Zwarte Schaap
16-10-03, 10:56
Nieuwe middenklasse in de Bijlmer is zwart
Amsterdam - Een dikke tien jaar geleden gingen de eerste honingraatflats van de Bijlmermeer tegen de grond. Een getto dreigde, oordeelden de plannenmakers te Amsterdam en Den Haag. Er moesten duurdere koophuizen komen en daarmee zou de wijk gemengder worden. Lees: meer autochtonen en minder allochtonen, al werd dat toen nog niet openlijk uitgesproken.
Bijna tweeduizend glimmende laagbouwwoningen staan er inmiddels. Maar de Bijlmer is alleen maar zwarter geworden. En de komende tien jaar, als er nog eens ruim vijfduizend koopwoningen bij komen, wordt de wijk nóg zwarter, voorspelt het Amsterdamse bureau voor Onderzoek en Statistiek op basis van de huidige trend. In 1997 was 27 procent van de inwoners van de Bijlmer nog 'wit' (Hollanders en migranten uit westerse landen), in 2015 zal dit zijn afgenomen tot negentien procent.
Verspreid
De Bijlmermeer bewijst tegelijk het ongelijk van de theorie om allochtonen gelijk te stellen aan armoede, werkloosheid en criminaliteit. Allochtonen zouden gespreid moeten worden. In de Bijlmer vestigt zich echter een nieuwe middenklasse die een huis koopt, met de auto naar het werk gaat en zijn straat schoon houdt. Die nieuwe middenklasse is zwart. Het was al langer zichtbaar op straat, en het is nu ook in de cijfers te zien.
,,De vernieuwing van de Bijlmer heeft een positieve uitstraling op de wijk,'' zegt onderzoeker Marcel Janssen. De woonduur was er altijd het kortst van de stad. Zodra de flatbewoners in staat waren de Bijlmer te verlaten, deden ze dat ook. Nu maken ze, synchroon aan hun maatschappelijke vooruitgang, carrière in de wijk. Ze blijven in de Bijlmer. Ze verlaten hun huurflat en kopen een laagbouwwoning. Het zijn voor het merendeel Surinamers, in mindere mate Antillianen en de laatste jaren steeds vaker Ghanezen.
'Ons soort'
,,Voor hen is de Bijlmer toch 'voor ons soort mensen', zegt Robert Leferink, directeur van het Projectbureau Vernieuwing Bijlmermeer. ,,Ze zijn er dicht bij vrienden en familie, dicht bij de kerk, de markt, de toko, de black-hairkapper en de feesten. Steeds vaker is ook een omgekeerde beweging te zien: veel Surinamers die het zich konden permitteren, vertrokken voorheen naar Almere. Nu de Bijlmer zo wordt opgeknapt, willen velen weer terug. Tegelijk blijft de lelieblanke huizenkoper weg. ,,Voor witte mensen bestaat er toch een drempel om hier te komen wonen,'' zegt Leferink. ,,Wie hier een huis koopt, heeft een allochtone partner of kiest bewust voor deze zwarte wijk.''
De laagopgeleide vaak werkloze mensen verblijven in de Bijlmerflats die resteren. Iets minder dan de helft van de dertienduizend flatwoningen blijft overeind. Die worden weliswaar geheel opgeknapt, ontdaan van duistere boxen en gangen, en minder toegankelijk voor ongewenste figuren, kwetsbaar blijven ze. Voor junks en dealers, pooiers en hoeren, de Afrikanen zonder verblijfsstatus wordt het steeds moeilijker woonruimte te vinden. Ze zijn bijeengedreven in de oude D- en E-flats, op de kop van de Bijlmer. ,,Als die flats worden gesloopt, komen nog een paar honderd verslaafden tevoorschijn,'' zegt Eugene van Wees, van woningstichting Patrimonium, eigenaar van de flats. Ze houden zich op in opengebroken boxen, slapen en gebruiken in de trappenhuizen. In totaal telt de Bijlmer ongeveer duizend drugsverslaafden.
Bron: Rotterdams Dagblad 16/10/03
Amsterdam - Een dikke tien jaar geleden gingen de eerste honingraatflats van de Bijlmermeer tegen de grond. Een getto dreigde, oordeelden de plannenmakers te Amsterdam en Den Haag. Er moesten duurdere koophuizen komen en daarmee zou de wijk gemengder worden. Lees: meer autochtonen en minder allochtonen, al werd dat toen nog niet openlijk uitgesproken.
Bijna tweeduizend glimmende laagbouwwoningen staan er inmiddels. Maar de Bijlmer is alleen maar zwarter geworden. En de komende tien jaar, als er nog eens ruim vijfduizend koopwoningen bij komen, wordt de wijk nóg zwarter, voorspelt het Amsterdamse bureau voor Onderzoek en Statistiek op basis van de huidige trend. In 1997 was 27 procent van de inwoners van de Bijlmer nog 'wit' (Hollanders en migranten uit westerse landen), in 2015 zal dit zijn afgenomen tot negentien procent.
Verspreid
De Bijlmermeer bewijst tegelijk het ongelijk van de theorie om allochtonen gelijk te stellen aan armoede, werkloosheid en criminaliteit. Allochtonen zouden gespreid moeten worden. In de Bijlmer vestigt zich echter een nieuwe middenklasse die een huis koopt, met de auto naar het werk gaat en zijn straat schoon houdt. Die nieuwe middenklasse is zwart. Het was al langer zichtbaar op straat, en het is nu ook in de cijfers te zien.
,,De vernieuwing van de Bijlmer heeft een positieve uitstraling op de wijk,'' zegt onderzoeker Marcel Janssen. De woonduur was er altijd het kortst van de stad. Zodra de flatbewoners in staat waren de Bijlmer te verlaten, deden ze dat ook. Nu maken ze, synchroon aan hun maatschappelijke vooruitgang, carrière in de wijk. Ze blijven in de Bijlmer. Ze verlaten hun huurflat en kopen een laagbouwwoning. Het zijn voor het merendeel Surinamers, in mindere mate Antillianen en de laatste jaren steeds vaker Ghanezen.
'Ons soort'
,,Voor hen is de Bijlmer toch 'voor ons soort mensen', zegt Robert Leferink, directeur van het Projectbureau Vernieuwing Bijlmermeer. ,,Ze zijn er dicht bij vrienden en familie, dicht bij de kerk, de markt, de toko, de black-hairkapper en de feesten. Steeds vaker is ook een omgekeerde beweging te zien: veel Surinamers die het zich konden permitteren, vertrokken voorheen naar Almere. Nu de Bijlmer zo wordt opgeknapt, willen velen weer terug. Tegelijk blijft de lelieblanke huizenkoper weg. ,,Voor witte mensen bestaat er toch een drempel om hier te komen wonen,'' zegt Leferink. ,,Wie hier een huis koopt, heeft een allochtone partner of kiest bewust voor deze zwarte wijk.''
De laagopgeleide vaak werkloze mensen verblijven in de Bijlmerflats die resteren. Iets minder dan de helft van de dertienduizend flatwoningen blijft overeind. Die worden weliswaar geheel opgeknapt, ontdaan van duistere boxen en gangen, en minder toegankelijk voor ongewenste figuren, kwetsbaar blijven ze. Voor junks en dealers, pooiers en hoeren, de Afrikanen zonder verblijfsstatus wordt het steeds moeilijker woonruimte te vinden. Ze zijn bijeengedreven in de oude D- en E-flats, op de kop van de Bijlmer. ,,Als die flats worden gesloopt, komen nog een paar honderd verslaafden tevoorschijn,'' zegt Eugene van Wees, van woningstichting Patrimonium, eigenaar van de flats. Ze houden zich op in opengebroken boxen, slapen en gebruiken in de trappenhuizen. In totaal telt de Bijlmer ongeveer duizend drugsverslaafden.
Bron: Rotterdams Dagblad 16/10/03