T.A.F.K.A.Z
19-12-03, 09:25
Ayaan Hirsi Ali volgt haar grote voorbeeld Bolkestein
door Teun Lagas
2003-12-19
Deze week kwam het tot een confrontatie tussen Ayaan Hirsi Ali (VVD) enerzijds en CDA-minister Agnes van Ardenne en kamerleden van CDA, D66 en de oppositie anderzijds.
DEN HAAG - Niemand moet mij aanwrijven dat ik mijn aanval op de ontwikkelingshulp niet kan onderbouwen, bedacht Ayaan Hirsi Ali. Nadat minister Agnes van Ardenne en kamerleden van vrijwel alle fracties hadden laten blijken dat ze de VVD-woordvoerster niet serieus namen, beende ze kokend de vergaderzaal van de Tweede Kamer uit.
Waar ging ze zo snel heen? Waarom bleef ze na haar speech en de uiterst vinnige reacties daarop zo lang weg uit de vergaderzaal? Terwijl het debat over de cijfertjes op de begroting ontwikkelingssamenwerking daar nog uren verderging? Dit is een populistisch staaltje hit and run-strategie, bedachten sommige kamerleden uit de andere fracties.
In werkelijkheid zat Ayaan Hirsi Ali op haar werkkamer elders in het kamergebouw koortsachtig te bladeren in haar archief over ontwikkelingssamenwerking. In de korte tijd tijd dat ze medewoordvoerder voor de VVD is op dit terrein, verzamelde ze een hoge stapel artikelen en boeken van deskundigen die, net als de Somalische, hun twijfels hebben over het nut van de hulp waar Nederland zo trots op is. Niemand hoeft mij te verwijten dit ik me niet goed heb voorbereid, bedacht Hirsi Ali, en ze beende terug naar de vergaderzaal.
Toen ze tegen middernacht in het stormachtige debat alsnog oplepelde waar ze het idee vandaan haalt dat het heilzame zaad van ontwikkelingssamenwerking jarenlang op rotsige bodem is gestrooid, werd er nauwelijks naar haar geluisterd. En ze werd beschimpt, zoals haar leermeester Frits Bolkestein in zijn beste dagen.
,,Het is niet alleen de VVD die kritisch is over het OS-beleid'', hield Hirsi Ali vol en ze toverde haar lijst medestanders te voorschijn. Ontwikkelingseconoom Ferdinand van Doorn -die schreef dat de hulp op een dwaalspoor zit- oud-hoogleraar en columnist J.A.A. van Doorn, oud-directeur van het Instituut van de Tropen P.J. van Dooren, sociaal-filosoof Hans Achterhuis, bestuurskundige Diederik de Boer, de arabist Hans Jansen. Allemaal critici die de Nederlandse inspanning voor de arme landen betitelden als bankroet, onzin of een miskleun.
Allemaal medestanders, meende Hirsi Ali, van haar stelling die ze CDA-minister Van Ardenne voor de voeten wierp: ,,Er is geen enkel departement waarvan de effecten van de uitgaven zo duister zijn als die van ontwikkelingssamenwerking. (...) Onze verplichting ten aanzien van arme landen houdt niet in dat we ongecontroleerde uitgaven kunnen doen.''
Maar Agnes van Ardenne had deze kritiek inmiddels afgedaan als 'een uitglijder'. Dat het VVD-kamerlid zo 'gemakzuchtig' dertig jaar inspanningen van ontwikkelingswerkers door het toilet trok 'raakte' de minister diep.
Hirsi Ali kende haar zaakjes niet, zij opereerde volgens de minister 'niet altijd onderbouwd' en ze was blijkbaar uit op een goedkoop succesje.
door Teun Lagas
2003-12-19
Deze week kwam het tot een confrontatie tussen Ayaan Hirsi Ali (VVD) enerzijds en CDA-minister Agnes van Ardenne en kamerleden van CDA, D66 en de oppositie anderzijds.
DEN HAAG - Niemand moet mij aanwrijven dat ik mijn aanval op de ontwikkelingshulp niet kan onderbouwen, bedacht Ayaan Hirsi Ali. Nadat minister Agnes van Ardenne en kamerleden van vrijwel alle fracties hadden laten blijken dat ze de VVD-woordvoerster niet serieus namen, beende ze kokend de vergaderzaal van de Tweede Kamer uit.
Waar ging ze zo snel heen? Waarom bleef ze na haar speech en de uiterst vinnige reacties daarop zo lang weg uit de vergaderzaal? Terwijl het debat over de cijfertjes op de begroting ontwikkelingssamenwerking daar nog uren verderging? Dit is een populistisch staaltje hit and run-strategie, bedachten sommige kamerleden uit de andere fracties.
In werkelijkheid zat Ayaan Hirsi Ali op haar werkkamer elders in het kamergebouw koortsachtig te bladeren in haar archief over ontwikkelingssamenwerking. In de korte tijd tijd dat ze medewoordvoerder voor de VVD is op dit terrein, verzamelde ze een hoge stapel artikelen en boeken van deskundigen die, net als de Somalische, hun twijfels hebben over het nut van de hulp waar Nederland zo trots op is. Niemand hoeft mij te verwijten dit ik me niet goed heb voorbereid, bedacht Hirsi Ali, en ze beende terug naar de vergaderzaal.
Toen ze tegen middernacht in het stormachtige debat alsnog oplepelde waar ze het idee vandaan haalt dat het heilzame zaad van ontwikkelingssamenwerking jarenlang op rotsige bodem is gestrooid, werd er nauwelijks naar haar geluisterd. En ze werd beschimpt, zoals haar leermeester Frits Bolkestein in zijn beste dagen.
,,Het is niet alleen de VVD die kritisch is over het OS-beleid'', hield Hirsi Ali vol en ze toverde haar lijst medestanders te voorschijn. Ontwikkelingseconoom Ferdinand van Doorn -die schreef dat de hulp op een dwaalspoor zit- oud-hoogleraar en columnist J.A.A. van Doorn, oud-directeur van het Instituut van de Tropen P.J. van Dooren, sociaal-filosoof Hans Achterhuis, bestuurskundige Diederik de Boer, de arabist Hans Jansen. Allemaal critici die de Nederlandse inspanning voor de arme landen betitelden als bankroet, onzin of een miskleun.
Allemaal medestanders, meende Hirsi Ali, van haar stelling die ze CDA-minister Van Ardenne voor de voeten wierp: ,,Er is geen enkel departement waarvan de effecten van de uitgaven zo duister zijn als die van ontwikkelingssamenwerking. (...) Onze verplichting ten aanzien van arme landen houdt niet in dat we ongecontroleerde uitgaven kunnen doen.''
Maar Agnes van Ardenne had deze kritiek inmiddels afgedaan als 'een uitglijder'. Dat het VVD-kamerlid zo 'gemakzuchtig' dertig jaar inspanningen van ontwikkelingswerkers door het toilet trok 'raakte' de minister diep.
Hirsi Ali kende haar zaakjes niet, zij opereerde volgens de minister 'niet altijd onderbouwd' en ze was blijkbaar uit op een goedkoop succesje.