jaja
08-01-04, 16:57
Trouw, zaterdag 3 januari 2004
Alleen in Marokko een Idol
door Margereth van Horen
Ze werd afgewezen voor 'Idols'. Maar de Marokkanen geloofden wel in haar: Chahrazad Msellek uit Huisseling, een Brabants gehucht, stond een halfjaar lang op nummer 1 in de Marokkaanse hitparade.
In het begin dacht ze alleen maar: 'Wie gaat er nou naar mijn clip kijken?' En ze dacht ook: 'De mensen die moeten vaststellen hoeveel mensen er elke week via internet op mij stemmen, kunnen vast niet tellen.'
De 19-jarige Chahrazad Msellek uit Huisseling, een gehucht in Brabant met slechts 300 inwoners, gelooft het eigenlijk nog steeds niet. Maar liefst een halfjaar stond ze op nummer 1 in de Marokkaanse hitparade. Afgelopen zondag moest Chahra-z -dat is haar artiestennaam, want dat klinkt wat hipper- eindelijk die plaats afstaan en belandde ze op nummer 4. En dat vindt ze wel best, want een halfjaar, pfff... da's echt wel heel lang. Alles verliep zo snel, dat ze niet eens meer zo heel goed weet hoe het allemaal begon.
Msellek: ,,Ik zing al mijn hele leven. Altijd en overal. Ik heb eerder ook wel een paar demo's opgenomen, maar daar gebeurde nooit wat mee. Totdat mijn ouders bezoek kregen van een paar Marokkaanse vrienden die vonden dat ik zo goed kon zingen, dat ze de televisiezender Marokko 1 hebben benaderd. Snel daarna werd mijn vader door de Henny Huisman van de Marokkaanse televisie gebeld met de vraag of hij met ons kon praten in Brussel. Daar werd afgesproken dat er een plaatje met me gemaakt zou worden. En nog geen twee weken later kwam er al een cameraploeg naar Nederland om een clip te draaien. Heel leuk allemaal. Dat hebben ze in een buurstadje gedaan, in het haventje van Ravenstein. Nee, ik vond dat helemaal niet eng of moeilijk. Ik had daar al zo vaak over nagedacht, ik oefen mijn hele leven al voor de spiegel. Met een föhn. Zodat het lijkt alsof de wind door mijn haren waait.''
Dat haar westers klinkende, r&b-achtige liedje 'Give it all up' zo aansloeg in Marokko, komt volgens Chahrazad doordat ze vernieuwend is. Meestal wordt er in het Arabisch of Frans gezongen, maar zij zong Engels, dat spreekt jongeren aan. Bovendien was het heel bijzonder dat een meisje van haar leeftijd mag zingen van haar ouders. ,,Veel traditionele Marokkaanse ouders zijn bang dat hun dochter de verkeerde kant opgaat als zij met haar stem een man probeert te verleiden. Maar ik laat zien dat het ook anders kan. Ik doe niets verkeerds. Ik ben niet half bloot, ik zie er netjes, bijna degelijk uit en het liedje dat ik zing heeft inhoud. Het gaat over familie, dat je daar altijd aan moet denken en niet aan geld. Als ik al negatieve reacties krijg, kan me dat ook niet zo veel schelen. Ik ben toch geen weggelopen meisje of zo: ik weet zelf precies wat ik waard ben.''
Chahrazads ouders kwamen bijna dertig jaar geleden naar Nederland. Haar vader is, zoals hij zelf zegt, een ambitieuze productiemanager die zijn weg hier goed gevonden heeft. Haar moeder schrijft kookboeken. Tientallen volgeschreven mappen en schriften liggen in keurige stapeltjes op de bank en de kast. Al dringt iedereen in haar omgeving erop aan, ze wil die boeken niet uitgeven, koken is gewoon haar grote hobby. Chahrazads vader, die het hele gesprek er bij blijft, af en toe meeluistert en zijn dochter bijvalt, is tevens haar manager. Hij zegt: ,,Voorlopig nog wel, maar als ze echt doorbreekt, haal ik er iemand anders bij. Want het is natuurlijk toch een hele andere business, waarin je snel bedrogen wordt.'' Hij steunt zijn dochter volledig en doet werkelijk alles opdat zij haar grote droom, zangeres worden, kan verwezenlijken.
Toen Chahrazad vorig jaar bijvoorbeeld meedeed aan 'Idols', boekte hij voor het gezin een hotel in Eindhoven. Want zij moest in die stad als eerste die dag al om kwart voor acht 's ochtends voor de jury verschijnen. Hij wilde per se dat ze goed in d'r vel zou zitten. ,,Ik vond het afschuwelijk'', gaat Chahrazad verder. ,,Ik had heel erg mijn best gedaan. Natuurlijk, ik weet heus wel dat ik geen Britney Spears ben, ik hoopte alleen dat ik door de eerste ronde heen zou komen. Ik mocht een heel klein huppeltje doen en toen zeiden ze al: ,,Jij bent niet wat we zoeken.'' Het duurde bij elkaar nog geen minuut. En wat nog erger was: ze keken me niet eens aan!''
Haar vader: ,,Daar heeft ze zo'n enorme dreun van gehad dat we, om haar op te vrolijken, dat weekend meteen naar Parijs zijn gegaan.'' Naar 'Idols' kijkt ze sindsdien nauwelijks meer. ,,Toen heb ik ook met haar afgesproken dat we samen door zullen vechten, want het enige dat ze echt wil, is zingen. Dat straalt ze gewoon uit. Haar drie broers helpen haar ook waar ze maar kunnen, die vinden het geweldig wat ze doet.''
Chahrazad: ,,Ja, zingen is voor mij inderdaad het allerbelangrijkste, maar ik wil ook mijn school afmaken. Zeker weten. Ik zit op het roc en doe internationale groothandel. Wat je daar precies mee kunt? Tja, dat weet ik nog niet. Vorig jaar deed ik mode, maar toen had ik geen tijd om er iets naast te doen. Nu kan ik tenminste af en toe ook optreden. Laatst was ik de verrassingsact in Brussel, stond ik opeens voor 1000 man. Dat was een concert voor een goed doel. Prachtig. Nee, ik heb nog nooit in Marokko opgetreden. Gek eigenlijk. Maar toen ik daar afgelopen zomer op vakantie was met mijn ouders herkenden mensen me wel. Nou ja, als ik de zonnebril op had die ik ook in de clip droeg.''
In Nederland wil het nog niet lukken met haar zangcarrière. Het plaatje ligt wel bij diverse radiozenders, maar wordt zelden gedraaid. Ach, ze heeft nog genoeg tijd, vindt ze zelf. Ze heeft goede hoop. Dan vertelt haar vader plotseling dat ze morgenavond naar Casablanca zullen vliegen. Met zijn tweeën. Hij zegt: ,,Er is een producer die met ons wil praten, hij heeft muziek die we misschien kunnen kopen. Dat moeten we dan maar doen, hè, wie weet.'' Chahrazad straalt. Wauw. ,,Voor die tickets betaal je op dit moment inderdaad wel de hoofdprijs'', fluistert hij later. ,,Maar ach...''
Copyright: Trouw
Alleen in Marokko een Idol
door Margereth van Horen
Ze werd afgewezen voor 'Idols'. Maar de Marokkanen geloofden wel in haar: Chahrazad Msellek uit Huisseling, een Brabants gehucht, stond een halfjaar lang op nummer 1 in de Marokkaanse hitparade.
In het begin dacht ze alleen maar: 'Wie gaat er nou naar mijn clip kijken?' En ze dacht ook: 'De mensen die moeten vaststellen hoeveel mensen er elke week via internet op mij stemmen, kunnen vast niet tellen.'
De 19-jarige Chahrazad Msellek uit Huisseling, een gehucht in Brabant met slechts 300 inwoners, gelooft het eigenlijk nog steeds niet. Maar liefst een halfjaar stond ze op nummer 1 in de Marokkaanse hitparade. Afgelopen zondag moest Chahra-z -dat is haar artiestennaam, want dat klinkt wat hipper- eindelijk die plaats afstaan en belandde ze op nummer 4. En dat vindt ze wel best, want een halfjaar, pfff... da's echt wel heel lang. Alles verliep zo snel, dat ze niet eens meer zo heel goed weet hoe het allemaal begon.
Msellek: ,,Ik zing al mijn hele leven. Altijd en overal. Ik heb eerder ook wel een paar demo's opgenomen, maar daar gebeurde nooit wat mee. Totdat mijn ouders bezoek kregen van een paar Marokkaanse vrienden die vonden dat ik zo goed kon zingen, dat ze de televisiezender Marokko 1 hebben benaderd. Snel daarna werd mijn vader door de Henny Huisman van de Marokkaanse televisie gebeld met de vraag of hij met ons kon praten in Brussel. Daar werd afgesproken dat er een plaatje met me gemaakt zou worden. En nog geen twee weken later kwam er al een cameraploeg naar Nederland om een clip te draaien. Heel leuk allemaal. Dat hebben ze in een buurstadje gedaan, in het haventje van Ravenstein. Nee, ik vond dat helemaal niet eng of moeilijk. Ik had daar al zo vaak over nagedacht, ik oefen mijn hele leven al voor de spiegel. Met een föhn. Zodat het lijkt alsof de wind door mijn haren waait.''
Dat haar westers klinkende, r&b-achtige liedje 'Give it all up' zo aansloeg in Marokko, komt volgens Chahrazad doordat ze vernieuwend is. Meestal wordt er in het Arabisch of Frans gezongen, maar zij zong Engels, dat spreekt jongeren aan. Bovendien was het heel bijzonder dat een meisje van haar leeftijd mag zingen van haar ouders. ,,Veel traditionele Marokkaanse ouders zijn bang dat hun dochter de verkeerde kant opgaat als zij met haar stem een man probeert te verleiden. Maar ik laat zien dat het ook anders kan. Ik doe niets verkeerds. Ik ben niet half bloot, ik zie er netjes, bijna degelijk uit en het liedje dat ik zing heeft inhoud. Het gaat over familie, dat je daar altijd aan moet denken en niet aan geld. Als ik al negatieve reacties krijg, kan me dat ook niet zo veel schelen. Ik ben toch geen weggelopen meisje of zo: ik weet zelf precies wat ik waard ben.''
Chahrazads ouders kwamen bijna dertig jaar geleden naar Nederland. Haar vader is, zoals hij zelf zegt, een ambitieuze productiemanager die zijn weg hier goed gevonden heeft. Haar moeder schrijft kookboeken. Tientallen volgeschreven mappen en schriften liggen in keurige stapeltjes op de bank en de kast. Al dringt iedereen in haar omgeving erop aan, ze wil die boeken niet uitgeven, koken is gewoon haar grote hobby. Chahrazads vader, die het hele gesprek er bij blijft, af en toe meeluistert en zijn dochter bijvalt, is tevens haar manager. Hij zegt: ,,Voorlopig nog wel, maar als ze echt doorbreekt, haal ik er iemand anders bij. Want het is natuurlijk toch een hele andere business, waarin je snel bedrogen wordt.'' Hij steunt zijn dochter volledig en doet werkelijk alles opdat zij haar grote droom, zangeres worden, kan verwezenlijken.
Toen Chahrazad vorig jaar bijvoorbeeld meedeed aan 'Idols', boekte hij voor het gezin een hotel in Eindhoven. Want zij moest in die stad als eerste die dag al om kwart voor acht 's ochtends voor de jury verschijnen. Hij wilde per se dat ze goed in d'r vel zou zitten. ,,Ik vond het afschuwelijk'', gaat Chahrazad verder. ,,Ik had heel erg mijn best gedaan. Natuurlijk, ik weet heus wel dat ik geen Britney Spears ben, ik hoopte alleen dat ik door de eerste ronde heen zou komen. Ik mocht een heel klein huppeltje doen en toen zeiden ze al: ,,Jij bent niet wat we zoeken.'' Het duurde bij elkaar nog geen minuut. En wat nog erger was: ze keken me niet eens aan!''
Haar vader: ,,Daar heeft ze zo'n enorme dreun van gehad dat we, om haar op te vrolijken, dat weekend meteen naar Parijs zijn gegaan.'' Naar 'Idols' kijkt ze sindsdien nauwelijks meer. ,,Toen heb ik ook met haar afgesproken dat we samen door zullen vechten, want het enige dat ze echt wil, is zingen. Dat straalt ze gewoon uit. Haar drie broers helpen haar ook waar ze maar kunnen, die vinden het geweldig wat ze doet.''
Chahrazad: ,,Ja, zingen is voor mij inderdaad het allerbelangrijkste, maar ik wil ook mijn school afmaken. Zeker weten. Ik zit op het roc en doe internationale groothandel. Wat je daar precies mee kunt? Tja, dat weet ik nog niet. Vorig jaar deed ik mode, maar toen had ik geen tijd om er iets naast te doen. Nu kan ik tenminste af en toe ook optreden. Laatst was ik de verrassingsact in Brussel, stond ik opeens voor 1000 man. Dat was een concert voor een goed doel. Prachtig. Nee, ik heb nog nooit in Marokko opgetreden. Gek eigenlijk. Maar toen ik daar afgelopen zomer op vakantie was met mijn ouders herkenden mensen me wel. Nou ja, als ik de zonnebril op had die ik ook in de clip droeg.''
In Nederland wil het nog niet lukken met haar zangcarrière. Het plaatje ligt wel bij diverse radiozenders, maar wordt zelden gedraaid. Ach, ze heeft nog genoeg tijd, vindt ze zelf. Ze heeft goede hoop. Dan vertelt haar vader plotseling dat ze morgenavond naar Casablanca zullen vliegen. Met zijn tweeën. Hij zegt: ,,Er is een producer die met ons wil praten, hij heeft muziek die we misschien kunnen kopen. Dat moeten we dan maar doen, hè, wie weet.'' Chahrazad straalt. Wauw. ,,Voor die tickets betaal je op dit moment inderdaad wel de hoofdprijs'', fluistert hij later. ,,Maar ach...''
Copyright: Trouw