barfly
20-08-03, 14:08
Toerisme & terrorisme
door Robin Dessing Wie de wereld bekijkt door de bril van de media, waant zich in een wereld die wordt beheerst door fanatici, moslimfundamentalisten en splintergroeperingen die dood en verderf zaaien. Ondanks de talloze aanslagen die plaatsvinden blijft het een 'ver van mijn bed show' vanuit de luie stoel voor de tv.
Hier in Nederland vinden immers weinig tot geen terroristische activiteiten plaats. Nederland is een te klein en onbeduidend landje op het wereldtoneel om voor terroristen een doelwit te zijn, zo is de gangbare gedachte tenminste. Toch lopen ook wij gevaar. Misschien niet in het relatief veilige Nederland, maar wel als we op vakantie gaan.
Honderdduizenden Nederlanders reizen in de vakantieperiode naar populaire zonnige oorden zoals Spanje, Egypte of het Indonesische eiland Bali. Sinds de jaren '60 is de wereld kleiner geworden: vakantie in eigen land maakte plaats voor het massatoerisme naar tropische landen waar je voor een habbekrats drank en eten kunt krijgen en de zon altijd schijnt. Toerisme is inmiddels een miljardenindustrie geworden waarin miljoenen mensen hun brood verdienen.
De toerist als doelwit
Terroristische groeperingen wisten al snel handig gebruik te maken van die ontwikkeling. Na veertig jaar massatoerisme kun je zelfs veilig veronderstellen dat de toerist een doelwit 'an sich' is geworden.
De Baskische afscheidingsbeweging ETA heeft bijvoorbeeld in dertig jaar tijd meer dan 150 aanslagen gepleegd op populaire vakantieoorden in Spanje. Ook de Koerdische beweging PKK pleegde in de jaren '80 en '90 aanslagen op drukbezochte badplaatsen in Turkije. Het Palestijnse Bevrijdingsfront kaapte vliegtuigen vol toeristen in de jaren '70 en '80. En recentelijk waren buitenlandse toeristen op Bali nog het doelwit van een bloedige terreuraanslag door moslimfundamentalisten.
Dat terroristen het juist gemunt hebben op de toeristensector, hoeft niet te verbazen. Een aanslag op een minister of een zakenman mag dan aandacht opleveren, maar dat is voornamelijk in eigen land. Met een succesvolle aanslag op toeristen bereik je meteen een wereldpubliek. Ook raak je regering daar waar het echt pijn doet: namelijk in de portemonnee.
Economie
Spanje verdient meer dan 20 miljard euro per jaar aan de toeristenindustrie met een bezoekersaantal van bijna 50 miljoen vakantiegangers. Turkije doet daar niet veel voor onder. Hetzelfde geldt voor Indonesië, Egypte en enkele Afrikaanse landen.
Toerisme is 'hot business' en een belangrijke, zoniet de belangrijkste inkomstenbron. Eén aanslag kan funest zijn voor een economie die het moet hebben van de vakantieperiode. Toeristen zijn zeer gevoelig voor de dreiging van geweld of andere ellende die hun kan overkomen en mijden zogeheten risicolanden. Voor een regering is het dus van het grootste belang dat het imago van veiligheid en gastvrijheid standhoudt.
Egypte is een land dat daar uit eigen ervaring over mee kan praten. In 1997 openden terroristen vermomd als agenten het vuur op bezoekers van de beroemde koningsgraven in Luxor. 78 mensen kwamen daarbij om, onder wie 69 toeristen. Het toerisme naar het land van de farao's viel vrijwel stil. Het was het startsein van een keiharde campagne van de Egyptische overheid tegen de radicale moslims die achter de aanslag zaten.
'Gruwel'
De aanslag in Luxor werd opgeëist door de Gamaat Islamiya. Fuad Qasim, de leider van de beweging, had in 1995 al een veelzeggende waarschuwing uit doen gaan. "Toerisme is een gruwel, waarmee joodse toeristes prostitutie en aids verspreiden en moet worden uitgeroeid."
Qasims dreigement wijst op een nog een reden waarom terroristen het juist op toeristen hebben gemunt. Ze zijn in de ogen van radicale moslims hèt symbool van het decadente Westen, die met hun aanwezigheid een verderfelijke invloed hebben op de zeden en gewoonten van de autochtone moslimbevolking. Dat die bevolking voor haar werk en inkomen juist afhankelijk is van toerisme, kan de terroristen niets schelen. Integendeel, de fundamentalisten varen juist wel bij armoede en werkloosheid.
De aanslag in Luxor was de opmaat van een trieste trend: alleen al de afgelopen twee jaar zijn er vier bloedige aanslagen geweest waarbij (onder meer) toeristen het doelwit waren van moslimradicalen: Tunesië (april 2002; 19 doden, onder wie 14 Duitsers), Bali (oktober 2002; 202 doden, onder wie 88 Australiërs en 4 Nederlanders), Kenya (november 2002; 15 doden, onder wie 3 Israëliërs) en Marokko (mei 2003; 41 doden, onder wie 7 Europeanen). Bij alle aanslagen speelde het al-Qaeda al of niet op de achtergrond, een rol.
'No-go-area'
Inmiddels weten toeristen Egypte weer te vinden. Ook op Bali herstelt zich langzaam maar zeker van de gevolgen van de aanslag daar. Maar beide gebieden golden lange tijd als 'no-go-area' en ze hebben dat ongetwijfeld in de portemonnee gevoeld. De economische gevolgen van een aanslag zijn echter tijdelijk van aard. Uit een onderzoek van Amerikaanse economen blijkt dat landen die lijden onder terrorisme dit wel merken aan een daling van het toerisme. Maar die herstelt zich net zo snel weer.
Het massatoerisme is een hardnekkige stroom die zich niet makkelijk laat afschrikken. Waarschijnlijk omdat de gedachte 'dat overkomt mij toch niet' overheerst in de hoofden van westerse toeristen. Bovendien zijn aanslagen snel vergeten, met uitzondering van enkele extreme acties, zoals de aanslag op de Twin Towers in New York.
Zo stug en 'vergeetachtig' als de toeristische massa is, zo volhardend en idealistisch zijn de terroristen. Een constante stroom toeristen leidt zodoende tot een voortdurend gevaar voor aanslagen. Zeker in landen waar de veiligheidsvoorzieningen gebrekkig zijn.
Adviezen
Het moge duidelijk zijn: toeristen zijn een geliefd doelwit van terroristen over de hele wereld. Omdat de massatoerist zich niet zo makkelijk laat afschrikken heeft het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken wel enkele adviezen om jezelf zo goed mogelijk te beschermen.
De ambassade in Indonesië adviseert onder meer om zo min mogelijk door buitenlanders bezochte openbare plaatsen te bezoeken, uit de buurt te blijven van demonstraties en extra voorzichtig te zijn bij vreemd geparkeerde auto's en achtergelaten tassen.
Op de site van Buitenlandse Zaken staan in totaal 36 landen genoemd, waar toeristen het advies krijgen op hun hoede te zijn voor terroristen of waar reizen om die reden zelfs nadrukkelijk wordt ontraden. Het Amerikaanse State Department noemt dertien landen, de meeste in het Nabije en Verre Oosten, met een negatief reisadvies vanwege het gevaar van terreur.
Dat deze adviezen serieus worden genomen, blijkt wel uit de pogingen van ontwikkelingslanden om van de lijst te komen. Washington ontvangt elk jaar delegaties van toeristische trekpleisters die de Amerikanen ervan proberen te overtuigen dat vermelding op de terreurlijst in hun geval onterecht is.
Hoewel goedbedoeld ook, het opgesomde rijtje adviezen maakt duidelijk dat je jezelf niet echt kan beschermen tegen terrorisme. Het mijden van openbare plaatsen is bijvoorbeeld vrijwel onmogelijk op vakantie. Simpelweg komt het er op neer dat je als toerist een 'sitting-duck' bent ofwel een schietschijf voor de politieke en/of religieuze doeleinden van een terreurgroepering.
bron: http://www.omroep.nl/nos/nieuws/buitenland/2003/augustus/200803/zomerserie_toerisme_terrorisme.html
Nuttig in het kader reisadviezen en de kans om mogelijke Yehi's, Dienna's of Souldingessen tegen 't lijf te lopen :)
door Robin Dessing Wie de wereld bekijkt door de bril van de media, waant zich in een wereld die wordt beheerst door fanatici, moslimfundamentalisten en splintergroeperingen die dood en verderf zaaien. Ondanks de talloze aanslagen die plaatsvinden blijft het een 'ver van mijn bed show' vanuit de luie stoel voor de tv.
Hier in Nederland vinden immers weinig tot geen terroristische activiteiten plaats. Nederland is een te klein en onbeduidend landje op het wereldtoneel om voor terroristen een doelwit te zijn, zo is de gangbare gedachte tenminste. Toch lopen ook wij gevaar. Misschien niet in het relatief veilige Nederland, maar wel als we op vakantie gaan.
Honderdduizenden Nederlanders reizen in de vakantieperiode naar populaire zonnige oorden zoals Spanje, Egypte of het Indonesische eiland Bali. Sinds de jaren '60 is de wereld kleiner geworden: vakantie in eigen land maakte plaats voor het massatoerisme naar tropische landen waar je voor een habbekrats drank en eten kunt krijgen en de zon altijd schijnt. Toerisme is inmiddels een miljardenindustrie geworden waarin miljoenen mensen hun brood verdienen.
De toerist als doelwit
Terroristische groeperingen wisten al snel handig gebruik te maken van die ontwikkeling. Na veertig jaar massatoerisme kun je zelfs veilig veronderstellen dat de toerist een doelwit 'an sich' is geworden.
De Baskische afscheidingsbeweging ETA heeft bijvoorbeeld in dertig jaar tijd meer dan 150 aanslagen gepleegd op populaire vakantieoorden in Spanje. Ook de Koerdische beweging PKK pleegde in de jaren '80 en '90 aanslagen op drukbezochte badplaatsen in Turkije. Het Palestijnse Bevrijdingsfront kaapte vliegtuigen vol toeristen in de jaren '70 en '80. En recentelijk waren buitenlandse toeristen op Bali nog het doelwit van een bloedige terreuraanslag door moslimfundamentalisten.
Dat terroristen het juist gemunt hebben op de toeristensector, hoeft niet te verbazen. Een aanslag op een minister of een zakenman mag dan aandacht opleveren, maar dat is voornamelijk in eigen land. Met een succesvolle aanslag op toeristen bereik je meteen een wereldpubliek. Ook raak je regering daar waar het echt pijn doet: namelijk in de portemonnee.
Economie
Spanje verdient meer dan 20 miljard euro per jaar aan de toeristenindustrie met een bezoekersaantal van bijna 50 miljoen vakantiegangers. Turkije doet daar niet veel voor onder. Hetzelfde geldt voor Indonesië, Egypte en enkele Afrikaanse landen.
Toerisme is 'hot business' en een belangrijke, zoniet de belangrijkste inkomstenbron. Eén aanslag kan funest zijn voor een economie die het moet hebben van de vakantieperiode. Toeristen zijn zeer gevoelig voor de dreiging van geweld of andere ellende die hun kan overkomen en mijden zogeheten risicolanden. Voor een regering is het dus van het grootste belang dat het imago van veiligheid en gastvrijheid standhoudt.
Egypte is een land dat daar uit eigen ervaring over mee kan praten. In 1997 openden terroristen vermomd als agenten het vuur op bezoekers van de beroemde koningsgraven in Luxor. 78 mensen kwamen daarbij om, onder wie 69 toeristen. Het toerisme naar het land van de farao's viel vrijwel stil. Het was het startsein van een keiharde campagne van de Egyptische overheid tegen de radicale moslims die achter de aanslag zaten.
'Gruwel'
De aanslag in Luxor werd opgeëist door de Gamaat Islamiya. Fuad Qasim, de leider van de beweging, had in 1995 al een veelzeggende waarschuwing uit doen gaan. "Toerisme is een gruwel, waarmee joodse toeristes prostitutie en aids verspreiden en moet worden uitgeroeid."
Qasims dreigement wijst op een nog een reden waarom terroristen het juist op toeristen hebben gemunt. Ze zijn in de ogen van radicale moslims hèt symbool van het decadente Westen, die met hun aanwezigheid een verderfelijke invloed hebben op de zeden en gewoonten van de autochtone moslimbevolking. Dat die bevolking voor haar werk en inkomen juist afhankelijk is van toerisme, kan de terroristen niets schelen. Integendeel, de fundamentalisten varen juist wel bij armoede en werkloosheid.
De aanslag in Luxor was de opmaat van een trieste trend: alleen al de afgelopen twee jaar zijn er vier bloedige aanslagen geweest waarbij (onder meer) toeristen het doelwit waren van moslimradicalen: Tunesië (april 2002; 19 doden, onder wie 14 Duitsers), Bali (oktober 2002; 202 doden, onder wie 88 Australiërs en 4 Nederlanders), Kenya (november 2002; 15 doden, onder wie 3 Israëliërs) en Marokko (mei 2003; 41 doden, onder wie 7 Europeanen). Bij alle aanslagen speelde het al-Qaeda al of niet op de achtergrond, een rol.
'No-go-area'
Inmiddels weten toeristen Egypte weer te vinden. Ook op Bali herstelt zich langzaam maar zeker van de gevolgen van de aanslag daar. Maar beide gebieden golden lange tijd als 'no-go-area' en ze hebben dat ongetwijfeld in de portemonnee gevoeld. De economische gevolgen van een aanslag zijn echter tijdelijk van aard. Uit een onderzoek van Amerikaanse economen blijkt dat landen die lijden onder terrorisme dit wel merken aan een daling van het toerisme. Maar die herstelt zich net zo snel weer.
Het massatoerisme is een hardnekkige stroom die zich niet makkelijk laat afschrikken. Waarschijnlijk omdat de gedachte 'dat overkomt mij toch niet' overheerst in de hoofden van westerse toeristen. Bovendien zijn aanslagen snel vergeten, met uitzondering van enkele extreme acties, zoals de aanslag op de Twin Towers in New York.
Zo stug en 'vergeetachtig' als de toeristische massa is, zo volhardend en idealistisch zijn de terroristen. Een constante stroom toeristen leidt zodoende tot een voortdurend gevaar voor aanslagen. Zeker in landen waar de veiligheidsvoorzieningen gebrekkig zijn.
Adviezen
Het moge duidelijk zijn: toeristen zijn een geliefd doelwit van terroristen over de hele wereld. Omdat de massatoerist zich niet zo makkelijk laat afschrikken heeft het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken wel enkele adviezen om jezelf zo goed mogelijk te beschermen.
De ambassade in Indonesië adviseert onder meer om zo min mogelijk door buitenlanders bezochte openbare plaatsen te bezoeken, uit de buurt te blijven van demonstraties en extra voorzichtig te zijn bij vreemd geparkeerde auto's en achtergelaten tassen.
Op de site van Buitenlandse Zaken staan in totaal 36 landen genoemd, waar toeristen het advies krijgen op hun hoede te zijn voor terroristen of waar reizen om die reden zelfs nadrukkelijk wordt ontraden. Het Amerikaanse State Department noemt dertien landen, de meeste in het Nabije en Verre Oosten, met een negatief reisadvies vanwege het gevaar van terreur.
Dat deze adviezen serieus worden genomen, blijkt wel uit de pogingen van ontwikkelingslanden om van de lijst te komen. Washington ontvangt elk jaar delegaties van toeristische trekpleisters die de Amerikanen ervan proberen te overtuigen dat vermelding op de terreurlijst in hun geval onterecht is.
Hoewel goedbedoeld ook, het opgesomde rijtje adviezen maakt duidelijk dat je jezelf niet echt kan beschermen tegen terrorisme. Het mijden van openbare plaatsen is bijvoorbeeld vrijwel onmogelijk op vakantie. Simpelweg komt het er op neer dat je als toerist een 'sitting-duck' bent ofwel een schietschijf voor de politieke en/of religieuze doeleinden van een terreurgroepering.
bron: http://www.omroep.nl/nos/nieuws/buitenland/2003/augustus/200803/zomerserie_toerisme_terrorisme.html
Nuttig in het kader reisadviezen en de kans om mogelijke Yehi's, Dienna's of Souldingessen tegen 't lijf te lopen :)