Hoerriya
05-11-03, 14:34
Mythe 1:
Een land zonder volk voor een volk zonder land
Terug naar "Mythes ontkracht"
Voorbeelden van Israëlische propaganda in Vlaamse leerboeken: de volgende teksten zijn letterlijke citaten uit leerboeken, die kritisch onderzocht werden in 1996.
Toen de joden in Israël aankwamen, vonden ze er een verarmd land. Door eeuwenlange verwaarlozing was het zijn natuurlijke vruchtbaarheid kwijt. De bodems van het heuvelland waren weggespoeld, de valleien waren moerassig, de vlakten zandige woestijnen.(1)
Veel joden die zich in de eerste helft van deze eeuw in Israël gingen vestigen begonnen er aan landbouw. Dat was een moeilijke taak: enerzijds was er de droogte en de gevolgen van eeuwenlange ontbossing en bodemerosie, anderzijds de onveiligheid op het platteland in de nabijheid van de Palestijnen... Een van de grootste prestaties van Israël is dat het in semi-aride en aride gebieden een intensieve en hoog renderende landbouw tot stand heeft gebracht: zelfs in de Negev, een woestijn ... (2)
Vóór de zionisten vorige eeuw naar Palestina trokken was het geen leeg of verwaarloosd land.
Volgens de statistieken van de Ottomanen leefden er in 1888 98% Palestijnen en 2% joden. Er was toen reeds een belangrijke economische activiteit. De Palestijnen exporteerden niet alleen naar de naburige Arabische landen, maar ook naar Europa, o.a. graan, sesamzaad en katoen naar Frankrijk. Sinaasappels, o.a. Jaffa, waren reeds in 1888 een belangrijk exportproduct.
Recent onderzoek van vroege zionistische archieven maakt duidelijk dat leden van de Zionistische beweging in Europa op de hoogte waren van het bestaan van het Palestijnse volk en zich zelfs ook bezighielden met wat men de "Arabische kwestie" noemde. Palestina was niet alleen een zeer oud land, maar ook het dichtbevolkte vaderland van een moderne maatschappij.
In 1922, aan het begin van de serieuze Zionistische kolonisatie, bedroeg de bevolkingsdichtheid in Palestina 72 personen per vierkante mijl, een hoog cijfer vergeleken met andere landen in de regio en daarbuiten. Ook was Palestina geen verwaarloosd land. In een brief aan een Zionistische college schreef Arthur Ruppin, directeur van het Zionistische nederzettingendepartement, "dat men nauwelijks land dat de moeite waard is om te verbouwen kan vinden dat niet reeds bewerkt is." (3)
Door het bestaan van het Palestijnse volk te ontkennen en hen te ontmenselijken probeerden de Zionisten de slachtoffers van hun kolonisatie aan het zicht van de wereld te onttrekken. Zij stelden zich tegenover de publieke wereldopinie op als de nationale bevrijdingsbeweging van het Joodse volk, maar zij konden dit alleen doen als niet bekend werd dat zij bezig waren met de vernietiging van de oorspronkelijke Aziatische gemeenschap die streed voor zijn vrijheid. (4)
Om ideologische en praktische redenen moesten de Palestijnen daarom verwijderd worden van het Zionistische pad. In voorbereiding op de verwijdering van de Palestijnen, een opdracht die grotendeels werd volbracht onder de dekmantel van de oorlog in 1948, moest de Palestijnse maatschappij worden ondermijnd en in verwarring gebracht. dit deden de Zionisten onder de dekking van het Britse Mandaat en zijn 'nationale tehuis'-politiek. (5)
Palestina was dus niet "leeg" of "zonder volk" , noch een arm en verwaarloosd land.
(1) M. De Roeck, J. Van Genechten, Wereldbeeld 3, Van In, 1992, p 102. Terug.
(2) R. Crauwels en G. David, Geo 3, Plantyn, p 40. Terug.
(3) Edward Said, Ibrahim Abu-Lughod, Janet Abu-Lughod, Muhammad Hallaj en Elia Zureik, Een profiel van het Palestijnse volk, 1988, p.7-8. Terug.
(4) Edward Said, Ibrahim Abu-Lughod, Janet Abu-Lughod, Muhammad Hallaj en Elia Zureik, Een profiel van het Palestijnse volk, 1988, p.10. Terug.
(5) Idem, p.11. Terug.
bron: http://www.codip.be
Een land zonder volk voor een volk zonder land
Terug naar "Mythes ontkracht"
Voorbeelden van Israëlische propaganda in Vlaamse leerboeken: de volgende teksten zijn letterlijke citaten uit leerboeken, die kritisch onderzocht werden in 1996.
Toen de joden in Israël aankwamen, vonden ze er een verarmd land. Door eeuwenlange verwaarlozing was het zijn natuurlijke vruchtbaarheid kwijt. De bodems van het heuvelland waren weggespoeld, de valleien waren moerassig, de vlakten zandige woestijnen.(1)
Veel joden die zich in de eerste helft van deze eeuw in Israël gingen vestigen begonnen er aan landbouw. Dat was een moeilijke taak: enerzijds was er de droogte en de gevolgen van eeuwenlange ontbossing en bodemerosie, anderzijds de onveiligheid op het platteland in de nabijheid van de Palestijnen... Een van de grootste prestaties van Israël is dat het in semi-aride en aride gebieden een intensieve en hoog renderende landbouw tot stand heeft gebracht: zelfs in de Negev, een woestijn ... (2)
Vóór de zionisten vorige eeuw naar Palestina trokken was het geen leeg of verwaarloosd land.
Volgens de statistieken van de Ottomanen leefden er in 1888 98% Palestijnen en 2% joden. Er was toen reeds een belangrijke economische activiteit. De Palestijnen exporteerden niet alleen naar de naburige Arabische landen, maar ook naar Europa, o.a. graan, sesamzaad en katoen naar Frankrijk. Sinaasappels, o.a. Jaffa, waren reeds in 1888 een belangrijk exportproduct.
Recent onderzoek van vroege zionistische archieven maakt duidelijk dat leden van de Zionistische beweging in Europa op de hoogte waren van het bestaan van het Palestijnse volk en zich zelfs ook bezighielden met wat men de "Arabische kwestie" noemde. Palestina was niet alleen een zeer oud land, maar ook het dichtbevolkte vaderland van een moderne maatschappij.
In 1922, aan het begin van de serieuze Zionistische kolonisatie, bedroeg de bevolkingsdichtheid in Palestina 72 personen per vierkante mijl, een hoog cijfer vergeleken met andere landen in de regio en daarbuiten. Ook was Palestina geen verwaarloosd land. In een brief aan een Zionistische college schreef Arthur Ruppin, directeur van het Zionistische nederzettingendepartement, "dat men nauwelijks land dat de moeite waard is om te verbouwen kan vinden dat niet reeds bewerkt is." (3)
Door het bestaan van het Palestijnse volk te ontkennen en hen te ontmenselijken probeerden de Zionisten de slachtoffers van hun kolonisatie aan het zicht van de wereld te onttrekken. Zij stelden zich tegenover de publieke wereldopinie op als de nationale bevrijdingsbeweging van het Joodse volk, maar zij konden dit alleen doen als niet bekend werd dat zij bezig waren met de vernietiging van de oorspronkelijke Aziatische gemeenschap die streed voor zijn vrijheid. (4)
Om ideologische en praktische redenen moesten de Palestijnen daarom verwijderd worden van het Zionistische pad. In voorbereiding op de verwijdering van de Palestijnen, een opdracht die grotendeels werd volbracht onder de dekmantel van de oorlog in 1948, moest de Palestijnse maatschappij worden ondermijnd en in verwarring gebracht. dit deden de Zionisten onder de dekking van het Britse Mandaat en zijn 'nationale tehuis'-politiek. (5)
Palestina was dus niet "leeg" of "zonder volk" , noch een arm en verwaarloosd land.
(1) M. De Roeck, J. Van Genechten, Wereldbeeld 3, Van In, 1992, p 102. Terug.
(2) R. Crauwels en G. David, Geo 3, Plantyn, p 40. Terug.
(3) Edward Said, Ibrahim Abu-Lughod, Janet Abu-Lughod, Muhammad Hallaj en Elia Zureik, Een profiel van het Palestijnse volk, 1988, p.7-8. Terug.
(4) Edward Said, Ibrahim Abu-Lughod, Janet Abu-Lughod, Muhammad Hallaj en Elia Zureik, Een profiel van het Palestijnse volk, 1988, p.10. Terug.
(5) Idem, p.11. Terug.
bron: http://www.codip.be