Zwarte Schaap
23-08-03, 12:32
Turkendoder
De Ottomaanse Turken dreigen in 1683 het christelijke Europa de genadeslag te geven. De Habsburgse hoofdstad Wenen staat op het punt te vallen, als plots een eenvoudige Italiaanse pater kapucijn zich bij de troepen voegt. Het moreel van de mannen ligt dicht bij het nulpunt.
Zijn reputatie is pater Marco vooruitgesneld. Hij is de man Gods, die van de hemel al zovele genades heeft 'afgedwongen'. Als eenvoudig preker had hij in 1676 de bedlegerige zuster Vincenza Francesconi in haar klooster in Padua bezocht. Dertien jaar lang had zij haar bed niet verlaten. Wanneer pater Marco zijn zegen geeft, blijkt zij genezen. Als een lopend vuurtje doet het verhaal de ronde, het gebeurde wordt steeds sensationeler.
Vele wonderen zullen volgen en deze verhalen bereiken de oren van de Oostenrijkse keizer Leopold I. Hij ontbiedt pater Marco op zijn hof en deze krijgt de opdracht te blijven. Pater Marco blijkt van alle Oostenrijkse markten thuis, hij wordt geestelijk leidsman, politiek, economisch en militair adviseur en uiteindelijk pauselijk nuntius.
Als pater Marco zich bij de soldaten aan het front voegt, kan hij hun niet meer bieden dan zijn geloof en gebed. Hij vertelt de mannen hun vertrouwen te stellen op de Heer, Hij heeft nog nooit een gebed onverhoord gelaten. Zijn openlijke oproep aan de Heer geeft de soldaten een onverslaanbare moed. De gedesillusioneerde Ottomaanse Turken kennen het geheime wapen van hun tegenstander niet, maar moeten voor de heropgeleefde aanstormende vijand op de vlucht slaan.
In de jaren die volgen zal pater Marco de verdeelde christenen van Europa verenigen in hun strijd tegen de Turken. Door zijn gebed en adviezen moeten de Turken ook Buda en Belgrado verlaten. Op 13 augustus 1699 sterft pater Marco van Aviano in Wenen aan kanker. Een kleine vier maanden geleden, op 27 april, verklaarde paus Johannes Paulus II hem zalig.
Tot slot nog een aardige uitsmijter. De Ottomanen laten op hun vlucht ladingen van hun sterke, bittere koffie achter. De Europese soldaten vinden dit spul niet te drinken en voegen daar melk en honing aan toe. Zij noemen de nieuwe drank naar de orde van de eenvoudige pater kapucijn: cappuccino.
Bron: Katholiek Nieuwsblad
De Ottomaanse Turken dreigen in 1683 het christelijke Europa de genadeslag te geven. De Habsburgse hoofdstad Wenen staat op het punt te vallen, als plots een eenvoudige Italiaanse pater kapucijn zich bij de troepen voegt. Het moreel van de mannen ligt dicht bij het nulpunt.
Zijn reputatie is pater Marco vooruitgesneld. Hij is de man Gods, die van de hemel al zovele genades heeft 'afgedwongen'. Als eenvoudig preker had hij in 1676 de bedlegerige zuster Vincenza Francesconi in haar klooster in Padua bezocht. Dertien jaar lang had zij haar bed niet verlaten. Wanneer pater Marco zijn zegen geeft, blijkt zij genezen. Als een lopend vuurtje doet het verhaal de ronde, het gebeurde wordt steeds sensationeler.
Vele wonderen zullen volgen en deze verhalen bereiken de oren van de Oostenrijkse keizer Leopold I. Hij ontbiedt pater Marco op zijn hof en deze krijgt de opdracht te blijven. Pater Marco blijkt van alle Oostenrijkse markten thuis, hij wordt geestelijk leidsman, politiek, economisch en militair adviseur en uiteindelijk pauselijk nuntius.
Als pater Marco zich bij de soldaten aan het front voegt, kan hij hun niet meer bieden dan zijn geloof en gebed. Hij vertelt de mannen hun vertrouwen te stellen op de Heer, Hij heeft nog nooit een gebed onverhoord gelaten. Zijn openlijke oproep aan de Heer geeft de soldaten een onverslaanbare moed. De gedesillusioneerde Ottomaanse Turken kennen het geheime wapen van hun tegenstander niet, maar moeten voor de heropgeleefde aanstormende vijand op de vlucht slaan.
In de jaren die volgen zal pater Marco de verdeelde christenen van Europa verenigen in hun strijd tegen de Turken. Door zijn gebed en adviezen moeten de Turken ook Buda en Belgrado verlaten. Op 13 augustus 1699 sterft pater Marco van Aviano in Wenen aan kanker. Een kleine vier maanden geleden, op 27 april, verklaarde paus Johannes Paulus II hem zalig.
Tot slot nog een aardige uitsmijter. De Ottomanen laten op hun vlucht ladingen van hun sterke, bittere koffie achter. De Europese soldaten vinden dit spul niet te drinken en voegen daar melk en honing aan toe. Zij noemen de nieuwe drank naar de orde van de eenvoudige pater kapucijn: cappuccino.
Bron: Katholiek Nieuwsblad