Rabi'ah.
19-02-04, 18:14
MECHELEN -- De allochtone studentenbeweging Attasfier uit Mechelen is een unicum in Vlaanderen. Sinds 2001 proberen zij iets te doen aan de dramatisch lage aanwezigheid van allochtonen in het hoger onderwijs. Laila Ekchouchou die zelf sinds enige tijd een diploma communicatie management op zak heeft, is één van de woordvoerders van de beweging.
Is er echt nood aan een aparte allochtone studentenbeweging?
Er is zeker een probleem. Dat kan niemand nog ontkennen. Studies wijzen uit dat slechts 2 % van de allochtonen doorstroomt naar het hoger onderwijs.
Hoe komt dat?
Er zijn vier knelpunten. Ten eerste hebben allochtone jongeren een heel laag zelfbeeld. Ten tweede zijn de scholen zelf niet aangepast aan de aanwezigheid van allochtonen. De de monoculturele currucila vormen ook een probleem en ten slotte zijn er ook de remmingen bij allochtone ouders.”
Een laag zelfbeeld, zeg je. Wat betekent dat concreet?
“Allochtone jongeren denken heel vaak: “Ik kan geen hoger onderwijs aan en als het wonder boven wonder toch zou lukken ga ik geen job vinden met mijn diploma. Het vergt dus enorm veel overtuigingskracht om die jongeren toch die stap te doen zetten.”
Attasfier kan die jongeren daar bij helpen?
“Absoluut, vanuit onze eigen ervaring helpen wij jongeren hun keuze te maken. We organiseren info-dagen voor afgestudeerden van het middelbaar onderwijs. Tijdens die dagen krikken we het vertrouwen van de jongeren op.”
Volgens jou loopt er ook iets mank bij het onderwijs zelf?
“Het is een feit dat lerarenopleidingen veel te weinig aandacht schenken aan deze problematiek. Leerkrachten zijn totaal niet voorbereid op de aanwezigheid van allochtone leerlingen en zitten met de handen in het haar als ze voor het eerst voor een gemengde klas staan. Tijdens onze studiedagen bereiken wij altijd veel leerkrachten waardoor we ook iets aan dat knelpunt doen.”
Heb je zelf ooit ervaren dat leerkrachten niet altijd weten om te gaan met allochtone leerlingen?
“Ik moest altijd vanalles uitleggen in de klas: de ramadan, Palestina, ... Vaak kom je dan in het vuur van een heftig debat te staan. Voor mondige leerlingen is dat geen probleem, maar jongeren die minder sterk in hun schoenen staan, knappen daarop af. Vandaar ook dat wij binnen Attasfier heel veel aandacht besteden aan politieke vorming. We sporen onze leden aan deel te nemen aan debatten en zich te scholen in die thema's.”
De curriculi dan. Er is ook een probleem met de inhoud van de lessen?
“Het onderwijs staat nog veel te weinig open voor andere culturen. Hoeveel mensen kennen het verhaal van de Marokkaanse soldaten die in WO II meegevochten hebben nabij Gembloux. Wie kent er het verhaal van de migratie in België? Alles wordt nog veel te vaak vanuit het perspectief van de Europese cultuur bekeken.”
Wat doen de ouders verkeerd?
“Veel ouders kennen het schoolsysteem niet. Attasfier organiseert daarom ook vormingsavonden voor ouders. Vaak ligt de fout ook bij de scholen zelf. Zo kan het niet om tijdens de ramadan een ouderavond te organiseren om vijf uur als alle moslimouders thuis aan tafel zitten voor het verbreken van de vasten.”
Tijdens deze studiedag namen enkele sprekers het woord segregtatie in de mond. Bestaat er geen gevaar dat allochtone studenten zich zo gaan afzonderen van hun studiegenoten?
“Wij weten waar de problemen zitten en wij zijn dan ook best geplaatst om iets te doen aan het negatieve zelfbeeld. Binnen Attasfier spelen wij een voorbeeldfunctie voor de jongeren. Ik heb ook nooit de behoefte gehad om lid te worden van de studentenorganisaties op mijn school. Zij waren enkel bezig met fuiven en ontspanning en organiseerden zelden of nooit debatten. Als die studentenorganisaties toch allochtonen willen aantrekken zullen ze moeten vertrekken vanuit die knelpunten.”
Denk je dat Attasfier als iets heeft teweeg gebracht?
“Kijk maar eens naar de toeloop voor deze studiedag. In die drie jaar hebben wij best wel vooruitgang geboekt. Maar spijtig genoeg blijven de problemen bestaan. Nu is er weer die hele discussie over de hoofddoek die bepaalde meisjes wellicht zal ontmoedigen om verder te studeren. Er is ook nog altijd het probleem dat veel werkgevers sollicitatiebrieven van jongeren die een vreemde naam dragen gewoon naast zich neer leggen. Ik heb zelf werk gezocht in de moeilijke periode vlak na 11 september. Uiteindelijk heb ik een job gevonden in een tof bedrijf waar ze duidelijk open staan voor andere culturen. Ik wil enkel bij een bedrijf werken waar ik me goed voel. Daarom heb ik liever dat ze niet rond de pot draaien. Als ze er een probleem mee hebben dat ik een hoofddoek draag moeten ze dat maar zeggen.”
bron: http://www.indymedia.be
Is er echt nood aan een aparte allochtone studentenbeweging?
Er is zeker een probleem. Dat kan niemand nog ontkennen. Studies wijzen uit dat slechts 2 % van de allochtonen doorstroomt naar het hoger onderwijs.
Hoe komt dat?
Er zijn vier knelpunten. Ten eerste hebben allochtone jongeren een heel laag zelfbeeld. Ten tweede zijn de scholen zelf niet aangepast aan de aanwezigheid van allochtonen. De de monoculturele currucila vormen ook een probleem en ten slotte zijn er ook de remmingen bij allochtone ouders.”
Een laag zelfbeeld, zeg je. Wat betekent dat concreet?
“Allochtone jongeren denken heel vaak: “Ik kan geen hoger onderwijs aan en als het wonder boven wonder toch zou lukken ga ik geen job vinden met mijn diploma. Het vergt dus enorm veel overtuigingskracht om die jongeren toch die stap te doen zetten.”
Attasfier kan die jongeren daar bij helpen?
“Absoluut, vanuit onze eigen ervaring helpen wij jongeren hun keuze te maken. We organiseren info-dagen voor afgestudeerden van het middelbaar onderwijs. Tijdens die dagen krikken we het vertrouwen van de jongeren op.”
Volgens jou loopt er ook iets mank bij het onderwijs zelf?
“Het is een feit dat lerarenopleidingen veel te weinig aandacht schenken aan deze problematiek. Leerkrachten zijn totaal niet voorbereid op de aanwezigheid van allochtone leerlingen en zitten met de handen in het haar als ze voor het eerst voor een gemengde klas staan. Tijdens onze studiedagen bereiken wij altijd veel leerkrachten waardoor we ook iets aan dat knelpunt doen.”
Heb je zelf ooit ervaren dat leerkrachten niet altijd weten om te gaan met allochtone leerlingen?
“Ik moest altijd vanalles uitleggen in de klas: de ramadan, Palestina, ... Vaak kom je dan in het vuur van een heftig debat te staan. Voor mondige leerlingen is dat geen probleem, maar jongeren die minder sterk in hun schoenen staan, knappen daarop af. Vandaar ook dat wij binnen Attasfier heel veel aandacht besteden aan politieke vorming. We sporen onze leden aan deel te nemen aan debatten en zich te scholen in die thema's.”
De curriculi dan. Er is ook een probleem met de inhoud van de lessen?
“Het onderwijs staat nog veel te weinig open voor andere culturen. Hoeveel mensen kennen het verhaal van de Marokkaanse soldaten die in WO II meegevochten hebben nabij Gembloux. Wie kent er het verhaal van de migratie in België? Alles wordt nog veel te vaak vanuit het perspectief van de Europese cultuur bekeken.”
Wat doen de ouders verkeerd?
“Veel ouders kennen het schoolsysteem niet. Attasfier organiseert daarom ook vormingsavonden voor ouders. Vaak ligt de fout ook bij de scholen zelf. Zo kan het niet om tijdens de ramadan een ouderavond te organiseren om vijf uur als alle moslimouders thuis aan tafel zitten voor het verbreken van de vasten.”
Tijdens deze studiedag namen enkele sprekers het woord segregtatie in de mond. Bestaat er geen gevaar dat allochtone studenten zich zo gaan afzonderen van hun studiegenoten?
“Wij weten waar de problemen zitten en wij zijn dan ook best geplaatst om iets te doen aan het negatieve zelfbeeld. Binnen Attasfier spelen wij een voorbeeldfunctie voor de jongeren. Ik heb ook nooit de behoefte gehad om lid te worden van de studentenorganisaties op mijn school. Zij waren enkel bezig met fuiven en ontspanning en organiseerden zelden of nooit debatten. Als die studentenorganisaties toch allochtonen willen aantrekken zullen ze moeten vertrekken vanuit die knelpunten.”
Denk je dat Attasfier als iets heeft teweeg gebracht?
“Kijk maar eens naar de toeloop voor deze studiedag. In die drie jaar hebben wij best wel vooruitgang geboekt. Maar spijtig genoeg blijven de problemen bestaan. Nu is er weer die hele discussie over de hoofddoek die bepaalde meisjes wellicht zal ontmoedigen om verder te studeren. Er is ook nog altijd het probleem dat veel werkgevers sollicitatiebrieven van jongeren die een vreemde naam dragen gewoon naast zich neer leggen. Ik heb zelf werk gezocht in de moeilijke periode vlak na 11 september. Uiteindelijk heb ik een job gevonden in een tof bedrijf waar ze duidelijk open staan voor andere culturen. Ik wil enkel bij een bedrijf werken waar ik me goed voel. Daarom heb ik liever dat ze niet rond de pot draaien. Als ze er een probleem mee hebben dat ik een hoofddoek draag moeten ze dat maar zeggen.”
bron: http://www.indymedia.be