Joesoef
11-08-03, 08:35
Lugubere marteling door vier vrienden
Peter de Greef De namen van de slachtoffers en van de verdachten zijn gefingeerd. www.volkskrant.nl
Dit is het verhaal van Benito Pachoe die door 'een vergissing' zo ernstig door zijn jeugdvrienden wordt gemarteld dat hij zelfmoord had gepleegd als hij kon. Het is zaterdagavond 18 januari. Benito Pachoe en John Suy staan op het punt te gaan poolen in Utrecht. Maar John heeft eerst nog een afspraak bij McDonald's in Soesterberg. John smokkelt cocaïne naar Engeland. Dit doet hij voor de Amersfoortse broers Armal (22) en Rashid (27) Berreto en voor iemand met de bijnaam Schaap. De Berreto's en Schaap waren zakenpartners, maar er is ruzie. John profiteert ervan. Hij rijdt nu voor de Berreto's én voor Schaap. Vele kilo's heeft hij de Engelse grens overgekregen, voor elke kilo vangt hij duizend euro. Vanavond krijgt hij een pakketje van zo'n vier kilo. John gooit het spul in de achterbak en gaat biljarten. Als hij even later terug komt, is de achterklep opengebroken en de cocaïne weg. John belt in paniek Armal: 'Het is Schaap', gilt hij. Armal en John spreken af bij een tankstation op de A 2. Als Benito en John aankomen, zijn Armal en zijn neef Salis (25) er al. Benito kent Salis al sinds de lagere school. Hij heeft niks te vrezen. Maar als ze in Armals auto stappen, wordt de sfeer grimmig. Armal is opgefokt, hij schreeuwt dat het spul moet terugkomen. Dat hij zich godverdomme niet laat verkloten. Dat John en Benito één kans krijgen. Verknallen ze die, dan gaan ze eraan, de kankerlijers. Honderdduizend euro is de cocaïne waard. Een Berreto laat zich niet naaien. De jongens rijden naar een flatje in Amsterdam. Rashid, de oudste van de Berreto-broers, is er nu ook. Hij schreeuwt dat er zoiemand komt. Dat ze dan zuur zijn. Want het is ook zijn coke. Dan staat hij daar opeens: één meter negentig lang, breed als een paard, kort zwart haar, bril: Abdullah. Hij jankt als een bloedhond. 'Waar zijn die flikkers?' De angst slaat toe bij Benito, wie is die gozer? Voor Armal is de komst van Abdullah het sein om als een wilde te gaan beuken. Hij slaat Benito recht in het gezicht en
Benito wordt van de stoel getrokken en naar de woonkamer gesleept. Zijn trui wordt over zijn gezicht getrokken. Iemand pakt zijn voeten, een ander houdt zijn gezicht vast en knijpt zijn neus dicht. Hij krijgt geen adem. Dan voelt hij 'een onmenselijke pijn'. Een strijkijzer schroeit de huid van zijn buik weg. Iemand roept: haal scheermesjes. Armal en Abdullah verlaten de flat. Een uur later zijn ze terug met een fles motorolie, sjorbanden en een rood zoutvaatje. Benito krijgt een dvd-hoesje in zijn mond gedrukt. 'Abdullah goot er motorolie in. Ik heb drie erg grote slokken motorolie moeten doorslikken. Ik dacht dat ik bewusteloos zou raken.' Armal sjort intussen de enkels van Benito bij elkaar. Hij kan geen kant op als Abdullah voor de tweede keer de gloeiend hete strijkbout op zijn huid drukt. Het vel hangt erbij als een van de jongens zout in de diepe tweedegraads brandwonden strooit. Benito begint te stuiptrekken en raakt in shock als Abdullah met een riem ongenadig hard op de open wonden slaat. Later zal hij verklaren dat hij zelfmoord had gepleegd als hij de kans had gekregen. John - die de broers Berreto als hoofdschuldige zien - is er nog slechter aan toe. Elke marteling die Benito ondergaat, ondergaat hij ook. Maar Abdullah, Rashid en Armal laten hem langzaam stikken. Pas als hij blauw is, snijden ze de tape van zijn mond. Abdullah legt een kussen op zijn hoofd en drukt de loop van een revolver ertegenaan. Klik. En nog een keer: klik. Benito: 'Ik hoorde dat John helemaal gek werd.' John later bij de politie: 'Toen heb ik gezegd dat ik een deal had met Schaap en Benito er niks mee te maken had.' Na acht uur stoppen de martelingen. Sorry, zeggen Abdullah, Armal en Rashid tegen Benito.
(Het vonnis, twee weken later: Armal en Rashid Berreto worden respectievelijk veroordeeld tot twaalf en tien jaar cel mede voor hun drugstransporten naar Engeland. Abdullah, de beul, krijgt zeven jaar en Salis vier jaar omdat hij op het moment van de ergste martelingen niet in de flat was.)
Peter de Greef De namen van de slachtoffers en van de verdachten zijn gefingeerd. www.volkskrant.nl
Dit is het verhaal van Benito Pachoe die door 'een vergissing' zo ernstig door zijn jeugdvrienden wordt gemarteld dat hij zelfmoord had gepleegd als hij kon. Het is zaterdagavond 18 januari. Benito Pachoe en John Suy staan op het punt te gaan poolen in Utrecht. Maar John heeft eerst nog een afspraak bij McDonald's in Soesterberg. John smokkelt cocaïne naar Engeland. Dit doet hij voor de Amersfoortse broers Armal (22) en Rashid (27) Berreto en voor iemand met de bijnaam Schaap. De Berreto's en Schaap waren zakenpartners, maar er is ruzie. John profiteert ervan. Hij rijdt nu voor de Berreto's én voor Schaap. Vele kilo's heeft hij de Engelse grens overgekregen, voor elke kilo vangt hij duizend euro. Vanavond krijgt hij een pakketje van zo'n vier kilo. John gooit het spul in de achterbak en gaat biljarten. Als hij even later terug komt, is de achterklep opengebroken en de cocaïne weg. John belt in paniek Armal: 'Het is Schaap', gilt hij. Armal en John spreken af bij een tankstation op de A 2. Als Benito en John aankomen, zijn Armal en zijn neef Salis (25) er al. Benito kent Salis al sinds de lagere school. Hij heeft niks te vrezen. Maar als ze in Armals auto stappen, wordt de sfeer grimmig. Armal is opgefokt, hij schreeuwt dat het spul moet terugkomen. Dat hij zich godverdomme niet laat verkloten. Dat John en Benito één kans krijgen. Verknallen ze die, dan gaan ze eraan, de kankerlijers. Honderdduizend euro is de cocaïne waard. Een Berreto laat zich niet naaien. De jongens rijden naar een flatje in Amsterdam. Rashid, de oudste van de Berreto-broers, is er nu ook. Hij schreeuwt dat er zoiemand komt. Dat ze dan zuur zijn. Want het is ook zijn coke. Dan staat hij daar opeens: één meter negentig lang, breed als een paard, kort zwart haar, bril: Abdullah. Hij jankt als een bloedhond. 'Waar zijn die flikkers?' De angst slaat toe bij Benito, wie is die gozer? Voor Armal is de komst van Abdullah het sein om als een wilde te gaan beuken. Hij slaat Benito recht in het gezicht en
Benito wordt van de stoel getrokken en naar de woonkamer gesleept. Zijn trui wordt over zijn gezicht getrokken. Iemand pakt zijn voeten, een ander houdt zijn gezicht vast en knijpt zijn neus dicht. Hij krijgt geen adem. Dan voelt hij 'een onmenselijke pijn'. Een strijkijzer schroeit de huid van zijn buik weg. Iemand roept: haal scheermesjes. Armal en Abdullah verlaten de flat. Een uur later zijn ze terug met een fles motorolie, sjorbanden en een rood zoutvaatje. Benito krijgt een dvd-hoesje in zijn mond gedrukt. 'Abdullah goot er motorolie in. Ik heb drie erg grote slokken motorolie moeten doorslikken. Ik dacht dat ik bewusteloos zou raken.' Armal sjort intussen de enkels van Benito bij elkaar. Hij kan geen kant op als Abdullah voor de tweede keer de gloeiend hete strijkbout op zijn huid drukt. Het vel hangt erbij als een van de jongens zout in de diepe tweedegraads brandwonden strooit. Benito begint te stuiptrekken en raakt in shock als Abdullah met een riem ongenadig hard op de open wonden slaat. Later zal hij verklaren dat hij zelfmoord had gepleegd als hij de kans had gekregen. John - die de broers Berreto als hoofdschuldige zien - is er nog slechter aan toe. Elke marteling die Benito ondergaat, ondergaat hij ook. Maar Abdullah, Rashid en Armal laten hem langzaam stikken. Pas als hij blauw is, snijden ze de tape van zijn mond. Abdullah legt een kussen op zijn hoofd en drukt de loop van een revolver ertegenaan. Klik. En nog een keer: klik. Benito: 'Ik hoorde dat John helemaal gek werd.' John later bij de politie: 'Toen heb ik gezegd dat ik een deal had met Schaap en Benito er niks mee te maken had.' Na acht uur stoppen de martelingen. Sorry, zeggen Abdullah, Armal en Rashid tegen Benito.
(Het vonnis, twee weken later: Armal en Rashid Berreto worden respectievelijk veroordeeld tot twaalf en tien jaar cel mede voor hun drugstransporten naar Engeland. Abdullah, de beul, krijgt zeven jaar en Salis vier jaar omdat hij op het moment van de ergste martelingen niet in de flat was.)