jaja
19-01-04, 11:08
Trouw, vrijdag 16 januari 2004
Film als wapen tegen huiselijk geweld Van onze verslaggeefster
AMSTERDAM - Een voorlichtingsfilm over en voor Turkse en Marokkaanse vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Vanaf vandaag is de film te zien, voornamelijk in buurthuizen, moskeeën en tijdens inburgeringscursussen.
De film 'Als ik haar was' werd gisteren gepresenteerd door de stichting Kezban. Die werd drie jaar geleden opgericht naar aanleiding van de gewelddadige dood van Kezban Vural. Zij werd, na jarenlang te zijn mishandeld, door haar man doodgeschoten.
Doel van de stichting is om allochtone vrouwen de weg naar de hulpverlening te wijzen en het onderwerp huiselijk geweld bespreekbaar te maken.
'Als ik haar was' bestaat in een Turkse en een Arabische versie, met ondertiteling in het Berbers of Nederlands. De film vertelt, in de vorm van een docudrama, het verhaal van een jong meisje uit Turkije of Marokko dat in Nederland wordt uitgehuwelijkt aan een man uit haar geboorteland. Al snel begint hij haar te mishandelen. Zijn woede wordt deels gevoed door jaloezie, deels door het (culturele) idee dat mannen macho moeten zijn en dat ze hun vrouw onder de duim moeten houden.
Het meisje uit de film spreekt geen Nederlands, kent niemand en weet niet hoe de Nederlandse hulpverlening werkt. Kortom: ze kan nergens heen. In deze situatie bevinden volgens stichting Kezban veel allochtone vrouwen zich en dat maakt hen extra kwetsbaar.
De vrouw in de film vindt uiteindelijk haar weg naar haar huisarts en de politie, die proberen haar verder te helpen.
De vertoningen zullen worden begeleid door voorlichters die hiervoor speciaal zijn opgeleid door TransAct (expertise centrum huiselijk en seksueel geweld). De films zijn ook bij TransAct te verkrijgen.
De informatie uit de film is niet alleen voor allochtone vrouwen bedoeld. Ook onder hulpverleners is, volgens stichting Kezban, de behoefte aan voorlichting over deze groep vrouwen en hun problemen groot.
Copyright: Trouw
Film als wapen tegen huiselijk geweld Van onze verslaggeefster
AMSTERDAM - Een voorlichtingsfilm over en voor Turkse en Marokkaanse vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Vanaf vandaag is de film te zien, voornamelijk in buurthuizen, moskeeën en tijdens inburgeringscursussen.
De film 'Als ik haar was' werd gisteren gepresenteerd door de stichting Kezban. Die werd drie jaar geleden opgericht naar aanleiding van de gewelddadige dood van Kezban Vural. Zij werd, na jarenlang te zijn mishandeld, door haar man doodgeschoten.
Doel van de stichting is om allochtone vrouwen de weg naar de hulpverlening te wijzen en het onderwerp huiselijk geweld bespreekbaar te maken.
'Als ik haar was' bestaat in een Turkse en een Arabische versie, met ondertiteling in het Berbers of Nederlands. De film vertelt, in de vorm van een docudrama, het verhaal van een jong meisje uit Turkije of Marokko dat in Nederland wordt uitgehuwelijkt aan een man uit haar geboorteland. Al snel begint hij haar te mishandelen. Zijn woede wordt deels gevoed door jaloezie, deels door het (culturele) idee dat mannen macho moeten zijn en dat ze hun vrouw onder de duim moeten houden.
Het meisje uit de film spreekt geen Nederlands, kent niemand en weet niet hoe de Nederlandse hulpverlening werkt. Kortom: ze kan nergens heen. In deze situatie bevinden volgens stichting Kezban veel allochtone vrouwen zich en dat maakt hen extra kwetsbaar.
De vrouw in de film vindt uiteindelijk haar weg naar haar huisarts en de politie, die proberen haar verder te helpen.
De vertoningen zullen worden begeleid door voorlichters die hiervoor speciaal zijn opgeleid door TransAct (expertise centrum huiselijk en seksueel geweld). De films zijn ook bij TransAct te verkrijgen.
De informatie uit de film is niet alleen voor allochtone vrouwen bedoeld. Ook onder hulpverleners is, volgens stichting Kezban, de behoefte aan voorlichting over deze groep vrouwen en hun problemen groot.
Copyright: Trouw