Hudhaifa
20-01-04, 23:12
Waarom waren de VS zo gebeten op Saddam Hoessein?
George Bush beweert dat Irak nu bevrijd is van zijn tiran. Anderen zeggen dat Saddam Hoessein een pion was van de Amerikanen tot aan de eerste Golfoorlog in 1991. De mening van Mohammed Hassan.
Mohamed Hassan
op de Winterunief
Mohammed Hassan geeft op de Marxistische Winteruniversiteit (26 tot 30 december, in het Engels) een cursus over panafrikanisme, panarabisme en marxisme. Afrikaanse en Arabische teksten uit het verleden toetst hij aan de toestand vandaag in Congo en Irak. Nadien discussie in groep, eventueel in andere talen. Info: www.marx.be, 02/504.01.44.
Mohammed Hassan. Als je de geschiedenis van Saddam Hoessein en de haat van de VS tegen hem wil begrijpen, moet je vergelijken met Nasser, de predisent van Egypte in de jaren '50 en '60. Toen Nasser in 1956 het strategische Suezkanaal tussen de Middellandse Zee en de Indische oceaan nationaliseerde, zegden ze van hem dat hij een ****** was... Net zoals nu van Saddam Hoessein. Nasser werd ervan beschuldigd dat hij de islamisten van de Moslimbroeders onderdrukte. Dat hij de Egyptische boeren uithongerde door de bouw van een Assouan-dam. Dat hij Israël de zee in wilde. Egypte kreeg twee oorlogen over zich heen: in 1956 van Israël, Frankrijk en Groot-Brittannië. In 1967 van Israël, dat gesteund werd door de VS.
Voor het imperialisme was de belangrijkste misdaad van Nasser dat hij de Arabische wereld wilde eenmaken, tot een economische en politieke macht wilde bundelen die echt onafhankelijk kon zijn tegenover de VS en Europa.
Kun je dat echt vergelijken met Saddam Hoessein?
Mohammed Hassan. Saddam Hoessein was sterk beïnvloed door Nasser. Toen de revolutie in Irak uitbrak, in 1958, werden de koning en de 10% grootgrondbezitters weggejaagd omdat die het land onderwierpen aan een feodaal pro-Brits regime. De huidige pro-Amerikaanse leider Ahmed Chalabi, die goede maatjes is met Rumsfeld en Bush, stamt trouwens uit de rijkste Iraakse familie uit die tijd, die vandaag haar bezittingen terugwil.
In 1972 heeft de reële kentering plaats door de nationalisering van de petroleum: de Britse petroleummaatschappijen worden onteigend. Vanaf dan kent het land een industriële ontwikkeling zonder voorgaande. Ook op sociaal vlak.
De staat werd geleid door de nationalistische grootburgerij maar bouwde wel scholen en universiteiten. Unicef gaf toe dat Irak het analfabetisme praktisch volledig had doen verdwijnen en de opleidingsgraad tot een van de hoogste van het Midden-Oosten had gebracht (87% van de jeugd tussen 12 en 17 jaar ging voor 1991 naar school). Irak heeft geïnvesteerd in landbouw, elektrificatie en gezondheidszorg. En Irak heeft ook Syrië gesteund tegen de Israëlische oorlogen in 1967 en 1973.
Hebben de Amerikanen toch geen gelijk wanneer ze wijzen op het gebrek aan democratie?
Mohammed Hassan. Dan hadden ze eerst de feodale regeringen van de Arabische Golfstaten, van Koeweit, van Bahrein en van Oman onder handen moeten nemen. Als we het hebben over dictatuur, het ontbreken van een grondwet en van rechten voor de vrouwen en de minderheden, dan is het wel daar waar diende opgetreden te worden. Maar het is aan de Irakezen en enkel zij om te oordelen over hun leiders en hun geschiedenis, zonder enige buitenlandse inmenging. Het VS-kolonialisme kan dit probleem zeker niet oplossen.
Stel dat Irak zeer rijk en zeer machtig zou zijn op militair vlak. Zou u het normaal vinden dat het de VS-regering zou omver werpen en Bush en Rumsfeld aanhouden, onder voorwendsel dat er meer dan twee miljoen mensen in de Amerikaanse gevangenissen zitten (één vierde van het totale aantal in de wereld)? Dat de zwarte en Latino minderheden worden gedisrimineerd? Dat er meer dan 40 miljoen mensen onder de armoedegrens leven?
En wat zegt u tegen zij die zeggen dat Saddam Hoessein een pion was van de Amerikanen, meer bepaald met de oorlog tegen Iran tussen 1980 en 1988?
Mohammed Hassan. Dat je naar de feiten moet kijken. Weet je dat Irak geen enkele diplomatieke relatie had met de Verenigde Staten tussen 1958 en 1984? Dat de sjah, pro-VS dictator van Iran voor 1979, op bevel van Washington actief de Koerdische groep van Barzani heeft gesteund om het Irak van Saddam Hoessein te verzwakken?
De machtsgreep van de islamisten en van Khomeiny in Iran heeft de situatie gewijzigd. Het Iraanse regime, dat anti-Amerikaans was, ontwikkelde een religieuze ideologie van grenzenloze expansie. Het had regionale ambities tegenover Irak. Met de oorlog te voeren hoopte het de Iraakse sji'ieten op te zetten tegen de Baath-partij. Irak wou de nationalistische Arabische staat verdedigen. De oorlog brak uit tussen de twee landen, wat een zware vergissing was.
De Verenigde Staten hebben er alles aan gedaan om de twee kampen te verzwakken. Ze financierden zowel Irak als Iran, via het beruchte Irangate en Oliver North.
Het belangrijkste economisch resultaat was dat de pro-Amerikaanse regimes van de situatie misbruik hebben kunnen maken om de prijzen te verlagen. En hierdoor zowel Irak als Iran maar ook de Sovjetunie in een zware financiële crisis hebben gestort. Uitgeput door deze oorlog maar militair versterkt, lanceerde Saddam in 1989 binnen de Arabische Liga de noodzaak voor een Arabische economische unie. Vanaf dat moment werd hij voor de Amerikanen iemand die diende uitgeschakeld te worden.
George Bush beweert dat Irak nu bevrijd is van zijn tiran. Anderen zeggen dat Saddam Hoessein een pion was van de Amerikanen tot aan de eerste Golfoorlog in 1991. De mening van Mohammed Hassan.
Mohamed Hassan
op de Winterunief
Mohammed Hassan geeft op de Marxistische Winteruniversiteit (26 tot 30 december, in het Engels) een cursus over panafrikanisme, panarabisme en marxisme. Afrikaanse en Arabische teksten uit het verleden toetst hij aan de toestand vandaag in Congo en Irak. Nadien discussie in groep, eventueel in andere talen. Info: www.marx.be, 02/504.01.44.
Mohammed Hassan. Als je de geschiedenis van Saddam Hoessein en de haat van de VS tegen hem wil begrijpen, moet je vergelijken met Nasser, de predisent van Egypte in de jaren '50 en '60. Toen Nasser in 1956 het strategische Suezkanaal tussen de Middellandse Zee en de Indische oceaan nationaliseerde, zegden ze van hem dat hij een ****** was... Net zoals nu van Saddam Hoessein. Nasser werd ervan beschuldigd dat hij de islamisten van de Moslimbroeders onderdrukte. Dat hij de Egyptische boeren uithongerde door de bouw van een Assouan-dam. Dat hij Israël de zee in wilde. Egypte kreeg twee oorlogen over zich heen: in 1956 van Israël, Frankrijk en Groot-Brittannië. In 1967 van Israël, dat gesteund werd door de VS.
Voor het imperialisme was de belangrijkste misdaad van Nasser dat hij de Arabische wereld wilde eenmaken, tot een economische en politieke macht wilde bundelen die echt onafhankelijk kon zijn tegenover de VS en Europa.
Kun je dat echt vergelijken met Saddam Hoessein?
Mohammed Hassan. Saddam Hoessein was sterk beïnvloed door Nasser. Toen de revolutie in Irak uitbrak, in 1958, werden de koning en de 10% grootgrondbezitters weggejaagd omdat die het land onderwierpen aan een feodaal pro-Brits regime. De huidige pro-Amerikaanse leider Ahmed Chalabi, die goede maatjes is met Rumsfeld en Bush, stamt trouwens uit de rijkste Iraakse familie uit die tijd, die vandaag haar bezittingen terugwil.
In 1972 heeft de reële kentering plaats door de nationalisering van de petroleum: de Britse petroleummaatschappijen worden onteigend. Vanaf dan kent het land een industriële ontwikkeling zonder voorgaande. Ook op sociaal vlak.
De staat werd geleid door de nationalistische grootburgerij maar bouwde wel scholen en universiteiten. Unicef gaf toe dat Irak het analfabetisme praktisch volledig had doen verdwijnen en de opleidingsgraad tot een van de hoogste van het Midden-Oosten had gebracht (87% van de jeugd tussen 12 en 17 jaar ging voor 1991 naar school). Irak heeft geïnvesteerd in landbouw, elektrificatie en gezondheidszorg. En Irak heeft ook Syrië gesteund tegen de Israëlische oorlogen in 1967 en 1973.
Hebben de Amerikanen toch geen gelijk wanneer ze wijzen op het gebrek aan democratie?
Mohammed Hassan. Dan hadden ze eerst de feodale regeringen van de Arabische Golfstaten, van Koeweit, van Bahrein en van Oman onder handen moeten nemen. Als we het hebben over dictatuur, het ontbreken van een grondwet en van rechten voor de vrouwen en de minderheden, dan is het wel daar waar diende opgetreden te worden. Maar het is aan de Irakezen en enkel zij om te oordelen over hun leiders en hun geschiedenis, zonder enige buitenlandse inmenging. Het VS-kolonialisme kan dit probleem zeker niet oplossen.
Stel dat Irak zeer rijk en zeer machtig zou zijn op militair vlak. Zou u het normaal vinden dat het de VS-regering zou omver werpen en Bush en Rumsfeld aanhouden, onder voorwendsel dat er meer dan twee miljoen mensen in de Amerikaanse gevangenissen zitten (één vierde van het totale aantal in de wereld)? Dat de zwarte en Latino minderheden worden gedisrimineerd? Dat er meer dan 40 miljoen mensen onder de armoedegrens leven?
En wat zegt u tegen zij die zeggen dat Saddam Hoessein een pion was van de Amerikanen, meer bepaald met de oorlog tegen Iran tussen 1980 en 1988?
Mohammed Hassan. Dat je naar de feiten moet kijken. Weet je dat Irak geen enkele diplomatieke relatie had met de Verenigde Staten tussen 1958 en 1984? Dat de sjah, pro-VS dictator van Iran voor 1979, op bevel van Washington actief de Koerdische groep van Barzani heeft gesteund om het Irak van Saddam Hoessein te verzwakken?
De machtsgreep van de islamisten en van Khomeiny in Iran heeft de situatie gewijzigd. Het Iraanse regime, dat anti-Amerikaans was, ontwikkelde een religieuze ideologie van grenzenloze expansie. Het had regionale ambities tegenover Irak. Met de oorlog te voeren hoopte het de Iraakse sji'ieten op te zetten tegen de Baath-partij. Irak wou de nationalistische Arabische staat verdedigen. De oorlog brak uit tussen de twee landen, wat een zware vergissing was.
De Verenigde Staten hebben er alles aan gedaan om de twee kampen te verzwakken. Ze financierden zowel Irak als Iran, via het beruchte Irangate en Oliver North.
Het belangrijkste economisch resultaat was dat de pro-Amerikaanse regimes van de situatie misbruik hebben kunnen maken om de prijzen te verlagen. En hierdoor zowel Irak als Iran maar ook de Sovjetunie in een zware financiële crisis hebben gestort. Uitgeput door deze oorlog maar militair versterkt, lanceerde Saddam in 1989 binnen de Arabische Liga de noodzaak voor een Arabische economische unie. Vanaf dat moment werd hij voor de Amerikanen iemand die diende uitgeschakeld te worden.