Zwarte Schaap
29-10-03, 13:36
Geweld tegen asielzoekers zou van extremistische jongeren komen
van onze redactie regio
DOKKUM - In Dokkum kwam het vrijdagavond bij het asielzoekerscentrum tot een uitbarsting, toen leerlingen van het Dockinga Collega stenen naar woningen gooiden. Maar al sinds afgelopen zomer zijn er spanningen tussen bewoners van het centrum en jongeren. Vestigingsdirecteur Wolter Buikema van het Dockinga College wil over de zaak niet te veel kwijt. Maar het groepsgedrag van een aantal van zijn leerlingen baart hem al langer zorgen.
,,Er broeit al langer iets.'' Sinds een week of zes heeft hij overleg met het naburige Piter Jelles College, dat de internationale schakelklas herbergt.
De vijf jonge relschoppers die vrijdagnacht het asielzoekerscentrum in Dokkum terroriseerden, zijn leerlingen van de vmbo-praktijkafdeling van het Dockinga College. Volgens een ouder die de groep van nabij kent, behoren zij tot een grotere groep schoolgaande jeugd met rechts-extremistische sympathieën. Een van de nog wildere plannen van de groep zou het verbranden van een kruis bij het asielzoekerscentrum zijn, naar het voorbeeld van de Ku Klux Klan.
Een vijftienjarig meisje uit Damwoude en een veertienjarige jongen uit Broeksterwoude zijn inmiddels voorgeleid aan de rechter-commissaris.
Volgens medewerker Kees Jaquet van het asielzoekerscentrum staat het ingooien van de ruiten op donderdag en vrijdag niet op zichzelf. Het is het voorlopig dieptepunt in een reeks van racistische scheldkanonnades van jeugd die langs het centrum fietst. Jaquet weet dat meerdere bewoners de afgelopen tijd in de bibliotheek, het ziekenhuis, het zwembad en de kinderboerderij in elkaar zijn geslagen. Van enkele gevallen is aangifte gedaan, maar andere asielzoekers van het centrum willen geen ophef.
Daarmee heeft hij al te veel gezegd, vindt plaatsvervangend coördinator Siebe Schreur van het centrum. Jaquet moet verder zijn mond houden. De leiding van het centrum wil met de grootste omzichtigheid te werk gaan. Bang als zij is dat de beroering onder de bewoners uit de hand loopt. ,,Misschien moeten wij dit groots aanpakken.'' De leiding beraadt zich nog. Deze week is er een voorlichtingsbijeenkomst voor de bewoners.
Unit 2 van het centrum staat te dicht op het fietspad, vinden de twee Armeense gezinnen die de hoekwoning van de barak bevolken. Rustig televisie kijken is er niet meer bij. Donderdagnacht verbrijzelde een groot brok puin het onderste raam. De nacht daarop vloog een straatklinker tegen het raam erboven. Gelukkig bleef het binnenste deel van het dubbelglas ditmaal heel.
Drie maanden duurt de terreur nu al. Het begon met schelden als zij buiten zaten. ,,Zij roepen niet goede woorden'', zegt Alenouch over de langs fietsende schoolkinderen. Vervelend, maar daar konden ze wel mee leven. Zij zijn wel wat gewend. Alleen wil dochter Ellen niet meer buiten spelen.
In de zomer werden de families met eieren bekogeld. Daarna kwamen zij niet meer op het grasveldje naast de woning.
Alenouch slikt valeriaan om haar zenuwen in bedwang te houden. Het zal ook wel met haar zwangerschap te maken hebben, vermoedt ze. ,,We lachen, maar wat moeten we doen?''
Een groepje leerlingen uit de onderbouw van het Dockinga College vindt de gebeurtenissen wel komisch. Een van hun klasgenoten was erbij en is ook opgepakt. Bij de uitgang van de bovenbouw wil men helemaal niet praten. En zeker niet met de krant.
Bron: Het Nederlands dagblad 29/10/03
van onze redactie regio
DOKKUM - In Dokkum kwam het vrijdagavond bij het asielzoekerscentrum tot een uitbarsting, toen leerlingen van het Dockinga Collega stenen naar woningen gooiden. Maar al sinds afgelopen zomer zijn er spanningen tussen bewoners van het centrum en jongeren. Vestigingsdirecteur Wolter Buikema van het Dockinga College wil over de zaak niet te veel kwijt. Maar het groepsgedrag van een aantal van zijn leerlingen baart hem al langer zorgen.
,,Er broeit al langer iets.'' Sinds een week of zes heeft hij overleg met het naburige Piter Jelles College, dat de internationale schakelklas herbergt.
De vijf jonge relschoppers die vrijdagnacht het asielzoekerscentrum in Dokkum terroriseerden, zijn leerlingen van de vmbo-praktijkafdeling van het Dockinga College. Volgens een ouder die de groep van nabij kent, behoren zij tot een grotere groep schoolgaande jeugd met rechts-extremistische sympathieën. Een van de nog wildere plannen van de groep zou het verbranden van een kruis bij het asielzoekerscentrum zijn, naar het voorbeeld van de Ku Klux Klan.
Een vijftienjarig meisje uit Damwoude en een veertienjarige jongen uit Broeksterwoude zijn inmiddels voorgeleid aan de rechter-commissaris.
Volgens medewerker Kees Jaquet van het asielzoekerscentrum staat het ingooien van de ruiten op donderdag en vrijdag niet op zichzelf. Het is het voorlopig dieptepunt in een reeks van racistische scheldkanonnades van jeugd die langs het centrum fietst. Jaquet weet dat meerdere bewoners de afgelopen tijd in de bibliotheek, het ziekenhuis, het zwembad en de kinderboerderij in elkaar zijn geslagen. Van enkele gevallen is aangifte gedaan, maar andere asielzoekers van het centrum willen geen ophef.
Daarmee heeft hij al te veel gezegd, vindt plaatsvervangend coördinator Siebe Schreur van het centrum. Jaquet moet verder zijn mond houden. De leiding van het centrum wil met de grootste omzichtigheid te werk gaan. Bang als zij is dat de beroering onder de bewoners uit de hand loopt. ,,Misschien moeten wij dit groots aanpakken.'' De leiding beraadt zich nog. Deze week is er een voorlichtingsbijeenkomst voor de bewoners.
Unit 2 van het centrum staat te dicht op het fietspad, vinden de twee Armeense gezinnen die de hoekwoning van de barak bevolken. Rustig televisie kijken is er niet meer bij. Donderdagnacht verbrijzelde een groot brok puin het onderste raam. De nacht daarop vloog een straatklinker tegen het raam erboven. Gelukkig bleef het binnenste deel van het dubbelglas ditmaal heel.
Drie maanden duurt de terreur nu al. Het begon met schelden als zij buiten zaten. ,,Zij roepen niet goede woorden'', zegt Alenouch over de langs fietsende schoolkinderen. Vervelend, maar daar konden ze wel mee leven. Zij zijn wel wat gewend. Alleen wil dochter Ellen niet meer buiten spelen.
In de zomer werden de families met eieren bekogeld. Daarna kwamen zij niet meer op het grasveldje naast de woning.
Alenouch slikt valeriaan om haar zenuwen in bedwang te houden. Het zal ook wel met haar zwangerschap te maken hebben, vermoedt ze. ,,We lachen, maar wat moeten we doen?''
Een groepje leerlingen uit de onderbouw van het Dockinga College vindt de gebeurtenissen wel komisch. Een van hun klasgenoten was erbij en is ook opgepakt. Bij de uitgang van de bovenbouw wil men helemaal niet praten. En zeker niet met de krant.
Bron: Het Nederlands dagblad 29/10/03