Zwarte Schaap
02-10-03, 17:24
Evangelicalen / Bemoedigen op de Westbank
door Lodewijk Dros
2003-09-29 - lezersreacties op dit artikel (20)
Afgelopen weekend -waarin joden het nieuwjaar vierden- was het drie jaar geleden dat Ariel Sharon aan de Tempelberg in Jeruzalem een bezoek bracht. Dit luidde op 28 september 2000 de tweede intifada in. De angst voor zelfmoordaanslagen legde het toerisme naar Israel lam. Maar evangelische christenen uit Nederland reizen meer dan ooit naar het Heilige Land. Op 'instructie van God' bezoeken sommigen de riskantste locaties: Holland Believers solidair with Israel.
De tweede 'markt' die hij aanboort, zijn evangelische christenen. Recent bezocht hij de Verenigde Staten en sprak er volgens de New York Magazine 'geen Jood'. Die had hij recent al bezocht, nu deed hij de bijbelgordel aan, naar zeggen van Moral Majority-topper Jerry Falwell 'de veiligheidsgordel van Israël'. Rabbijn Yechiel Eckstein van de Internationale vereniging van christenen en Joden noemt 'evangelicalen een belangrijker bondgenoot dan de Amerikaanse Joodse gemeenschap' - al betwijfelt hij of 'Joden een pilsje met hen willen drinken'. Benny Elon zat bij hen aan tafel, sprak ze toe en bepleitte solidariteit op godsdienstige gronden, want dat overwint de reisangst naar 'gevaarlijk' Israël.
Vorige week was Elon in Nederland. Hij werd er, zoals vaker met rechtse Israëlische kopstukken, met open armen ontvangen door Christenen voor Israël (CvI). Elons preekte er voor eigen parochie, want deze organisatie van behoudend-protestantse snit (veel hervormden, en evangelischen, maar ook wat katholieken) doet al zoveel aan 'solidariteitsreizen'. Sterker nog: na het uitbreken van de intifada besloot de Nijkerker stichting zelf weer reizen te gaan organiseren, omdat, aldus CvI-voorzitter ds. J. de Vreugd, 'commerciële touroperators het lieten afweten'. ,,Wij zijn in het gat gesprongen.''
De reizen van CvI zijn geen 'gewone toeristische uitstapjes', maar hebben een doel: Israël een hart onder de riem steken. ,,Nu de hele wereld zich tegen hen keert, laten wij zien: wij zijn vóór jullie.''
Een van de grote spelers op de Israëlreismarkt is Promised Land Touroperator in Rotterdam, opgericht 28 september 1998. Naast losse vliegtickets organiseert Eward Moerman verzorgde reizen naar het Beloofde Land. Op de tweede verjaardag van zijn reisbureau brak de tweede initifada uit.
,,Evangelische christenen zijn een belangrijke doelgroep'', stelt Moerman. De gewone Samen-op-wegkerkganger is 'moeilijk te bewegen' tot een Israëlreis, de orthodoxer gelovigen hebben 'veel minder last van angst' voor zelfmoordaanslagen. ,,Voor hen is het juist een roeping, een móeten'', zegt Moerman over hun reislust. Die is sinds de intifada zelfs flink toegenomen, 'met tientallen procenten', zodat nu jaarlijks 'vele honderden evangelische christenen' met Promised Land naar Israël vertrekken.
Ook bij CvI mogen de Israëlreizen zich in grote belangstelling verheugen. Dit jaar hebben 750 mensen geboekt. Dat betekent een ferme groei, volgens niet geheel complete cijfers zelfs een verdubbeling.
De noodlijdende toerisme-sector in Israël kan de inkomsten goed gebruiken. Zoals Joodse instellingen steun verwelkomen, ook als die omstreden is. Rabbijn L. van de Kamp, die geregeld spreekt voor CvI-bijeenkomsten, was daar vorig jaar in het NIW duidelijk over: ,,Ik weet heel goed dat veel christenen uit orthodox-christelijke en evangelische hoek diep in hun hart nog steeds vinden dat joden zich moeten bekeren en dat ze zelf de oorzaak zijn van de holocaust. Als een christelijke mevrouw geld wil geven voor Israël, kan het me niet schelen of ze dat nu doet omdat ze veel van het jodendom houdt of omdat ze graag ziet dat joden zich bekeren.''
Deze pragmatische instelling kenmerkt ook minister Elon. Nu het antisemitisme toeneemt en de steun voor Israël afbrokkelt, is de hulp van behoudende christenen welkom, al gaapt er een kloof van lichtjaren tussen hun ideeën en die van de doorsnee liberale jood.
Het programma van de Israëlreizen zegt veel over de opvattingen van de reizigers. Die gaan niet alleen maar liggen zonnebaden in Eilat, maar willen naar bijbelse plaatsen: Jeruzalem, en Galilea waar Jezus ooit rondwandelde. En: naar het bijbelse hartland, 'Samaria en Judea', zegt De Vreugd van CvI - de term 'bezette gebieden' komt niet te pas. Want Israël bezet geen gebied, het ís, inclusief Samaria en Judea, het Israël zoals God het bedoeld heeft. CvI-reizen hebben steevast bestemming Ariël, een grote nederzetting in wat premier Sharon zelf 'bezet gebied' noemt. ,,We gaan principiëel óók naar de Westbank'', zegt De Vreugd, ,,want dat hoort bij het land dat God aan Abraham en zijn nazaten beloofd heeft.''
Het is die boodschap die minister Elon op zijn wervingstochten uitdraagt. Als lid van de regering aanvaardt hij George W. Bush' roadmap en een tweestatenoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. Maar zodra de orthodoxe rabbijn Elon zijn rol als Moledet-leider (rechtse partij in Sharons regering) vervult, blijkt die steun weinig waard te zijn. Palestijnse staat, prima, maar dan op Jordaans grondgebied. Elon woont op de Westbank.
De routekaart naar vrede strookt ook volgens De Vreugd niet met de bijbelse beloften. Maar hij wil niet dat de CvI-reizen er koste wat kost naartoe leiden. Wanneer de spanningen oplopen, dan 'gaan we geen uitgebreide excursies houden', dat zou 'onverantwoord' zijn. Kwestie van afwegen: solidariteit betonen of bescherming bieden aan de reisgenoten.
Ook Moerman van Promised Land is 'uiterst terughoudend' over het maken van uitstapjes naar de Westbank, ook nu het negatieve reisadvies al maanden is ingetrokken. Veiligheid staat voorop.
Dat zal Bert Woudwijk ('Mijn opa was Joods') hem niet zo nazeggen. De voorganger van de Dordtse Shalomgemeente houdt het op geloof, ook tijdens de rondreizen die hij in Israël organiseert. Woudwijk huurt daarvoor permanent een onderkomen in een joodse nederzetting in Samaria, bij Jenin, wat 'iedereen gevaarlijk' noemt, maar voor hem 'de belofte van God in ontvangst nemen, dus er wonen' betekent.
Zes keer per jaar, steeds met zo'n vijftien personen uit charismatisch-evangelische kringen, legt hij 'bemoedigingsbezoeken' af in Israël, én in het gebied dat de Palestijnse Autoriteit geheel tegen Gods wil tot het hare rekent. Israël strekt zich uit, aldus Woudwijk, van de Nijl (nu nog Egypte) tot aan de Tigris( nu nog Irak). Hij weet dat 'God ieder veroordeelt die het land Israël wil verdelen', dus wijst hij de roadmap 'absoluut' af.
Een vast dagschema kennen zijn reizen niet: 's morgens is er praise en gebed, ,,dan ervaren we de heilige Geest en weten we waar we heen moeten''. Dat kan tussentijds door 'instructie van God' wijzigen. Onderweg naar Jeruzalem 'leidde de Geest ons naar Samaria'. Bij verlate aankomst in Jeruzalem bleek er net een aanslag te zijn geweest. ,,Zo beschermde God ons.''
Op hun wit-met-blauwe petten en T-shirts melden ze dat Am Jisrael Chai (hebreeuws: volk Israël leeft) en, in nederengels: Holland Believers solidair with Israel.
Niets belet Woudwijk om Samaria te bezoeken; ze rijden vol geloof en 'zonder gepantserde auto's of militaire begeleiding' overal heen. God zorgt.
Volgende week gaat Woudwijk weer. Kolonisten, hoe orthodoxer, hoe beter, zijn een geliefd reisdoel. ,,Ze waarderen onze bemoediging enorm en ervaren veel liefde.''
Tijdens de laatste reis, vorige maand, liepen Woudwijk en de zijnen mee in een mars 'met 80000 deelnemers, hoofdzakelijk inwoners van settlements'. Plaats van handeling: De Tempelberg, waar Sharons verschijnen in 2000 rellen veroorzaakte die de opmaat werden voor de tweede intidafa. Een spreker benadrukt tijdens de mars het alleenrecht van Joden op de Tempelberg - dáár komt de Messias, daar zal dus geen plaats meer zijn voor de islamitische heiligdommen, de Al Aqsa en Rotskoepelmoskee. De spreker denkt er volgens Woudwijk 'net zo over als ik'. Zijn naam: Binyamin Elon.
Bron: Ontrouw 29/10/03
door Lodewijk Dros
2003-09-29 - lezersreacties op dit artikel (20)
Afgelopen weekend -waarin joden het nieuwjaar vierden- was het drie jaar geleden dat Ariel Sharon aan de Tempelberg in Jeruzalem een bezoek bracht. Dit luidde op 28 september 2000 de tweede intifada in. De angst voor zelfmoordaanslagen legde het toerisme naar Israel lam. Maar evangelische christenen uit Nederland reizen meer dan ooit naar het Heilige Land. Op 'instructie van God' bezoeken sommigen de riskantste locaties: Holland Believers solidair with Israel.
De tweede 'markt' die hij aanboort, zijn evangelische christenen. Recent bezocht hij de Verenigde Staten en sprak er volgens de New York Magazine 'geen Jood'. Die had hij recent al bezocht, nu deed hij de bijbelgordel aan, naar zeggen van Moral Majority-topper Jerry Falwell 'de veiligheidsgordel van Israël'. Rabbijn Yechiel Eckstein van de Internationale vereniging van christenen en Joden noemt 'evangelicalen een belangrijker bondgenoot dan de Amerikaanse Joodse gemeenschap' - al betwijfelt hij of 'Joden een pilsje met hen willen drinken'. Benny Elon zat bij hen aan tafel, sprak ze toe en bepleitte solidariteit op godsdienstige gronden, want dat overwint de reisangst naar 'gevaarlijk' Israël.
Vorige week was Elon in Nederland. Hij werd er, zoals vaker met rechtse Israëlische kopstukken, met open armen ontvangen door Christenen voor Israël (CvI). Elons preekte er voor eigen parochie, want deze organisatie van behoudend-protestantse snit (veel hervormden, en evangelischen, maar ook wat katholieken) doet al zoveel aan 'solidariteitsreizen'. Sterker nog: na het uitbreken van de intifada besloot de Nijkerker stichting zelf weer reizen te gaan organiseren, omdat, aldus CvI-voorzitter ds. J. de Vreugd, 'commerciële touroperators het lieten afweten'. ,,Wij zijn in het gat gesprongen.''
De reizen van CvI zijn geen 'gewone toeristische uitstapjes', maar hebben een doel: Israël een hart onder de riem steken. ,,Nu de hele wereld zich tegen hen keert, laten wij zien: wij zijn vóór jullie.''
Een van de grote spelers op de Israëlreismarkt is Promised Land Touroperator in Rotterdam, opgericht 28 september 1998. Naast losse vliegtickets organiseert Eward Moerman verzorgde reizen naar het Beloofde Land. Op de tweede verjaardag van zijn reisbureau brak de tweede initifada uit.
,,Evangelische christenen zijn een belangrijke doelgroep'', stelt Moerman. De gewone Samen-op-wegkerkganger is 'moeilijk te bewegen' tot een Israëlreis, de orthodoxer gelovigen hebben 'veel minder last van angst' voor zelfmoordaanslagen. ,,Voor hen is het juist een roeping, een móeten'', zegt Moerman over hun reislust. Die is sinds de intifada zelfs flink toegenomen, 'met tientallen procenten', zodat nu jaarlijks 'vele honderden evangelische christenen' met Promised Land naar Israël vertrekken.
Ook bij CvI mogen de Israëlreizen zich in grote belangstelling verheugen. Dit jaar hebben 750 mensen geboekt. Dat betekent een ferme groei, volgens niet geheel complete cijfers zelfs een verdubbeling.
De noodlijdende toerisme-sector in Israël kan de inkomsten goed gebruiken. Zoals Joodse instellingen steun verwelkomen, ook als die omstreden is. Rabbijn L. van de Kamp, die geregeld spreekt voor CvI-bijeenkomsten, was daar vorig jaar in het NIW duidelijk over: ,,Ik weet heel goed dat veel christenen uit orthodox-christelijke en evangelische hoek diep in hun hart nog steeds vinden dat joden zich moeten bekeren en dat ze zelf de oorzaak zijn van de holocaust. Als een christelijke mevrouw geld wil geven voor Israël, kan het me niet schelen of ze dat nu doet omdat ze veel van het jodendom houdt of omdat ze graag ziet dat joden zich bekeren.''
Deze pragmatische instelling kenmerkt ook minister Elon. Nu het antisemitisme toeneemt en de steun voor Israël afbrokkelt, is de hulp van behoudende christenen welkom, al gaapt er een kloof van lichtjaren tussen hun ideeën en die van de doorsnee liberale jood.
Het programma van de Israëlreizen zegt veel over de opvattingen van de reizigers. Die gaan niet alleen maar liggen zonnebaden in Eilat, maar willen naar bijbelse plaatsen: Jeruzalem, en Galilea waar Jezus ooit rondwandelde. En: naar het bijbelse hartland, 'Samaria en Judea', zegt De Vreugd van CvI - de term 'bezette gebieden' komt niet te pas. Want Israël bezet geen gebied, het ís, inclusief Samaria en Judea, het Israël zoals God het bedoeld heeft. CvI-reizen hebben steevast bestemming Ariël, een grote nederzetting in wat premier Sharon zelf 'bezet gebied' noemt. ,,We gaan principiëel óók naar de Westbank'', zegt De Vreugd, ,,want dat hoort bij het land dat God aan Abraham en zijn nazaten beloofd heeft.''
Het is die boodschap die minister Elon op zijn wervingstochten uitdraagt. Als lid van de regering aanvaardt hij George W. Bush' roadmap en een tweestatenoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. Maar zodra de orthodoxe rabbijn Elon zijn rol als Moledet-leider (rechtse partij in Sharons regering) vervult, blijkt die steun weinig waard te zijn. Palestijnse staat, prima, maar dan op Jordaans grondgebied. Elon woont op de Westbank.
De routekaart naar vrede strookt ook volgens De Vreugd niet met de bijbelse beloften. Maar hij wil niet dat de CvI-reizen er koste wat kost naartoe leiden. Wanneer de spanningen oplopen, dan 'gaan we geen uitgebreide excursies houden', dat zou 'onverantwoord' zijn. Kwestie van afwegen: solidariteit betonen of bescherming bieden aan de reisgenoten.
Ook Moerman van Promised Land is 'uiterst terughoudend' over het maken van uitstapjes naar de Westbank, ook nu het negatieve reisadvies al maanden is ingetrokken. Veiligheid staat voorop.
Dat zal Bert Woudwijk ('Mijn opa was Joods') hem niet zo nazeggen. De voorganger van de Dordtse Shalomgemeente houdt het op geloof, ook tijdens de rondreizen die hij in Israël organiseert. Woudwijk huurt daarvoor permanent een onderkomen in een joodse nederzetting in Samaria, bij Jenin, wat 'iedereen gevaarlijk' noemt, maar voor hem 'de belofte van God in ontvangst nemen, dus er wonen' betekent.
Zes keer per jaar, steeds met zo'n vijftien personen uit charismatisch-evangelische kringen, legt hij 'bemoedigingsbezoeken' af in Israël, én in het gebied dat de Palestijnse Autoriteit geheel tegen Gods wil tot het hare rekent. Israël strekt zich uit, aldus Woudwijk, van de Nijl (nu nog Egypte) tot aan de Tigris( nu nog Irak). Hij weet dat 'God ieder veroordeelt die het land Israël wil verdelen', dus wijst hij de roadmap 'absoluut' af.
Een vast dagschema kennen zijn reizen niet: 's morgens is er praise en gebed, ,,dan ervaren we de heilige Geest en weten we waar we heen moeten''. Dat kan tussentijds door 'instructie van God' wijzigen. Onderweg naar Jeruzalem 'leidde de Geest ons naar Samaria'. Bij verlate aankomst in Jeruzalem bleek er net een aanslag te zijn geweest. ,,Zo beschermde God ons.''
Op hun wit-met-blauwe petten en T-shirts melden ze dat Am Jisrael Chai (hebreeuws: volk Israël leeft) en, in nederengels: Holland Believers solidair with Israel.
Niets belet Woudwijk om Samaria te bezoeken; ze rijden vol geloof en 'zonder gepantserde auto's of militaire begeleiding' overal heen. God zorgt.
Volgende week gaat Woudwijk weer. Kolonisten, hoe orthodoxer, hoe beter, zijn een geliefd reisdoel. ,,Ze waarderen onze bemoediging enorm en ervaren veel liefde.''
Tijdens de laatste reis, vorige maand, liepen Woudwijk en de zijnen mee in een mars 'met 80000 deelnemers, hoofdzakelijk inwoners van settlements'. Plaats van handeling: De Tempelberg, waar Sharons verschijnen in 2000 rellen veroorzaakte die de opmaat werden voor de tweede intidafa. Een spreker benadrukt tijdens de mars het alleenrecht van Joden op de Tempelberg - dáár komt de Messias, daar zal dus geen plaats meer zijn voor de islamitische heiligdommen, de Al Aqsa en Rotskoepelmoskee. De spreker denkt er volgens Woudwijk 'net zo over als ik'. Zijn naam: Binyamin Elon.
Bron: Ontrouw 29/10/03