Marsipulami
26-11-03, 06:48
INTERVIEW. Mustafa Achalhi en Mark Depreeuw, een jaar later
Borgerhout is altijd goed geweest
Precies een jaar geleden werd in Borgerhout Mohammed Achrak doodgeschoten, met ernstige straatrellen tot gevolg. De Borgerhoutenaren Mark Depreeuw en Mustafa Achalhi ontmoetten mekaar tijdens de rellen voor het eerst. In een kranteninterview zeiden ze toen toch nog van Borgerhout te houden. Twaalf maanden later worden ze opnieuw met elkaar geconfronteerd.
Het gesprek tussen de autochtone architect (56) en de allochtone scholier (20) vindt plaats in een sobere ruimte in jeugdhuis 't Job, met op de tafel enkel twee koppen gitzwarte koffie. Depreeuw noemde zich een jaar geleden ,,de niet bange blanke man'', Achalhi zei een Marokkaanse Belg te zijn die nog nooit ruiten had ingegooid.
-- Wat is u na het gesprek van twaalf maanden geleden het meest bijgebleven van elkaar?
Mark: ,,Het treffendst was zijn uitspraak dat hij hier geboren is. Heel wat Marokkaanse jongeren zijn hier geboren, waar elders zouden ze dus naartoe moeten gaan? Wij beschouwen ze nog altijd als inwijkelingen, allochtonen, terwijl het mensen van hier zijn, met alle rechten en plichten van de mensen die hier wonen. Het is logisch, maar ik had er niet echt bij stilgestaan.''
Mustafa: ,,Mark had een verhaal over zijn portefeuille die hij was vergeten bij de Marokkaanse kruidenier. Achteraf vond hij die in zijn brievenbus, met het geld er nog in. Zo'n verhaal hoor je meestal niet over ons uit de mond van een blanke. Chapeau.''
-- Was er ook iets in het gesprek dat u achteraf stoorde?
Mustafa: ,,Mark stelde me vorig jaar de vraag of er in de koran toch geen passage staat waarin alle christenen honden worden genoemd. Het staat er niet in, en het toont aan dat hij er niet veel van afweet. Ik vond het spijtig dat hij er geen tijd voor neemt om zich goed over die islam te informeren.''
Mark: ,,Ik was verwonderd over zijn bewondering voor Abou Jahjah. Ik heb hem toen gewaarschuwd voor dat type volksmenner. We leven in een tijd die eigenlijk niet meer tolereert dat je je laat meesleuren door dat soort leiders.''
-- Over Jahjah gesproken, wat is voor u de Arabisch-Europese Liga, de AEL?
Mustafa: ,,In het begin verwachtte ik daar iets van. Maar omdat de plannen van Abou Jahjah altijd opnieuw worden gedwarsboomd, volg ik hem niet meer. Hij wordt niet door iedereen gerespecteerd. Ik geloof nog wel in zijn ideeën, maar niet meer zo sterk. Hij heeft te veel vijanden.''
Mark: ,,Ik zou de AEL bijna een grappig voorval gaan noemen. Net als ik blijken ook de meeste Marokkaanse mensen die Jahjah niet graag te hebben.''
Mustafa: ,,Absoluut. Hij scoort alleen bij jongeren.''
Mark: ,,Ik heb daarover geen leedvermaak. Maar ik stel inderdaad vast dat ook jullie mensen zeggen dat ze niet met hem meegaan. Zijn allochtonen in een klassieke politieke partij dan de oplossing? Ik weet het niet. Ze zijn alleszins een middel tot verdere integratie. Kijk, wat mij blijft opvallen is dat in jullie gemeenschap kerk en staat sterk verbonden blijven. Ik ben voor een vrij geestesleven. Katholieken, islamieten, vrijzinnigen, ze hebben allemaal recht op een vrij gedachtegoed. Ik geef toe, wij hadden vroeger ook een kerk die niet alleen sterk woog op de geest van het individu, maar ook stevig wou meespelen in de plichten van de gelovigen. Ik heb het gevoel dat het bij jullie nog altijd zo is. Jullie moeten rond dat punt de absolute vrijheid en eigenheid hebben. We delen maar één ding met elkaar, en dat is ons rechtsleven. Net als wij, mogen jullie niet door het rode licht rijden.''
-- Hoe interpreteert u de rellen van afgelopen zaterdag op de Turnhoutsebaan?
Mustafa: ,,Daar zijn onnodige zaken gebeurd, door een kleine groep relschoppers die misleid is door één grote leider of een groep oudere gasten. Dat was totaal onnodig. En waarom hebben ze betoogd? Voor het doodschieten van de jongen in Mechelen, voor de moord vorig jaar op Achrak? Ik weet het niet. Onder de Marokkanen wordt daarover druk gepraat, met de beginvraag of je erbij was. Ik antwoord dat ik er niet was, en ook het liefst uit de buurt blijf van dat soort zaken. Voor je het weet, word je als allochtoon opgepakt, zelfs al heb je er niks mee te maken.''
Mark: ,,Ik hoor dat het allemaal heel jonge kereltjes waren. Is dat waar?''
Mustafa: ,,Het waren allemaal minderjarigen.''
Mark: ,,Mijn irritatie wordt nog versterkt door een erg vervelende helikopter die de hele dag boven Borgerhout lawaai hing te maken. Door dertig kinderen die worden opgepakt, komen we weer zo in het nieuws. Toen ik 's avonds de televisiebeelden zag, had ik weer het gevoel van: Allez, de zaken worden hier weer eens mooi opgeblazen. Als vrienden me dan nadien zien, zijn ze verwonderd dat ik als Borgerhoutenaar niet rondloop met een blauw oog. Het is spijtig dat dit voorval weer jullie volledige gemeenschap zal worden aangerekend.''
-- Is Borgerhout veranderd na de rellen van vorig jaar?
Mark: ,,De positieve tendens is enorm toegenomen. Ik ben zelf een grote fan van het project Roma. Daarnaast moet je eens de vastgoedrubriek bekijken in de kranten of de huis-aan-huisbladen. Woningen in Borgerhout zijn niet meer te krijgen, ondanks de stroom van negatieve geluiden. Als je alle vuiligheid van dat Borgerhout afhaalt, is het hier prettig wonen. Voor u is dat misschien niet zo duidelijk, maar in die Roma ben ik nog naar de film geweest. In een donker Borgerhouts verleden is die zaal dan gesloten. En op een moment dat iedereen zegt: Het is hier om zeep, gaat die Roma toch weer open. Het is fenomenaal, wat voor positieve kracht zo'n initiatief heeft. Ik vind het hier ook leuk door van de veelheid van mensen. Dat geldt ook voor het Eigen Volk van Filip Dewinter. Daar zitten evengoed merkwaardige mensen tussen.''
Mustafa: ,,Het is hier nog altijd hetzelfde als het jaar voordien. Borgerhout is altijd goed geweest, ik voel me hier goed. Er is niets veranderd, maar ik heb ook nooit iets gevraagd. Ik voel me nog wel gediscrimineerd, net als vele van mijn vrienden. Ik heb een vriend die afgestudeerd is als advocaat. Hij solliciteerde, maar raakte nergens aan een job. Hij is nu pizzakoerier. Als je dat hoort, denk je: Foert, ik wil niet aan hogere studies beginnen. Ik studeer voor opvoeder en probeer een diploma middelbaar te halen. Enfin, misschien zal ik toch nog nadien proberen een A1 te halen. Maar het gevoel van minderwaardig te zijn, moeten we zelfs met een hoog diploma toch nog altijd slikken.''
Mark: ,,In dat opzicht zijn de incidenten van zaterdag ook een spijtige zaak. Toen ík jong was, hadden we in Antwerpen de nozems. Dat waren Belgen, en die reden rond met hun brommers of hun opvallende fietsen. Maar de Belgische maatschappij werd niet op hen getaxeerd. Dat is voor jullie wel het geval. Negatieve dingen trekken jullie met zijn allen naar beneden, en dat is spijtig.''
-- Wat is voor u harmonieus samenleven in Borgerhout?
Mark: ,,Ik dacht te antwoorden met de dooddoener: Respect voor mekaar hebben. Maar nu wil ik eigenlijk zeggen: geen schrik voor mekaar hebben. Het is zoiets als praten voor een volle zaal. Je hebt angst om te beginnen, maar eens bezig, stel je vast dat het toch wel meevalt. Zo voel ik mijn eerste bezoek aan de Marokkaanse kruidenier ook aan. Ik ontmoette er een sympathieke en gedienstige mens, en het ijs was gebroken. Het gaat hier inderdaad om die klassieke blanke bange man. Het is begrijpelijk dat dat fenomeen zich in Oud-Borgerhout enorm voordoet, want hier wonen veel oude mensen, en die hebben vreselijke schrik. Al zullen sommige oudere autochtonen altijd klagen. Niet alleen over de Marokkaan, maar ook over hun pensioen en hun gezondheid. Doordat hier lang geen jonge mensen hebben gewoond, is er geen energie geweest om tegen die negatieve stroom in te gaan. Over vijf jaar is dat hier de meest harmonieuze samenleving, die je kunt vinden. Met niet alleen Marokkanen overigens, maar ook Ghanezen, Pakistani en Indiërs.''
Mustafa: ,,Oudere mensen hebben inderdaad schrik van ons. Ze kijken ons erg angstig aan. Ik ga ook niet meer winkelen op de Meir, ik trek resoluut naar Nederland. Verschijn ik in Antwerpen in een winkel, dan staat direct een verkoper bij mij met de vraag of hij me kan helpen. Hij zal nadien vlak achter me aan lopen in die zaak, omdat hij denkt dat ik iets ga stelen. Ik wil op straat ook niet meer achter een blanke vrouw stappen, ik steek gewoon over, omdat ik me rot vol bij het gevoel dat vrouw voor mij zich bedreigd voelt door mijn aanwezigheid.''
-- Hoe komt het dat zaterdag zoveel jonge mensen aan de betoging en rellen hebben deelgenomen?
Mustafa: ,,De ouders weten dat gewoon niet. Als ze het hadden geweten, zou het niet waar geweest zijn. Ze zijn erg kordaat tegen dat soort dingen. Maar ze kunnen ook niet de hele dag achter hun gasten aanlopen. Die kinderen vertellen thuis een totaal ander verhaal over de plek waar ze naartoe gaan. Het is een kwestie van vertrouwen. Je kunt als ouder je kinderen toch niet stiekem in het oog gaan houden? Die kinderen willen er gewoon bijlopen. Ze zijn trots dat ze tot de groep van de relschoppers worden gerekend.''
Mark: ,,Ik geloof dat er eigenlijk twee soorten Marokkanen zijn, is het niet? Berbers en Arabieren. Arabieren zouden vrijer zijn in hun doen en laten thuis. Toen wij pubers waren deden we ook van die dingen. Maar, Mustafa, ik moet je toch iets vragen over een verhaal dat ons wordt verteld. Jullie zouden op twaalfjarige leeftijd in een soort overlevingsproef jullie mannelijkheid moeten bewijzen. Hier in Antwerpen zouden jullie dan door jullie ouders worden weggestuurd met de boodschap, probeer eens iets te pikken, omdat ze geen andere proef kunnen bedenken, zoals in Marokko.''
Mustafa: ,,Dat is absolute bullshit, waardoor jullie een totaal verkeerd beeld krijgen over de jeugd. Roddels zijn ongenadig, maar ze gaan wel snel. Mannelijkheid komt toch sowieso. En als je een klein verstand hebt, zal dat verstand altijd klein blijven. Over dat stelen wil ik trouwens zeggen dat Marokkaanse ouders het bijzonder erg vinden als de politie bij hen aan de deur belt. Ze voelen zich daar enorm rot bij. Net als elke ouder willen ze het beste voor hun kind.''
-- Wat irriteert u het grondigst aan elkaars gemeenschap?
Mustafa: ,,De discriminatie, en het steeds opnieuw ophangen van verkeerde beelden over ons, en dan maar snel conclusies trekken dat we allemaal hetzelfde zijn.''
Mark: ,,Zaken in het verkeer. Laat me zeggen, het zuiderse rijgedrag van de allochtoon.''
Mustafa: ,,Dat zijn de jonge gasten, dat is toch ook zo bij de autochtonen. Je kunt toch geen etiket op de allochtoon kleven alleen maar daarom.''
-- Wat verwacht u de volgende jaren van het Antwerpse stadsbestuur?
Mark: ,,Dat ze ons stimuleren in wat we doen. Laat ons eerst in Borgerhout bewijzen dat we ons kunnen verenigen, en pas nadien moet de stad ons ondersteunen. Ik wil zeker niet dat de stad ons een lokaal geeft en zegt: Voilá, jullie hebben de infrastructuur en begin daarin nu maar eens samen te leven. Dat is de omgekeerde wereld.''
Mustafa: ,,Dat denk ik ook.''
Mark: ,,Ik vind wel dat de stad haar politiebeleid voor Borgerhout moet herzien. In plaats van een dure helikopter die hier bij incidenten rondcirkelt, zou ik liever wat meer agenten op straat zien.''
Mustafa: ,,Ik vind dat er genoeg agenten op straat zijn. En bovendien, als de stad dan meer agenten stuurt, zal het weer voor eventjes zijn. Nadien zijn ze hier toch weer weg.''
Mark: ,,Maar als hier geen agenten zijn, beginnen de mensen zelf te oordelen en te beoordelen.''
-- Welke boodschap zou u aan elkaar willen geven?
Mark: ,,Geef de moed niet op, blijf bewijzen dat je hier hoort. Het zal soms moeilijk zijn tegen die bange blanke man, maar weet dat het zogenaamde eigen volk ook zeer intolerant kan zijn tegen eigen autochtonen, die ze niet kunnen ruiken of zien. En laat niet alle zonden op je schouders laden.''
Mustafa: ,,Wees wat kritischer tegen de verkeerde verhalen die je over ons hoort. Want als je die gelooft, begin je ze rond te vertellen, en op de duur ziet iedereen het als een waarheid.''
26/11/2003 Guy Fransen
©Copyright De Standaard
Borgerhout is altijd goed geweest
Precies een jaar geleden werd in Borgerhout Mohammed Achrak doodgeschoten, met ernstige straatrellen tot gevolg. De Borgerhoutenaren Mark Depreeuw en Mustafa Achalhi ontmoetten mekaar tijdens de rellen voor het eerst. In een kranteninterview zeiden ze toen toch nog van Borgerhout te houden. Twaalf maanden later worden ze opnieuw met elkaar geconfronteerd.
Het gesprek tussen de autochtone architect (56) en de allochtone scholier (20) vindt plaats in een sobere ruimte in jeugdhuis 't Job, met op de tafel enkel twee koppen gitzwarte koffie. Depreeuw noemde zich een jaar geleden ,,de niet bange blanke man'', Achalhi zei een Marokkaanse Belg te zijn die nog nooit ruiten had ingegooid.
-- Wat is u na het gesprek van twaalf maanden geleden het meest bijgebleven van elkaar?
Mark: ,,Het treffendst was zijn uitspraak dat hij hier geboren is. Heel wat Marokkaanse jongeren zijn hier geboren, waar elders zouden ze dus naartoe moeten gaan? Wij beschouwen ze nog altijd als inwijkelingen, allochtonen, terwijl het mensen van hier zijn, met alle rechten en plichten van de mensen die hier wonen. Het is logisch, maar ik had er niet echt bij stilgestaan.''
Mustafa: ,,Mark had een verhaal over zijn portefeuille die hij was vergeten bij de Marokkaanse kruidenier. Achteraf vond hij die in zijn brievenbus, met het geld er nog in. Zo'n verhaal hoor je meestal niet over ons uit de mond van een blanke. Chapeau.''
-- Was er ook iets in het gesprek dat u achteraf stoorde?
Mustafa: ,,Mark stelde me vorig jaar de vraag of er in de koran toch geen passage staat waarin alle christenen honden worden genoemd. Het staat er niet in, en het toont aan dat hij er niet veel van afweet. Ik vond het spijtig dat hij er geen tijd voor neemt om zich goed over die islam te informeren.''
Mark: ,,Ik was verwonderd over zijn bewondering voor Abou Jahjah. Ik heb hem toen gewaarschuwd voor dat type volksmenner. We leven in een tijd die eigenlijk niet meer tolereert dat je je laat meesleuren door dat soort leiders.''
-- Over Jahjah gesproken, wat is voor u de Arabisch-Europese Liga, de AEL?
Mustafa: ,,In het begin verwachtte ik daar iets van. Maar omdat de plannen van Abou Jahjah altijd opnieuw worden gedwarsboomd, volg ik hem niet meer. Hij wordt niet door iedereen gerespecteerd. Ik geloof nog wel in zijn ideeën, maar niet meer zo sterk. Hij heeft te veel vijanden.''
Mark: ,,Ik zou de AEL bijna een grappig voorval gaan noemen. Net als ik blijken ook de meeste Marokkaanse mensen die Jahjah niet graag te hebben.''
Mustafa: ,,Absoluut. Hij scoort alleen bij jongeren.''
Mark: ,,Ik heb daarover geen leedvermaak. Maar ik stel inderdaad vast dat ook jullie mensen zeggen dat ze niet met hem meegaan. Zijn allochtonen in een klassieke politieke partij dan de oplossing? Ik weet het niet. Ze zijn alleszins een middel tot verdere integratie. Kijk, wat mij blijft opvallen is dat in jullie gemeenschap kerk en staat sterk verbonden blijven. Ik ben voor een vrij geestesleven. Katholieken, islamieten, vrijzinnigen, ze hebben allemaal recht op een vrij gedachtegoed. Ik geef toe, wij hadden vroeger ook een kerk die niet alleen sterk woog op de geest van het individu, maar ook stevig wou meespelen in de plichten van de gelovigen. Ik heb het gevoel dat het bij jullie nog altijd zo is. Jullie moeten rond dat punt de absolute vrijheid en eigenheid hebben. We delen maar één ding met elkaar, en dat is ons rechtsleven. Net als wij, mogen jullie niet door het rode licht rijden.''
-- Hoe interpreteert u de rellen van afgelopen zaterdag op de Turnhoutsebaan?
Mustafa: ,,Daar zijn onnodige zaken gebeurd, door een kleine groep relschoppers die misleid is door één grote leider of een groep oudere gasten. Dat was totaal onnodig. En waarom hebben ze betoogd? Voor het doodschieten van de jongen in Mechelen, voor de moord vorig jaar op Achrak? Ik weet het niet. Onder de Marokkanen wordt daarover druk gepraat, met de beginvraag of je erbij was. Ik antwoord dat ik er niet was, en ook het liefst uit de buurt blijf van dat soort zaken. Voor je het weet, word je als allochtoon opgepakt, zelfs al heb je er niks mee te maken.''
Mark: ,,Ik hoor dat het allemaal heel jonge kereltjes waren. Is dat waar?''
Mustafa: ,,Het waren allemaal minderjarigen.''
Mark: ,,Mijn irritatie wordt nog versterkt door een erg vervelende helikopter die de hele dag boven Borgerhout lawaai hing te maken. Door dertig kinderen die worden opgepakt, komen we weer zo in het nieuws. Toen ik 's avonds de televisiebeelden zag, had ik weer het gevoel van: Allez, de zaken worden hier weer eens mooi opgeblazen. Als vrienden me dan nadien zien, zijn ze verwonderd dat ik als Borgerhoutenaar niet rondloop met een blauw oog. Het is spijtig dat dit voorval weer jullie volledige gemeenschap zal worden aangerekend.''
-- Is Borgerhout veranderd na de rellen van vorig jaar?
Mark: ,,De positieve tendens is enorm toegenomen. Ik ben zelf een grote fan van het project Roma. Daarnaast moet je eens de vastgoedrubriek bekijken in de kranten of de huis-aan-huisbladen. Woningen in Borgerhout zijn niet meer te krijgen, ondanks de stroom van negatieve geluiden. Als je alle vuiligheid van dat Borgerhout afhaalt, is het hier prettig wonen. Voor u is dat misschien niet zo duidelijk, maar in die Roma ben ik nog naar de film geweest. In een donker Borgerhouts verleden is die zaal dan gesloten. En op een moment dat iedereen zegt: Het is hier om zeep, gaat die Roma toch weer open. Het is fenomenaal, wat voor positieve kracht zo'n initiatief heeft. Ik vind het hier ook leuk door van de veelheid van mensen. Dat geldt ook voor het Eigen Volk van Filip Dewinter. Daar zitten evengoed merkwaardige mensen tussen.''
Mustafa: ,,Het is hier nog altijd hetzelfde als het jaar voordien. Borgerhout is altijd goed geweest, ik voel me hier goed. Er is niets veranderd, maar ik heb ook nooit iets gevraagd. Ik voel me nog wel gediscrimineerd, net als vele van mijn vrienden. Ik heb een vriend die afgestudeerd is als advocaat. Hij solliciteerde, maar raakte nergens aan een job. Hij is nu pizzakoerier. Als je dat hoort, denk je: Foert, ik wil niet aan hogere studies beginnen. Ik studeer voor opvoeder en probeer een diploma middelbaar te halen. Enfin, misschien zal ik toch nog nadien proberen een A1 te halen. Maar het gevoel van minderwaardig te zijn, moeten we zelfs met een hoog diploma toch nog altijd slikken.''
Mark: ,,In dat opzicht zijn de incidenten van zaterdag ook een spijtige zaak. Toen ík jong was, hadden we in Antwerpen de nozems. Dat waren Belgen, en die reden rond met hun brommers of hun opvallende fietsen. Maar de Belgische maatschappij werd niet op hen getaxeerd. Dat is voor jullie wel het geval. Negatieve dingen trekken jullie met zijn allen naar beneden, en dat is spijtig.''
-- Wat is voor u harmonieus samenleven in Borgerhout?
Mark: ,,Ik dacht te antwoorden met de dooddoener: Respect voor mekaar hebben. Maar nu wil ik eigenlijk zeggen: geen schrik voor mekaar hebben. Het is zoiets als praten voor een volle zaal. Je hebt angst om te beginnen, maar eens bezig, stel je vast dat het toch wel meevalt. Zo voel ik mijn eerste bezoek aan de Marokkaanse kruidenier ook aan. Ik ontmoette er een sympathieke en gedienstige mens, en het ijs was gebroken. Het gaat hier inderdaad om die klassieke blanke bange man. Het is begrijpelijk dat dat fenomeen zich in Oud-Borgerhout enorm voordoet, want hier wonen veel oude mensen, en die hebben vreselijke schrik. Al zullen sommige oudere autochtonen altijd klagen. Niet alleen over de Marokkaan, maar ook over hun pensioen en hun gezondheid. Doordat hier lang geen jonge mensen hebben gewoond, is er geen energie geweest om tegen die negatieve stroom in te gaan. Over vijf jaar is dat hier de meest harmonieuze samenleving, die je kunt vinden. Met niet alleen Marokkanen overigens, maar ook Ghanezen, Pakistani en Indiërs.''
Mustafa: ,,Oudere mensen hebben inderdaad schrik van ons. Ze kijken ons erg angstig aan. Ik ga ook niet meer winkelen op de Meir, ik trek resoluut naar Nederland. Verschijn ik in Antwerpen in een winkel, dan staat direct een verkoper bij mij met de vraag of hij me kan helpen. Hij zal nadien vlak achter me aan lopen in die zaak, omdat hij denkt dat ik iets ga stelen. Ik wil op straat ook niet meer achter een blanke vrouw stappen, ik steek gewoon over, omdat ik me rot vol bij het gevoel dat vrouw voor mij zich bedreigd voelt door mijn aanwezigheid.''
-- Hoe komt het dat zaterdag zoveel jonge mensen aan de betoging en rellen hebben deelgenomen?
Mustafa: ,,De ouders weten dat gewoon niet. Als ze het hadden geweten, zou het niet waar geweest zijn. Ze zijn erg kordaat tegen dat soort dingen. Maar ze kunnen ook niet de hele dag achter hun gasten aanlopen. Die kinderen vertellen thuis een totaal ander verhaal over de plek waar ze naartoe gaan. Het is een kwestie van vertrouwen. Je kunt als ouder je kinderen toch niet stiekem in het oog gaan houden? Die kinderen willen er gewoon bijlopen. Ze zijn trots dat ze tot de groep van de relschoppers worden gerekend.''
Mark: ,,Ik geloof dat er eigenlijk twee soorten Marokkanen zijn, is het niet? Berbers en Arabieren. Arabieren zouden vrijer zijn in hun doen en laten thuis. Toen wij pubers waren deden we ook van die dingen. Maar, Mustafa, ik moet je toch iets vragen over een verhaal dat ons wordt verteld. Jullie zouden op twaalfjarige leeftijd in een soort overlevingsproef jullie mannelijkheid moeten bewijzen. Hier in Antwerpen zouden jullie dan door jullie ouders worden weggestuurd met de boodschap, probeer eens iets te pikken, omdat ze geen andere proef kunnen bedenken, zoals in Marokko.''
Mustafa: ,,Dat is absolute bullshit, waardoor jullie een totaal verkeerd beeld krijgen over de jeugd. Roddels zijn ongenadig, maar ze gaan wel snel. Mannelijkheid komt toch sowieso. En als je een klein verstand hebt, zal dat verstand altijd klein blijven. Over dat stelen wil ik trouwens zeggen dat Marokkaanse ouders het bijzonder erg vinden als de politie bij hen aan de deur belt. Ze voelen zich daar enorm rot bij. Net als elke ouder willen ze het beste voor hun kind.''
-- Wat irriteert u het grondigst aan elkaars gemeenschap?
Mustafa: ,,De discriminatie, en het steeds opnieuw ophangen van verkeerde beelden over ons, en dan maar snel conclusies trekken dat we allemaal hetzelfde zijn.''
Mark: ,,Zaken in het verkeer. Laat me zeggen, het zuiderse rijgedrag van de allochtoon.''
Mustafa: ,,Dat zijn de jonge gasten, dat is toch ook zo bij de autochtonen. Je kunt toch geen etiket op de allochtoon kleven alleen maar daarom.''
-- Wat verwacht u de volgende jaren van het Antwerpse stadsbestuur?
Mark: ,,Dat ze ons stimuleren in wat we doen. Laat ons eerst in Borgerhout bewijzen dat we ons kunnen verenigen, en pas nadien moet de stad ons ondersteunen. Ik wil zeker niet dat de stad ons een lokaal geeft en zegt: Voilá, jullie hebben de infrastructuur en begin daarin nu maar eens samen te leven. Dat is de omgekeerde wereld.''
Mustafa: ,,Dat denk ik ook.''
Mark: ,,Ik vind wel dat de stad haar politiebeleid voor Borgerhout moet herzien. In plaats van een dure helikopter die hier bij incidenten rondcirkelt, zou ik liever wat meer agenten op straat zien.''
Mustafa: ,,Ik vind dat er genoeg agenten op straat zijn. En bovendien, als de stad dan meer agenten stuurt, zal het weer voor eventjes zijn. Nadien zijn ze hier toch weer weg.''
Mark: ,,Maar als hier geen agenten zijn, beginnen de mensen zelf te oordelen en te beoordelen.''
-- Welke boodschap zou u aan elkaar willen geven?
Mark: ,,Geef de moed niet op, blijf bewijzen dat je hier hoort. Het zal soms moeilijk zijn tegen die bange blanke man, maar weet dat het zogenaamde eigen volk ook zeer intolerant kan zijn tegen eigen autochtonen, die ze niet kunnen ruiken of zien. En laat niet alle zonden op je schouders laden.''
Mustafa: ,,Wees wat kritischer tegen de verkeerde verhalen die je over ons hoort. Want als je die gelooft, begin je ze rond te vertellen, en op de duur ziet iedereen het als een waarheid.''
26/11/2003 Guy Fransen
©Copyright De Standaard