Orakel
31-08-03, 15:36
:wink: Inspired by some great spirits.
De polder-Jihad.
http://www.globalisering.com/basisbieb.php?item=2
De meest diepgravende verklaring voor de terreur op 11 september 2001 kwam uit een boek dat – opmerkelijk genoeg – al zes jaar in de boekhandel lag. In Jihad vs. McWorld beschrijft Benjamin Barber hoe twee werelden steeds verder uit én naar elkaar worden gedreven. Met als onvermijdelijk gevolg: een uitholling van de democratie.
McWorld kennen we. Die staat voor de culturele expansie van de ‘ideologie van amusement’: Disney, MTV, Madonna, McDonald’s. Dit zou leiden tot een wereldwijde monocultuur, waar uiteindelijk alle mensen dezelfde billboards zien en dezelfde hamburgers eten. Daartoe beziet McWorld de wereld als één grote afzetmarkt, waar vooral geconsumeerd moet worden. Grenzen zijn daarvoor opgeheven, zodat geld en bedrijven gemakkelijk heen en weer kunnen reizen.
Dan is er Jihad, een term die Barber niet gebruikt in de religieuze betekenis. Jihad kan worden opgevat als de strijd van traditionele gemeenschappen zich te beschermen tegen de expansie van westerse, morele standaarden. Nationalisme en religieus fundamentalisme zijn uitingen daarvan. Maar Jihad gaat verder dan Hamas en Hezbollah. Een breed scala aan chauvinisten valt onder die vlag: van de ‘vrijheidsstrijders’ van Tsjetsjenië, Bosnische Serviërs tot de separatisten van Quebec en Catalonië. Jihad plaatst het individu lager dan het grotere geheel, de gemeenschap en haar leiders.
Beide werelden hebben weinig op met democratie.
http://www.volkskrant.nl/kunst/1031549396838.html
In McWorld zijn de mensen passief geworden. Ze zien de overheid als een dienstverlenend bedrijf en zichzelf als consument. Als consument heb je geen verantwoordelijkheid. Jouw enige taak is consumeren. Als het product niet goed is, ga je klagen. Dat zie je ook hier: Nederland is een land van zeurpieten geworden.' Overigens treft hier niet alleen het vermaledijde McWorld blaam, zegt hij.
Ook de verzorgingsstaat, die triomf van sociaal-democratische origine, stimuleert een passieve houding. 'Als ik een dode rat zie liggen, bel ik de gemeente. Als hij er de tweede dag nog ligt, ga ik klagen. En als hij er de derde dag nog ligt, zeg ik: de volgende keer stem ik niet meer op jou. Terwijl ik hem natuurlijk net zo goed de eerste dag zelf had kunnen opruimen.'
http://www.antenna.nl/~ravage/2001_2002/0212a11.htm
Hoewel de titel anders doet vermoeden worden Jihad en McWorld door Barber niet simpelweg tegenover elkaar gesteld. McWorld staat bij Barber voor de zich immer uitbreidende reikwijdte en macht van de kapitalistische markten. Jihad daarentegen duidt eerder op een naar binnen gerichte beweging waarin men zich vastklampt aan de waarden van het traditionele gemeenschapsleven, zoals intimiteit, wederzijdsheid en solidariteit. Hoewel de term Jihad anders suggereert hebben fundamentalistische moslims geenszins het alleenrecht op deze waarden.
Een groot deel van Barbers boek is er dan ook aan gewijd om de algemene lading van de term duidelijk te maken en te laten zien dat Jihad net zo wijd verbreid is als de voortwoekerende wereldeconomie. Het gaat dan ook niet om een strijd tussen beschavingen, maar om een strijd binnen de beschaving. Voor Barber zijn Jihad en McWorld twee kanten van dezelfde medaille n zoals de schaduw de zon nodig heeft zo zijn Jihad en McWorld aan elkaar gebonden.
Van beiden moet Barber niets hebben. Jihad strijdt weliswaar tegen de klippen op voor het behoud van de gemeenschap, maar leidt zonder uitzondering tot een mentaliteit van bekrompenheid en provincialisme waarin populisme, nationalisme en vreemdelingenhaat de boventoon voeren.
-------------------------------------------------------------
…..voor het behoud van de gemeenschap, maar leidt zonder uitzondering tot een mentaliteit van bekrompenheid en provincialisme waarin populisme, nationalisme en vreemdelingenhaat de boventoon voeren.
Kan ik hieruit opmaken dat de post-Fortuyn Nederlanders ook een “Jihad” tegen de McWorld voeren?
Latersss.....
De polder-Jihad.
http://www.globalisering.com/basisbieb.php?item=2
De meest diepgravende verklaring voor de terreur op 11 september 2001 kwam uit een boek dat – opmerkelijk genoeg – al zes jaar in de boekhandel lag. In Jihad vs. McWorld beschrijft Benjamin Barber hoe twee werelden steeds verder uit én naar elkaar worden gedreven. Met als onvermijdelijk gevolg: een uitholling van de democratie.
McWorld kennen we. Die staat voor de culturele expansie van de ‘ideologie van amusement’: Disney, MTV, Madonna, McDonald’s. Dit zou leiden tot een wereldwijde monocultuur, waar uiteindelijk alle mensen dezelfde billboards zien en dezelfde hamburgers eten. Daartoe beziet McWorld de wereld als één grote afzetmarkt, waar vooral geconsumeerd moet worden. Grenzen zijn daarvoor opgeheven, zodat geld en bedrijven gemakkelijk heen en weer kunnen reizen.
Dan is er Jihad, een term die Barber niet gebruikt in de religieuze betekenis. Jihad kan worden opgevat als de strijd van traditionele gemeenschappen zich te beschermen tegen de expansie van westerse, morele standaarden. Nationalisme en religieus fundamentalisme zijn uitingen daarvan. Maar Jihad gaat verder dan Hamas en Hezbollah. Een breed scala aan chauvinisten valt onder die vlag: van de ‘vrijheidsstrijders’ van Tsjetsjenië, Bosnische Serviërs tot de separatisten van Quebec en Catalonië. Jihad plaatst het individu lager dan het grotere geheel, de gemeenschap en haar leiders.
Beide werelden hebben weinig op met democratie.
http://www.volkskrant.nl/kunst/1031549396838.html
In McWorld zijn de mensen passief geworden. Ze zien de overheid als een dienstverlenend bedrijf en zichzelf als consument. Als consument heb je geen verantwoordelijkheid. Jouw enige taak is consumeren. Als het product niet goed is, ga je klagen. Dat zie je ook hier: Nederland is een land van zeurpieten geworden.' Overigens treft hier niet alleen het vermaledijde McWorld blaam, zegt hij.
Ook de verzorgingsstaat, die triomf van sociaal-democratische origine, stimuleert een passieve houding. 'Als ik een dode rat zie liggen, bel ik de gemeente. Als hij er de tweede dag nog ligt, ga ik klagen. En als hij er de derde dag nog ligt, zeg ik: de volgende keer stem ik niet meer op jou. Terwijl ik hem natuurlijk net zo goed de eerste dag zelf had kunnen opruimen.'
http://www.antenna.nl/~ravage/2001_2002/0212a11.htm
Hoewel de titel anders doet vermoeden worden Jihad en McWorld door Barber niet simpelweg tegenover elkaar gesteld. McWorld staat bij Barber voor de zich immer uitbreidende reikwijdte en macht van de kapitalistische markten. Jihad daarentegen duidt eerder op een naar binnen gerichte beweging waarin men zich vastklampt aan de waarden van het traditionele gemeenschapsleven, zoals intimiteit, wederzijdsheid en solidariteit. Hoewel de term Jihad anders suggereert hebben fundamentalistische moslims geenszins het alleenrecht op deze waarden.
Een groot deel van Barbers boek is er dan ook aan gewijd om de algemene lading van de term duidelijk te maken en te laten zien dat Jihad net zo wijd verbreid is als de voortwoekerende wereldeconomie. Het gaat dan ook niet om een strijd tussen beschavingen, maar om een strijd binnen de beschaving. Voor Barber zijn Jihad en McWorld twee kanten van dezelfde medaille n zoals de schaduw de zon nodig heeft zo zijn Jihad en McWorld aan elkaar gebonden.
Van beiden moet Barber niets hebben. Jihad strijdt weliswaar tegen de klippen op voor het behoud van de gemeenschap, maar leidt zonder uitzondering tot een mentaliteit van bekrompenheid en provincialisme waarin populisme, nationalisme en vreemdelingenhaat de boventoon voeren.
-------------------------------------------------------------
…..voor het behoud van de gemeenschap, maar leidt zonder uitzondering tot een mentaliteit van bekrompenheid en provincialisme waarin populisme, nationalisme en vreemdelingenhaat de boventoon voeren.
Kan ik hieruit opmaken dat de post-Fortuyn Nederlanders ook een “Jihad” tegen de McWorld voeren?
Latersss.....