Marsipulami
17-12-03, 00:04
Arme Belgen in een rijk land
BRUSSEL -- Arme mensen zijn vlugger versleten dan anderen. Zowat iedereen die in België bezig is met de bestrijding van kansarmoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting heeft een nieuw rapport klaargestoomd, met adviezen aan de overheid.
De Minister voor Maatschappelijke Integratie Marie Arena (PS): ,,Veertien procent van de inwoners leeft onder de armoedegrens. Als ik dat in Europees verband zeg, antwoorden collega's dat ze dachten dat België een rijk land was.'' Zwijgen over armoede noemt Arena precies het ergste wat er is. De armenorganisaties zwijgen niet. Enkele passages uit hun bevindingen.
17/12/2003
©Copyright De Standaard
_________
Een huis is als brood
Almaar meer mensen hebben het moeilijk om een behoorlijke woning tegen een redelijke prijs te vinden. De gewesten hebben ambitieuze huisvestingplannen, maar met amper 6 procent van het aandeel woningen stelt de sociale woningmarkt niet veel voor.
Huisvesting moet gezien worden als een basisbehoefte, zoals brood. Om meer vat te krijgen op de woningmarkt is een aanpassing van de huurwet nodig. De huidige wet bewaakt alleen de huurverhogingen, en niet de huurbedragen.
De nieuwe wet moet een andere fiscaliteit op de huurinkomsten inbouwen. Eigenaars die een correcte woning tegen een redelijke prijs verhuren, genieten een fiscale aanmoediging in tegenstelling tot anderen die woekerprijzen vragen. Onder het voorzitterschap van een vrederechter kunnen er commissies komen met huurders, eigenaars, OCMW's en erkende vastgoedmakelaars. Zij zouden bevoegd zijn voor de herziening van de huurprijs naar beneden, indien de woning niet aan de minimumnormen .
De belasting op het kadastraal inkomen moet worden vervangen door een belasting op de reële huurinkomsten. Het kadastraal inkomen is een bedrag uit 1975, dat sindsdien slechts indexverhogingen onderging. De afgelopen 15 jaar zijn de prijzen voor kamers en appartementen op de privéhuurmarkt de index met 46 procent overschreden. Huuraffiches moeten ook de prijs vermelden.
17/12/2003 (gfr)
©Copyright De Standaard
_________________
Zwartwerk heeft veel kleuren
Het bestrijden van zwartwerk is mooi, maar de overheid moet die strijd in een ruimere context plaatsen. Het niet betalen van sociale-zekerheidsbijdragen levert voor werkgevers een veel groter financieel voordeel op dan voor werknemers. Willen ze het hoofd boven water houden, dan hebben mensen met een laag inkomen vaak geen andere keuze dan in het zwart te werken. Indien de wetgever de sociale fraude door armen wil aanpakken, moet hij rekening houden met diverse factoren: frauderende werkgevers, een te laag leefloon, te lage sociale uitkeringen en te lage inkomens voor sommige zelfstandigen. Voorts hebben veel mensen geen toegang tot sociale uitkeringen en is het aanbod van laaggeschoolde jobs met behoorlijke arbeidsvoorwaarden onvoldoende.
De brutominimumlonen in deeltijdse jobs worden berekend op basis van de brutominimumlonen in voltijdse jobs. Heel wat laaggeschoolden in deeltijdse jobs geraken daardoor niet uit de armoede. Het wettelijk minimumloon bedraagt (vanaf 21 jaar) bruto 1.186, 31 euro per maand. De leeftijdsgrens moet worden teruggebracht tot 18 jaar, de leeftijd waarop iemand meerderjarig is. Ook door het toenemend aantal contracten van bepaalde duur, inclusief interim-contracten, krijgen armere werknemers niet de kans om een voldoende hoog inkomen op te bouwen.
17/12/2003 (gfr)
©Copyright De Standaard
__________
Leefloon is geen leefloon
Het huidige leefloon, goed voor een maandelijks bedrag van 595,32 euro voor een alleenstaande en 396,88 euro per samenwonende persoon, is te laag. In januari 2002 werd het bestaansminimum 4 procent verhoogd, maar de bijkomende verhoging met 6 procent, die de regering een topprioriteit noemde, werd verschoven naar 2003 maar is nog niet gerealiseerd.
De wet op de maatschappelijke integratie voorziet dat OCMW-klanten via werk opnieuw in de samenleving moeten geraken, zeker voor jongeren beneden de 25 jaar. Mensen in armoede zijn echter vaak laaggeschoold, niet makkelijk inzetbaar en kwetsbaar. Arme personen geven vaak voorbeelden waarin tewerkstelling voor hen geen vooruitgang betekende, maar eerder een achteruitgang. Ze ontvingen een te laag loon, hadden te afmattende arbeid en moesten steeds opdraven in te beperkte of te lastige werkuren. De OCMW's moeten daarom het aanbieden van werk evalueren op kwaliteit, zodat de klant van een echte verbetering kan spreken.
OCMW-klanten klagen ook over een gebrek aan informatie, OCMW-werkers klagen over gebrek aan tijd en te veel klanten per maatschappelijk werker. Klanten hebben bovendien een schuld- en schaamtegevoel. In sommige OCMW's moeten mensen om zeven uur 's morgens op straat in de rij staan, in het zicht van voorbijgangers zonder zeker te zijn dat ze worden ontvangen.
17/12/2003 (gfr)
©Copyright De Standaard
______________
Geen bankrekening, maar cash
Het kan niet dat mensen, vooral deze zonder papieren, geen recht op gezondheidszorg hebben. Daklozen, illegalen, politieke vluchtelingen krijgen enkel medische verzorging als de OCMW's hen dit gunnen. Ook besparingen in de gezondheidssector hebben armen geschaad. De wijziging in de regelgeving over de terugbetaling van de geneesmiddelen, heeft die 6 procent duurder gemaakt en levensbelangrijke geneesmiddelen zelfs 26 procent, omdat artsen niet de goedkopere generieke geneesmiddelen voorschrijven.
Bij de spoeddienst 12,50 euro laten betalen als het niet echt om een spoedgeval gaat, weegt zwaar bij armen. Zij behoren tot de groep die naar de spoeddienst trekt voor aandoeningen waarvoor vaak een huisarts kan optreden. Ze doen dat onder meer omdat er in hun wijken nauwelijks huisartsen(praktijken) te vinden zijn. Mogelijk wachten armen door die 12,5 euro ook langer om zich te laten behandelen.
De maximumfactuur moet aangepast worden. Die houdt in dat personen, eens een bepaald bedrag aan gezondheidskosten overschreden is, geen remgeld meer moeten betalen. Dat bedrag, 450 euro voor de laagste inkomens, is te hoog en enkele geneesmiddelen zoals pijnstillers zijn er niet in opgenomen. Dat ziekenhuizen voorschotten vragen voor een behandeling, zou bij wet moeten worden verboden.
17/12/2003 (g.teg.)
©Copyright De Standaard
BRUSSEL -- Arme mensen zijn vlugger versleten dan anderen. Zowat iedereen die in België bezig is met de bestrijding van kansarmoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting heeft een nieuw rapport klaargestoomd, met adviezen aan de overheid.
De Minister voor Maatschappelijke Integratie Marie Arena (PS): ,,Veertien procent van de inwoners leeft onder de armoedegrens. Als ik dat in Europees verband zeg, antwoorden collega's dat ze dachten dat België een rijk land was.'' Zwijgen over armoede noemt Arena precies het ergste wat er is. De armenorganisaties zwijgen niet. Enkele passages uit hun bevindingen.
17/12/2003
©Copyright De Standaard
_________
Een huis is als brood
Almaar meer mensen hebben het moeilijk om een behoorlijke woning tegen een redelijke prijs te vinden. De gewesten hebben ambitieuze huisvestingplannen, maar met amper 6 procent van het aandeel woningen stelt de sociale woningmarkt niet veel voor.
Huisvesting moet gezien worden als een basisbehoefte, zoals brood. Om meer vat te krijgen op de woningmarkt is een aanpassing van de huurwet nodig. De huidige wet bewaakt alleen de huurverhogingen, en niet de huurbedragen.
De nieuwe wet moet een andere fiscaliteit op de huurinkomsten inbouwen. Eigenaars die een correcte woning tegen een redelijke prijs verhuren, genieten een fiscale aanmoediging in tegenstelling tot anderen die woekerprijzen vragen. Onder het voorzitterschap van een vrederechter kunnen er commissies komen met huurders, eigenaars, OCMW's en erkende vastgoedmakelaars. Zij zouden bevoegd zijn voor de herziening van de huurprijs naar beneden, indien de woning niet aan de minimumnormen .
De belasting op het kadastraal inkomen moet worden vervangen door een belasting op de reële huurinkomsten. Het kadastraal inkomen is een bedrag uit 1975, dat sindsdien slechts indexverhogingen onderging. De afgelopen 15 jaar zijn de prijzen voor kamers en appartementen op de privéhuurmarkt de index met 46 procent overschreden. Huuraffiches moeten ook de prijs vermelden.
17/12/2003 (gfr)
©Copyright De Standaard
_________________
Zwartwerk heeft veel kleuren
Het bestrijden van zwartwerk is mooi, maar de overheid moet die strijd in een ruimere context plaatsen. Het niet betalen van sociale-zekerheidsbijdragen levert voor werkgevers een veel groter financieel voordeel op dan voor werknemers. Willen ze het hoofd boven water houden, dan hebben mensen met een laag inkomen vaak geen andere keuze dan in het zwart te werken. Indien de wetgever de sociale fraude door armen wil aanpakken, moet hij rekening houden met diverse factoren: frauderende werkgevers, een te laag leefloon, te lage sociale uitkeringen en te lage inkomens voor sommige zelfstandigen. Voorts hebben veel mensen geen toegang tot sociale uitkeringen en is het aanbod van laaggeschoolde jobs met behoorlijke arbeidsvoorwaarden onvoldoende.
De brutominimumlonen in deeltijdse jobs worden berekend op basis van de brutominimumlonen in voltijdse jobs. Heel wat laaggeschoolden in deeltijdse jobs geraken daardoor niet uit de armoede. Het wettelijk minimumloon bedraagt (vanaf 21 jaar) bruto 1.186, 31 euro per maand. De leeftijdsgrens moet worden teruggebracht tot 18 jaar, de leeftijd waarop iemand meerderjarig is. Ook door het toenemend aantal contracten van bepaalde duur, inclusief interim-contracten, krijgen armere werknemers niet de kans om een voldoende hoog inkomen op te bouwen.
17/12/2003 (gfr)
©Copyright De Standaard
__________
Leefloon is geen leefloon
Het huidige leefloon, goed voor een maandelijks bedrag van 595,32 euro voor een alleenstaande en 396,88 euro per samenwonende persoon, is te laag. In januari 2002 werd het bestaansminimum 4 procent verhoogd, maar de bijkomende verhoging met 6 procent, die de regering een topprioriteit noemde, werd verschoven naar 2003 maar is nog niet gerealiseerd.
De wet op de maatschappelijke integratie voorziet dat OCMW-klanten via werk opnieuw in de samenleving moeten geraken, zeker voor jongeren beneden de 25 jaar. Mensen in armoede zijn echter vaak laaggeschoold, niet makkelijk inzetbaar en kwetsbaar. Arme personen geven vaak voorbeelden waarin tewerkstelling voor hen geen vooruitgang betekende, maar eerder een achteruitgang. Ze ontvingen een te laag loon, hadden te afmattende arbeid en moesten steeds opdraven in te beperkte of te lastige werkuren. De OCMW's moeten daarom het aanbieden van werk evalueren op kwaliteit, zodat de klant van een echte verbetering kan spreken.
OCMW-klanten klagen ook over een gebrek aan informatie, OCMW-werkers klagen over gebrek aan tijd en te veel klanten per maatschappelijk werker. Klanten hebben bovendien een schuld- en schaamtegevoel. In sommige OCMW's moeten mensen om zeven uur 's morgens op straat in de rij staan, in het zicht van voorbijgangers zonder zeker te zijn dat ze worden ontvangen.
17/12/2003 (gfr)
©Copyright De Standaard
______________
Geen bankrekening, maar cash
Het kan niet dat mensen, vooral deze zonder papieren, geen recht op gezondheidszorg hebben. Daklozen, illegalen, politieke vluchtelingen krijgen enkel medische verzorging als de OCMW's hen dit gunnen. Ook besparingen in de gezondheidssector hebben armen geschaad. De wijziging in de regelgeving over de terugbetaling van de geneesmiddelen, heeft die 6 procent duurder gemaakt en levensbelangrijke geneesmiddelen zelfs 26 procent, omdat artsen niet de goedkopere generieke geneesmiddelen voorschrijven.
Bij de spoeddienst 12,50 euro laten betalen als het niet echt om een spoedgeval gaat, weegt zwaar bij armen. Zij behoren tot de groep die naar de spoeddienst trekt voor aandoeningen waarvoor vaak een huisarts kan optreden. Ze doen dat onder meer omdat er in hun wijken nauwelijks huisartsen(praktijken) te vinden zijn. Mogelijk wachten armen door die 12,5 euro ook langer om zich te laten behandelen.
De maximumfactuur moet aangepast worden. Die houdt in dat personen, eens een bepaald bedrag aan gezondheidskosten overschreden is, geen remgeld meer moeten betalen. Dat bedrag, 450 euro voor de laagste inkomens, is te hoog en enkele geneesmiddelen zoals pijnstillers zijn er niet in opgenomen. Dat ziekenhuizen voorschotten vragen voor een behandeling, zou bij wet moeten worden verboden.
17/12/2003 (g.teg.)
©Copyright De Standaard