Ramzi
02-11-03, 06:08
Bush als Mohammed Saeed al-Sahhaf
2003-11-01
Een van de meest onvergetelijke figuren uit de Irak-oorlog was de Iraakse minister van informatie Mohammed Saeed al-Sahhaf. Terwijl de Amerikaanse tanks al door het centrum van Bagdad reden, zei Sahhaf nog dat de stad 'veilig en beschermd' was. Zijn lijfspreuk: ,,We hebben de zaak onder controle.''
Het optreden van de Amerikaanse president George Bush heeft daar wel iets van weg. Deze week verklaarde hij dat de serie aanslagen op politiebureaus en het kantoor van het Rode Kruis toonde dat het verzet wanhopig wordt en de Amerikanen succesvol zijn. Hij bleek optimistisch over de effectiviteit van de wederopbouw van Irak, en vastbesloten niet te wijken voor het verzet.
In de dagen na die uitspraak trokken de hulporganisaties zich verder terug uit Irak. Het is volstrekt begrijpelijk dat zij zich daartoe gedwongen zagen. Dagelijks zijn er niet alleen meer aanvallen op coalitietroepen, maar steeds vaker worden 'collaboranten' -zij die in de ogen van het Iraakse verzet de bezettende macht steunen, zoals hulporganisaties- het slachtoffer. Schokkend is dat zelfs het Rode Kruis als 'collaborant' wordt gezien.
Waar bij Sahhaf een glimlach nog wel op zijn plaats was, is de humor nu ver te zoeken. De bezettende macht zakt in Irak steeds verder weg in het spreekwoordelijke moeras, en een oplossing raakt steeds verder uit zicht. Ook voor 'collaborant' Nederland worden de gevaren steeds groter, zoals Den Haag erkent door ambassadepersoneel terug te trekken. Nederlandse troepen zijn tot nu toe geen slachtoffer geworden van aanslagen, maar dat ligt vooral aan de bereidheid van sjiieten in hun regio de buitenlandse troepen hun gang te laten gaan. Zodra ook zij de wapens opnemen, en dat valt niet uit te sluiten gezien het immer uitblijven van een succesvolle wederopbouw, is het leed niet te overzien.
We hebben op deze plek vaker betoogd dat de Irakezen sneller de macht in eigen handen moeten krijgen, ondersteund door de Verenigde Naties -ook al achten niet alle Irakezen die organisatie onpartijdig. Zelfs die weg garandeert geen succes, maar het voortgaan op deze manier garandeert mislukking. Het heeft bovendien als voordeel dat de landen die zich om politieke redenen nu nog afzijdig kunnen houden terwijl Irak in een puinhoop verandert -Duitsland, Frankrijk, Rusland- erbij worden betrokken. En dat is hard nodig.
Trouw.nl
2003-11-01
Een van de meest onvergetelijke figuren uit de Irak-oorlog was de Iraakse minister van informatie Mohammed Saeed al-Sahhaf. Terwijl de Amerikaanse tanks al door het centrum van Bagdad reden, zei Sahhaf nog dat de stad 'veilig en beschermd' was. Zijn lijfspreuk: ,,We hebben de zaak onder controle.''
Het optreden van de Amerikaanse president George Bush heeft daar wel iets van weg. Deze week verklaarde hij dat de serie aanslagen op politiebureaus en het kantoor van het Rode Kruis toonde dat het verzet wanhopig wordt en de Amerikanen succesvol zijn. Hij bleek optimistisch over de effectiviteit van de wederopbouw van Irak, en vastbesloten niet te wijken voor het verzet.
In de dagen na die uitspraak trokken de hulporganisaties zich verder terug uit Irak. Het is volstrekt begrijpelijk dat zij zich daartoe gedwongen zagen. Dagelijks zijn er niet alleen meer aanvallen op coalitietroepen, maar steeds vaker worden 'collaboranten' -zij die in de ogen van het Iraakse verzet de bezettende macht steunen, zoals hulporganisaties- het slachtoffer. Schokkend is dat zelfs het Rode Kruis als 'collaborant' wordt gezien.
Waar bij Sahhaf een glimlach nog wel op zijn plaats was, is de humor nu ver te zoeken. De bezettende macht zakt in Irak steeds verder weg in het spreekwoordelijke moeras, en een oplossing raakt steeds verder uit zicht. Ook voor 'collaborant' Nederland worden de gevaren steeds groter, zoals Den Haag erkent door ambassadepersoneel terug te trekken. Nederlandse troepen zijn tot nu toe geen slachtoffer geworden van aanslagen, maar dat ligt vooral aan de bereidheid van sjiieten in hun regio de buitenlandse troepen hun gang te laten gaan. Zodra ook zij de wapens opnemen, en dat valt niet uit te sluiten gezien het immer uitblijven van een succesvolle wederopbouw, is het leed niet te overzien.
We hebben op deze plek vaker betoogd dat de Irakezen sneller de macht in eigen handen moeten krijgen, ondersteund door de Verenigde Naties -ook al achten niet alle Irakezen die organisatie onpartijdig. Zelfs die weg garandeert geen succes, maar het voortgaan op deze manier garandeert mislukking. Het heeft bovendien als voordeel dat de landen die zich om politieke redenen nu nog afzijdig kunnen houden terwijl Irak in een puinhoop verandert -Duitsland, Frankrijk, Rusland- erbij worden betrokken. En dat is hard nodig.
Trouw.nl