Orakel
08-10-03, 20:44
Huursubsidie aanvragen? Vul een formulier in.
Medicijnen? ‘Lees eerst de bijsluiter', het staat er met koeienletters op.
Verjaardag? Stuur een kaartje.
Kleine beurs? Let op de aanbiedingen in de supermarkt.
Allemaal de normaalste zaak van de wereld. Maar niet als je niet goed kunt lezen en schrijven.
In Nederland zijn ruim een miljoen ‘functioneel analfabeten': mensen die niet volledig kunnen functioneren in de maatschappij, omdat ze de kunst van het lezen, schrijven en rekenen niet voldoende beheersen. In september toerde prinses Laurentien samen met staatssecretaris Nijs een week door Nederland om de aandacht te vestigen op alfabetisering. Van de autochtone Nederlanders tussen de 16 en de 74 jaar, heeft bijna 10 procent het laagste niveau van geletterdheid. Bij jongeren tussen 16 en 24 jaar gaat het om 7 procent. Mensen die helemaal niet kunnen lezen en schrijven zijn er relatief weinig; enkele tienduizenden Nederlanders. Van de kinderen onder de 16 vallen er 60 tot 65.000 vroegtijdig uit op school, bijna één per elke school.
Maar de campagne ‘Alfabetisering Autochtone Nederlanders' loopt veel langer: tot 2006. Dat is nodig, want het aantal aanmeldingen bij de alfabetiseringscursussen was de afgelopen jaren gedaald, terwijl het aantal functioneel analfabeten gelijk bleef.
Smoesjes
Het leven van ‘functioneel analfabeten' wordt vaak overheerst door schaamte. Ze hebben allerlei smoesjes om hun ‘geheim' verborgen te houden: ‘ik heb mijn bril niet bij me' of ‘ik ben woordblind en kan daarom niet goed lezen'.. Ruud Stienesen, bijvoorbeeld, had tot voor kort grote moeite met lezen en schrijven. Hij kent ook de vele smoesjes van een analfabeet. "Bij de voetbalclub kon ik nooit de lijst van mijn elftal oplezen. Ik zei dan altijd maar dat ik mijn bril vergeten was."
Genegeerd
Ruud groeide op in een woonwagenkamp en was nooit langer dan een paar maanden op één plek. Op school werd hij domweg genegeerd. Hij mocht dan achter in de klas van zijn broer zitten… om te tekenen. Inmiddels kan Ruud zijn kleinkinderen voorlezen, ze een kaartje schrijven of onderweg de ANWB-borden lezen.
Graag naar school
Sommigen gaan de schaamte voorbij en nemen les. Neem Björn Hermes. In een schrijfoefening schrijft hij hoe hij ertoe kwam een cursus lezen en schrijven te volgen. Hij schrijft:
‘Ik ben Björn Hermes. Ik kwam iemand op het werk tegen en die moest Nederlands leren. Ik dacht, dat kan ik ook, want mijn Nederlands is niet zo goed. Ik heb mijn baas gevraagd en die vond het goed. Ik denk dat ik niet genoeg zuurstof in mijn hersenen heb gekregen. Ik leer er wat bij wat ik nooit eerder van mijzelf wist. Daarom ga ik graag naar school.'
Niet de moeite waard
Dini Vink (46) zorgde al jong voor haar zieke moeder en ging dus weinig naar school. Daardoor kwam ze zo achter, dat de meester in de klas het niet de moeite waard vond om haar nog eens de beurt te geven met lezen bijvoorbeeld. Drie keer heeft ze de zesde klas van de basisschool over gedaan, toen heeft ze een rapport meegekregen en kon ze gaan werken in een fabriek.
Probleem
De schaarse basisvaardigheden die ze had, verleerde ze in de loop der jaren. In het dagelijks leven betekende dat bijvoorbeeld dat ze al een probleem had toen shampoomerk Palmolive het uiterlijk van de fles veranderde. Ze kon de shampoo niet meer vinden in de schappen. Dan belde ze met Palmolive en kreeg ze de nieuwe fles opgestuurd. Probleem opgelost. Het zoveelste.
Gemis
Op een gegeven moment werd Dini vrijwilliger bij een kinderclub van haar kerk. Dini: "Ik moest de namen van de kinderen opschrijven en stukjes uit de bijbel voorlezen. Dat kon ik niet. Iemand op de kinderclub raadde me aan naar school te gaan en ik heb het gedaan. Ik dacht: ‘ik mis al zo veel, moet ik die kinderclub nou ook missen?' Nu ik kan lezen en schrijven, is de wereld pas voor mij open gegaan."
Van de autochtone Nederlanders tussen de 16 en de 74 jaar, heeft bijna 10 procent het laagste niveau van geletterdheid. Bij jongeren tussen 16 en 24 jaar gaat het om 7 procent. Mensen die helemaal niet kunnen lezen en schrijven zijn er relatief weinig; enkele tienduizenden Nederlanders. Van de kinderen onder de 16 vallen er 60 tot 65.000 vroegtijdig uit op school, bijna één per elke school.
werelomroep.nl
Medicijnen? ‘Lees eerst de bijsluiter', het staat er met koeienletters op.
Verjaardag? Stuur een kaartje.
Kleine beurs? Let op de aanbiedingen in de supermarkt.
Allemaal de normaalste zaak van de wereld. Maar niet als je niet goed kunt lezen en schrijven.
In Nederland zijn ruim een miljoen ‘functioneel analfabeten': mensen die niet volledig kunnen functioneren in de maatschappij, omdat ze de kunst van het lezen, schrijven en rekenen niet voldoende beheersen. In september toerde prinses Laurentien samen met staatssecretaris Nijs een week door Nederland om de aandacht te vestigen op alfabetisering. Van de autochtone Nederlanders tussen de 16 en de 74 jaar, heeft bijna 10 procent het laagste niveau van geletterdheid. Bij jongeren tussen 16 en 24 jaar gaat het om 7 procent. Mensen die helemaal niet kunnen lezen en schrijven zijn er relatief weinig; enkele tienduizenden Nederlanders. Van de kinderen onder de 16 vallen er 60 tot 65.000 vroegtijdig uit op school, bijna één per elke school.
Maar de campagne ‘Alfabetisering Autochtone Nederlanders' loopt veel langer: tot 2006. Dat is nodig, want het aantal aanmeldingen bij de alfabetiseringscursussen was de afgelopen jaren gedaald, terwijl het aantal functioneel analfabeten gelijk bleef.
Smoesjes
Het leven van ‘functioneel analfabeten' wordt vaak overheerst door schaamte. Ze hebben allerlei smoesjes om hun ‘geheim' verborgen te houden: ‘ik heb mijn bril niet bij me' of ‘ik ben woordblind en kan daarom niet goed lezen'.. Ruud Stienesen, bijvoorbeeld, had tot voor kort grote moeite met lezen en schrijven. Hij kent ook de vele smoesjes van een analfabeet. "Bij de voetbalclub kon ik nooit de lijst van mijn elftal oplezen. Ik zei dan altijd maar dat ik mijn bril vergeten was."
Genegeerd
Ruud groeide op in een woonwagenkamp en was nooit langer dan een paar maanden op één plek. Op school werd hij domweg genegeerd. Hij mocht dan achter in de klas van zijn broer zitten… om te tekenen. Inmiddels kan Ruud zijn kleinkinderen voorlezen, ze een kaartje schrijven of onderweg de ANWB-borden lezen.
Graag naar school
Sommigen gaan de schaamte voorbij en nemen les. Neem Björn Hermes. In een schrijfoefening schrijft hij hoe hij ertoe kwam een cursus lezen en schrijven te volgen. Hij schrijft:
‘Ik ben Björn Hermes. Ik kwam iemand op het werk tegen en die moest Nederlands leren. Ik dacht, dat kan ik ook, want mijn Nederlands is niet zo goed. Ik heb mijn baas gevraagd en die vond het goed. Ik denk dat ik niet genoeg zuurstof in mijn hersenen heb gekregen. Ik leer er wat bij wat ik nooit eerder van mijzelf wist. Daarom ga ik graag naar school.'
Niet de moeite waard
Dini Vink (46) zorgde al jong voor haar zieke moeder en ging dus weinig naar school. Daardoor kwam ze zo achter, dat de meester in de klas het niet de moeite waard vond om haar nog eens de beurt te geven met lezen bijvoorbeeld. Drie keer heeft ze de zesde klas van de basisschool over gedaan, toen heeft ze een rapport meegekregen en kon ze gaan werken in een fabriek.
Probleem
De schaarse basisvaardigheden die ze had, verleerde ze in de loop der jaren. In het dagelijks leven betekende dat bijvoorbeeld dat ze al een probleem had toen shampoomerk Palmolive het uiterlijk van de fles veranderde. Ze kon de shampoo niet meer vinden in de schappen. Dan belde ze met Palmolive en kreeg ze de nieuwe fles opgestuurd. Probleem opgelost. Het zoveelste.
Gemis
Op een gegeven moment werd Dini vrijwilliger bij een kinderclub van haar kerk. Dini: "Ik moest de namen van de kinderen opschrijven en stukjes uit de bijbel voorlezen. Dat kon ik niet. Iemand op de kinderclub raadde me aan naar school te gaan en ik heb het gedaan. Ik dacht: ‘ik mis al zo veel, moet ik die kinderclub nou ook missen?' Nu ik kan lezen en schrijven, is de wereld pas voor mij open gegaan."
Van de autochtone Nederlanders tussen de 16 en de 74 jaar, heeft bijna 10 procent het laagste niveau van geletterdheid. Bij jongeren tussen 16 en 24 jaar gaat het om 7 procent. Mensen die helemaal niet kunnen lezen en schrijven zijn er relatief weinig; enkele tienduizenden Nederlanders. Van de kinderen onder de 16 vallen er 60 tot 65.000 vroegtijdig uit op school, bijna één per elke school.
werelomroep.nl