Tomas
01-10-03, 19:43
Later...
De afgelopen week was er veel goed nieuws. Het beste nieuws was dat het goed gaat met de integratie. Zo goed dat Ali Lazrak de commissie integratie vaarwel zei. Het blijft een leuke partij de SP. Ook gehoord dat Agnes Kant wordt aangeklaagd door DSB Bank? De LPF wordt links ingehaald door de club van Jan. Beetje 'camp', je zou er bijna op stemmen.
Terug naar de integratie. Ik heb er geen enquêtecommissie voor nodig, en in het kader van de democratie mag Stef Blok best bewijzen dat de integratie niet is mislukt. Ik ben het trouwens nu al helemaal met hem eens. De integratie is niet mislukt. Het is erger: de integratie is genegeerd.
Het zijn details, ik weet het. Toch wil ik zoals gebruikelijk voor mijn beurt spreken en het ongetwijfeld welkome beleidsbegrip 'genegeerde integratie' toelichten.
Allereerst een stukje geschiedenis:
35 Jaar geleden, eind jaren '60 begin '70, kwamen de eerste gastarbeiders naar Nederland. In tegenstelling tot wat wij tegenwoordig gewend zijn, waren dat keurige mensen in pak. Enigszins afwijkend van de gelukszoekers die de grote steden nu bevolken. Denk maar'ns na: heeft u 35 jaar geleden burka's, pofbroeken of hoofddoekjes gezien? Kunt u zich een gezichtsluier, chador of 'respect' discussie herinneren uit de jaren '70, begin '80?
Ik niet.
Ik herinner mij maar een ding: er waren hier gastarbeiders, die 'later' 'terug' zouden gaan.
Velen van die mensen waren simpel, boeren uit de binnenlanden van Anatolië, of het Rifgebergte. Ze werkten in een fabriek, een scheepswerf of bij Fokker. Ze waren er wel maar toch weer niet. Voor het werk wat ze deden hoefden niet echt veel Nederlands te kunnen. Bovendien, voor die paar jaar dat ze hier zouden zijn, was dat al helemaal niet nodig. Als ze eenmaal terug waren zouden ze toch nooit meer Nederlands spreken. Hard werken, veel sparen en lange zomers naar het land van herkomst. Het beloofde land.
Het boeide ons allemaal niet, het boeide de gastarbeiders al helemaal niet. Iedereen leefde met respect voor elkaar keurig naast elkaar. 'Later' zouden ze teruggaan. Those were the days my friend, we thought they'd never end...
En nog benoemt niemand waar het mis is gegaan. Een tijdstip weet ik ook niet maar de beleidsmatige beslissing die tot de hedendaagse ellende geleid heeft, heet: gezinshereniging.
Iemand heeft in de jaren '70 bedacht dat het vrij wreed is dat mannen die hier in fabrieken werken ver van hun vrouwen en kinderen leefden. Omdat zij in de landen van herkomst waren achtergebleven. En diezelfde iemand heeft bedacht dat het verstandiger was dat een vrouw met enkele kinderen naar Nederland kwam in het kader van gezinshereniging, dan dat die éne gastarbeider een enkeltje terug richting het land van herkomst kreeg. Omdat die man na het geweldige Nederland van de jaren '70 niet meer zou kunnen aarden in zijn geboortedorp. Die vrouw met haar kinderen wel in Nederland natuurlijk. Die iemand die dit bedacht heeft kan alleen maar een PvdA'er geweest zijn.
Niet nagedacht over huisvesting van complete gezinnen. Niet nagedacht over scholing. Niet nagedacht over taalbeheersing. Niet nagedacht over 'later'. Zéker niet nagedacht over integratie. Kortom, moet een PvdA'er geweest zijn.
De gastarbeiders bleven dus en waren 'gast' af. Ze promoveerden tot 'anderstaligen'. Echter nu leefde niet een enkele man, maar een compleet gezin met de illusie 'later' terug te keren.
En nu? 30 jaar 'later'?
Anno 2003 leven enorme groepen kansarme allochtonen in achterstandswijken in de grote steden bijelkaar, spreken velen gebrekkig tot geen Nederlands, is de werkeloosheid én de criminaliteit onder hen stijgende, groeien ouders en kinderen uit elkaar, en is iedereen ongelukkig en teleurgesteld. Niet in de laatste plaats degenen die dachten dat de PvdA'er het ei van Columbus had uitgevonden met zijn 'gezinshereniging'. Ze zijn nog steeds anderstaligen. Daarom noemen we ze nu allochtonen, vreemdelingen. Maar dan van het soort dat geen plek meer heeft om 'later' naar 'terug' te keren.
En tóch is de integratie niet mislukt: jonge allochtonen spreken gebrekkig Nederlands, zijn slecht opgeleid, noemen zich Turk, Marokkaan of iets anders dan Nederlands, leiden onder het verdriet van hun ouders, kijken uit naar vakanties in 'het land van herkomst', kleden zich idioter dan hun ouders ooit gedaan hebben, belijden hun godsdienst fanatieker dan hun ouders ooit gedaan hebben en zijn gewelddadiger en luidruchtiger dan hun ouders ooit geweest zijn. Allemaal tot schande van hun ouders.
Hun kinderen maken er een zooitje van. Maken hun school niet af, zijn onbeschoft tegen hun leraren, geraken in de criminaliteit en volharden in hun allochtoon-zijn. Grijpen terug op iets ontastbaars als geloof, iets wat hun ouders in de landen van herkomst 30 jaar geleden al los lieten. Maar geen Nederlander die ze daarop durft te wijzen, dan roepen ze namelijk heel hard 'DISCRIMINATIE' en eisen ze respect. Alle kansen die Nederland hen biedt, waar hun ouders van gehoopt hadden dat ze er gebruik van zouden maken, laten ze links liggen.
Er is wel hoop: meisjes doen het beter dan jongens. En prompt komt Darwin tot leven: de sterkeren (kerels) onderdrukken, intimideren en mishandelen de zwakkeren (vrouwen) en dreigen hel en verdoemenis met in hun handen een Arabischtalig boek, dat ze 'het woord van Allah' noemen en vrij interpreteren. De remmende voorsprong van de Westerse mondigheid.
Kortom, de integratie is niet mislukt, maar genegeerd. De eerdergenoemde PvdA'er vergat de integratiespelregels te definiëren. Dus daarom nu als doekje voor het bloeden de inburgeringscursussen met trivialiteiten als 'waar woont de koningin?' Allemaal weggegooid belastinggeld, dat weten u en ik, maar de nieuwe lichting PvdA'ers nog steeds niet. Ze hebben namelijk het succesnummer van de integratie in huis: Fatima Elatik.
Het Parool had zaterdag de enige juiste kop: 'volledig verbod chador bepleit'. Die regel had 30 jaar geleden ingevoerd moeten worden. Hadden alle gastarbeiders een vanzelfsprekendheid gevonden: 's lands wijs, 's lands eer. De reactie van Nederlandse allochtonen anno 2003 zal vast niet lang op zich laten wachten.
Ik kijk er naar uit. Er was namelijk nog meer goed nieuw de afgelopen week: in 2006 krijgen we de gekozen burgermeester. Wellicht ben ik tegen die tijd toe aan een nieuwe uitdaging.
Ebru Umar
(c) www.Later...
De afgelopen week was er veel goed nieuws. Het beste nieuws was dat het goed gaat met de integratie. Zo goed dat Ali Lazrak de commissie integratie vaarwel zei. Het blijft een leuke partij de SP. Ook gehoord dat Agnes Kant wordt aangeklaagd door DSB Bank? De LPF wordt links ingehaald door de club van Jan. Beetje 'camp', je zou er bijna op stemmen.
Terug naar de integratie. Ik heb er geen enquêtecommissie voor nodig, en in het kader van de democratie mag Stef Blok best bewijzen dat de integratie niet is mislukt. Ik ben het trouwens nu al helemaal met hem eens. De integratie is niet mislukt. Het is erger: de integratie is genegeerd.
Het zijn details, ik weet het. Toch wil ik zoals gebruikelijk voor mijn beurt spreken en het ongetwijfeld welkome beleidsbegrip 'genegeerde integratie' toelichten.
Allereerst een stukje geschiedenis:
35 Jaar geleden, eind jaren '60 begin '70, kwamen de eerste gastarbeiders naar Nederland. In tegenstelling tot wat wij tegenwoordig gewend zijn, waren dat keurige mensen in pak. Enigszins afwijkend van de gelukszoekers die de grote steden nu bevolken. Denk maar'ns na: heeft u 35 jaar geleden burka's, pofbroeken of hoofddoekjes gezien? Kunt u zich een gezichtsluier, chador of 'respect' discussie herinneren uit de jaren '70, begin '80?
Ik niet.
Ik herinner mij maar een ding: er waren hier gastarbeiders, die 'later' 'terug' zouden gaan.
Velen van die mensen waren simpel, boeren uit de binnenlanden van Anatolië, of het Rifgebergte. Ze werkten in een fabriek, een scheepswerf of bij Fokker. Ze waren er wel maar toch weer niet. Voor het werk wat ze deden hoefden niet echt veel Nederlands te kunnen. Bovendien, voor die paar jaar dat ze hier zouden zijn, was dat al helemaal niet nodig. Als ze eenmaal terug waren zouden ze toch nooit meer Nederlands spreken. Hard werken, veel sparen en lange zomers naar het land van herkomst. Het beloofde land.
Het boeide ons allemaal niet, het boeide de gastarbeiders al helemaal niet. Iedereen leefde met respect voor elkaar keurig naast elkaar. 'Later' zouden ze teruggaan. Those were the days my friend, we thought they'd never end...
En nog benoemt niemand waar het mis is gegaan. Een tijdstip weet ik ook niet maar de beleidsmatige beslissing die tot de hedendaagse ellende geleid heeft, heet: gezinshereniging.
Iemand heeft in de jaren '70 bedacht dat het vrij wreed is dat mannen die hier in fabrieken werken ver van hun vrouwen en kinderen leefden. Omdat zij in de landen van herkomst waren achtergebleven. En diezelfde iemand heeft bedacht dat het verstandiger was dat een vrouw met enkele kinderen naar Nederland kwam in het kader van gezinshereniging, dan dat die éne gastarbeider een enkeltje terug richting het land van herkomst kreeg. Omdat die man na het geweldige Nederland van de jaren '70 niet meer zou kunnen aarden in zijn geboortedorp. Die vrouw met haar kinderen wel in Nederland natuurlijk. Die iemand die dit bedacht heeft kan alleen maar een PvdA'er geweest zijn.
Niet nagedacht over huisvesting van complete gezinnen. Niet nagedacht over scholing. Niet nagedacht over taalbeheersing. Niet nagedacht over 'later'. Zéker niet nagedacht over integratie. Kortom, moet een PvdA'er geweest zijn.
De gastarbeiders bleven dus en waren 'gast' af. Ze promoveerden tot 'anderstaligen'. Echter nu leefde niet een enkele man, maar een compleet gezin met de illusie 'later' terug te keren.
En nu? 30 jaar 'later'?
Anno 2003 leven enorme groepen kansarme allochtonen in achterstandswijken in de grote steden bijelkaar, spreken velen gebrekkig tot geen Nederlands, is de werkeloosheid én de criminaliteit onder hen stijgende, groeien ouders en kinderen uit elkaar, en is iedereen ongelukkig en teleurgesteld. Niet in de laatste plaats degenen die dachten dat de PvdA'er het ei van Columbus had uitgevonden met zijn 'gezinshereniging'. Ze zijn nog steeds anderstaligen. Daarom noemen we ze nu allochtonen, vreemdelingen. Maar dan van het soort dat geen plek meer heeft om 'later' naar 'terug' te keren.
En tóch is de integratie niet mislukt: jonge allochtonen spreken gebrekkig Nederlands, zijn slecht opgeleid, noemen zich Turk, Marokkaan of iets anders dan Nederlands, leiden onder het verdriet van hun ouders, kijken uit naar vakanties in 'het land van herkomst', kleden zich idioter dan hun ouders ooit gedaan hebben, belijden hun godsdienst fanatieker dan hun ouders ooit gedaan hebben en zijn gewelddadiger en luidruchtiger dan hun ouders ooit geweest zijn. Allemaal tot schande van hun ouders.
Hun kinderen maken er een zooitje van. Maken hun school niet af, zijn onbeschoft tegen hun leraren, geraken in de criminaliteit en volharden in hun allochtoon-zijn. Grijpen terug op iets ontastbaars als geloof, iets wat hun ouders in de landen van herkomst 30 jaar geleden al los lieten. Maar geen Nederlander die ze daarop durft te wijzen, dan roepen ze namelijk heel hard 'DISCRIMINATIE' en eisen ze respect. Alle kansen die Nederland hen biedt, waar hun ouders van gehoopt hadden dat ze er gebruik van zouden maken, laten ze links liggen.
Er is wel hoop: meisjes doen het beter dan jongens. En prompt komt Darwin tot leven: de sterkeren (kerels) onderdrukken, intimideren en mishandelen de zwakkeren (vrouwen) en dreigen hel en verdoemenis met in hun handen een Arabischtalig boek, dat ze 'het woord van Allah' noemen en vrij interpreteren. De remmende voorsprong van de Westerse mondigheid.
Kortom, de integratie is niet mislukt, maar genegeerd. De eerdergenoemde PvdA'er vergat de integratiespelregels te definiëren. Dus daarom nu als doekje voor het bloeden de inburgeringscursussen met trivialiteiten als 'waar woont de koningin?' Allemaal weggegooid belastinggeld, dat weten u en ik, maar de nieuwe lichting PvdA'ers nog steeds niet. Ze hebben namelijk het succesnummer van de integratie in huis: Fatima Elatik.
Het Parool had zaterdag de enige juiste kop: 'volledig verbod chador bepleit'. Die regel had 30 jaar geleden ingevoerd moeten worden. Hadden alle gastarbeiders een vanzelfsprekendheid gevonden: 's lands wijs, 's lands eer. De reactie van Nederlandse allochtonen anno 2003 zal vast niet lang op zich laten wachten.
Ik kijk er naar uit. Er was namelijk nog meer goed nieuw de afgelopen week: in 2006 krijgen we de gekozen burgermeester. Wellicht ben ik tegen die tijd toe aan een nieuwe uitdaging.
Ebru Umar
(c) www.theovangogh.nl
De afgelopen week was er veel goed nieuws. Het beste nieuws was dat het goed gaat met de integratie. Zo goed dat Ali Lazrak de commissie integratie vaarwel zei. Het blijft een leuke partij de SP. Ook gehoord dat Agnes Kant wordt aangeklaagd door DSB Bank? De LPF wordt links ingehaald door de club van Jan. Beetje 'camp', je zou er bijna op stemmen.
Terug naar de integratie. Ik heb er geen enquêtecommissie voor nodig, en in het kader van de democratie mag Stef Blok best bewijzen dat de integratie niet is mislukt. Ik ben het trouwens nu al helemaal met hem eens. De integratie is niet mislukt. Het is erger: de integratie is genegeerd.
Het zijn details, ik weet het. Toch wil ik zoals gebruikelijk voor mijn beurt spreken en het ongetwijfeld welkome beleidsbegrip 'genegeerde integratie' toelichten.
Allereerst een stukje geschiedenis:
35 Jaar geleden, eind jaren '60 begin '70, kwamen de eerste gastarbeiders naar Nederland. In tegenstelling tot wat wij tegenwoordig gewend zijn, waren dat keurige mensen in pak. Enigszins afwijkend van de gelukszoekers die de grote steden nu bevolken. Denk maar'ns na: heeft u 35 jaar geleden burka's, pofbroeken of hoofddoekjes gezien? Kunt u zich een gezichtsluier, chador of 'respect' discussie herinneren uit de jaren '70, begin '80?
Ik niet.
Ik herinner mij maar een ding: er waren hier gastarbeiders, die 'later' 'terug' zouden gaan.
Velen van die mensen waren simpel, boeren uit de binnenlanden van Anatolië, of het Rifgebergte. Ze werkten in een fabriek, een scheepswerf of bij Fokker. Ze waren er wel maar toch weer niet. Voor het werk wat ze deden hoefden niet echt veel Nederlands te kunnen. Bovendien, voor die paar jaar dat ze hier zouden zijn, was dat al helemaal niet nodig. Als ze eenmaal terug waren zouden ze toch nooit meer Nederlands spreken. Hard werken, veel sparen en lange zomers naar het land van herkomst. Het beloofde land.
Het boeide ons allemaal niet, het boeide de gastarbeiders al helemaal niet. Iedereen leefde met respect voor elkaar keurig naast elkaar. 'Later' zouden ze teruggaan. Those were the days my friend, we thought they'd never end...
En nog benoemt niemand waar het mis is gegaan. Een tijdstip weet ik ook niet maar de beleidsmatige beslissing die tot de hedendaagse ellende geleid heeft, heet: gezinshereniging.
Iemand heeft in de jaren '70 bedacht dat het vrij wreed is dat mannen die hier in fabrieken werken ver van hun vrouwen en kinderen leefden. Omdat zij in de landen van herkomst waren achtergebleven. En diezelfde iemand heeft bedacht dat het verstandiger was dat een vrouw met enkele kinderen naar Nederland kwam in het kader van gezinshereniging, dan dat die éne gastarbeider een enkeltje terug richting het land van herkomst kreeg. Omdat die man na het geweldige Nederland van de jaren '70 niet meer zou kunnen aarden in zijn geboortedorp. Die vrouw met haar kinderen wel in Nederland natuurlijk. Die iemand die dit bedacht heeft kan alleen maar een PvdA'er geweest zijn.
Niet nagedacht over huisvesting van complete gezinnen. Niet nagedacht over scholing. Niet nagedacht over taalbeheersing. Niet nagedacht over 'later'. Zéker niet nagedacht over integratie. Kortom, moet een PvdA'er geweest zijn.
De gastarbeiders bleven dus en waren 'gast' af. Ze promoveerden tot 'anderstaligen'. Echter nu leefde niet een enkele man, maar een compleet gezin met de illusie 'later' terug te keren.
En nu? 30 jaar 'later'?
Anno 2003 leven enorme groepen kansarme allochtonen in achterstandswijken in de grote steden bijelkaar, spreken velen gebrekkig tot geen Nederlands, is de werkeloosheid én de criminaliteit onder hen stijgende, groeien ouders en kinderen uit elkaar, en is iedereen ongelukkig en teleurgesteld. Niet in de laatste plaats degenen die dachten dat de PvdA'er het ei van Columbus had uitgevonden met zijn 'gezinshereniging'. Ze zijn nog steeds anderstaligen. Daarom noemen we ze nu allochtonen, vreemdelingen. Maar dan van het soort dat geen plek meer heeft om 'later' naar 'terug' te keren.
En tóch is de integratie niet mislukt: jonge allochtonen spreken gebrekkig Nederlands, zijn slecht opgeleid, noemen zich Turk, Marokkaan of iets anders dan Nederlands, leiden onder het verdriet van hun ouders, kijken uit naar vakanties in 'het land van herkomst', kleden zich idioter dan hun ouders ooit gedaan hebben, belijden hun godsdienst fanatieker dan hun ouders ooit gedaan hebben en zijn gewelddadiger en luidruchtiger dan hun ouders ooit geweest zijn. Allemaal tot schande van hun ouders.
Hun kinderen maken er een zooitje van. Maken hun school niet af, zijn onbeschoft tegen hun leraren, geraken in de criminaliteit en volharden in hun allochtoon-zijn. Grijpen terug op iets ontastbaars als geloof, iets wat hun ouders in de landen van herkomst 30 jaar geleden al los lieten. Maar geen Nederlander die ze daarop durft te wijzen, dan roepen ze namelijk heel hard 'DISCRIMINATIE' en eisen ze respect. Alle kansen die Nederland hen biedt, waar hun ouders van gehoopt hadden dat ze er gebruik van zouden maken, laten ze links liggen.
Er is wel hoop: meisjes doen het beter dan jongens. En prompt komt Darwin tot leven: de sterkeren (kerels) onderdrukken, intimideren en mishandelen de zwakkeren (vrouwen) en dreigen hel en verdoemenis met in hun handen een Arabischtalig boek, dat ze 'het woord van Allah' noemen en vrij interpreteren. De remmende voorsprong van de Westerse mondigheid.
Kortom, de integratie is niet mislukt, maar genegeerd. De eerdergenoemde PvdA'er vergat de integratiespelregels te definiëren. Dus daarom nu als doekje voor het bloeden de inburgeringscursussen met trivialiteiten als 'waar woont de koningin?' Allemaal weggegooid belastinggeld, dat weten u en ik, maar de nieuwe lichting PvdA'ers nog steeds niet. Ze hebben namelijk het succesnummer van de integratie in huis: Fatima Elatik.
Het Parool had zaterdag de enige juiste kop: 'volledig verbod chador bepleit'. Die regel had 30 jaar geleden ingevoerd moeten worden. Hadden alle gastarbeiders een vanzelfsprekendheid gevonden: 's lands wijs, 's lands eer. De reactie van Nederlandse allochtonen anno 2003 zal vast niet lang op zich laten wachten.
Ik kijk er naar uit. Er was namelijk nog meer goed nieuw de afgelopen week: in 2006 krijgen we de gekozen burgermeester. Wellicht ben ik tegen die tijd toe aan een nieuwe uitdaging.
Ebru Umar
(c) www.Later...
De afgelopen week was er veel goed nieuws. Het beste nieuws was dat het goed gaat met de integratie. Zo goed dat Ali Lazrak de commissie integratie vaarwel zei. Het blijft een leuke partij de SP. Ook gehoord dat Agnes Kant wordt aangeklaagd door DSB Bank? De LPF wordt links ingehaald door de club van Jan. Beetje 'camp', je zou er bijna op stemmen.
Terug naar de integratie. Ik heb er geen enquêtecommissie voor nodig, en in het kader van de democratie mag Stef Blok best bewijzen dat de integratie niet is mislukt. Ik ben het trouwens nu al helemaal met hem eens. De integratie is niet mislukt. Het is erger: de integratie is genegeerd.
Het zijn details, ik weet het. Toch wil ik zoals gebruikelijk voor mijn beurt spreken en het ongetwijfeld welkome beleidsbegrip 'genegeerde integratie' toelichten.
Allereerst een stukje geschiedenis:
35 Jaar geleden, eind jaren '60 begin '70, kwamen de eerste gastarbeiders naar Nederland. In tegenstelling tot wat wij tegenwoordig gewend zijn, waren dat keurige mensen in pak. Enigszins afwijkend van de gelukszoekers die de grote steden nu bevolken. Denk maar'ns na: heeft u 35 jaar geleden burka's, pofbroeken of hoofddoekjes gezien? Kunt u zich een gezichtsluier, chador of 'respect' discussie herinneren uit de jaren '70, begin '80?
Ik niet.
Ik herinner mij maar een ding: er waren hier gastarbeiders, die 'later' 'terug' zouden gaan.
Velen van die mensen waren simpel, boeren uit de binnenlanden van Anatolië, of het Rifgebergte. Ze werkten in een fabriek, een scheepswerf of bij Fokker. Ze waren er wel maar toch weer niet. Voor het werk wat ze deden hoefden niet echt veel Nederlands te kunnen. Bovendien, voor die paar jaar dat ze hier zouden zijn, was dat al helemaal niet nodig. Als ze eenmaal terug waren zouden ze toch nooit meer Nederlands spreken. Hard werken, veel sparen en lange zomers naar het land van herkomst. Het beloofde land.
Het boeide ons allemaal niet, het boeide de gastarbeiders al helemaal niet. Iedereen leefde met respect voor elkaar keurig naast elkaar. 'Later' zouden ze teruggaan. Those were the days my friend, we thought they'd never end...
En nog benoemt niemand waar het mis is gegaan. Een tijdstip weet ik ook niet maar de beleidsmatige beslissing die tot de hedendaagse ellende geleid heeft, heet: gezinshereniging.
Iemand heeft in de jaren '70 bedacht dat het vrij wreed is dat mannen die hier in fabrieken werken ver van hun vrouwen en kinderen leefden. Omdat zij in de landen van herkomst waren achtergebleven. En diezelfde iemand heeft bedacht dat het verstandiger was dat een vrouw met enkele kinderen naar Nederland kwam in het kader van gezinshereniging, dan dat die éne gastarbeider een enkeltje terug richting het land van herkomst kreeg. Omdat die man na het geweldige Nederland van de jaren '70 niet meer zou kunnen aarden in zijn geboortedorp. Die vrouw met haar kinderen wel in Nederland natuurlijk. Die iemand die dit bedacht heeft kan alleen maar een PvdA'er geweest zijn.
Niet nagedacht over huisvesting van complete gezinnen. Niet nagedacht over scholing. Niet nagedacht over taalbeheersing. Niet nagedacht over 'later'. Zéker niet nagedacht over integratie. Kortom, moet een PvdA'er geweest zijn.
De gastarbeiders bleven dus en waren 'gast' af. Ze promoveerden tot 'anderstaligen'. Echter nu leefde niet een enkele man, maar een compleet gezin met de illusie 'later' terug te keren.
En nu? 30 jaar 'later'?
Anno 2003 leven enorme groepen kansarme allochtonen in achterstandswijken in de grote steden bijelkaar, spreken velen gebrekkig tot geen Nederlands, is de werkeloosheid én de criminaliteit onder hen stijgende, groeien ouders en kinderen uit elkaar, en is iedereen ongelukkig en teleurgesteld. Niet in de laatste plaats degenen die dachten dat de PvdA'er het ei van Columbus had uitgevonden met zijn 'gezinshereniging'. Ze zijn nog steeds anderstaligen. Daarom noemen we ze nu allochtonen, vreemdelingen. Maar dan van het soort dat geen plek meer heeft om 'later' naar 'terug' te keren.
En tóch is de integratie niet mislukt: jonge allochtonen spreken gebrekkig Nederlands, zijn slecht opgeleid, noemen zich Turk, Marokkaan of iets anders dan Nederlands, leiden onder het verdriet van hun ouders, kijken uit naar vakanties in 'het land van herkomst', kleden zich idioter dan hun ouders ooit gedaan hebben, belijden hun godsdienst fanatieker dan hun ouders ooit gedaan hebben en zijn gewelddadiger en luidruchtiger dan hun ouders ooit geweest zijn. Allemaal tot schande van hun ouders.
Hun kinderen maken er een zooitje van. Maken hun school niet af, zijn onbeschoft tegen hun leraren, geraken in de criminaliteit en volharden in hun allochtoon-zijn. Grijpen terug op iets ontastbaars als geloof, iets wat hun ouders in de landen van herkomst 30 jaar geleden al los lieten. Maar geen Nederlander die ze daarop durft te wijzen, dan roepen ze namelijk heel hard 'DISCRIMINATIE' en eisen ze respect. Alle kansen die Nederland hen biedt, waar hun ouders van gehoopt hadden dat ze er gebruik van zouden maken, laten ze links liggen.
Er is wel hoop: meisjes doen het beter dan jongens. En prompt komt Darwin tot leven: de sterkeren (kerels) onderdrukken, intimideren en mishandelen de zwakkeren (vrouwen) en dreigen hel en verdoemenis met in hun handen een Arabischtalig boek, dat ze 'het woord van Allah' noemen en vrij interpreteren. De remmende voorsprong van de Westerse mondigheid.
Kortom, de integratie is niet mislukt, maar genegeerd. De eerdergenoemde PvdA'er vergat de integratiespelregels te definiëren. Dus daarom nu als doekje voor het bloeden de inburgeringscursussen met trivialiteiten als 'waar woont de koningin?' Allemaal weggegooid belastinggeld, dat weten u en ik, maar de nieuwe lichting PvdA'ers nog steeds niet. Ze hebben namelijk het succesnummer van de integratie in huis: Fatima Elatik.
Het Parool had zaterdag de enige juiste kop: 'volledig verbod chador bepleit'. Die regel had 30 jaar geleden ingevoerd moeten worden. Hadden alle gastarbeiders een vanzelfsprekendheid gevonden: 's lands wijs, 's lands eer. De reactie van Nederlandse allochtonen anno 2003 zal vast niet lang op zich laten wachten.
Ik kijk er naar uit. Er was namelijk nog meer goed nieuw de afgelopen week: in 2006 krijgen we de gekozen burgermeester. Wellicht ben ik tegen die tijd toe aan een nieuwe uitdaging.
Ebru Umar
(c) www.theovangogh.nl