Zwarte Schaap
15-08-03, 03:30
Spanje tolereert losse handen niet meer
Van onze correspondent Cees Zoon
MADRID - Een 37-jarige politieagent in het Catalaanse dorp Premia de Dalt vermoordt zijn 34-jarige vrouw. Hij snijdt het lichaam in stukken en stopt die in een plastic kist, onder een laag cement. Vervolgens doet hij bij zijn collega's aangifte van de vermissing van zijn vrouw.
Toenemend geweld tegen vrouwen in huiselijke kring is een groot sociaal probleem
Een broer van de vrouw, die de zaak niet vertrouwt, gaat zelf op onderzoek uit en ontdekt de lichaamsdelen. De agent wordt gearresteerd, maar ontkent dat hij de moordenaar is. Later verklaart hij dat hij zijn vrouw per ongeluk heeft doodgeschoten tijdens het schoonmaken van zijn dienstpistool. Van wat er daarna gebeurd is, kan hij zich niets herinneren. Het echtpaar heeft twee kleine kinderen.
Ander geval. Tijdens een woordenwisseling in een auto in Galdar op de Canarische Eilanden overgiet een man zijn levensgezellin met benzine en steekt haar in brand. De vrouw verlaat gillend de auto, en overlijdt ter plaatse. De dader vertelt dat zijn vriendin zelf de benzine over zich heeft uitgestort als een bewijs van liefde. Buren verklaren dat zij haar diezelfde ochtend met een enorm blauw oog hebben zien rondlopen.
Nog een geval. Een 58-jarige man in Palma de Mallorca bekent dat hij zijn vrouw met messteken om het leven heeft gebracht. Vervolgens heeft hij veertig kilometer in de auto gereden naar een dorp om zijn minnares met hetzelfde mes te vermoorden. Na de dubbele moord probeert hij tot twee keer toe zich te pletter te rijden. Tevergeefs, hij raakt slechts lichtgewond en wordt gearresteerd.
Het zijn slechts drie gevallen van de snel groeiende lijst van Spaanse vrouwen die door hun partners om het leven zijn gebracht. Vrijwel dagelijks brengen de media nieuwe verhalen over slachtoffers van het extreme geweld tegen vrouwen: gewurgd, levend verbrand, met een keukenmes neergestoken, van het balkon gegooid. Het is dit jaar al het lot van 46 vrouwen, meer dan in het hele vorige jaar. Volgens vrouwenorganisaties zijn sinds 1999 315 vrouwen door hun partners en ex-partners omgebracht.
De doden zijn geen toevallige slachtoffers, maar een rechtstreeks gevolg van het nog altijd groeiende huiselijk geweld tegen vrouwen in Spanje. Zelfs de Algemene Raad van de Rechtelijke Macht, het hoogste juridische orgaan, moest dit in een recent rapport toegeven: een op de vier dodelijke slachtoffers had al eens een klacht wegens mishandeling ingediend tegen hun latere moordenaars.
Vrouwenmishandeling is een groot sociaal probleem in Spanje, al is het door de autoriteiten lang genegeerd. Vorig jaar meldden liefst 27 duizend vrouwen zich bij de politie om een klacht in te dienen tegen hun partner of ex-partner wegens mishandeling of bedreiging.
Er zijn gevallen van vrouwen die meer dan twintig keer bij de politie zijn geweest, maar die uiteindelijk toch door hun man werden vermoord.
Veel vrouwen zeggen dat zij op het politiebureau niet serieus worden genomen, zelfs niet door de pro deo advocaat die zij krijgen toegewezen. Daarnaast hebben rechters er een handje van de mishandeling af te doen als een overtreding en slechts een kleine geldboete op te leggen. Als de dader al voor de rechter verschijnt, wat in het traag werkende Spaanse rechtssysteem jaren kan duren. Alleen al in Madrid hebben de rechtbanken een achterstand van 300 duizend zaken die zij in 2002 niet tot een oplossing konden brengen.
Het parlement in Madrid is er eindelijk van overtuigd geraakt dat maatregelen nodig zijn. Het heeft een wet aanvaard op grond waarvan rechters onmiddellijk na de aangifte van mishandeling de partner van het slachtoffer in voorarrest kan plaatsen. In de praktijk zal de lichtere maatregel van een straatverbod waarschijnlijk het meest worden gehanteerd.
De vrouwenorganisaties zijn tevreden over de de wet, maar vinden net als de oppositie dat die weinig effect zal sorteren zolang de regering niet meer middelen vrijmaakt voor de uitvoering: meer politie en vooral meer rechters. En aan de andere kant meer plaatsen in blijf-van-mijn-lijfhuizen: die zijn stampvol en er is per direct behoefte aan tenminste 1500 opvangplaatsen.
Bron: Volkskrant
Van onze correspondent Cees Zoon
MADRID - Een 37-jarige politieagent in het Catalaanse dorp Premia de Dalt vermoordt zijn 34-jarige vrouw. Hij snijdt het lichaam in stukken en stopt die in een plastic kist, onder een laag cement. Vervolgens doet hij bij zijn collega's aangifte van de vermissing van zijn vrouw.
Toenemend geweld tegen vrouwen in huiselijke kring is een groot sociaal probleem
Een broer van de vrouw, die de zaak niet vertrouwt, gaat zelf op onderzoek uit en ontdekt de lichaamsdelen. De agent wordt gearresteerd, maar ontkent dat hij de moordenaar is. Later verklaart hij dat hij zijn vrouw per ongeluk heeft doodgeschoten tijdens het schoonmaken van zijn dienstpistool. Van wat er daarna gebeurd is, kan hij zich niets herinneren. Het echtpaar heeft twee kleine kinderen.
Ander geval. Tijdens een woordenwisseling in een auto in Galdar op de Canarische Eilanden overgiet een man zijn levensgezellin met benzine en steekt haar in brand. De vrouw verlaat gillend de auto, en overlijdt ter plaatse. De dader vertelt dat zijn vriendin zelf de benzine over zich heeft uitgestort als een bewijs van liefde. Buren verklaren dat zij haar diezelfde ochtend met een enorm blauw oog hebben zien rondlopen.
Nog een geval. Een 58-jarige man in Palma de Mallorca bekent dat hij zijn vrouw met messteken om het leven heeft gebracht. Vervolgens heeft hij veertig kilometer in de auto gereden naar een dorp om zijn minnares met hetzelfde mes te vermoorden. Na de dubbele moord probeert hij tot twee keer toe zich te pletter te rijden. Tevergeefs, hij raakt slechts lichtgewond en wordt gearresteerd.
Het zijn slechts drie gevallen van de snel groeiende lijst van Spaanse vrouwen die door hun partners om het leven zijn gebracht. Vrijwel dagelijks brengen de media nieuwe verhalen over slachtoffers van het extreme geweld tegen vrouwen: gewurgd, levend verbrand, met een keukenmes neergestoken, van het balkon gegooid. Het is dit jaar al het lot van 46 vrouwen, meer dan in het hele vorige jaar. Volgens vrouwenorganisaties zijn sinds 1999 315 vrouwen door hun partners en ex-partners omgebracht.
De doden zijn geen toevallige slachtoffers, maar een rechtstreeks gevolg van het nog altijd groeiende huiselijk geweld tegen vrouwen in Spanje. Zelfs de Algemene Raad van de Rechtelijke Macht, het hoogste juridische orgaan, moest dit in een recent rapport toegeven: een op de vier dodelijke slachtoffers had al eens een klacht wegens mishandeling ingediend tegen hun latere moordenaars.
Vrouwenmishandeling is een groot sociaal probleem in Spanje, al is het door de autoriteiten lang genegeerd. Vorig jaar meldden liefst 27 duizend vrouwen zich bij de politie om een klacht in te dienen tegen hun partner of ex-partner wegens mishandeling of bedreiging.
Er zijn gevallen van vrouwen die meer dan twintig keer bij de politie zijn geweest, maar die uiteindelijk toch door hun man werden vermoord.
Veel vrouwen zeggen dat zij op het politiebureau niet serieus worden genomen, zelfs niet door de pro deo advocaat die zij krijgen toegewezen. Daarnaast hebben rechters er een handje van de mishandeling af te doen als een overtreding en slechts een kleine geldboete op te leggen. Als de dader al voor de rechter verschijnt, wat in het traag werkende Spaanse rechtssysteem jaren kan duren. Alleen al in Madrid hebben de rechtbanken een achterstand van 300 duizend zaken die zij in 2002 niet tot een oplossing konden brengen.
Het parlement in Madrid is er eindelijk van overtuigd geraakt dat maatregelen nodig zijn. Het heeft een wet aanvaard op grond waarvan rechters onmiddellijk na de aangifte van mishandeling de partner van het slachtoffer in voorarrest kan plaatsen. In de praktijk zal de lichtere maatregel van een straatverbod waarschijnlijk het meest worden gehanteerd.
De vrouwenorganisaties zijn tevreden over de de wet, maar vinden net als de oppositie dat die weinig effect zal sorteren zolang de regering niet meer middelen vrijmaakt voor de uitvoering: meer politie en vooral meer rechters. En aan de andere kant meer plaatsen in blijf-van-mijn-lijfhuizen: die zijn stampvol en er is per direct behoefte aan tenminste 1500 opvangplaatsen.
Bron: Volkskrant