Bekijk Volledige Versie : Richard Perle erkent fouten VS in Irak
Richard Perle erkent fouten VS in Irak
Uitgegeven: 27 augustus 2003 21:35
PARIJS - Richard Perle, een belangrijk adviseur van het Amerikaanse ministerie van Defensie, vindt dat zijn land fouten heeft gemaakt in Irak. In een vraaggesprek met de Franse krant Le Figaro zegt Perle in de donderdageditie dat er een betere samenwerking had moeten zijn met Iraakse oppositiegroepen in de aanloop naar de oorlog.
"Dan hadden we een groep mensen gehad die direct het bestuur hadden kunnen overnemen", aldus de Amerikaan. Volgens Perle, nauw betrokken bij de voorbereidingen van de operatie in Irak, moeten de Verenigde Staten nu zo snel mogelijk de macht overdragen aan de Iraakse bevolking.
Zelfbestuur
Perle's opmerkingen komen op een moment dat de populariteit van president Bush verder daalt. Veel Amerikanen vrezen dat de strijdkrachten nog lange tijd in Irak moeten blijven, met alle gevolgen vandien. Bush heeft steeds gezegd dat hij de Irakezen snel zelfbestuur zou geven. Er is inmiddels een door de Amerikaanse aangewezen tijdelijk regeringsraad, maar voor veel Irakezen is dat niet genoeg.
Dezelfde Perle in het NRC Handelsblad
VN moeten met Saddam ten onder gaan
Richard Perle
Het schrikbewind van Saddam Hussein is gevallen. Maar zijn Ba'ath-regering zal niet als enige het veld ruimen. Met gepaste ironie zullen de Verenigde Naties met hem ten onder gaan.
Misschien zullen de Verenigde Naties niet helemaal verdwijnen. De onderdelen die zich wijden aan 'goede werken' (zoals het weinig gevaarlijke apparaat tot vredeshandhaving, of de organen ter bestrijding van aids en malaria of ter bescherming van kinderen) zullen blijven bestaan. Ook het praathuis dat oprijst aan de New Yorkse East River zal door blijven kwebbelen. Wat verloren is gegaan met de onwil van de Veiligheidsraad om gewapenderhand uitvoering te geven aan zijn eigen resoluties inzake het Iraakse bezit van massavernietigingswapens, is de tientallen jaren oude fantasie van de VN als grondslag van de wereldorde.
Als we het puin gaan ruimen van de oorlog ter bevrijding van Irak, is het belangrijk het intellectuele wrakgoed te bewaren van het progressieve dédain voor veiligheid die via het volkenrecht door internationale instellingen wordt opgelegd. Het zal ons beter doen begrijpen hoe het niet moet.
Nu vrije Irakezen verslag doen over de 25-jarige nachtmerrie van het bewind van Saddam, moeten we niet vergeten wie deze oorlog steunden en wie niet, wie van mening waren dat het moreel gezag van de internationale gemeenschap niet verder strekte dan pleidooien voor meer tijd voor de VN-wapeninspecteurs en wie betoogden tegen een 'machtswisseling'. In de geest van de naoorlogse verzoening die diplomaten altijd zo graag oproepen, mogen we ons niet verzoenen met de timide, funeste opvatting dat de wereldorde vergt dat we terugdeinzen voor schurkenstaten die hun eigen burgers terroriseren en de onze bedreigen.
De fatsoenlijke, weldenkende, hooggestemde miljoenen die betoogden om Irak niet ter verantwoording te roepen, vonden elkaar in de gedachte dat alleen de VN-Veiligheidsraad de bevoegdheid heeft om geweld te sanctioneren. Een vrijwillige coalitie van liberale democratieën die bereid zijn om hun eigen soldaten gevaar te laten lopen is niet goed genoeg. Het doet er kennelijk niet toe dat dergelijke troepen worden ingezet om de eisen van de Verenigde Naties zelf af te dwingen. Als een land of een coalitie van landen buiten de VN-Veiligheidsraad geweld gebruikt, zelfs als laatste redmiddel, heerst de 'anarchie', niet het volkenrecht, en is elke hoop op een wereldorde vervlogen.
Dat geloofden althans de betogers. Maar dat is een gevaarlijke misvatting, een gedachte die onverbiddelijk tot gevolg heeft dat grote ethische (en zelfs existentiële politiek-militaire) beslissingen worden overgelaten aan Syrië, Kameroen, Angola, Rusland, China, Frankrijk en consorten. Als een beleid juist is wanneer de Veiligheidsraad het goedkeurt, hoe kan het dan onjuist zijn alleen omdat communistisch China of Rusland of Frankrijk of een stel tweederangs dictaturen er hun goedkeuring aan onthouden?
De tegenstanders van het coalitie-optreden in Irak vallen meestal terug op het antwoord dat 'orde' voorrang boven 'anarchie' moet hebben.
Maar klopt dat wel? Is de VN-Veiligheidsraad wel de instelling die het beste in staat is om de orde te waarborgen en ons van de anarchie te redden? De geschiedenis doet anders vermoeden. De Verenigde Naties zijn verrezen uit de as van een oorlog die de Volkenbond niet kon voorkomen. De Volkenbond kon eenvoudig niet op tegen Italië in Abessinië, laat staan (als hij dat debacle wel had overleefd) tegen nazi-Duitsland.
In de overwinningsroes na de Tweede Wereldoorlog werd de hoop op gemeenschappelijke veiligheid in de VN-Veiligheidsraad gesteld met verwerpelijke resultaten. Tijdens de Koude Oorlog was de Veiligheidsraad hopeloos verlamd. Het besluit om Zuid-Korea in 1950 tegen een aanval te verdedigen werd zelfs alleen maar door de raad genomen omdat Stalin zijn diplomaten had bevolen om de werkzaamheden van de VN te boycotten, zodat er geen sovjetambassadeur was om een veto uit te spreken.
Dat was een fout die de Sovjet-Unie geen tweede keer zou maken. In 1967 en 1973 trokken de Verenigde Naties zich toen er oorlog dreigde, terug uit het Midden Oosten en lieten Israël zichzelf verdedigen. Het sovjetrijk werd niet gevloerd en Oost-Europa werd niet bevrijd door de VN, maar door de moeder van alle coalities, de NAVO.
Ten overstaan van de veelvuldige agressie van Milosevic konden de VN geen einde maken aan de Balkanoorlogen of zelfs maar de slachtoffers beschermen. Herinnert u zich Sarajevo nog? En Srebrenica, waar duizenden moslims werd afgeslacht die onder vermeende bescherming van de Verenigde Naties stonden? Er was een 'coalitie van gewilligen' voor nodig om Bosnië te redden van de uitroeiing. Toen de oorlog voorbij was, werd de vrede gesloten in Dayton in Ohio, niet bij de VN. De redding van de Kosovaarse moslims was geen VN-actie: hun zaak heeft nooit de bijval van de Veiligheidsraad gekregen.
In deze eeuw wordt de hoop op een nieuwe wereldorde weer op nieuwe manieren op de proef gesteld. Wij zullen fanatieke terreur niet kunnen uitbannen of zelfs maar bedwingen als we geen oorlog mogen voeren in de gebieden waar ze vandaan komt. Soms zullen we dan ook geweld moeten gebruiken tegen staten die terroristen herbergen, zoals toen we het Talibaan-bewind in Afghanistan vernietigden.
De gevaarlijkste van deze staten zijn de bezitters van massavernietigingswapens - de chemische, biologische en nucleaire wapens die geen honderden of duizenden maar honderdduizenden kunnen doden. Irak was zo'n staat, maar er zijn er nog meer. De hoop dat ze te bewegen zijn om hun steun of hulp aan terroristen in te trekken hangt er uitsluitend van af hoe zeker en doelmatig ze tegemoet worden getreden. Het chronische verzuim van de Veiligheidsraad om de hand te houden aan zijn eigen resoluties (met betrekking tot Irak) is onmiskenbaar: de Veiligheidsraad is gewoon niet tegen die taak opgewassen.
Resten ons de coalities van gewilligen. In plaats van deze af te doen als bedreiging voor een nieuwe wereldorde zouden we moeten erkennen dat ze bij gebrek aan beter de beste hoop zijn voor die orde - en het werkelijke alternatief voor de anarchie die wordt veroorzaakt door het troosteloze onvermogen van de Verenigde Naties.
Richard Perle, oud-onderminister van Defensie van de VS, is verbonden aan het American Enterprise Institute in Washington en lid van de beleidsadviesraad van het Amerikaanse ministerie van Defensie. © Project Syndicate
En wellicht krijgt hij ook dit gedaan
VS sluiten aanval op Noord-Korea niet uit
De VS moeten bereid zijn de Yongbyon kernreactor in Noord-Korea te bombarderen om te voorkomen dat het land kernwapens verkoopt aan anderen. Dat heeft een topadviseur van de Amerikaanse minister van Defensie Rumsfeld woensdag gezegd.
Volgens topadviseur Richard Perle zal het isoleren van Noord-Korea weinig succesvol zijn. "Of we op effectieve wijze een coalitie kunnen mobiliseren - met China, Rusland, Zuid-Korea, Japan en onszelf - die Noord-Korea zodanig isoleert dat ze hun atoomprogramma staken, valt te bezien", aldus Perle, die tevens een van de architecten achter de oorlog in Irak was. Isolatie heeft uiteraard wel de voorkeur, benadrukte hij. De adviseur gaf een toespraak tijdens een conferentie over de wederopbouw van Irak.
"Maar ik denk dat niemand het soort chirurgische aanval kan uitsluiten als dat van 1981", zei Perle, verwijzend naar het Israëlische bombardement op de Osirak kernreactor bij Bagdad. "We moeten altijd voorbereid zijn het, indien nodig, in ons eentje te doen."
Perle suggereerde dat Noord-Korea bereid zou zijn kernwapens te leveren aan terroristische organisaties. "Als Noord-Korea een kernwapen heeft, en als al-Qaeda een kernwapen wil aanschaffen, denk ik dat een deal tussen die twee mogelijk is."
In dat geval zal een daadwerkelijke aanval serieus overwogen worden. "Maar", benadrukte Pearl, "het is te vroeg om te zeggen of dat de enige manier is om iets te voorkomen dat we moeten voorkomen."
Noord-Korea zegt zijn Yongbyon kernreactor opnieuw te hebben opgestart om energietekorten aan te vullen. Deze tekorten ontstonden doordat de VS olieleveringen eind vorig jaar stopzetten nadat Noord-Korea had toegegeven nog steeds een atoomprogramma te hebben. Volgens de VS wordt de reactor niet gebruikt voor de opwekking van energie, maar voor de productie van kernwapens.
Perles uitlatingen markeren een verandering in de toon van de VS. De regering-Bush zei tot dusver de crisis langs diplomatieke weg te willen oplossen.
Bronnen: Reuters, NOS
KHALID bin WLD
28-08-03, 09:13
Salaam
Richard Perle...... ze noemen hem niet voor niets "The prince of darkness". Een van de ergste havikken in zijn soort. Alles wat in de pers komt van deze lieden is van tevoren uitvoerig besproken met de zogenaamde media-experts. Samen met nog een paar andere is hij verantwoordleijk voor de lijn die de VS volgt voor wat betreft het buitenlandbeleid.
Wa Salaan
die Perle denkt alleen aan Amerika
op de opmerking dat Seoul binnen 2 uur weggevaagd kon worden door de artillerie van NK zei hij iets van dat hij dat wel begreep maar dat de VS aan hun eigen belang moet denken en niet van andere staten