PDA

Bekijk Volledige Versie : De VS hebben de propaganda oorlog in het Midden Oosten verloren!!



Hudhaifa
18-11-03, 20:01
Interview met Mohammed Hassan, Midden-Oosten kenner

Het Iraaks verzet maakt alle tegenstellingen met de VS wakker

Helikopters worden neergehaald, er zijn aanslagen, VS-soldaten lopen in een hinderlaag en vinden de dood. Er gaat geen dag voorbij zonder dat het Iraaks verzet de bezettingstroepen slagen toebrengt. "Het verzet maakt alle tegenstellingen tegen de oorlogspolitiek van Bush wakker: in Irak zelf, in heel het gebied, tussen Europa en de VS en zelfs binnen de Amerikaanse burgerij", zegt Midden-Oostenkenner Mohammed Hassan.

Mohamed Hassan geeft een cursus aan de Marxistische Winteruniversiteit rond het thema 'panafricanisme, panarabisme & marxisme' (in het Engels). Hij toetst een aantal Afrikaanse en Arabische teksten uit het verleden aan de huidige situatie in Irak en Congo. De discussies gaan door in het Frans of het Nederland, naar gelang de vraag. Van 26 tot 30 december. Info: www.marx.be, 02/504.01.44.

De regering Bush kreeg net 87 miljard dollar van het Amerikaans congres om Irak (en Afghanistan) te blijven bezetten. Toch zitten er democraten en zelfs een paar republikeinen in het congres die wel instemden met de oorlog maar zich nu tegen de bezetting kanten. Vanwaar die evolutie?

Mohammed Hassan. Er is al vijftig jaar onenigheid tussen de verschillende fracties van de burgerij in de VS. Er is een internationalistische fractie van industriëlen. Die zijn voor de politiek van containment, het communisme indijken en verhinderen dat het aan invloed wint. Daar was een sterke alliantie met West-Europa voor nodig. Er is de fractie die meer verbonden is met de olie- en de textielsector. Zij opteren voor een strategie van roll back, het communisme en alle onafhankelijke regimes omverwerpen. Zij zeggen altijd al dat de hegemonie van de VS staat of valt met Latijns-Amerika en vooral Azië.

Tot aan de val van de Sovjetunie sloten beide fracties een compromis. Containment was het belangrijkste maar er waren wel bepaalde regimes die ten val werden gebracht, zoals in Iran in 1953 of in Indonesië in 1965, telkens dat mogelijk was zonder in botsing te komen met de Sovjetunie.


En sinds 1989?

Mohammed Hassan. Na de val van de Sovjetunie was een groot deel van de Amerikaanse burgerij gewonnen voor de totale roll back, overal het kapitalisme gaan instellen onder Amerikaanse heerschappij.

De crisis van eind de jaren '90 die nog voortduurt luidde een consensus in om de zogenaamde schurkenstaten omver te werpen. De oorlogen tegen Joegoslavië, Afghanistan en Irak waren daar de eerste stappen van. In Irak was de strategie het regime omverwerpen en een marionettenregering in de plaats stellen. En vooral de andere regimes in het gebied te wijzigen.

Economisch gezien gaat het erom alle sleutelsectoren van Irak te privatiseren, een neokoloniale economie op poten te zetten en een eengemaakte markt te creëren van waaruit Israël het hele gebied kan domineren. In feite komt het neer op de koloniale politiek van begin vorige eeuw.


Terug naar een koloniale politiek zoals in het begin van vorige eeuw
Hoezo kolonialisme?

Mohammed Hassan. Er is geen grondwet meer, er is geen regering en alle contracten voor de heropbouw zijn toegekend aan Amerikaanse bedrijven. Zonder enige openbare aanbesteding. Een echte hold-up. Neem nu de firma Halliburton, de voorzitter ervan was lang de huidige vice-president van de VS, Dick Cheney. Een van de filialen, Kellogg Brown & Root Services, mag de heropbouw van de Iraakse olie-industrie voor zijn rekening nemen, voor het dubbele van de som die oorspronkelijk was voorzien, twee miljard dollar!

Niet alleen voor de wederopbouw maar ook voor de bouw van een nieuwe olieraffinaderij. Toppunt is dat het US Army Corps of Engineers, belast met de wederopbouw, de prijs liet stijgen op basis van een studie uitgevoerd door... Kellogg. De Amerikaanse oliereuzen willen immers niet alleen de huidige petroleumvelden aanboren maar er ook nieuwe zoeken, tot ze 8 miljoen vaten per dag uit de grond halen, dat is hun ambitie.


Ondertussen kent Irak een nooit geziene werkloosheid.

Mohammed Hassan. De Amerikanen doen in Irak wat ze overal in de derde wereld doen. Ze maken van de handwerkers en de goed opgeleide intellectuelen een massa bedelaars en moderne slaven. De Amerikanen doen vandaag wat de Britten in de jaren '20 deden toen zij Irak binnenvielen.

Aangezien de sovjetrevolutie en later de overwinning op het fascisme in de tweede wereldoorlog de motor vormden voor de bevrijding van het kolonialisme, is het logisch dat het kolonialisme nu de kop weer opsteekt, nu het socialistisch blok er niet meer is.

Maar de volkeren van de derde wereld en zeker van Irak hebben de afgelopen tachtig jaar veel geleerd. De Irakezen weten dat hun land het hoogste aantal gediplomeerden had van heel de Arabische wereld. Ze weten dat hun land op een bepaald moment van hun geschiedenis de enorme olierijkdom wist aan te wenden om een modern land op te bouwen.

Dat bewustzijn ligt aan de basis van het huidige Iraakse verzet. En als er binnen het Amerikaans congres al enige tegenkanting is, dat is dat alleen omdat het Iraaks verzet elke dag opnieuw aantoont dat de plannen van de VS heel veel gaan kosten zonder dat het succes gegarandeerd is.


Maar ook een deel van de Europese Unie lijkt tegen dat expansionisme gekant te zijn.

Mohammed Hassan. Omdat de oorlog tegen Irak ook een oorlog tegen Europa was, ja. De roll back druist in tegen de politiek van alliantie van voor de val van de Sovjetunie. De VS doen alles om Europa te verdelen. Om hun heerschappij volledig op te leggen, moesten ze de invloedszones in de wereld herschikken en overgaan tot een oorlog tegen Irak. Dat is een duidelijk signaal voor Europa: blijf weg uit het Midden Oosten.

De herstelde eenheid tussen Frankrijk, Duitsland en de VS is slechts schijn. De tegenstellingen nemen hand over hand toe. Tien jaar geleden zou het ondenkbaar zijn geweest dat de Europese Unie een opiniepeiling bestelde waarin de Europeanen zeggen dat twee landen de wereldvrede bedreigen, Israël (59%) en de VS (53%).

De tegenstellingen ontwikkelen zich ook in de landen die aan de kant de VS zijn blijven staan. Als Spanje haar diplomatiek personeel terugtrekt uit Bagdad, betekent dat druk op de fractie van de pro-Europese Spaanse burgerij.



Zelfs Chalabi, de Iraakse protégé van Washington, klaagt dat de VS niet meer macht geven aan de Iraakse Raad.

Mohammed Hassan. Dat komt door de Iraakse pro-Amerikaanse Koerden. Tien jaar lang hadden die de controle over een autonoom gebied in het noorden van Irak. Ze konden zich bewapenen en organiseren. Ze hebben veel invloed op de andere pro-Amerikaanse fracties. Ze dringen hun idee op van een Iraakse federale staat. Maar zij zijn zo verblind door een eng nationalisme dat ze niet begrepen dat de VS een heel andere agenda hadden dan zij.

De optie om het Iraaks leger weer op te bouwen vanuit het vroegere leger is erg geriskeerd voor de Amerikanen
Het Amerikaans leger had hen nodig voor spionage en infiltratie, zowel voor als na de oorlog. Maar vandaag moeten de Amerikanen vaststellen dat de Koerden niet meer onder controle hebben dat dat ene gebied. En dus doet Washington beroep op Turkije (dat uiteindelijk weigerde), wat dan weer heibel veroorzaakte onder de Koerden. Anderzijds hebben de pro-Amerikaanse Arabische bewegingen in Irak geen enkele aanhang onder het volk en ook al geen ernstige oriëntatie.



Hebben de VS de boel fout ingeschat?

Mohammed Hassan. Zeker weten. Powell zowel als Rumsfeld moesten toegeven dat ze zich niet aan zo'n machtig en georganiseerd verzet hadden verwacht. In tegenstelling tot wat ze aanvankelijk beslisten, hebben ze nu een deel van het voormalig Iraaks leger teruggeroepen om snel een nieuw leger onder hun bevel op de been te brengen. Maar daardoor voelen de Koerdische bewegingen zoals die van Talabani hun macht aan banden gelegd. En de pro-Amerikaanse marionetten zoals Chalabi voelen dat de macht hen ontglipt.


Willen de Amerikanen dan de macht delen met elementen uit de vroegere regering die naar hun kamp overlopen? Dat zou verklaren waarom Rumsfeld spreekt van een Iraaks leger met 200.000 man...

Mohammed Hassan. Juist. De Amerikanen azen op een of twee ambitieuze opportunistische generaals van het vroegere regime. Om zo een deel van de basis van het Iraaks leger onder controle te krijgen. Want die zijn nu ofwel werkloos ofwel in het verzet. De VS hopen op die manier verdeeldheid te zaaien in de Baath-partij (van Saddam Hoessein).

De vroegere leden van het Iraaks leger zijn de enigen die een militaire ervaring hebben en die de elementaire organisatievormen kennen om een echt leger op de been te brengen. Maar die optie is erg kwetsbaar: dat nieuwe leger staat immers ook open voor infiltratie van het verzet. En vooral: het komt te laat. Als de VS dat hadden gedaan vlak na de val van Bagdad, toen het moreel van de Iraakse nationalisten beneden alle peil was, dan hadden ze kunnen hopen op een massale bijval. Maar nu...




Alle contracten voor de heropbouw gaan naar Amerikaanse bedrijven. Een filiaal van Halliburton staat in voor de heropbouw van de Iraakse petroleumindustrie en krijgt daarvoor het dubbele van wat eerst wat voorzien.

De VS botsen ook op steeds grotere tegenstellingen met de andere landen in de regio.

Mohammed Hassan. Ja, zelfs met hun traditionele bondgenoten Koeweit, Saudi Arabië en zelfs Turkije. Die drie landen hebben een gezamenlijke verklaring getekend met de andere buurlanden van Irak (Iran, Syrië, Jordanië). Daarin staat dat ze de Amerikaanse bezetting niet aanvaarden en eisen ze dat de macht zo snel mogelijk weer wordt overgedragen aan de Irakezen. Koeweit heeft zich ook verzet tegen de Amerikaanse beslissing om de Iraakse schuld tegenover dat land kwijt te schelden.

Hudhaifa
18-11-03, 20:02
Die verklaringen zijn toch ook afgedwongen onder druk van het volk, dat overal achter het Iraaks verzet staat?

Mohammed Hassan. Dat speelt een rol, ja, maar demagogische verklaringen zijn het niet, hoor. Nooit zijn Koeweit en Saudi Arabië zover gegaan. Die feodale regimes hebben ingezien dat de doelstellingen van de VS niet beperkt bleven tot het omverwerpen van het Arabisch nationalistisch regime van Saddam Hussein. Ze willen heel het gebied 'democratiseren', zeg maar veramerikaniseren. Ze willen alle regimes in de Golf vervangen door nieuwe protectoraten waar de plaatselijke burgerij nog slechts een heel beperkte macht heeft.

Saudi Arabië ziet in de dat de VS méér willen dan het Arabisch nationalistisch regime van Saddam Hoessein omvergooien. Ook zij ligt in de vuurlijn.
De Amerikaanse anti-saudi-strategie kwam aan het licht in een rapport van het congres over de aanslagen van 11 september. Tientallen bladzijden lang wordt de rol van de Saudische staat in vraag gesteld. Het rapport eist schadeloosstelling ter waarde van 3.000 miljard dollar, zowat de hele Amerikaanse schuld!

Toen het rapport openbaar werd gemaakt, in augustus, is een delegatie van Saudi's onder de leiding van de kroonprins naar Moskou getrokken om er te onderhandelen over een antidumping petroleumakkoord. Saudi-Arabië verplicht er zich toe, in overleg met Rusland, de wereldolieprijs niet te laten zakken. Dan moet je weten dat Saudi-Arabië een van de belangrijkste bondgenoten was van de VS in zijn kruistocht tegen het communisme. Het land financierde de Amerikaanse economie grotendeels met zijn petroleumdollars. Door telkens de petroleumprijs te laten zakken als de Amerikanen dat vroegen, zakten de deviezeninkomsten van de Arabische nationalistische landen én van de Sovjetunie, die zelf veel olie produceert, wat leidde tot economische crisissen in die landen.

Het akkoord tussen Russen en Saudi's is een belangrijke wending en een uitdaging voor de Amerikaanse controle. Saudi Arabië vroeg de moslimverenigingen in de VS om voor Bush te stemmen maar nu vragen ze alles te doen om zijn herverkiezing te verhinderen.


Al die tegenstellingen worden scherper naarmate het Iraaks verzet telkens weer sterker en beter georganiseerd blijkt te zijn.

Mohammed Hassan. Het is een samenhang van verschillende vormen van verzet: militaire acties gericht tegen Amerikaanse konvooien maar ook een soort van intifada, vanuit het volk.

Op 31 oktober kondigde het verzet drie dagen staking aan tegen de bezetter, via een mond-oor-reklame en clandestien verspreide pamfletten. 's Anderendaags was Bagdad uitgestorven. De dag erna werd een Amerikaanse helikopter neergehaald, met twintig doden. En de dag daarna werd het hoofdkwartier van de Britse en Amerikaanse troepen aangevallen. Na de aanslag tegen vice-minister van defensie Wolfowitz, op 26 oktober, toont dit toch dat het verzet paniek wil zaaien bij het voetvolk van het Amerikaans leger maar ook onder de generaals en de beleidsmakers.


De aanslag tegen het Rode Kruis op 27 oktober doet toch vragen rijzen. Waarom de humanitaire hulp zo viseren?

Mohammed Hassan. De dingen liggen toch wel wat ingewikkelder, hoor. De tien voorbije jaren maakten het Rode Kruis en zijn Arabische tegenhanger de Rode Halve Maan een erg kritisch rapport over de gevolgen van het embargo voor de burgerbevolking.

Na een stakingsoproep van het verzet was Bagdad zowat uitgestorven. Wat de brede volkssteun voor de acties tegen de bezetting aantoont.
Na de val van Bagdad werd het gros van het Iraaks personeel van de Rode Halve Maan door de bezettingstroepen verjaagd, omdat ze pro-Saddam waren. Dan kwamen er pro-Amerikanen aan het hoofd van de organisatie. Die brengen alleen hulp in de zones onder Amerikaanse controle. Er geraakt bijvoorbeeld niets tot in de stad Fallujah, het bastion van het verzet. En we moeten niet naïef zijn: het VS-leger infiltreert dit soort organisaties voor zijn spionage werk. Dat geeft diegenen die het Rode Kruis aangevallen hebben, wel wat motieven.


Kun je Irak nu vergelijken met Vietnam, zoals sommige analisten doen?

Mohammed Hassan. Er zijn elementen van gelijkenis, zeker. Maar je moet de twee oorlogen in hun eigen context plaatsen. De oorlog tegen Vietnam kaderde in de strategie van containment. De VS wilden doen zoals in Korea: een communistisch Noord-Vietnam en een pro-Amerikaans Zuid-Vietnam. Maar ze kregen te maken met een sterk ingeplante guerrilla, met een goed georganiseerde communistische partij die de steun had van China en de Sovjetunie.

In Irak handelen de VS in een logica van roll back. Het Iraaks verzet heeft geen steun van de Sovjetunie en al evenmin van enig ander machtig land, toch niet openlijk. De situatie is dus véél moeilijker.

Maar de VS hebben ook zwakke punten: ze hebben de propagandaoorlog in de Arabische en moslimwereld verloren. Het verzet heeft de steun van zowat alle sociale klassen in de moslimwereld. De Amerikaanse agressie heeft het bewustzijn van meer dan een miljard mensen sterk doen stijgen. Het Iraaks verzet zal niet zonder geld komen te zitten, op voorwaarde dat het zich blijft organiseren.

En niets wijst er op dat de Amerikaanse staat de onmetelijke kost van de oorlog zal kunnen blijven dragen zonder een zware crisis in de VS zelf te ontketenen. Vroeg of laat, naarmate de tegenstellingen in Irak en in de regio scherper worden, zullen de Amerikanen in een onhoudbare situatie terecht komen en zullen ze het land moeten verlaten.

papol
18-11-03, 20:30
Geplaatst door Hudhaifa
Mohamed Hassan geeft een cursus aan de Marxistische Winteruniversiteit rond het thema 'panafricanisme, panarabisme & marxisme' (in het Engels). Hij toetst een aantal Afrikaanse en Arabische teksten uit het verleden aan de huidige situatie in Irak en Congo. De discussies gaan door in het Frans of het Nederland, naar gelang de vraag. Van 26 tot 30 december. Info: www.marx.be, 02/504.01.44.


Één goed advies aan Mohammed Hassan:

Neem nog een paar cursussen, en dan vooral in de breedte . Met een cursus "'panafricanisme, panarabisme & marxisme' " heb je je letterlijk in het diepste verdiept!

Gr.P