Jimi
25-09-03, 14:46
Onafhankelijk
door P.H. de Jong
Een jaar lang heeft de tijdelijke commissie Onderzoek Integratiebeleid haar werk in stilte kunnen doen. Van die stilte is niets meer over. En dat komt niet alleen doordat de commissie van de Tweede Kamer deze week met openbare verhoren is begonnen. Dat de commissie onder aanvoering van VVD'er Stef Blok nu volop in de schijnwerpers staat, heeft een andere oorzaak. Krap twee weken geleden stapte SP-kamerlid Ali Lazrak uit onvrede uit de commissie. Hij kreeg te weinig weerklank voor zijn kritiek op de werkwijze van de commissie.
In de kern komt zijn kritiek erop neer dat de Kamercommissie zich te veel laat sturen door in de arm genomen wetenschappers van het Hilda Verwey-Jonkerinstituut. Datzelfde instituut heeft jarenlang de overheid geadviseerd op het gebied van - inderdaad - het integratiebeleid. Lazrak zag dat als de slager die zijn eigen vlees keurt en verloor het vertrouwen in de onafhankelijkheid van dit parlementair onderzoek. De commissie herkende zich niet in die kritiek. Een andere SP'er vulde de lege plek op en daarmee leek dit vuurtje gedoofd.
Dat was echter buiten de waard gerekend. Gisteren schoot een ander Kamerlid met scherp op de commissie-Blok. Eens te meer bewees Ayaan Hirsi Ali daarmee haar onafhankelijkheid als parlementslid. De VVD-afgevaardigde uitte voor het Radio-1-journaal haar twijfels over de uitkomst van de onderzoekscommissie. Net als Lazrak richt ze haar pijlen op de inbreng van het Verwey-Jonkerinstituut, met name op voormalig directeur Jan Willem Duyvendak. Deze Duyvendak, opsteller van het GroenLinks-verkiezingsprogramma en broer van Kamerlid Wynand, is een uitgesproken vertegenwoordiger van wat is gaan heten de 'multiculti's'. Hij is van mening dat het integratiebeleid niet heeft gefaald. Hij had, volgens haar, om die reden niet betrokken mogen worden bij het (bronnen)onderzoek voor Blok en de zijnen. De motie-Marijnissen, die ten grondslag ligt aan de onderzoekscommissie, neemt juist als uitgangspunt het falen van het integratiebeleid van de afgelopen dertig jaar.
Het werk, en meer nog de uitkomst en de conclusies, van de onderzoekscommissie is op scherp komen te staan. Dat is eigenlijk zo erg niet. De bozige reacties van Kamervoorzitter Weisglas en commissievoorzitter Blok waren voorspelbaar. Ayaan Hirsi Ali heeft voor haar beurt gesproken. Dat is natuurlijk ook zo, want de commissie is net bezig met de openbare verhoren. Het eindrapport zal pas in december het licht zien.
Afgezien van dat formele gelijk is er echt meer aan de hand. Dat bleek uit de publieke bijval die Hirsi Ali kreeg van haar fractievoorzitter Van Aartsen. De liberale leider acht de kritiek op het inhuren van het eerder genoemde instituut terecht. Van Aartsen bewijst daarmee de onderzoekscommissie indirect een grote dienst. Het werk van deze commissie staat plots op de agenda en dat kan, gezien het onderwerp, geen kwaad.
Van groter belang is dat deze commissie, die zich buigt over zo'n belangwekkend onderwerp als het integratiebeleid, gedwongen wordt haar onafhankelijkheid aan te tonen. Ze moet laten zien dat ze niet op sleeptouw is genomen door wetenschappers en adviseurs die medeverantwoordelijk zijn voor het mislukte integratiebeleid. Als dat de uitkomst is van dit Haagse relletje is de politiek er alleen maar bij gebaat.
Nederlands Dagblad
door P.H. de Jong
Een jaar lang heeft de tijdelijke commissie Onderzoek Integratiebeleid haar werk in stilte kunnen doen. Van die stilte is niets meer over. En dat komt niet alleen doordat de commissie van de Tweede Kamer deze week met openbare verhoren is begonnen. Dat de commissie onder aanvoering van VVD'er Stef Blok nu volop in de schijnwerpers staat, heeft een andere oorzaak. Krap twee weken geleden stapte SP-kamerlid Ali Lazrak uit onvrede uit de commissie. Hij kreeg te weinig weerklank voor zijn kritiek op de werkwijze van de commissie.
In de kern komt zijn kritiek erop neer dat de Kamercommissie zich te veel laat sturen door in de arm genomen wetenschappers van het Hilda Verwey-Jonkerinstituut. Datzelfde instituut heeft jarenlang de overheid geadviseerd op het gebied van - inderdaad - het integratiebeleid. Lazrak zag dat als de slager die zijn eigen vlees keurt en verloor het vertrouwen in de onafhankelijkheid van dit parlementair onderzoek. De commissie herkende zich niet in die kritiek. Een andere SP'er vulde de lege plek op en daarmee leek dit vuurtje gedoofd.
Dat was echter buiten de waard gerekend. Gisteren schoot een ander Kamerlid met scherp op de commissie-Blok. Eens te meer bewees Ayaan Hirsi Ali daarmee haar onafhankelijkheid als parlementslid. De VVD-afgevaardigde uitte voor het Radio-1-journaal haar twijfels over de uitkomst van de onderzoekscommissie. Net als Lazrak richt ze haar pijlen op de inbreng van het Verwey-Jonkerinstituut, met name op voormalig directeur Jan Willem Duyvendak. Deze Duyvendak, opsteller van het GroenLinks-verkiezingsprogramma en broer van Kamerlid Wynand, is een uitgesproken vertegenwoordiger van wat is gaan heten de 'multiculti's'. Hij is van mening dat het integratiebeleid niet heeft gefaald. Hij had, volgens haar, om die reden niet betrokken mogen worden bij het (bronnen)onderzoek voor Blok en de zijnen. De motie-Marijnissen, die ten grondslag ligt aan de onderzoekscommissie, neemt juist als uitgangspunt het falen van het integratiebeleid van de afgelopen dertig jaar.
Het werk, en meer nog de uitkomst en de conclusies, van de onderzoekscommissie is op scherp komen te staan. Dat is eigenlijk zo erg niet. De bozige reacties van Kamervoorzitter Weisglas en commissievoorzitter Blok waren voorspelbaar. Ayaan Hirsi Ali heeft voor haar beurt gesproken. Dat is natuurlijk ook zo, want de commissie is net bezig met de openbare verhoren. Het eindrapport zal pas in december het licht zien.
Afgezien van dat formele gelijk is er echt meer aan de hand. Dat bleek uit de publieke bijval die Hirsi Ali kreeg van haar fractievoorzitter Van Aartsen. De liberale leider acht de kritiek op het inhuren van het eerder genoemde instituut terecht. Van Aartsen bewijst daarmee de onderzoekscommissie indirect een grote dienst. Het werk van deze commissie staat plots op de agenda en dat kan, gezien het onderwerp, geen kwaad.
Van groter belang is dat deze commissie, die zich buigt over zo'n belangwekkend onderwerp als het integratiebeleid, gedwongen wordt haar onafhankelijkheid aan te tonen. Ze moet laten zien dat ze niet op sleeptouw is genomen door wetenschappers en adviseurs die medeverantwoordelijk zijn voor het mislukte integratiebeleid. Als dat de uitkomst is van dit Haagse relletje is de politiek er alleen maar bij gebaat.
Nederlands Dagblad