Zwarte Schaap
28-08-03, 13:30
Athletics: Morocco's El-Guerrouj Wins World 1500 M Title for Fourth Time in a Row
RABAT, Aug. 27 - Morocco's Hicham El-Guerrouj on Wednesday became the first athlete ever to win the world title of 1500 m for the fourth time in a row.
The Moroccan golden boy, also world record holder of the same distance, made the feat in 3:31.77 in Paris, which currently hosts the 9th world championships in athletics.
El-Guerrouj had won the same title in 1997, 1999 and 2001.
The Moroccan will start on Thursday his quest of a second gold medal in 5000 m, a performance never attempted by an athlete.
Bron: MAP
dat was een mooie overwinning! :lole:
Jammer van onze andere landgenoot Gert-Jan Liefers die als 7de eindigde...
Zwarte Schaap
28-08-03, 13:43
Hicham is onze Mohammed Ali
(Door Rolf Bos)
Marokaan gaat voor de dubbel in Parijs
Hicham El Guerrouj is zonder twijfel de beste 1500 meter loper van het laatste decennium. Slechts een gouden olympische medaille ontbreekt nog in de prijzenkast van de Marokkaan. Tweemaalde faalde hij in een olympische finale. "Als Allah het wil, dan win ik een medaille het volgend jaar". Hicham is een absolute held in Marokko
Politieke uitspraken
Ook buiten de atletiekstadions werd Hicham El Guerrouj de laatste jaren overladen met prijzen. De Marokkaan werd tweemaal door de IAAF verkozen tot atleet van het jaar. En hij kreeg thuis van opeenvolgende vorsten de nodige versierselen omgehangen, sterker nog, er werden hem door koning Hassan II en diens opvolger Mohammed VI hele landgoederen geschonken.
Onlangs werd hem door Palestijnse sportjournalisten een geheel nieuwe prijs overhandigd. De op het oog zo timide jongeling werd gehuldigd omdat hij zich had uitgesproken tegen het `lijden van alle moslims in de wereld, en die van Palestina, Irak en Afghanistan in het bijzonder'.
Opmerkelijke woorden, dapper ook, want uitgesproken tijdens een groot sportgala in Monaco, waar de IAAF vorig jaar de twee beste atleten van het jaar 2002 bekendmaakte.
Hicham El Guerrouj - gekleed in traditioneel Arabisch tenue - verraste de zaal met zijn politiekgetinte dankwoord. `Het was welgemeend, ik heb die uitspraak doelbewust gedaan', zegt El Guerrouj in Parijs, waar hij een goede kans maakt om de komende week voor de vierde opeenvolgende keer wereldkampioen op de 1500 meter te worden.
`Ik weet niet wat jullie in Europa voor dramatische beelden voorgeschoteld krijgen uit Palestina en Afghanistan, maar in Marokko waren ze vorig jaar volop te zien. Bovendien hing de dreiging van een oorlog in Irak in de lucht. Ik vond dat ik daar in Monaco iets over moest zeggen. Ik stond daar als afgezant van geheel Noord-Afrika.' Ja, die oorlog in Irak kwam er een paar maanden later toch, verzucht El Guerrouj, maar dat wil nog niet zeggen dat je niet moet proberen om zo'n afschuwelijk drama te voorkomen. `Ik zie het als mijn taak, ik moet het goede voorbeeld geven. Dat is mijn plicht.
Huilen
Er is meer in het leven dan hardlopen.' Oorlog, welk land haar ook voert, is altijd een slechte oplossing, zegt Hicham El Guerrouj, die hoopt dat Palestina, Afghanistan en Irak ooit nog eens een rol van betekenis zullen spelen binnen de internationale atletiek. Jazeker, hij heeft de VS een paar jaar gemeden, maar dat was na de Olympische Spelen van Atlanta in 1996, waar hij, de jonge favoriet voor een gouden medaille, in de finale dramatisch ten val kwam. Hij raakte in de voorlaatste ronde de latere winnaar Noureddine Morceli lichtjes aan en viel. Hij finishte als twaalfde, en laatste. De meeste fotografen richtten na de finish de lens traditiegetrouw op de winnaar, maar een alerte fotojournalist maakte ook een foto van de schreiende El Guerrouj.
De atleet plaatste de foto later op een prominente plek in de eenvoudig ingerichte kamer 114 van sportinstituut `Prins Moulay Abdellah' in Rabat. `Die foto herinnert mij aan het feit dat ik ook maar een gewone sterveling ben, die niet alles in eigen hand heeft. Ik kan heel hard trainen, maar het is Allah uiteindelijk die beslist of ik ook mag winnen.' Zijn God heeft meestal het beste met hem voor. Van de tachtig races die hij de afgelopen jaren liep, won hij er liefst 76. Geen enkele middenlange-afstandatleet, of hij nu naar de naam Sebastian Coe of Steve Ovett luistert, kan hem dat nazeggen.
Geen olympische medaille
Alleen moet zelfs Allah af en toe de regie kwijt zijn. Want juist op de twee belangrijkste dagen uit zijn sportieve leven verloor hij een wedstrijd.
Eerst was er die memorabele augustusavond in olympisch Atlanta. Ruim vier jaar later, op 29 september 2000, was er opnieuw zo'n onverklaarbare gebeurtenis in het leven van 'The King of The Mile'. Hij, verloor opnieuw een olympische finale, terwijl hij ditmaal nog meer favoriet voor de titel was dan vier jaar eerder. In het stadion van Sydney was er geen valpartij, maar werd hij in de laatste meters voorbijgestreefd door de Keniaan Noah Ngeny, notabene zijn voormalige haas.
De persconferentie na afloop werd een gedenkwaardige gebeurtenis. `Zilver is toch ook mooi?', snikte de Marokkaan, terwijl sportjournalisten uit zijn vaderland meehuilden. 'Ik bied mijn koning en mijn volk mijn excuses aan.' Hij kan er nu wel weer over praten, bovendien hij moet wel, want elke journalist begint er natuurlijk over. `Maar ik had het na Sydney wel zwaar. Ik had psychische problemen en twijfelde aan mijn eigen kunnen.'
Doorgaan
Zijn familie en de koning haalden hem over door te gaan met zijn sport. Een jaar na het dramatische verlies in Australië was er dus, in Edmonton, gewoon weer een derde wereldtitel.
Sindsdien heeft hij al zijn wedstrijden over 1500 meter of op de mijl weer gewonnen. Geen enkele concurrent heeft een antwoord op zijn hoge tempo. Het is een ongeëvenaarde reeks van zeges, uniek i welke tak van sport ook. `Ik ben blij dat ik niet nu loop', egt Steve Cram, ooit befaamd miler en nu televisiejournalist. 'Hiham is van een andere dimensie, hij doet wat de volgende generatiegenoten pas zou mogen doen', zegt eenvoudig olympisch kampioen Sebastian Coe. `Hij gaat zo hard, het is gewoon niet bij te benen. Zijn talent is dat hij zo regelmatig loopt. Altijd goed, behalve dan die twee lullige wedstrijdjes in Atlanta en Sydney', zegt Gert-Jan Liefers, die vaak tegen de Marokkaan loopt en die hem ook de komende week in de finale van de 1500 meter wellicht weer zal treffen.
Zijn talent
El Guerrouj bezit drie wereldrecords, op de incourante 2000 meter, op de 1500 meter (3.26,00) en op de mijl (3.43,13). Bijna vijftig jaar geleden brak Roger Bannister in Oxford als eerste man de magische vier minutengrens op de vooral in Angelsaksische streken geliefde mijl (3.59,4).
Had de later tot 'sir' benoemde wetenschapper in 1999 meegelopen in Rome tijdens de recordrace van El Guerrouj, dan had hij nog 110 meter moeten afleggen op het moment dat de Marokkaan over de finish kwam. `Ik heb monsieur Bannister wel eens ontmoet in Engeland. Hij liep zijn record destijds op een sintelbaan. Op een moderne baan was zijn tijd misschien wel 3.40 geweest', zegt El Guerrouj met een beleefd glimlachje. Wat is het geheim van de atleet, die van zijn moeder Fatna vanwege `al die vuile kleren' niet langer mocht voetballen? Hij heeft het talent van Allah gekregen, voor wie hij vijfmaal daags, ook in het buitenland, de blik naar het oosten richt om de salat te zeggen. Als junior werd hij meteen tweede bij zijn eerste wedstrijd. Zijn
madan afhuurt, opdat de lokale bevolking er na het vallen van de duisternis gratis kan eten. `Soms komen er wel 400 mensen, dan is het er een groot feest.'
Hij is goodwill-ambassadeur voor Unicef, geeft geld aan scholen, kocht onlangs nog 130 rolstoelen voor gehandicapten in Marokko. `Ik heb pijn in mijn hart als ik langs een bedelaar loop. En ik geef dan wat, dat verplicht mijn geloof me.'
El Guerrouj is een held voor alle 30 miljoen Marokkanen. Nawa El-Moutawakel, die zelf in 1984 goud won in Los Angeles, en nu IOC-lid: `Hij is onze Mohammed Ali. Op elke straathoek van het land kent men Hichams records, zijn tussentijden. Hij maakt ons trots.' Toch ontstond er in dat beeld van nationale sportheld onlangs een barstje. De hardloper accepteerde een gift van koning Mohammed VI: een 750 hectare grote citrusboomgaard. Land dat eigenlijk, vonden veel critici, aan de boeren toebehoort.
Zijn Palmares
Hicham EI Guerrouj
1974 Geboren in Berkane, Marokko, op 14 september.
1988 Gestopt met voetballen, gaat hardlopen.
1995 Zilver WK 1500 m, Gteborg 1996 Val in olympische finale, Atlanta.
1997 Goud WK 1500 m, Athene. 1998 Wereldrecord 1500 m 3.26,00, Rome.
1999 Wereldrecord mijl 3.43,13, Rome
1999 Goud WK 1500 m, Sevilla. 2000 Zilver OS 1500 m, Sydney. 2001 Goud WK 1500 m, Edmonton.
2003 Loopt 12.50,24 op 5000 m, zevende tijd ooit.
Ik zag ook voor het eerst een Marokkaanse atlete in de minieme sportkleding, goed hoor!
Goede prestatie van die atleet trouwens, prachtige afstand 1500 meter!!
Geplaatst door plexus
dat was een mooie overwinning! :lole:
Jammer van onze andere landgenoot Gert-Jan Liefers die als 7de eindigde... niets jammer ... was een verdraaid goede prestatie ... Hicham is een klasse appart ... misschien wel meer dan dat ... maar Liefers was qua snelste tijd ooit gelopen bijna de zwakste in het veld ... en dan zevende worden ... :duim:
Geplaatst door an3sdej
Ik zag ook voor het eerst een Marokkaanse atlete in de minieme sportkleding, goed hoor!
Wat is nou precies het goede :moe:
De Sportkleding of het miniem zijn daarvan..:argwaan:
(zijn wel meerder Marokkaanse atletes, al jarenlang)
Geplaatst door Al3arbi
Wat is nou precies het goede :moe:
De Sportkleding of het miniem zijn daarvan..:argwaan:
(zijn wel meerder Marokkaanse atletes, al jarenlang)
Het is een grote overwinning voor atheistische mannen! Wij hebben als enige doel om moslima's allereerst van God af te leiden en vervolgens te laten storten in een leven ban bandeloosheid.
Deze minipakjes zijn de eerste stap, voor je het weet zijn ze onze willoze sexslavinnen!
Vanavond gaan we dit op een van onze geheime vergaderingen vieren.....
:lole:
Geplaatst door Mark
Het is een grote overwinning voor atheistische mannen! Wij hebben als enige doel om moslima's allereerst van God af te leiden en vervolgens te laten storten in een leven ban bandeloosheid.
Deze minipakjes zijn de eerste stap, voor je het weet zijn ze onze willoze sexslavinnen!
Vanavond gaan we dit op een van onze geheime vergaderingen vieren.....
:lole:
Uuh, de 1500meter rennen in `n sluier lijkt me niet prettig.
Je had je de moeite kenne besparen.
Maaruh `kheb al `n tijdje het idee dat jij al `n willoos dingetje hebt,
of ben jij de willoze in die 'relatie'.
Het is in mijn ogen prachtig dat een Marokkaanse vrouwen aan topsport doen!! Het liefst zag ik veel meer vrouwen uit noord-Afrika en het midden-oosten op de atletiekbaan en bij andere sporten. :fpimp:
En dat 'pakje' dat was maar ff terzijde!! :melig2:
Geplaatst door Al3arbi
Wat is nou precies het goede :moe:
De Sportkleding of het miniem zijn daarvan..:argwaan:
(zijn wel meerder Marokkaanse atletes, al jarenlang) hele goede zelfs ... goud op de 400 horden (?) al in LA ....1982!!
Geplaatst door an3sdej
Het is in mijn ogen prachtig dat een Marokkaanse vrouwen aan topsport doen!! Het liefst zag ik veel meer vrouwen uit noord-Afrika en het midden-oosten op de atletiekbaan en bij andere sporten. :fpimp:
En dat 'pakje' dat was maar ff terzijde!! :melig2:
Je moest eens weten hoe dom jouw opmerking is.:moe:
Nou, gefeliciteerd allemaal.
Geplaatst door Al3arbi
Uuh, de 1500meter rennen in `n sluier lijkt me niet prettig.
Je had je de moeite kenne besparen.
Maaruh `kheb al `n tijdje het idee dat jij al `n willoos dingetje hebt,
of ben jij de willoze in die 'relatie'.
Jammer genoeg zijn we allebei compleet willoos.... een avondje uit blijkt altijd gewoon weer een avondje tv te worden dus....
:moe:
Pfff ik wist allang dat Marokkanen hard kunnen rennen :D