Jimi
10-09-03, 09:32
'Je hele sociale samenhang gaat eraan'
Van onze verslaggever Ron Meerhof
ROTTERDAM - Een kleuterklas speelt vredig in de nazomerzon op het schoolplein van de Van Brienenoordschool, vlak onder de gelijknamige brug in de Rotterdamse deelgemeente IJsselmonde. Opvallend detail: slechts twee van de ruim twintig kinderen hebben een kleurtje.
Inwoners Rotterdamse deelgemeente IJsselmonde klagen over 'invasie van allochtonen'
'Er wordt wel gezegd dat dit de witste school van Rotterdam is', zegt groepsleerkracht Ria Lammers. Of het waar is, weet ze niet precies. Maar het is voor sommige ouders wel een reden om hun kinderen naar deze school in Oud-IJsselmonde te sturen, vermoedt ze. De schoolleiding houdt dat zoveel mogelijk tegen. De Van Brienenoordschool wil een buurtschool blijven, geen reservaat voor blanke kinderen.
'Zij gaat hier ook naartoe', zegt een langslopende vrouw, wijzend op de peuter die naast haar loopt. 'Zodra ze oud genoeg is.' De kleur van de medeleerlingen vindt ze zeker belangrijk. 'Het is prima dat er een paar gekleurde kinderen op zitten. Vier of vijf mag ook. Maar dan is het genoeg. Het moet hier niet zo worden als dáár.' Ze wijst naar een tunnel, verderop.
Achter die tunnel ligt Groot-IJsselmonde. Dezelfde deelgemeente, maar een wereld van verschil met het buurtje rond de school. Tien minuten lopen van 'de witste school van Rotterdam' liggen de 'zwartste' scholen van Rotterdam.
Het landelijk aandoende Oud-IJsselmonde bestaat nog steeds voor het overgrote deel uit autochtonen. De huizen zijn er veelal koophuizen. In Groot-IJsselmonde staan veel grote flatgebouwen. In een paar jaar tijd heeft daar een demografische aardverschuiving plaatsgevonden. Vooral Antillianen hebben hun weg gevonden naar de vaak goedkope huurflats. Inmiddels is een op de drie IJsselmonders van allochtone afkomst.
Dat is nog maar het begin, voorspelde het Centrum voor Onderzoek en Statistiek onlangs. In 2017 is de verhouding autochtonen-allochtonen precies omgedraaid; eenderde tegen tweederde.
'Dat is dus zeer onwenselijk', zegt Barry Madlener van Leefbaar Rotterdam, een van de initiatiefnemers van de recente, geruchtmakende discussie over een 'allochtonenstop'. 'Zelfs als al die nieuwelingen nette mensen zouden zijn, dan nog kun je dat de IJsselmonders niet aandoen. Het gaat te hard. Mensen herkennen zich niet meer in hun omgeving. Je hele sociale samenhang gaat eraan.'
Zo denken veel IJsselmonders er kennelijk ook over. In geen enkele deelgemeente haalde Pim Fortuyn in 2002 zo'n hoge score als in voormalig rood bolwerk IJsselmonde: bijna 44 procent bracht zijn stem uit op Leefbaar Rotterdam.
Madlener wil zich die stemmen waard tonen. 'Ik kan nou wel filosoferen over wat wel en niet goed is voor die mensen: we moeten het ze zelf laten bepalen. Er moet desnoods een referendum komen. En dan moeten we naar ze luisteren.'
Madlener vermoedt wel wat uit zo'n referendum zal komen: geen allochtonen meer. Want de bewoners hebben de misdaad en overlast in de deelgemeente sinds de komst van de nieuwkomers explosief zien stijgen. 'Ze hebben er genoeg van. Zoals zoveel Rotterdammers.'
Zoals peuters zich aan de multiculturele samenleving lijken te onttrekken in de Van Brienenoordschool, zo zoeken oudere IJsselmonders elkaar op in winkelcentrum Keizerswaard. De gemiddelde leeftijd is deze dinsdagochtend al gauw een jaar of 60, die dan nog gedrukt wordt door de aanwezigheid van groepjes scholieren.
De winkelaars zuchten over de 'invasie van allochtonen' in de wijk. 'Als de mensen nou maar zouden leven zoals 't hoort', zegt Rinus van Emmerloot (72), 'dan zou het allemaal nog wel meevallen. Maar ze zeggen zelfs geen goeiemorgen. Dat stoort me het meest.'
'Een heleboel willen niet', zegt 'Willem', een forse zestiger die twee boodschappentassen meezeult. 'En de rest kan het niet.' Hij wijst in de richting van een toeterende auto. Twee donkere jongens, lusteloos over hun fietsen gedrapeerd, sukkelen door rood licht voor de auto langs de weg over. Ze kijken de bestuurder aan met een mengeling van minachting en verbazing. 'Zouden er op Curaçao geen stoplichten zijn?'
de Volkskrant
Van onze verslaggever Ron Meerhof
ROTTERDAM - Een kleuterklas speelt vredig in de nazomerzon op het schoolplein van de Van Brienenoordschool, vlak onder de gelijknamige brug in de Rotterdamse deelgemeente IJsselmonde. Opvallend detail: slechts twee van de ruim twintig kinderen hebben een kleurtje.
Inwoners Rotterdamse deelgemeente IJsselmonde klagen over 'invasie van allochtonen'
'Er wordt wel gezegd dat dit de witste school van Rotterdam is', zegt groepsleerkracht Ria Lammers. Of het waar is, weet ze niet precies. Maar het is voor sommige ouders wel een reden om hun kinderen naar deze school in Oud-IJsselmonde te sturen, vermoedt ze. De schoolleiding houdt dat zoveel mogelijk tegen. De Van Brienenoordschool wil een buurtschool blijven, geen reservaat voor blanke kinderen.
'Zij gaat hier ook naartoe', zegt een langslopende vrouw, wijzend op de peuter die naast haar loopt. 'Zodra ze oud genoeg is.' De kleur van de medeleerlingen vindt ze zeker belangrijk. 'Het is prima dat er een paar gekleurde kinderen op zitten. Vier of vijf mag ook. Maar dan is het genoeg. Het moet hier niet zo worden als dáár.' Ze wijst naar een tunnel, verderop.
Achter die tunnel ligt Groot-IJsselmonde. Dezelfde deelgemeente, maar een wereld van verschil met het buurtje rond de school. Tien minuten lopen van 'de witste school van Rotterdam' liggen de 'zwartste' scholen van Rotterdam.
Het landelijk aandoende Oud-IJsselmonde bestaat nog steeds voor het overgrote deel uit autochtonen. De huizen zijn er veelal koophuizen. In Groot-IJsselmonde staan veel grote flatgebouwen. In een paar jaar tijd heeft daar een demografische aardverschuiving plaatsgevonden. Vooral Antillianen hebben hun weg gevonden naar de vaak goedkope huurflats. Inmiddels is een op de drie IJsselmonders van allochtone afkomst.
Dat is nog maar het begin, voorspelde het Centrum voor Onderzoek en Statistiek onlangs. In 2017 is de verhouding autochtonen-allochtonen precies omgedraaid; eenderde tegen tweederde.
'Dat is dus zeer onwenselijk', zegt Barry Madlener van Leefbaar Rotterdam, een van de initiatiefnemers van de recente, geruchtmakende discussie over een 'allochtonenstop'. 'Zelfs als al die nieuwelingen nette mensen zouden zijn, dan nog kun je dat de IJsselmonders niet aandoen. Het gaat te hard. Mensen herkennen zich niet meer in hun omgeving. Je hele sociale samenhang gaat eraan.'
Zo denken veel IJsselmonders er kennelijk ook over. In geen enkele deelgemeente haalde Pim Fortuyn in 2002 zo'n hoge score als in voormalig rood bolwerk IJsselmonde: bijna 44 procent bracht zijn stem uit op Leefbaar Rotterdam.
Madlener wil zich die stemmen waard tonen. 'Ik kan nou wel filosoferen over wat wel en niet goed is voor die mensen: we moeten het ze zelf laten bepalen. Er moet desnoods een referendum komen. En dan moeten we naar ze luisteren.'
Madlener vermoedt wel wat uit zo'n referendum zal komen: geen allochtonen meer. Want de bewoners hebben de misdaad en overlast in de deelgemeente sinds de komst van de nieuwkomers explosief zien stijgen. 'Ze hebben er genoeg van. Zoals zoveel Rotterdammers.'
Zoals peuters zich aan de multiculturele samenleving lijken te onttrekken in de Van Brienenoordschool, zo zoeken oudere IJsselmonders elkaar op in winkelcentrum Keizerswaard. De gemiddelde leeftijd is deze dinsdagochtend al gauw een jaar of 60, die dan nog gedrukt wordt door de aanwezigheid van groepjes scholieren.
De winkelaars zuchten over de 'invasie van allochtonen' in de wijk. 'Als de mensen nou maar zouden leven zoals 't hoort', zegt Rinus van Emmerloot (72), 'dan zou het allemaal nog wel meevallen. Maar ze zeggen zelfs geen goeiemorgen. Dat stoort me het meest.'
'Een heleboel willen niet', zegt 'Willem', een forse zestiger die twee boodschappentassen meezeult. 'En de rest kan het niet.' Hij wijst in de richting van een toeterende auto. Twee donkere jongens, lusteloos over hun fietsen gedrapeerd, sukkelen door rood licht voor de auto langs de weg over. Ze kijken de bestuurder aan met een mengeling van minachting en verbazing. 'Zouden er op Curaçao geen stoplichten zijn?'
de Volkskrant