed hoe moeilijk het allemaal kon zijn.. Blijkbaar bestaat dat soort leiding..