Proces Semira Adamu: 1 jaar cel voor drie rijkswachters

[Marsipulami]

Proces Semira Adamu: 1 jaar cel voor drie rijkswachters

BRUSSEL 12/12 (BELGA) = De Nederlandstalige strafrechtbank van Brussel heeft zonet drie rijkswachters veroordeeld tot één jaar celstraf met uitstel en een effectieve boete voor de dood van de Nigeriaanse asielzoekster Semira Adamu.Een vierde beklaagde, een overste, kreeg veertien maanden met uitstel. Zij werden veroordeeld voor onopzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg. Een vijfde rijkswachter werd vrijgesproken. Semira Adamu stikte bij een poging om haar uit te wijzen op 22 september 1998.(voc).

[Marsipulami]

Drie rijkswachters en officier veroordeeld in zaak-Semira Adamu


10:26:16

BRUSSEL - Drie rijkswachters zijn in de zaak-Semira Adamu door de strafrechtbank van Brussel veroordeeld tot een jaar celstraf met uitstel en een effectieve boete van 500 euro. Ook een officier, die als een van de oversten op het vliegtuig aanwezig was, werd in de zaak veroordeeld. Hij krijgt veertien maanden met uitstel en een boete van 500 euro. De veroordeling van de officier komt onverwacht.

De rijkswachters die haar in bedwang hielden werden vervolgd voor vrijwillige slagen en verwondingen met de dood tot gevolg, zonder de intentie te doden. Dat veranderde de rechtbank naar onvrijwillige slagen en verwondingen.

De twee oversten stonden terecht voor onvrijwillige slagen en verwondingen en het niet verlenen van hulp aan mensen in nood. Eén van hen, die zich met de passagiers moest bezighouden, werd volledig vrijgesproken. De andere, die ook in het toestel aanwezig was en verantwoordelijk was voor de uitwijzing, kreeg veertien maanden met uitstel en 500 euro effectief voor onvrijwillige slagen. Voor het niet verlenen van hulp werd ook hij vrijgesproken.

De burgerlijke partijen zijn blij met het vonnis, vooral omdat de rechtbank verder gegaan is dan het openbaar ministerie. ,,We kunnen de boodschap naar Nigeria sturen dat hier recht geschied is", zei Hein Diependaele, advocaat van de familie Adamu. De advocaten van de vier veroordeelden overwegen in beroep te gaan.

Semira Adamu was het symbool geworden van het verzet tegen de gedwongen uitwijzingen. Na tien maanden in een gesloten asielcentrum en vijf pogingen om haar uit te wijzen, werd ze op 22 september 1998 op een vliegtuig gezet naar de stad Lomé in Nigeria. Rijkswachters pasten een 'eendenklem' op haar toe en hielden een kussen voor haar gezicht. Adamu raakte door zuurstoftekort in een coma en overleed na haar overbrenging naar een ziekenhuis in Brussel.

12/12/2003

[Marsipulami]

Semira Adamu: ongeval of onnodig geweld?
Vandaag uitspraak in proces verstikking Nigeriaanse asielzoekster

(me) 12/12/2003

BRUSSEL _ In het proces Semira Adamu valt vandaag het doek. De toen twintigjarige Nigeriaanse asielzoekster werd op 22
september 1998 bij haar repatriëring door de begeleidende rijkswachters verstikt in een kussentje. De uitspraak van de correctionele rechtbank kan verstrekkende gevolgen hebben voor het Belgische uitwijzingsbeleid.


Semira Adamu stierf doordat een rijkswachter die haar begeleidde, haar op het vliegtuig met haar gezicht in een kussentje drukte. Een andere rijkswachter hield de vrouw in een houdgreep, opdat ze geen ,,moeilijkheden'' zou veroorzaken. Vijf eerdere pogingen om Adamu uit te wijzen waren mislukt.

Voor de Brusselse correctionele rechtbank stonden in september vijf leden van de toenmalige rijkswacht terecht, wegens betrokkenheid bij de dood van Semira Adamu. De openbaar aanklager, Hedwig Steppé, vroeg voor twee rijkswachtofficieren de vrijspraak, omdat hij geen bewijzen zag voor ,,schuldig verzuim'' bij de chefs. Toen ze merkten dat Semira bewusteloos was, hadden de twee nog geprobeerd haar te reanimeren.

De aanklager vroeg wel dat drie andere rijkswachters die de repatriëring uitvoerden, veroordeeld zouden worden wegens opzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg.

Hein Diependaele, de advocaat van de familie-Adamu, verwacht veel van de uitspraak. ,,Los van de vraag over schuld en onschuld zal de uitspraak ook op juridisch en principieel vlak belangrijk zijn'', aldus Diependaele.

,,De voorzitter zal in zijn vonnis ongetwijfeld commentaar geven op het Belgisch uitwijzingsbeleid. Zijn uitspraak zal eveneens belangrijk zijn om te bepalen wat de grenzen zijn van het politieoptreden. In hoeverre is een agent verantwoordelijk als hij bevelen van hogerhand uitvoert? Mag een agent zelf zijn grenzen bepalen en zeggen: `Dit is een grens die ik niet overschrijd?' Ik verwacht dat het vonnis op die vragen een antwoord geeft'', aldus Diependaele.

Ook Carine Flamend, een advocate van de rijkswachters die het kussentje hanteerden, denkt dat het vonnis verstrekkende gevolgen kan hebben. ,,In de eerste plaats voor de betrokken rijkswachters. De procureur vraagt hun veroordeling voor opzettelijke slagen en verwondingen. Als de rechtbank hem volgt, betekent dit dat ze hun werk kunnen verliezen. Volgens ons gaat het om onopzettelijke slagen en verwondingen. In mensentaal: een ongeval.''

Volgens Flamend is de luchthaven van Zaventem nog altijd ,,een tijdbom'', ondanks het feit dat het gebruik van het kussentje nu verboden is. ,,Er is nog altijd een gebrek aan middelen en een nijpend tekort aan opleiding'', zegt de advocate.



©Copyright De Standaard

[observer]

een jaar celstraf met uitstel is dat wat wij hier in het noordne voorwaardelije gevangenisstraf noemen?

[Marsipulami]

Geplaatst door observer
is dat wat wij hier in het noordne voorwaardelije gevangenisstraf noemen?

Ja, dat is hetzelfde. Politieagenten verwijst men iets minder snel naar de gevangenis dan doorsnee criminelen omdat het leven voor politieagenten in de gevangenis geen pretje is.

[Marsipulami]

> > Overlegcentrum voor Integratie van Vluchtelingen (OCIV)
> >
> > PERSBERICHT - 12 december 2003
> > Aan de redacties binnenland / politiek
> >
> >
> > Vonnis Semira :
> > aanpassing beleid moet nu volgen
> >
> >
> > In een eerste reactie onthaalt vluchtelingenkoepel OCIV de veroordeling van de rijkswachtofficier en de rijkswachters in de zaak Semira Adamu als een rechtvaardig vonnis.
> >
> > Voor de toekomst van het uitwijzingsbeleid zijn er volgens OCIV drie belangrijke aspecten aan dit vonnis:
> > 1° De rechter heeft geoordeeld dat uitvoerders steeds een persoonlijke verantwoordelijkheid blijven dragen, wat ook de regels zijn die hen opgelegd worden.
> > 2° Niet alleen de uitvoerders werden veroordeeld, maar tevens de directe overste. Gezien dit feit is het des te meer te betreuren dat de hogere oversten niet in het geding waren betrokken.
> > 3° De Belgische Staat werd mee burgerrechtelijk verantwoordelijk gesteld en veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding.
> >
> > OCIV roept op om na deze veroordeling de bladzijde niet gewoon om te draaien en over te gaan tot de orde van de dag.
> >
> > Reeds eerder (Persbericht 22 september 2003) wees OCIV er op dat het beleid sinds de dood van Semira weinig wijzigingen heeft ondergaan. De enige noemenswaardige verandering betrof het verbieden van alle instrumenten die de ademhaling bemoeilijken.
> > Anderzijds ligt het aantal gedwongen uitwijzingen vandaag hoger dan ooit. Op al deze vluchten is er geen enkele vorm van onafhankelijke externe controle, zelfs niet door het parlement.
> > De opname van uitwijzingen op video werd na de dood van Semira Adamu afgevoerd. Dit valt moeilijk te begrijpen, aangezien de video-opnames vooral tot doel hadden aan te tonen dat de ordediensten correct te werk gaan.
> > Sinds 1998 maakte een hele reeks vreemdelingen melding van mishandelingen door de politie tijdens hun uitwijzing - aantijgingen die door de politie steevast worden betwist. Geen van deze klachten kon door een onafhankelijke instantie worden onderzocht. Sinds 1998 vielen er nog twee doden in repatriëringscentrum 127bis - de omstandigheden van deze overlijdens blijven tot op vandaag onopgehelderd.
> >
> > Om ontsporingen in de toekomst uit te sluiten, moet het beleid worden aangepast. Daarom vraagt OCIV:
> > * Onafhankelijke externe controle op het verloop van gedwongen uitwijzingen
> > * De opname op video van alle gedwongen uitwijzingen
> > * Trainingen inzake mensenrechten van alle betrokken ordediensten
> >
> > Tot slot wijst OCIV er op dat het niet voldoende is om enkel het beleid inzake gedwongen uitwijzingen aan te passen. De diepere oorzaak van de problemen ligt immers in de hele procedure die de> vreemdeling voordien heeft ondergaan en die tot gevolg heeft dat personen negatieve beslissingen moeilijk aanvaarden. Zolang er stroomopwaarts niets verandert, zullen incidenten bij gedwongen uitwijzingen zich blijven voordoen.
> >
> > Contact: OCIV, Pieter De Gryse, 02/274.00.24 of 0478/444.121