Marsipulami
02-02-04, 18:27
Hans Visser: "In een islamitisch land was ik imam geworden"
"Voor elven leef ik niet", zegt dominee Hans Visser tegen de fotograaf die een kwartier voor afspraak de Pauluskerk binnenloopt. Om elf uur is hij klaar voor het gesprek. In de kerkgangen is het rumoerig: "Toch iets teveel gestoorde mensen hier", mompelt de dominee, terwijl hij de deur achter zich sluit. —Fidan Ekiz De bijbel kent verschillende literaire genres, waaronder ook mythologische verhalen. Niet alles wat in de bijbel staat is waar volgens de dominee: "We moeten met onze tijd meegaan en het heilige boek eigentijds interpreteren. Een verhaal als van Adam en Eva gaat bijvoorbeeld over onszelf en de teleurstelling van God over de mens. Eva pleegt in feite een staatsgreep door van de appel te eten."
Visser wist als klein jongetje al dat hij dominee wilde worden. Van huis uit kreeg hij een orthodoxe opvoeding mee. "Als dominee kun je nog mens blijven. Priesters lijken zich los te moeten maken van de aarde en worden zo mystiek. Toch, als ik in een islamitisch land of milieu zou zijn geboren, was ik imam geworden." Visser groeide op in een traditioneel milieu, veel lol kwam daar niet aan te pas. "Van dansen komt zonde, vertelde mijn moeder ons altijd. En trouwen was om kinderen te krijgen. Ik dacht toen: ‘ja maar het gaat toch ook om vriendschap? Seks als genotsmiddel was zelfs gevaarlijk. Ook daar had ik mijn twijfels over. ‘Kom nou! Zo zal God het toch niet bedoeld hebben’, zei ik tegen mijn ouders. Nee, ik heb niet echt een uitbundige jeugd gehad. Maar ik heb het ook niet gemist. Mijn kinderen zijn vrij in wat ze zelf willen doen."
Hoe zou de dominee reageren als zijn kind homoseksueel blijkt te zijn? "In de afgelopen 40 jaar hebben we ontdekt dat het geen ziekte maar een variant in de seksuele beleving is. Sommige mensen zijn transseksueel: je zit in een mannelijk lichaam, maar voelt je vrouw. Het zal je maar overkomen. Ik ben er gelukkig niet een van, en val ook alleen op vrouwen. Maar met je kinderen moet je daar gewoon over kunnen praten", vindt Visser.
Jammer is het volgens hem dat de meeste jongeren te weinig weten van heilige boeken: "En wat ze weten is verkeerd", concludeert hij. "Geloof geeft je een ruggegraat. Mijn geloof is relatief : de bijbel is cultuur- en tijdgebonden. Iedereen beleeft de werkelijkheid op zijn of haar eigen manier. God kan ik alleen volgen. Voor Hem spreken kan ik niet, noch kan ik door Zijn ogen kijken. Ik heb God niet in mijn broekzak zitten."
"Voor elven leef ik niet", zegt dominee Hans Visser tegen de fotograaf die een kwartier voor afspraak de Pauluskerk binnenloopt. Om elf uur is hij klaar voor het gesprek. In de kerkgangen is het rumoerig: "Toch iets teveel gestoorde mensen hier", mompelt de dominee, terwijl hij de deur achter zich sluit. —Fidan Ekiz De bijbel kent verschillende literaire genres, waaronder ook mythologische verhalen. Niet alles wat in de bijbel staat is waar volgens de dominee: "We moeten met onze tijd meegaan en het heilige boek eigentijds interpreteren. Een verhaal als van Adam en Eva gaat bijvoorbeeld over onszelf en de teleurstelling van God over de mens. Eva pleegt in feite een staatsgreep door van de appel te eten."
Visser wist als klein jongetje al dat hij dominee wilde worden. Van huis uit kreeg hij een orthodoxe opvoeding mee. "Als dominee kun je nog mens blijven. Priesters lijken zich los te moeten maken van de aarde en worden zo mystiek. Toch, als ik in een islamitisch land of milieu zou zijn geboren, was ik imam geworden." Visser groeide op in een traditioneel milieu, veel lol kwam daar niet aan te pas. "Van dansen komt zonde, vertelde mijn moeder ons altijd. En trouwen was om kinderen te krijgen. Ik dacht toen: ‘ja maar het gaat toch ook om vriendschap? Seks als genotsmiddel was zelfs gevaarlijk. Ook daar had ik mijn twijfels over. ‘Kom nou! Zo zal God het toch niet bedoeld hebben’, zei ik tegen mijn ouders. Nee, ik heb niet echt een uitbundige jeugd gehad. Maar ik heb het ook niet gemist. Mijn kinderen zijn vrij in wat ze zelf willen doen."
Hoe zou de dominee reageren als zijn kind homoseksueel blijkt te zijn? "In de afgelopen 40 jaar hebben we ontdekt dat het geen ziekte maar een variant in de seksuele beleving is. Sommige mensen zijn transseksueel: je zit in een mannelijk lichaam, maar voelt je vrouw. Het zal je maar overkomen. Ik ben er gelukkig niet een van, en val ook alleen op vrouwen. Maar met je kinderen moet je daar gewoon over kunnen praten", vindt Visser.
Jammer is het volgens hem dat de meeste jongeren te weinig weten van heilige boeken: "En wat ze weten is verkeerd", concludeert hij. "Geloof geeft je een ruggegraat. Mijn geloof is relatief : de bijbel is cultuur- en tijdgebonden. Iedereen beleeft de werkelijkheid op zijn of haar eigen manier. God kan ik alleen volgen. Voor Hem spreken kan ik niet, noch kan ik door Zijn ogen kijken. Ik heb God niet in mijn broekzak zitten."