PDA

Bekijk Volledige Versie : IBRAGIM, CHAMHAN en ROBIN



Marsipulami
30-10-03, 19:26
(5) IBRAGIM, CHAMHAN en ROBIN

Twee broertjes uit Tsjetsjenië en hun Hasseltse speelkameraad.



Een eenvoudige jongenskamer -twee bedden, aan de muur enkele landkaarten, zelfgeknutselde basreliëfs, een wereldbol die vanuit de lucht komt zweven en met een ingenieus katrolsysteem terug op zijn plaats komt- het privé-rijk van Ibragim en Chamhan : twee broers uit Groznyj in Tsjetsjenië.

Nauwelijks één jaar in België -ze arriveerden in Brussel op 8 juli 2002- staan ze me te woord in goed verstaanbaar Nederlands dankzij het 'taalbad' in KTA2 voor Chamhan, en het contact met zijn Vlaamse vriend Robin voor Ibragim.

Met vader Sjamil en mama Chava vluchtten ze uit Tsjetsjenië -vijf dagen en nachten weggestoken achter kisten in een vrachtwagen. Elk had een kleine rugzak bij zich en eten voor onderweg. Al de rest moesten ze achterlaten. Een onzekere toekomst tegemoet.

Chamhan : "Toen we in Brussel uit de truck stapten wisten we niet waar we naartoe moesten. We stonden maar te kijken naar al die lichten , die aan en uit gingen. Het was heel donker. We sliepen die nacht op een bank in het park. 's Morgens hoorden we mensen die voorbijgingen Tsjetsjeens praten. Dat was een geluk voor ons ! Zij hebben ons de weg gewezen naar het Commissariaat van de Vluchtelingen. Daar stelden ze ons vragen .We mochten dan gaan slapen in het hospitaal van de soldaten in Brussel. De volgende dag kregen we een treinkaartje voor Hasselt. Zo zijn we hier aangekomen. Het O.C.M.W. van Hasselt gaf ons meubels en kleren en eten."

Ibragim :" In Tsjetsjenië zijn we de laatste twee jaar niet naar school geweest. Het was oorlog, de scholen waren dicht. We leefden de ganse tijd in de kelder. Ons huis lag naast een heel groot plastiekfabriek Ze gooiden bommen op die fabriek en ook ons huis was helemaal kapotgeschoten. Een helikopter vloog tot voor ons huis en had zo geschoten. Alle vensters waren stuk en in de muren waren grote gaten."

Chamhan :" De tweede oorlog begon in september '99. We gingen naar school. Toen kwamen er vliegtuigen die de school bombardeerden. Gelukkig werd niemand gewond, maar iedereen was in 'shock'. We liepen naar huis en konden niet meer terug naar school. Ik heb heel veel schrik gehad, ook toen de Russische politie kwam en papa meenam. Maar dat is nu allemaal voorbij. Nu heb ik geen schrik meer."

Ik kijk even rond in de kamer waar we knus geïnstalleerd op het bed met mekaar aan het praten zijn : "Chamhan, hier staan nogal wat dingen die je zelf gemaakt hebt ,vertel eens."

Chamhan : "In de onthaalklas mochten we ook knutselen : ik teken graag: die farao tekende ik -ik hou veel van alles wat met de oudheid te maken heeft- ik maakte ook beeldjes in gips en een masker uit Congo, en een kalender met aanduiding van dagen en maanden en jaren. Ik schilderde ook de vlaggen van het Europa der 15: aardrijkskunde is mijn lievelingsvak."

Fier laat hij zijn getuigschrift van de taalklas zien: overal prima resultaten. Hij kan nu zonder problemen overschakelen naar het middelbaar onderwijs. Hij heeft bijzonder goede herinneringen aan dit voorbije schooljaar.

Chamhan :"We gingen met onze klas naar Nederland. Een uitwisseling met een taalklas ginder. Zij kwamen ook naar Hasselt. Toen we nog eens gingen, hebben we toneel gespeeld "Dans door het leven". Gisteravond namen we afscheid van mekaar met een echte fuif: onze leraar was de disc-jockey. Ieder moest om de beurt het podium op, ik heb op Turkse muziek gedanst!

We zijn ook op tv geweest, op Ketnet : we hadden in de klas een ontwerp gemaakt om de buitenmuren van ons klaslokaal te schilderen. Eerst maakten we een maquette en een groep van leerkrachten koos dan de mooiste tekeningen. Het waren de vlaggen van de verschillende landen en de tekst "Nederlands leren, begrijpen, lezen" en dan nog de uitbeelding van warme landen met palmbomen en van koude streken met bergen.

We hebben alles zelf uitgedacht en onder de paasvakantie zijn we gaan schilderen. In Ketnet zegden ze: "zelfs onder de vakantie gaan die gasten graag naar school"!

Toen we klaar waren met schilderen hebben we samen in de tuin een boom - een wilg - geplant. Niet op het dak, maar stevig in de grond. Al onze namen hingen aan de takken van de boom. Dit klaslokaal was voor ons een echte thuis geworden.We vormden een plezante kliek, we waren met vijftien uit verschillende landen o.a. uit Marokko, Duitsland, Cuba, Kenia, Ruanda, Turkije, Wit-Rusland...We hebben daarna ook nog een diploma van tekenen gekregen.."

Ondertussen is Ibragim terug de kamer binnengekomen. Hij heeft bezoek van zijn Vlaamse vriend Robin en die vertelt honderduit.

Robin :"Nu heb ik pas een echte vriend. Wij doen heel veel dingen samen : op school speelden we basket en voetbal en we hebben ook al heel veel 'geravot'. Ibragim komt veel bij ons thuis .Wij hebben een kleine tuin, we kunnen er spelen met de konijnen en de cavia's en turnen en basketten. Papa en mama hebben een frituur en dan eten we soms frietjes. Vandaag kom ik hier voor de eerste keer bij Ibragim op bezoek. Dat vind ik tof. Ik ben een echte computerfreak en speel op mijn playstation en Nintendo. Ibragim mag dan ook meedoen."

Ibragim vult aan: "We zijn met de klas naar de speeltuin geweest in Bokrijk en ook op schoolreis naar Technopolis. Dat was 'sjiek' joh ! Daar deden ze allerlei proeven, bijvoorbeeld met zeepsop een grote zeepbel blazen, waar iemand in kon staan. We mochten ook op een spijkerbed liggen. Ik had wel een beetje schrik, maar het deed geen pijn. Dan was er nog een fiets op een kabel. Maar daar stond te veel volk aan te schuiven, daar konden we niet meer op. We zijn nog in de cockpit van een vliegtuig geweest: precies echt."

Voor Ibragim was het een moeilijk jaar. In het derde leerjaar waar hij terechtkwam was hij de enige 'anderstalige'. Er waren nog wel kinderen van andere landen -Marokko, Turkije- maar die waren hier geboren. Hij verstond niets van wat er gezegd werd. Robin wist ook niet dat hij van een ander land kwam, dat heeft hij pas later ontdekt. Spontaan sluit Robin af: "Ik had geen echte vriend en nu heb ik er wel een"... zijn glunderend gezicht en blije ogen onderstrepen wat hij zegt.

En Ibragim :"Ik had al veel vrienden, maar Robin is de beste."

Mama Chava is al enkele keren aan de deur komen piepen om te vragen of ik iets wil drinken. Dankbaar aanvaard ik een heerlijk kopje koffie. Chamhan en Ibragim en Robin glippen naar buiten... 'Nog wat spelen'. Ik blijf nog even napraten.. over hun vlucht, over hun stad Groznyj, over hun vaderland dat ligt tussen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee, over hun familie die ze achterlieten ... maar ook over hun toekomstplannen.

Zij kregen 'positief', mogen dus hier blijven en zich in ons land vestigen en bouwen aan een nieuwe toekomst samen met het nieuwe kindje dat ze verwachten. Gelukkige, dankbare, blije mensen. De schaduw die in hun ogen opdook bij het verhaal van de oorlog en van hun vlucht maakt langzaam plaats voor hoop op een ander leven, hier temidden van zoveel mensen die reeds hun vrienden zijn geworden.

NB. Ondertussen werd het kindje geboren, Abdul Malik is een flinke zoon. Proficiat... en het ga jullie allen goed!

Gerda Lenders


http://users.pandora.be/spaanders/september_2003/september_2003.htm#5

barfly
30-10-03, 21:00
Leuk verhaal! Ik ben blij dat die familie uit Tjetsjenië goed terecht is gekomen! :duim:

Puk
30-10-03, 21:22
Deze kinderen zullen zichzelf later nooit laten ontploffen voor 1 of ander doel.

Maar je weet het nooit zeker, natuurlijk.

barfly
30-10-03, 22:31
Geplaatst door Puk
Deze kinderen zullen zichzelf later nooit laten ontploffen voor 1 of ander doel.

Maar je weet het nooit zeker, natuurlijk.

Wat een misselijke reactie.

Orakel
30-10-03, 23:00
Geplaatst door barfly
Wat een misselijke reactie.

Ja, Puk is weer helemaal de oude de laatste weken. Misschien goed om hem weer es een weekendje te laten organiseren. Krijg je een heel andee Puk van.

barfly
30-10-03, 23:10
Geplaatst door Orakel
Ja, Puk is weer helemaal de oude de laatste weken. Misschien goed om hem weer es een weekendje te laten organiseren. Krijg je een heel andee Puk van.
God heeft iedereen lief :)

Mark
31-10-03, 09:17
Het is goed dat Puk Puk is. Toen Kaassietoch laatst weer prikte realiseerde ik me pas wat een softe homo ik geworden ben de laatste tijd.

Tijd om weer tegen religie ten strijde te trekken :)

Puk
31-10-03, 11:50
Geplaatst door Orakel
Ja, Puk is weer helemaal de oude de laatste weken. Misschien goed om hem weer es een weekendje te laten organiseren. Krijg je een heel andee Puk van.

Jah... dan wil je toch aardig gevonden worden. But... maar... ik kreeg een hekel aan mezelf.

Mark
31-10-03, 11:58
Geplaatst door Puk
Jah... dan wil je toch aardig gevonden worden. But... maar... ik kreeg een hekel aan mezelf.

Wil de echte Puk opstaan? :argwaan:

Puk
31-10-03, 12:05
Geplaatst door Mark
Wil de echte Puk opstaan? :argwaan:

Wie heeft er zin in een weekendje Six-Flags?

Puk
31-10-03, 14:10
Geplaatst door Puk
Wie heeft er zin in een weekendje Six-Flags?

Dan niet! :fuckit: