picasso
04-11-03, 21:17
Trouw column/ ephimenco
De zaal was stampvol en ik had nog net een plek, staande naast een pilaar, kunnen vinden. De fascinatie voor de leider van de AEL is in Vlaanderen kennelijk lang nog niet op het hoogtepunt heen. Het was zaterdagmiddag, Boekenbeurs van Antwerpen, en tegenover Abou Jahjah zat oud-minister Marc Eyskens. Een te dociele gesprekspartner, die de brutaliteit niet bezat om de stroom woorden en zinnen uit de mond van Jahjah vaker te onderbreken. Het debat ontaarde daardoor maar al te vaak in een razende monoloog van broeder Dyab.
Het publiek bestond uit witte Vlamingen en enkele gehoofddoekte meisjes met bijna allemaal dezelfde blik van verliefdheid in de ogen. Pas na twintig minuten begon de zaal zich afkeurend of instemmend te manifesteren. Maar wat het publiek daarvóór liet passeren vond ik verbazingwekkend. Met name de oorlogszuchtige taal van Jahjah tegen de VS en zijn amper bedekte instemming met de aanslagen van 11 september vond ik een krachtig weerwoord waard. Bijna surrealistisch was het om in België, zetel van de Navo, een aanstormende politicus aanslagen op het ministerie van defensie en de president van de belangrijkste bondgenoot als geoorloofde oorlogshandeling te horen promoten. De zaal bleef muisstil.
Wat me ook opviel is het selectieve discours van Jahjah, al naargelang de plek waar hij zich bevindt. Zoals hij afgelopen week in Zwolle tekeer ging tegen Nederland, land van racisten waar in de grote steden een minderheid de meerderheid onderdrukt, was dit verhaal in Antwerpen radicaal in een soort kleffe en strategische gelegenheidsbewondering omgezet. Niet 'stigmatisering' en 'mediahetze' meer. Jahjah de kameleon sloeg voordurend zijn Vlaamse toehoorders met het moslimvriendelijke Nederland om de oren. Ik wist niet wat ik hoorde. Neem toch voorbeeld aan die nette buren uit het Noorden met hun islamitische scholen, moskeeën en moslimse omroep!
Zo, zo, meneer de demagoog met de gespleten tong: eerst de boel opfokken in Nederland, jonge migranten hersenspoelen tot ze maar een onsje tweederangsburgers blijven wegen, om vervolgens 100 kilometer verderop de loftrompetten over het multiculturele polderparadijsje te gaan bespelen. Liegen als een tandentrekker is natuurlijk iets voor charlatans met een dubbele agenda.
De zaal was stampvol en ik had nog net een plek, staande naast een pilaar, kunnen vinden. De fascinatie voor de leider van de AEL is in Vlaanderen kennelijk lang nog niet op het hoogtepunt heen. Het was zaterdagmiddag, Boekenbeurs van Antwerpen, en tegenover Abou Jahjah zat oud-minister Marc Eyskens. Een te dociele gesprekspartner, die de brutaliteit niet bezat om de stroom woorden en zinnen uit de mond van Jahjah vaker te onderbreken. Het debat ontaarde daardoor maar al te vaak in een razende monoloog van broeder Dyab.
Het publiek bestond uit witte Vlamingen en enkele gehoofddoekte meisjes met bijna allemaal dezelfde blik van verliefdheid in de ogen. Pas na twintig minuten begon de zaal zich afkeurend of instemmend te manifesteren. Maar wat het publiek daarvóór liet passeren vond ik verbazingwekkend. Met name de oorlogszuchtige taal van Jahjah tegen de VS en zijn amper bedekte instemming met de aanslagen van 11 september vond ik een krachtig weerwoord waard. Bijna surrealistisch was het om in België, zetel van de Navo, een aanstormende politicus aanslagen op het ministerie van defensie en de president van de belangrijkste bondgenoot als geoorloofde oorlogshandeling te horen promoten. De zaal bleef muisstil.
Wat me ook opviel is het selectieve discours van Jahjah, al naargelang de plek waar hij zich bevindt. Zoals hij afgelopen week in Zwolle tekeer ging tegen Nederland, land van racisten waar in de grote steden een minderheid de meerderheid onderdrukt, was dit verhaal in Antwerpen radicaal in een soort kleffe en strategische gelegenheidsbewondering omgezet. Niet 'stigmatisering' en 'mediahetze' meer. Jahjah de kameleon sloeg voordurend zijn Vlaamse toehoorders met het moslimvriendelijke Nederland om de oren. Ik wist niet wat ik hoorde. Neem toch voorbeeld aan die nette buren uit het Noorden met hun islamitische scholen, moskeeën en moslimse omroep!
Zo, zo, meneer de demagoog met de gespleten tong: eerst de boel opfokken in Nederland, jonge migranten hersenspoelen tot ze maar een onsje tweederangsburgers blijven wegen, om vervolgens 100 kilometer verderop de loftrompetten over het multiculturele polderparadijsje te gaan bespelen. Liegen als een tandentrekker is natuurlijk iets voor charlatans met een dubbele agenda.