Bekijk Volledige Versie : Media hetze tegen de belgen
Belgen sterven steeds eenzamer
BRUSSEL - In België gaan steeds minder nabestaanden naar de uitvaart van een overledene. Enkele jaren geleden waren er gemiddeld honderd mensen bij een begrafenis of crematie, nu zijn dat er meestal zo'n 25.
Uitvaartondernemer B. Quirijnen zei dat zondag in het VRT-televisieprogramma De Zevende Dag. Volgens hem vragen nabestaanden ook vaker om de dienst op zaterdag te houden: dan hoeven ze geen vrije dag op te nemen. "Zelfs heb ik al meegemaakt dat mensen de uitvaart kwamen regelen, maar zelf op vakantie gingen", aldus Quirijnen.
Priester S. Nimmegeers uit Brussel zei al tweemaal een dienst te hebben meegemaakt waarbij helemaal geen bezoekers kwamen: hij stond er alleen met een kist. Hij ziet dat familie zich steeds minder bekommert om ouderen: " In Brussel moet je stinken, voordat ze in de gaten hebben dat je dood bent" , zei Nimmegeers. "De ophef in Frankrijk over de vele eenzame doden deze zomer was onterecht: dat gebeurt in België net zo."
De priester noemt als oorzaak dat nabestaanden soms "te weinig geld onder het matras hebben nagelaten". Nimmegeers: "Dan zeggen de kinderen en kleinkinderen ineens dat ze toch al weinig contact hadden en dat ze hun vakantie niet willen afzeggen."
Uitvaartondernemer Quirijnen vermoedt dat de belangstelling de komende tijd verder afneemt. Dat zou komen door een besluit van de Vlaamse regering om uitvaartcentra samen te voegen. De nabestaanden moeten dan verder reizen, wat een bezwaar zou zijn.
Mars ,laat wat van je horen :D
Marsipulami
02-11-03, 16:25
Geplaatst door sadeeQ
Belgen sterven steeds eenzamer
Mars ,laat wat van je horen :D
Ja, van de zorg voor ouderen -en voor familieleden tout court- kunnen de Belgen nog wel wat leren van de Marokkanen. Tevreden zo ? :fpiraat:
Marsipulami
02-11-03, 16:32
AFSCHEID. Het verhaal van Denis Vercruyssen
Maar we zijn altijd blij
Laurens De Keyzer 01/09/2003
Hij is 62 en specialist in het laatste afscheid. ,,Ik heb al meer dan twintigduizend mensen begraven. Maar kinderen begraaf ik niet meer.''
Wat ik meer en meer meemaak, is afscheid zonder mensen. Alleen de overledene is er. En wij. Ik vind dat een echte ramp. Onlangs bijvoorbeeld, twee mannen begraven die elk vier kinderen hadden. Maar van de kinderen of andere familie geen spoor. Die mannen zijn moederziel alleen begraven. Niemand om afscheid te nemen. Vandaag iemand uitgeleide gedaan in het crematorium. Er waren welgeteld drie mensen aanwezig.
De onverschilligheid neemt geweldig toe. Vroeger bestond dat niet, of alleen bij hoge uitzondering. Maar nu is het schering en inslag. Vooral tijdens de vakantiemaanden. Vader of moeder ligt op sterven, maar de vakantie moet absoluut doorgaan. Dan bellen ze op voorhand: ,,Meneer Vercruyssen, het zit er dik in dat ons moeder een van deze dagen sterft. Maar wij zitten toevallig heel de maand in Portugal. Mogen we op u rekenen voor de begrafenis?'' Soms zou ik zulke mensen door de telefoondraad willen trekken. Maar ja, wat moet ik zeggen? Dat ik geen begrafenissen meer doe van mensen die verlaten worden en alleen moeten sterven? Nee toch?
Ik kan dat niet begrijpen, dat iemand zijn eigen moeder laat sterven terwijl hij zelf ergens op een strand ligt te bruinen met een cocktail in zijn hand. Ik kan dat niet begrijpen. Kunt u dat begrijpen? Soms hebben wij meer verdriet dan de familie, dat is toch de wereld op zijn kop? In zulke gevallen zou ik makkelijk kunnen zeggen: we begraven of cremeren dat mens zonder plechtigheid, zand erover. Maar zo zit ik niet ineen. Uit principe zorg ik ervoor dat er altijd een dienst is, hoe kort en hoe nederig ook.
Eerst ga ik na welke overtuiging de overledene had, of hij gelovig was of vrijzinnig. Weten we bijvoorbeeld dat een vrijzinnige gecremeerd wilde worden en zien we dat er geen kat in de zaal is, dan spreekt een personeelslid van het crematorium toch een passend woord en zorgen we voor een streepje aangepaste muziek. Ik kan het niet over mijn hart krijgen om mensen zonder één woordje afscheid naar het hiernamaals te sturen. Dat zou vloeken met al mijn principes.
Materialisme, meneer, dat is het. Materialisme en egoïsme. De solidariteit verdwijnt uit onze maatschappij. Vroeger werden kinderen thuis, in de jeugdbeweging en op school aangespoord om solidair te zijn. Maar vandaag? Hoeveel ouders van tegenwoordig zeggen hun kinderen niet: ,,Trek het je niet aan, laat het een ander oplossen.'' En ondertussen maar kwaad spreken over de islamieten. We kunnen er nochtans een voorbeeld aan nemen. Moslims zijn heel solidair met elkaar, en ga maar eens kijken hoe waardig ze hun doden begraven.
Nee, er is echt iets aan de hand bij ons. En dan spreek ik nog niet eens over de manier waarop sommige mensen ons behandelen. Er zijn er die denken dat wij een schotelvod zijn. ,,U zult toch alles doen hé, meneer, ik bedoel: álles?'' Ze willen zelfs de adressen niet meer op de rouwbrieven schrijven, of een keer telefonisch contact opnemen met de pastoor om af te spreken welke dienst er geregeld kan worden. Allemaal werk voor de begrafenisondernemer. Niks willen ze nog doen.
Pas op, er zijn natuurlijk ook andere mensen. Gisteren nog had ik een vrouw aan de lijn die inlichtingen vroeg in verband met de begrafenis van haar moeder. Die moeder was niet dood, ze was stervende. Ik doe dat niet graag, de begrafenis al voorbereiden terwijl de betrokkene nog leeft. Ik vind dat niet echt welvoeglijk. Maar die vrouw sprak zo mooi en zo liefdevol over haar moeder dat ik haar alle inlichtingen heb gegeven die ze wou.
Ik wil maar zeggen, er moet aan weerskanten iets gebeuren. Ik vind het niet te min om adressen op rouwbrieven te schrijven, daar gaat het niet over. Maar als mensen werkelijk alle verantwoordelijkheid en alle inbreng op de begrafenisondernemer afschuiven, dan getuigen ze niet alleen van weinig respect voor de overledene, maar gaan ze ook alle confrontatie met de dood uit de weg. Dat is niet gezond. Er moet inbreng zijn van beide kanten.
Weet u dat hier oudere mensen inlichtingen komen nemen en al min of meer vastleggen hoe ze begraven willen worden, enkel en alleen omdat ze vrezen dat hun kinderen niet naar hen zullen omkijken? In wat voor wereld leven wij? In Frankrijk zijn deze zomer misschien wel tienduizend oude mensen gestorven van de hitte. Duizenden hadden gered kunnen worden als ze niet zo eenzaam en verlaten hadden moeten leven en creperen. Ik vind dat een schande voor Frankrijk.
Ja, het zit me hoog, heel die evolutie van onze maatschappij zit me hoog. Soms ben ik zo ontgoocheld dat ik zou willen stoppen met de zaak. Ik ben tweeënzestig nu, al die dingen beginnen te wegen. Ook het vele werk. Ik heb drie dochters, maar geen enkele van hen mag de zaak voortzetten. Ik zie mijn kinderen namelijk graag. Ik werk tachtig á honderd uren per week, meneer, ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.
*
In het algemeen leven de mensen van dag naar dag. Ze duwen hun afscheid ver voor zich uit, ze verdringen de dood. Ik weet zeker dat ik meer aan de dood denk dan de gemiddelde mens. Ik word er natuurlijk dagelijks mee geconfronteerd, dat is waar. Maar in feite worden we allemaal dagelijks met de dood geconfronteerd. Sla de krant open, zet de televisie aan, en de dood springt zo in ons gezicht. En toch is dat voor de meeste mensen ver van hun bed. Misschien komt dat, denk ik, uit een veel te grote angst voor het einde. Omdat men vreest dat het dan echt gedaan is. Dat heb ik niet. Voor mij is de dood het einde niet. Ik beleef mijn dood niet als het definitieve afscheid. Ik ben gelovig, ik ben diepgelovig, als ik dat zo zeggen mag. Mijn geloof is mijn leven, dat helpt me ook enorm in mijn beroep.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb veel respect voor vrijzinnigen die open staan voor andere overtuigingen. Ik heb onder vrijzinnigen zelfs veel idealisten ontmoet, en heel consequente mensen. En ik zeg: wie het goed bedoelt, zal elkaar ontmoeten. Maar spijtig genoeg bedoelen we het niet allemaal zo goed. Want dan zou de wereld er helemaal anders uitzien. Veel mensen hebben niet echt nog een identiteit. Meer willen hebben, altijd meer willen hebben, zo leven de meeste mensen. Teilhard de Chardin zei: ,,Niet meer hebben, maar meer zijn.'' Daar komt het op neer. Het klinkt simpel, maar het is een hele levensopdracht. Spring ik niet te veel van de hak op de tak? Waar waren we gebleven? Ah ja, de vrijzinnigen.
Eigenlijk wordt er voor het afscheid van vrijzinnigen te weinig gedaan, vind ik. Gelukkig is er het crematorium nu. Dat is veel waard, ik heb daar trouwens al heel mooie en ontroerende uitvaartplechtigheden meegemaakt. Maar het is toch nooit als in de kerk, en zeker niet voor gelovigen. Voor gelovigen gaat er niets boven een uitvaartdienst in de kerk. Die gasten kennen daar trouwens wat van, die doen dat al tweeduizend jaar. Veel priesters trachten er ook iets persoonlijks van te maken. En dan die sfeer, dat is toch onvervangbaar? En de wierook -- weet u dat wierook vroeger alleen voor koningen werd gebruikt? Ik vind dat prachtig. Iedereen kan een beetje een koninklijke begrafenis krijgen, is dat niet mooi? Ik zeg het met de hand op het hart: de kerkelijke uitvaardienst stijgt hoog uit boven een christelijke begrafenis in het crematorium.
Het is spijtig dat sommige mensen zo n kerkdienst volledig naar hun hand willen zetten. Zo hollen ze de liturgie vaak helemaal uit. In plaats van de dingen te laten zoals ze zijn, want zo is het toch allemaal uit de traditie gegroeid? En of ze dat altijd uit christelijke overtuiging doen, daar twijfel ik toch aan. Vaak kennen ze niet eens het verschil tussen de consecratie en de communie, maar ze eisen wel dat er een gitaar en een mandoline aan het altaar komen tokkelen, dat er een tekst van Tahore voorgedragen wordt, enzovoort. Als iets goed is, waarom het dan veranderen?
Ik hou ongelooflijk veel van de liturgie, van de rituelen. Mijn vrouw en ik hebben al acht keer het Midden-Oosten bezocht. Welnu, in Egypte bijvoorbeeld heb ik nog niet eens een piramide van dichtbij gezien. Egypte bezoek ik uitsluitend voor de koptische kerken en kloosters in de woestijn. Die sfeer, die gezangen, dat onthaal, prachtig. En daar bezoek je á propos geen enkel klooster met minder dan honderd monniken, en meer dan de helft is jonger dan vijftig. Vergelijk dat maar eens met het Westen.
Ik zal u wat zeggen, meneer, het christendom is de mooiste godsdienst ter wereld. Een pilarenbijter? Nee, absoluut niet. Ik ben geen kwezel. Ik ben gewoon onbevangen. Ik ben ook geen heilige, verre van. Ik ben een zwakke mens. Of om het in christelijke termen te zeggen: ik ben een zondige mens. Om een voorbeeld te geven: ook ik kan verliefd worden. Maar als ik dan aan mijn vrouw denk, aan haar eeuwige lach, aan de eenheid van ons hart, dan kan ik mijn natuurlijke polygamie wel in toom houden. Het is allemaal zo gemakkelijk niet in het leven. Maar er is altijd hoop. Paulus zegt dat mooi. Hij zegt: ,,We treuren, maar we zijn altijd blij.''
*
Onze zaak bestaat al van rond 1900. Eerst grootvader, dan vader, dan ik. Tegenwoordig telefoneren de mensen als er een sterfgeval is en dan ga ik bij hen thuis op bezoek. Maar vroeger kwamen de mensen altijd naar de winkel. Dan kozen ze ook ter plekke de kist. Tot in '98 maakten we onze doodskisten nog zelf, in ons eigen atelier. Nu komt alles van de fabriek, kant-en-klaar. Daar kan ik nog zo graag aan terugdenken, aan die fantastische sfeer in ons atelier, hier, onder het huis, in onze 13de-eeuwse kelder. Als ruwe planken kwamen ze binnen, als kisten gingen ze buiten. Dat is nu verleden tijd, we kunnen niet concurreren tegen de fabrieken.
Soms denk ik nog aan mijn kinderjaren, hoe we speelden en ravotten in het huis en in het atelier. Als ze nog niet afgewerkt waren, mochten we van ons vader zelfs in de kisten kruipen. Ja, dat mocht allemaal. Gelukkig was mijn pa een lollekensheer, zoals ze dat in het Gents zeggen, een grapjas. Maar als de deurbel ging, viel alles stil. Op slag gedaan met spelen, niet meer roepen, niet meer fluiten, de radio uit. Dat zette vaak een domper op ons kinderplezier. Maar het drukte niet echt op mij. Het was gewoon vanzelfsprekend.
Ik heb alles geleerd van mijn vader. Eerst dienstbaarheid, zei hij, dan werkzaamheid. Altijd ten dienste staan van, en niet bang zijn om hard te werken. Het enige negatieve dat hij me heeft geleerd, is roken. Maar ook daar stelde hij zijn eisen. En terecht. ,,Zelfs als heel de familie zit te roken'', zei hij, ,,dan nog steekt ge zelf geen sigaret op''. Nooit roken in een sterfhuis, dat is een vaste regel. Want je hoort tenslotte niet bij de familie, je moet een zekere afstand bewaren. Al moet ik eerlijk gezegd toegeven dat ik soms sta te sterven van de goesting.
Vader is gestorven van ******. Drie nachten heb ik bij hem gewaakt. In de laatste nacht zei hij: ,,Denis, jongen, ik ben niet goed.'' Ik zei: ,,Ik zal een priester vragen om u te berechten.'' Toen de priester binnenkwam, lag hij met de armen gekruist op de borst. Dat vond ik prachtig. Daarna is hij in mijn armen gestorven. De begrafenis vond ik niet zo droevig. Hij heeft het niet met zoveel woorden gezegd, maar we wisten dat hij dacht: ,,Het is genoeg geweest.'' Hij had veel geleden. Ik mag zeggen dat de dood voor hem een verlossing was.
Ik ben bij hem gebleven tot in het graf. Tegenwoordig nemen de mensen bijna altijd afscheid op twintig, vijftig meter van het graf. Maar waarom? De dood hoort toch bij het leven?
*
En nu zult u natuurlijk vragen welke mijn droevigste begrafenis was. Luister, meneer, dat zijn er veel. Dat zijn er honderden. Ik heb honderden kinderen begraven. Ik heb in al die jaren zeker meer dan twintigduizend mensen begraven, het spreekt vanzelf dat daar ook een zekere mate van routine in kruipt. Maar aan de dood van kinderen raak je nooit gewend. Ooit heb ik in één week tijd dertien kinderen begraven, dat is eigenlijk niet te doen. Vaak zijn het pasgeborenen. Dan moet je al die praktische zaken gaan regelen op de kamer van de moeder, dat is verschrikkelijk. De betaling? Ja, nog zoiets. Uiteraard neem ik dan pas later contact op voor de betaling. Puur commercieel zijn zulke begrafenissen trouwens niet interessant. Maar ik durf zeggen dat ik nooit aan commercie heb gedaan. Mijn rijkdom zit vooral vanbinnen. En buiten rij ik nog altijd met een VW-camionnetje.
Nu goed, dat is voorbij. Nu begraaf ik geen kinderen meer. Het zou me te zwaar wegen. Laat de jongeren dat nu maar doen, die hebben meer weerkracht. En ook, ik kan me zo goed niet meer instellen op de realiteit van het verlies van een kind. Maar het spijt me niet dat ik het gedaan heb, zeker niet. Want daar ontmoet je geen onverschilligheid. Integendeel. Daar heb ik wellicht de grootste pijn gezien, maar ook de grootste dankbaarheid. Zeker bij eenvoudige mensen. Weet u wie de mooiste mensen zijn die ik in mijn werk heb ontmoet? De mooiste waren zij die in hun verdriet nog aan anderen dachten. Ik hoop dat ik daar iets van geleerd heb.
*
Mijn moeder is dement. Ze zit in een tehuis, en 's avonds ga ik haar in haar bedje stoppen. Als ik alleen met haar ben, zeg ik: ,,Loetje, ik ga voor u een liedje zingen, iets uit de goeie ouwe tijd.'' Dan zing ik zo'n oud liedje voor haar. En als ze haar ogen opent en ze ziet mij, dan lacht ze. Ik ben stapelzot van mijn moeder. Ze heeft veel meegemaakt in haar leven, ook heel triestige dingen. Ze heeft veel moeten verwerken en ze heeft dat altijd verborgen voor haar kinderen. Ze heeft haar kinderen altijd gespaard. Voor zo'n moeder ga je door het vuur. Dat zijn schatten die meer waard zijn dan al de rijkdommen van de wereld.
Ik heb daar in haar kamer een dikke spuit liggen, zo'n injectiespuit. Die vul ik met een vruchtensap en dan spuit ik dat voorzichtig in haar mond, schuinweg, dat het niet direct in haar keel terechtkomt. Daar kan ze zalig van glimlachen, omdat het haar zo deugd doet. Want met gewoon drinken heeft ze het veel te lastig. Bij het afscheid geef ik haar een dikke kus. Dan voel ik dat ze weet van wie ze die kus heeft gekregen. En dan weet ik dat ze zacht zal slapen.
Daarna rijd ik naar huis, in Destelbergen, waar ik ook mijn laatste rit wil maken, in de lijkwagen. Iedere avond opnieuw hoort mijn vrouw de auto. Dan steek ik een sigaartje op en vertellen we elkaar over onze dag. Weet u waar u mij een enorm plezier zou mee doen? Zou u me geen sigaretje willen rollen? Want dat is zo lang geleden ?
Dit is de laatste aflevering in een reeks van negen, die telkens op maandag verscheen.
©Copyright De Standaard
Geplaatst door Marsipulami
Ja, van de zorg voor ouderen -en voor familieleden tout court- kunnen de Belgen nog wel wat leren van de Marokkanen. Tevreden zo ? :fpiraat:
Nou ,ik heb gemerkt dat marokkanen op dat gebieed ook beginnen te integreren :hihi:
niet zolang geleden was ik op een bejaardencomplex( :verward: nope niet om oudje te beroven) en was ik zeer verbaasd ,niet alleen omdat ik daar ook een besneden zwarte geit aantrof ,maar toch ook een paar marokkaanse bewoners aan te treffen .
ach ja tijden veranderen :jammer:
~Panthera~
02-11-03, 17:25
Geplaatst door sadeeQ
Nou ,ik heb gemerkt dat marokkanen op dat gebieed ook beginnen te integreren :hihi:
niet zolang geleden was ik op een bejaardencomplex( :verward: nope niet om oudje te beroven) en was ik zeer verbaasd ,niet alleen omdat ik daar ook een besneden zwarte geit aantrof ,maar toch ook een paar marokkaanse bewoners aan te treffen .
ach ja tijden veranderen :jammer:
----------------------
Yep. Je wordt gewoon oud. :hihi:
Geplaatst door ~Panthera~
----------------------
Yep. Je wordt gewoon oud. :hihi:
sadeeQ zocht een plekje om z'n ouders te dumpen :hihi:
Geplaatst door ~Panthera~
----------------------
Yep. Je wordt gewoon oud. :hihi:
heb het lichaam van een beer ,verstand van een wijze opa en geest van een puber.en het geslacht van een olifant zegt mijn buurvrouw altijd.
:cheefbek: nou je het zegt.ik zie her en der wel wat grijs opkomen :traan2:
:brozac:
Geplaatst door lennart
sadeeQ zocht een plekje om z'n ouders te dumpen :hihi:
:haha: die hoeven zich geen zorgen te maken met 25 kinderen .er zal heus wel een brave sadeeQje tussen zitten :vreemd:
~Panthera~
02-11-03, 17:33
Geplaatst door sadeeQ
heb het lichaam van een beer ,verstand van een wijze opa en geest van een puber.en het geslacht van een olifant zegt mijn buurvrouw altijd.
:cheefbek: nou je het zegt.ik zie her en der wel wat grijs opkomen :traan2:
:brozac:
--------------
En je buurvrouw schrijft in braille ?? :stout:
Geplaatst door ~Panthera~
--------------
En je buurvrouw schrijft in braille ?? :stout:
:haha: schrijft?
nope.het is een oude demente vrouw van dik boven de 90 :maf:
Marsipulami
02-11-03, 17:41
Geplaatst door sadeeQ
Nou, ik heb gemerkt dat Marokkanen op dat gebied ook beginnen te integreren :hihi:
Niet zolang geleden was ik op een bejaardencomplex ( :verward: nope niet om oudjes te beroven) en was ik zeer verbaasd, niet alleen omdat ik daar ook een besneden zwarte geit aantrof, maar toch ook een paar Marokkaanse bewoners aan te treffen .
Ach ja tijden veranderen :jammer:
Verzorgingsinstellingen voor ouderen, daar is niets mis mee. Ze kunnen een hele hulp zijn om de levenskwaliteit van ouderen op peil te houden. Dat kan voor ernstig aftakelende ouderen soms beter in een tehuis dan thuis. Zeker in een samenleving waar vader en moeder van een gezinnetje met 1,2 kinderen beiden gaan werken. Daar kan de zorg voor zieke oude mensen veel te zwaar zijn. Vroeger leefde men met verschillende generaties en families in éénzelfde huis. Dan is de zorg voor oudere mensen minder zwaar. De demente moeder van die begrafenisondernemer hierboven zit ook in een verzorgingstehuis, maar ik vind dat hem niets te verwijten valt. Maar er zijn zo ontzettend veel ouderen die niet eens meer het bezoek krijgen van hun kinderen in zo'n tehuiis.
000NobelPrizes
02-11-03, 17:45
Geplaatst door sadeeQ
:haha: schrijft?
nope.het is een oude demente vrouw van dik boven de 90 :maf:
Is zij je enige getuige voor je olifantsgeslacht?
Vandaar.
~Panthera~
02-11-03, 17:46
Geplaatst door sadeeQ
:haha: schrijft?
nope.het is een oude demente vrouw van dik boven de 90 :maf:
------------------------------
http://www.click-smilies.de/sammlung0903/spezial/Sarge/Slam_anim.gif
Geplaatst door 151 NobelPrizes
Is zij je enige getuige voor je olifantsgeslacht?
Vandaar.
:stout: ik zou zeggen kom maar ff langs scahtje,dan kom je vanzelf wel achter :lachu:
Geplaatst door ~Panthera~
------------------------------
http://www.click-smilies.de/sammlung0903/spezial/Sarge/Slam_anim.gif
:schrik:
000NobelPrizes
02-11-03, 17:51
Geplaatst door sadeeQ
:stout: ik zou zeggen kom maar ff langs scahtje,dan kom je vanzelf wel achter :lachu:
Klinkt geweldig. Heb je naald en draad in huis?
Geplaatst door Marsipulami
Verzorgingsinstellingen voor ouderen, daar is niets mis mee. Ze kunnen een hele hulp zijn om de levenskwaliteit van ouderen op peil te houden. Dat kan voor ernstig aftakelende ouderen soms beter in een tehuis dan thuis. Zeker in een samenleving waar vader en moeder van een gezinnetje met 1,2 kinderen beiden gaan werken. Daar kan de zorg voor zieke oude mensen veel te zwaar zijn. Vroeger leefde men met verschillende generaties en families in éénzelfde huis. Dan is de zorg voor oudere mensen minder zwaar. De demente moeder van die begrafenisondernemer hierboven zit ook in een verzorgingstehuis, maar ik vind dat hem niets te verwijten valt. Maar er zijn zo ontzettend veel ouderen die niet eens meer het bezoek krijgen van hun kinderen in zo'n tehuiis.
:rolleyes: tja,blijft een beetje krom,alhoewel,als de ouders hun kinderen in kinderdagverblijven dumpen dan vind ik het ook niet meer dan normaal dat ze hun ouders gaan dumpen in bejaarden huizen,ziek of niet.
Geplaatst door 151 NobelPrizes
Klinkt geweldig. Heb je naald en draad in huis?
nope,wel durex :Iluvu:
000NobelPrizes
02-11-03, 17:57
Geplaatst door sadeeQ
nope,wel durex :Iluvu:
Die Japanse natuurlijk :argwaan:
Geplaatst door 151 NobelPrizes
Die Japanse natuurlijk :argwaan:
nope .made in maroc
van schapen darmen
000NobelPrizes
02-11-03, 18:05
Geplaatst door sadeeQ
nope .made in maroc
van schapen darmen
Joh... Ik hou 't niet meer!
Somebody stop me.
:rolleyes:
ps; zijn dat de souvenirs die men van het schaap meeneemt na de daad?
Geplaatst door Marsipulami
,,Niet meer hebben, maar meer zijn.'' .
Fantastisch stuk Mars! Wat een wijsheid draagt die man met zich mee.
Geplaatst door 151 NobelPrizes
ps; zijn dat de souvenirs die men van het schaap meeneemt na de daad?
nope,overblijfsel van offerfeest
blanke geiten blijven toch wel nummer 1
Geplaatst door Orakel
Fantastisch stuk Mars! Wat een wijsheid draagt die man met zich mee.
inderdaad,daar kunnen de nederlanders nog wel wat van leren ja.
Tegenwoordig importeren ze zelfs hun ouders van "overal ter wereld" naar België.
Daarna dumpen ze hen ergens zodat ze OCMW bijstand kunnen ontvangen!
Hoe groot de kinderliefde al niet kan zijn nietwaar!$
Normale Belgen mogen dat niet!
Geplaatst door nefertiti
Tegenwoordig importeren ze zelfs hun ouders van "overal ter wereld" naar België.
Daarna dumpen ze hen ergens zodat ze OCMW bijstand kunnen ontvangen!
Hoe groot de kinderliefde al niet kan zijn nietwaar!$
Normale Belgen mogen dat niet!
:huil2: :huil2: :huil2:
onze arme tietje toch . vooral doorgaan met janken
Ziehier het Drie-stappen-plan voor de importouders:
In het nieuws van 19 u VRT
Bejaarden uit de hele wereld zakken steeds vaker naar België af omdat ze hier zonder veel problemen een uitkering en gratis gezondheidszorg krijgen. Dat zegt Antwerps OCMW-raadslid Marco Laenens in Het Nieuwsblad op zondag. Ook andere OCMW's zien de praktijk steeds vaker opduiken. In totaal gaat het al over honderden gevallen.
Buitenlandse bejaarden die in België bij het OCMW aankloppen, doen dit via hun kinderen die hier zijn ingeschreven.
1. De kinderen laten hun ouders overkomen in het kader van gezinshereniging.
2. Ze stellen zich aanvankelijk financieel borg, maar als dat na een tijdje niet meer lukt, is het OCMW verplicht om in te staan voor het levensonderhoud van de ouders.
3. "Eens de ouders hier zijn, laten de kinderen weten dat ze pa en ma toch niet kunnen onderhouden en vragen ze OCMW-steun", beweert Laenens.
"De uitgekeerde bedragen kunnen heel hoog oplopen", zegt het OCMW-raadslid. "Als deze toestroom blijft duren, dreigt een financiële aderlating voor de OCMW's", klinkt het.
En wie gaat dat weer allemaal betalen ??? Juist... die domme Belgen
Geplaatst door nefertiti
Ziehier het Drie-stappen-plan voor de importouders:
In het nieuws van 19 u VRT
Bejaarden uit de hele wereld zakken steeds vaker naar België af omdat ze hier zonder veel problemen een uitkering en gratis gezondheidszorg krijgen. Dat zegt Antwerps OCMW-raadslid Marco Laenens in Het Nieuwsblad op zondag. Ook andere OCMW's zien de praktijk steeds vaker opduiken. In totaal gaat het al over honderden gevallen.
Buitenlandse bejaarden die in België bij het OCMW aankloppen, doen dit via hun kinderen die hier zijn ingeschreven.
1. De kinderen laten hun ouders overkomen in het kader van gezinshereniging.
2. Ze stellen zich aanvankelijk financieel borg, maar als dat na een tijdje niet meer lukt, is het OCMW verplicht om in te staan voor het levensonderhoud van de ouders.
3. "Eens de ouders hier zijn, laten de kinderen weten dat ze pa en ma toch niet kunnen onderhouden en vragen ze OCMW-steun", beweert Laenens.
"De uitgekeerde bedragen kunnen heel hoog oplopen", zegt het OCMW-raadslid. "Als deze toestroom blijft duren, dreigt een financiële aderlating voor de OCMW's", klinkt het.
En wie gaat dat weer allemaal betalen ??? Juist... die domme Belgen
:haha: vlaamse blok gejank
Marsipulami
02-11-03, 19:42
Geplaatst door nefertiti
1. De kinderen laten hun ouders overkomen in het kader van gezinshereniging.
2. Ze stellen zich aanvankelijk financieel borg, maar als dat na een tijdje niet meer lukt, is het OCMW verplicht om in te staan voor het levensonderhoud van de ouders.
3. "Eens de ouders hier zijn, laten de kinderen weten dat ze pa en ma toch niet kunnen onderhouden en vragen ze OCMW-steun", beweert Laenens.
Mijn complimenten voor de mensen die zich niet onttrekken aan de zorgplicht voor hun ouders en naar middelen en wegen zoeken om daaraan te voldoen. :duim:
Nederlanders zoals jij zouden vast aan hun ouders vertellen dat er één of ander regeltje bestaat dat hen verhindert om voor hun ouders te zorgen als ze oud en versleten zijn. Dat ze hun plan maar moeten trekken als ze het geld niet hebben om een broodnodige ziekenhuisopname te betalen. Toch ?
Geplaatst door nefertiti
Ziehier het Drie-stappen-plan voor de importouders:
In het nieuws van 19 u VRT
"De uitgekeerde bedragen kunnen heel hoog oplopen", zegt het OCMW-raadslid. "Als deze toestroom blijft duren, dreigt een financiële aderlating voor de OCMW's", klinkt het.
En wie gaat dat weer allemaal betalen ??? Juist... die domme Belgen
Ahum ende kuch...
Bij datzelfde nieuws werd net gemeld dat het slechts tot enkele uitkeringen is gekomen door de kinderen op hun onderhoudsplicht te wijzen.
Doesss..