Marsipulami
25-10-03, 08:41
INTERVIEW. Filip Dewinter. Het goudhaantje van het Vlaams Blok wil de scherpe kantjes eraf
Opschuiven naar het centrum (maar niet te veel)
Als het Vlaams Blok in 2006 de meerderheid in Antwerpen wil breken, dan moeten de oppositiekrachten zich hergroeperen. En als hij daarbij in de weg staat, wil Filip Dewinter zelfs een stap opzij doen. Al lijkt het hem een slecht idee. ,,In Oostenrijk hebben ze het goudhaantje ook geslacht. We hebben gezien wat daar is gebeurd.''
FILIP DEWINTER staat soms verbaasd van zijn eigen macht en perfide bedoelingen. Plots kreeg zijn partij de schuld voor de moeilijkheden van Agalev. Het Blok had namelijk geprobeerd om ,,met een op leugens gebaseerd verhaal een politica onderuit te halen''.
Dewinter: ,,Excuseer me. Niet het Vlaams Blok, maar Agalev wou het vel van Pauwels. We wilden een aantal ongerijmdheden bij het OCMW aan de kaak stellen. Elk jaar moet de stad Antwerpen meer dan 75 miljoen euro bijpassen voor het OCMW, terwijl het OCMW een gigantisch patrimonium heeft, zelfs met historische panden uit de 17de eeuw die voor een appel en een ei worden verhuurd. Ook de schepen van Kansarmoede heeft een huis waarvoor ze het OCMW amper geld betaalt.''
,,We hebben nooit gezegd dat Chantal Pauwels juridisch iets fouts had gedaan. We hebben zelfs nooit haar ontslag gevraagd. Tot Agalev zelf vond dat ze eruit moest. Toen hebben we inderdaad gezegd dat een schepen niet kan functioneren als haar partij haar niet meer steunt. Maar omdat Agalev haar niet wegkreeg, was het plots allemaal de schuld van het Vlaams Blok. Met als gevolg dat de media nu een operatie hebben ingezet om het hele corruptiegebeuren te minimaliseren. Als straks misschien enkele schepenen in verdenking worden gesteld, zal men hen toch laten zitten.''
Een inverdenkingstelling betekent niet dat iemand schuldig is, wel dat het dossier verder opgevolgd wordt.
,,Een paar maanden geleden zou men de Augiasstal van Antwerpen uitmesten en alles onderzoeken. Nu zijn we plots zo ver dat een inverdenkingstelling geen reden tot ontslag meer is. In maart was er nog sprake van een bureau voor integriteitbewaking. Daar hebben we niets meer van gehoord. Er zou een auditcommissie worden opgericht, met leden van de oppositie. Die is nog niet bijeengekomen. En de inspectie van Financiën? Die bestaat maar uit een handvol mensen.''
,,Nu horen we dat de inverdenkingstelling van een schepen niet eens erg is. Politici zijn geen private figuren, ze hebben een voorbeeldfunctie en moeten het vertrouwen genieten. Politici moeten ook in tuchtprocedures optreden, zoals het Antwerps bestuur onlangs deed toen topambtenaren in verdenking waren gesteld. Hoe kan het college een stadsarbeider die een pint te veel op heeft, sanctioneren als enkele schepenen zelf in verdenking zijn gesteld? Maar nu is het plots allemaal 'perceptie'. Met dat toverwoord wordt alles goedgepraat.''
De Antwerpenaar wil dat zijn stad bestuurd wordt. Hij heeft geen zin in een nieuw rondje schaduwboksen.
,,Ik ben ook Antwerpenaar. Ik heb er alle belang bij dat de stad kan worden bestuurd. Maar dat kan nu niet omdat het college aangetast is door het Visa-virus , dat het nota bene zelf in het leven heeft geroepen. Ik ben niet met de misbruiken rond de stads-vzw Soma naar het parket gestapt. Dat heeft schepen Tuur Van Wallendael gedaan. Ik ben niet met het JC Decaux-schandaal naar de media gestapt. Dat heeft Patrick Janssens gedaan. Dezelfde Janssens die ook de misbruiken bij Telepolis heeft aangekaart.''
,,De realiteit is dat Antwerpen ziek is. Misbruiken en corruptie zijn door meer dan zestig jaar socialistisch bewind tot de bedrijfscultuur gaan behoren. Precies die socialisten hebben hemel en aarde bewogen om de nieuwe burgemeester te leveren en op die manier de potjes gedekt te houden. Want de SP.A beseft dat met Antwerpen de hele vernieuwingsoperatie van de partij staat of valt. Ze waren doodsbang dat de vernieuwingsoperatie van Stevaert zou mislukken door Antwerpen.''
De nieuwe burgemeester toont bestuurskracht. Dat maakt van hem uw nachtmerrie.
,,Die hernieuwde maagdelijkheid bij de SP.A is onwaarschijnlijk. Toen Bob Cools (de voorganger van Leona Detiège) niet meer goed was, moest hij eruit. We zouden iets nieuws zien, en Leona Detiège kwam. Toen zij de kop van Jut werd, moest zij weg en kwam Janssens. Nieuwer dan nieuw. Maagdelijker dan maagdelijk. Maar wie achter de schermen kijkt, ziet altijd dezelfde mensen. Guy Peeters en consorten: het ziekenfonds, de vakbond en obscure organisaties. Dat is de Antwerpse ziekte: de old boys -netwerken die mekaar beschermen.''
U hebt alvast meer last met Janssens dan met Detiège.
,,Dat is zo. Hij past perfect in het nieuwe plaatje van SP.A. Hij is een reclameman, hij zal zijn product wel iets beter verkopen dan Leona. En hij zal zijn ervaring gebruiken om beter te communiceren, zoals dat dan heet. Om meer mist te spuien. Hij komt tien keer meer in De Laatste Show , op de Antwerpse tv en in de kranten dan Detiège.''
Redenen genoeg om ongerust te worden. De voorbije verkiezingen waren geen succes voor uw partij in Antwerpen. Alles zat nochtans mee: Dyab Abou Jahjah en de Visa-kaarten hadden het pad geëffend.
,,Ik geef dat toe. Het Visa-verhaal heeft weinig effect gehad. De verkiezingen van mei waren geen gemeenteraadsverkiezingen. Het was een strategische fout om er toch gemeenteraadsverkiezingen van te willen maken. De kiezer heeft op 18 mei federaal gekozen en niet Antwerps. Ik ben daar een beetje van geschrokken, maar niet meer dan dat.''
,,Maar er is nog iets: de demografie in Antwerpen verandert. Als er weer meer mensen in de stad wonen, dan komt dat door een toenemend aantal vreemdelingen en door de nieuwe generaties allochtonen. Rijken, jongeren, blanken en gezinnen vertrekken uit de stad. In de plaats komen armen, ouderen, allochtonen en alleenstaanden. Vreemdelingen, de snel-Belgen en asielzoekers maken bijna 30 procent uit van de Antwerpse bevolking. Dat is nadelig voor het Blok. Doe daar nog eens het vreemdelingenstemrecht bij en je ziet het electoraat van de progressieve partijen groeien.''
Toe maar, u voorspelt uw eigen nederlaag.
,,Nee, ik maak een analyse. Ik ben geen fatalist Als dat zo was, dan kon ik er beter mee ophouden. Ik denk dat het mogelijk is om in 2006 te winnen. En dat zullen we ook doen, als we goed inspelen op deze evolutie. Dat betekent dat de oppositiekrachten -- met het Liberaal Appel, de N-VA en andere organisaties -- moeten hergroeperen.
Dat willen ze niet.
,,Wacht, wacht. We zijn nog niet in 2006. Nu is een bundeling van de oppositiekrachten nuttig, in 2006 is het noodzakelijk.''
Ze willen niet.
,,We moeten niet te snel gaan. Om te hergroeperen, moet het Vlaams Blok eerst uit zijn isolement raken. En daarom zijn we ook de scherpe kantjes van ons discours eraf aan het vijlen. En als mijn persoon zo'n hergroepering in de weg staat... Tja, mijn persoon mag geen taboe zijn. Alles staat dan ter discussie, ook Filip Dewinter. Let wel: ik ben de kopman en ik heb de ambitie om dat te blijven. Ik wil voor het burgemeesterschap gaan.''
U lijkt te beseffen dat u, als auteur van het vroegere 70-puntenplan, zelf een van de scherpe kantjes van het Blok bent.
,,Ah, zijn we daar weer met dat scenario? Maak het Vlaams Blok wijs dat Dewinter de hinderpaal is voor regeringsdeelname .
Dat wordt ook in uw partij gezegd.
(Uitermate verwonderd) ,,Is dat zo? Ik heb dat nog nooit gehoord.''
De echtgenoot van uw beste collega in Antwerpen, Alexandra Colen, zegt dat toch.
,,Ah, ik vrees dat die meneer (de journalist Paul Belien) zich veeleer buiten mijn partij situeert. En ik denk dat zijn echtgenote realistisch genoeg is om te beseffen dat zij in een stad wordt verkozen waar ondergetekende enkele voorkeurstemmen haalt, wat voor haar en haar entourage geen slechte zaak is.''
,,Als journalisten me voor de voeten schuiven dat ik in de weg sta, dan wijs ik er altijd op dat ze bij de FPÖ in Oostenrijk ook dachten dat het goudhaantje geslacht kon worden. 'We hebben onze verkiezingsoverwinning binnen en daarom schuiven we Jörg Haider aan de kant.' We hebben gezien waartoe dat heeft geleid.''
,,Mensen opzijschuiven keert zich vroeg of laat tegen de partij, omdat de partij daardoor aantrekkelijkheid, herkenbaarheid en geloofwaardigheid verliest. Ik reken liever op een stabiel en trouw electoraat dan op het applaus van de andere partijen die uiteindelijk één ding willen: het Vlaams Blok onderuithalen en met de grond gelijk maken. En de beste methode om dat te doen, is verdeeldheid scheppen onder de leidinggevende figuren. Dat scenario is bijvoorbeeld gelukt in Frankrijk, met de strijd tussen Bruno Mégret en Jean-Marie Le Pen.''
De gemeenteraadsverkiezingen van 2006 worden alles of niets voor u. Wellicht heeft Antwerpen na die verkiezingen genoeg aan twee partijen: de SP.A en de VLD. Meteen zou het Vlaams Blok zijn oppositiemonopolie kwijt zijn. Leona Detiège noemt u een ,,zielige antidemocraat zonder toekomst''.
,,We zijn absoluut niet in paniek, als u dat vermoedt. De traditionele partijen kunnen maar beter bang zijn. Het is allemaal één grijze brij geworden: CD&V heeft geen profiel, de SP.A en de VLD groeien naar mekaar toe. Het Vlaams Blok moet gewoon doorgaan zonder zich te laten opjagen. Maar dat het een clash wordt in 2006, dat klopt natuurlijk.
U wilt de oppositie hergroeperen, zegt u, maar met de N-VA lukt het niet.
,,Enkele N-VA'ers sluiten zich op in hun grote gelijk en storten zich als lemmingen in de ravijn. Ik vind het onwaarschijnlijk jammer. Er is geen toekomst voor die partij en toch weigert ze onze hand. De N-VA mist een historische kans om het Vlaams-nationalisme over de drempel van de 20 procent heen te tillen en ons te laten meespelen in de liga van de grote jongens.''
,,Goed. Het zal ons nu wat meer tijd kosten, zonder de N-VA. Want laat ze zich geen illusies maken: die partij is ten dode opgeschreven. Dat merken we aan de lagere kaders en leden die in vrij groten getale naar het Vlaams Blok komen. Donderdag nog is de gewezen VU-senator Jef Van Bree, met zijn hele fractie in Overpelt, naar het Vlaams Blok overgestapt. Bij lagere kaders en middenkaders is er veel ongenoegen. Men begrijpt niet waarom de top van de N-VA niet met ons wil praten.''
,,Bourgeois wil niet vanuit zijn Izegemse koppigheid, en voor hem is Izegem het centrum van de wereld. Dat is heel leuk, maar vanuit Izegem ziet hij niet wat er in heel Vlaanderen gebeurt. Zijn partij in Antwerpen, Limburg en Gent houdt er misschien andere standpunten op na. Aan politiek doen is meer dan het eigen grote gelijk bevestigd zien in een kranteninterview. Aan politiek doen is streven naar electorale overwinningen. Niet ten koste van alles en nog wat, maar op basis van een duidelijke politieke lijn. Wij slagen daarin, de N-VA niet.''
De N-VA knapt onder meer af op uw machoretoriek over enkelbanden voor asielzoekers.
,,Ofwel gaat de N-VA alleen door en wekt ze de indruk dat de rest van de wereld niet bestaat. Ofwel kiest ze voor een gemeenschappelijk project waarin we hen, laat dat maar eens gezegd zijn, veel ruimte bieden. Het blijft de bedoeling om het gedachtegoed van de N-VA, dat voor negentig procent compatibel is met het onze, ruim aan bod te laten komen. Ook in het partijbestuur kunnen ze een plaats krijgen en op de verkiezingslijsten.''
,,Als ze vinden dat we te zus of te zo zijn, laat ze dan toetreden. Dan kunnen ze maximaal hun invloed laten gelden. Meteen krijgen ze de kans om mee te werken aan een Vlaams Blok waar de scherpe kanten wat worden afgevijld.''
Zijn er ooit echte gesprekken geweest?
,,Natuurlijk. Let wel, het waren nooit structurele gesprekken tussen de N-VA en het Vlaams Blok. Bourgeois wou niet, tot spijt van vele N-VA'ers. Maar er zijn en waren individuele gesprekken met ontelbare mensen. Soms tussen hele afdelingen en arrondissementen.''
Opschuiven naar het centrum (maar niet te veel)
Als het Vlaams Blok in 2006 de meerderheid in Antwerpen wil breken, dan moeten de oppositiekrachten zich hergroeperen. En als hij daarbij in de weg staat, wil Filip Dewinter zelfs een stap opzij doen. Al lijkt het hem een slecht idee. ,,In Oostenrijk hebben ze het goudhaantje ook geslacht. We hebben gezien wat daar is gebeurd.''
FILIP DEWINTER staat soms verbaasd van zijn eigen macht en perfide bedoelingen. Plots kreeg zijn partij de schuld voor de moeilijkheden van Agalev. Het Blok had namelijk geprobeerd om ,,met een op leugens gebaseerd verhaal een politica onderuit te halen''.
Dewinter: ,,Excuseer me. Niet het Vlaams Blok, maar Agalev wou het vel van Pauwels. We wilden een aantal ongerijmdheden bij het OCMW aan de kaak stellen. Elk jaar moet de stad Antwerpen meer dan 75 miljoen euro bijpassen voor het OCMW, terwijl het OCMW een gigantisch patrimonium heeft, zelfs met historische panden uit de 17de eeuw die voor een appel en een ei worden verhuurd. Ook de schepen van Kansarmoede heeft een huis waarvoor ze het OCMW amper geld betaalt.''
,,We hebben nooit gezegd dat Chantal Pauwels juridisch iets fouts had gedaan. We hebben zelfs nooit haar ontslag gevraagd. Tot Agalev zelf vond dat ze eruit moest. Toen hebben we inderdaad gezegd dat een schepen niet kan functioneren als haar partij haar niet meer steunt. Maar omdat Agalev haar niet wegkreeg, was het plots allemaal de schuld van het Vlaams Blok. Met als gevolg dat de media nu een operatie hebben ingezet om het hele corruptiegebeuren te minimaliseren. Als straks misschien enkele schepenen in verdenking worden gesteld, zal men hen toch laten zitten.''
Een inverdenkingstelling betekent niet dat iemand schuldig is, wel dat het dossier verder opgevolgd wordt.
,,Een paar maanden geleden zou men de Augiasstal van Antwerpen uitmesten en alles onderzoeken. Nu zijn we plots zo ver dat een inverdenkingstelling geen reden tot ontslag meer is. In maart was er nog sprake van een bureau voor integriteitbewaking. Daar hebben we niets meer van gehoord. Er zou een auditcommissie worden opgericht, met leden van de oppositie. Die is nog niet bijeengekomen. En de inspectie van Financiën? Die bestaat maar uit een handvol mensen.''
,,Nu horen we dat de inverdenkingstelling van een schepen niet eens erg is. Politici zijn geen private figuren, ze hebben een voorbeeldfunctie en moeten het vertrouwen genieten. Politici moeten ook in tuchtprocedures optreden, zoals het Antwerps bestuur onlangs deed toen topambtenaren in verdenking waren gesteld. Hoe kan het college een stadsarbeider die een pint te veel op heeft, sanctioneren als enkele schepenen zelf in verdenking zijn gesteld? Maar nu is het plots allemaal 'perceptie'. Met dat toverwoord wordt alles goedgepraat.''
De Antwerpenaar wil dat zijn stad bestuurd wordt. Hij heeft geen zin in een nieuw rondje schaduwboksen.
,,Ik ben ook Antwerpenaar. Ik heb er alle belang bij dat de stad kan worden bestuurd. Maar dat kan nu niet omdat het college aangetast is door het Visa-virus , dat het nota bene zelf in het leven heeft geroepen. Ik ben niet met de misbruiken rond de stads-vzw Soma naar het parket gestapt. Dat heeft schepen Tuur Van Wallendael gedaan. Ik ben niet met het JC Decaux-schandaal naar de media gestapt. Dat heeft Patrick Janssens gedaan. Dezelfde Janssens die ook de misbruiken bij Telepolis heeft aangekaart.''
,,De realiteit is dat Antwerpen ziek is. Misbruiken en corruptie zijn door meer dan zestig jaar socialistisch bewind tot de bedrijfscultuur gaan behoren. Precies die socialisten hebben hemel en aarde bewogen om de nieuwe burgemeester te leveren en op die manier de potjes gedekt te houden. Want de SP.A beseft dat met Antwerpen de hele vernieuwingsoperatie van de partij staat of valt. Ze waren doodsbang dat de vernieuwingsoperatie van Stevaert zou mislukken door Antwerpen.''
De nieuwe burgemeester toont bestuurskracht. Dat maakt van hem uw nachtmerrie.
,,Die hernieuwde maagdelijkheid bij de SP.A is onwaarschijnlijk. Toen Bob Cools (de voorganger van Leona Detiège) niet meer goed was, moest hij eruit. We zouden iets nieuws zien, en Leona Detiège kwam. Toen zij de kop van Jut werd, moest zij weg en kwam Janssens. Nieuwer dan nieuw. Maagdelijker dan maagdelijk. Maar wie achter de schermen kijkt, ziet altijd dezelfde mensen. Guy Peeters en consorten: het ziekenfonds, de vakbond en obscure organisaties. Dat is de Antwerpse ziekte: de old boys -netwerken die mekaar beschermen.''
U hebt alvast meer last met Janssens dan met Detiège.
,,Dat is zo. Hij past perfect in het nieuwe plaatje van SP.A. Hij is een reclameman, hij zal zijn product wel iets beter verkopen dan Leona. En hij zal zijn ervaring gebruiken om beter te communiceren, zoals dat dan heet. Om meer mist te spuien. Hij komt tien keer meer in De Laatste Show , op de Antwerpse tv en in de kranten dan Detiège.''
Redenen genoeg om ongerust te worden. De voorbije verkiezingen waren geen succes voor uw partij in Antwerpen. Alles zat nochtans mee: Dyab Abou Jahjah en de Visa-kaarten hadden het pad geëffend.
,,Ik geef dat toe. Het Visa-verhaal heeft weinig effect gehad. De verkiezingen van mei waren geen gemeenteraadsverkiezingen. Het was een strategische fout om er toch gemeenteraadsverkiezingen van te willen maken. De kiezer heeft op 18 mei federaal gekozen en niet Antwerps. Ik ben daar een beetje van geschrokken, maar niet meer dan dat.''
,,Maar er is nog iets: de demografie in Antwerpen verandert. Als er weer meer mensen in de stad wonen, dan komt dat door een toenemend aantal vreemdelingen en door de nieuwe generaties allochtonen. Rijken, jongeren, blanken en gezinnen vertrekken uit de stad. In de plaats komen armen, ouderen, allochtonen en alleenstaanden. Vreemdelingen, de snel-Belgen en asielzoekers maken bijna 30 procent uit van de Antwerpse bevolking. Dat is nadelig voor het Blok. Doe daar nog eens het vreemdelingenstemrecht bij en je ziet het electoraat van de progressieve partijen groeien.''
Toe maar, u voorspelt uw eigen nederlaag.
,,Nee, ik maak een analyse. Ik ben geen fatalist Als dat zo was, dan kon ik er beter mee ophouden. Ik denk dat het mogelijk is om in 2006 te winnen. En dat zullen we ook doen, als we goed inspelen op deze evolutie. Dat betekent dat de oppositiekrachten -- met het Liberaal Appel, de N-VA en andere organisaties -- moeten hergroeperen.
Dat willen ze niet.
,,Wacht, wacht. We zijn nog niet in 2006. Nu is een bundeling van de oppositiekrachten nuttig, in 2006 is het noodzakelijk.''
Ze willen niet.
,,We moeten niet te snel gaan. Om te hergroeperen, moet het Vlaams Blok eerst uit zijn isolement raken. En daarom zijn we ook de scherpe kantjes van ons discours eraf aan het vijlen. En als mijn persoon zo'n hergroepering in de weg staat... Tja, mijn persoon mag geen taboe zijn. Alles staat dan ter discussie, ook Filip Dewinter. Let wel: ik ben de kopman en ik heb de ambitie om dat te blijven. Ik wil voor het burgemeesterschap gaan.''
U lijkt te beseffen dat u, als auteur van het vroegere 70-puntenplan, zelf een van de scherpe kantjes van het Blok bent.
,,Ah, zijn we daar weer met dat scenario? Maak het Vlaams Blok wijs dat Dewinter de hinderpaal is voor regeringsdeelname .
Dat wordt ook in uw partij gezegd.
(Uitermate verwonderd) ,,Is dat zo? Ik heb dat nog nooit gehoord.''
De echtgenoot van uw beste collega in Antwerpen, Alexandra Colen, zegt dat toch.
,,Ah, ik vrees dat die meneer (de journalist Paul Belien) zich veeleer buiten mijn partij situeert. En ik denk dat zijn echtgenote realistisch genoeg is om te beseffen dat zij in een stad wordt verkozen waar ondergetekende enkele voorkeurstemmen haalt, wat voor haar en haar entourage geen slechte zaak is.''
,,Als journalisten me voor de voeten schuiven dat ik in de weg sta, dan wijs ik er altijd op dat ze bij de FPÖ in Oostenrijk ook dachten dat het goudhaantje geslacht kon worden. 'We hebben onze verkiezingsoverwinning binnen en daarom schuiven we Jörg Haider aan de kant.' We hebben gezien waartoe dat heeft geleid.''
,,Mensen opzijschuiven keert zich vroeg of laat tegen de partij, omdat de partij daardoor aantrekkelijkheid, herkenbaarheid en geloofwaardigheid verliest. Ik reken liever op een stabiel en trouw electoraat dan op het applaus van de andere partijen die uiteindelijk één ding willen: het Vlaams Blok onderuithalen en met de grond gelijk maken. En de beste methode om dat te doen, is verdeeldheid scheppen onder de leidinggevende figuren. Dat scenario is bijvoorbeeld gelukt in Frankrijk, met de strijd tussen Bruno Mégret en Jean-Marie Le Pen.''
De gemeenteraadsverkiezingen van 2006 worden alles of niets voor u. Wellicht heeft Antwerpen na die verkiezingen genoeg aan twee partijen: de SP.A en de VLD. Meteen zou het Vlaams Blok zijn oppositiemonopolie kwijt zijn. Leona Detiège noemt u een ,,zielige antidemocraat zonder toekomst''.
,,We zijn absoluut niet in paniek, als u dat vermoedt. De traditionele partijen kunnen maar beter bang zijn. Het is allemaal één grijze brij geworden: CD&V heeft geen profiel, de SP.A en de VLD groeien naar mekaar toe. Het Vlaams Blok moet gewoon doorgaan zonder zich te laten opjagen. Maar dat het een clash wordt in 2006, dat klopt natuurlijk.
U wilt de oppositie hergroeperen, zegt u, maar met de N-VA lukt het niet.
,,Enkele N-VA'ers sluiten zich op in hun grote gelijk en storten zich als lemmingen in de ravijn. Ik vind het onwaarschijnlijk jammer. Er is geen toekomst voor die partij en toch weigert ze onze hand. De N-VA mist een historische kans om het Vlaams-nationalisme over de drempel van de 20 procent heen te tillen en ons te laten meespelen in de liga van de grote jongens.''
,,Goed. Het zal ons nu wat meer tijd kosten, zonder de N-VA. Want laat ze zich geen illusies maken: die partij is ten dode opgeschreven. Dat merken we aan de lagere kaders en leden die in vrij groten getale naar het Vlaams Blok komen. Donderdag nog is de gewezen VU-senator Jef Van Bree, met zijn hele fractie in Overpelt, naar het Vlaams Blok overgestapt. Bij lagere kaders en middenkaders is er veel ongenoegen. Men begrijpt niet waarom de top van de N-VA niet met ons wil praten.''
,,Bourgeois wil niet vanuit zijn Izegemse koppigheid, en voor hem is Izegem het centrum van de wereld. Dat is heel leuk, maar vanuit Izegem ziet hij niet wat er in heel Vlaanderen gebeurt. Zijn partij in Antwerpen, Limburg en Gent houdt er misschien andere standpunten op na. Aan politiek doen is meer dan het eigen grote gelijk bevestigd zien in een kranteninterview. Aan politiek doen is streven naar electorale overwinningen. Niet ten koste van alles en nog wat, maar op basis van een duidelijke politieke lijn. Wij slagen daarin, de N-VA niet.''
De N-VA knapt onder meer af op uw machoretoriek over enkelbanden voor asielzoekers.
,,Ofwel gaat de N-VA alleen door en wekt ze de indruk dat de rest van de wereld niet bestaat. Ofwel kiest ze voor een gemeenschappelijk project waarin we hen, laat dat maar eens gezegd zijn, veel ruimte bieden. Het blijft de bedoeling om het gedachtegoed van de N-VA, dat voor negentig procent compatibel is met het onze, ruim aan bod te laten komen. Ook in het partijbestuur kunnen ze een plaats krijgen en op de verkiezingslijsten.''
,,Als ze vinden dat we te zus of te zo zijn, laat ze dan toetreden. Dan kunnen ze maximaal hun invloed laten gelden. Meteen krijgen ze de kans om mee te werken aan een Vlaams Blok waar de scherpe kanten wat worden afgevijld.''
Zijn er ooit echte gesprekken geweest?
,,Natuurlijk. Let wel, het waren nooit structurele gesprekken tussen de N-VA en het Vlaams Blok. Bourgeois wou niet, tot spijt van vele N-VA'ers. Maar er zijn en waren individuele gesprekken met ontelbare mensen. Soms tussen hele afdelingen en arrondissementen.''