Marsipulami
26-02-04, 10:03
Artikel: In de nacht van 24 februari. Een aangrijpende getuigenis (door Kif Kif)
Geplaatst door: kifkif op donderdag, februari 26, 2004 - 09:45 AM CET
In de nacht van 24 februari 2004 om 2.30h werd het Noord-Marokkaanse gebied Al Hoceďma getroffen door een aardbeving met een kracht van 6.5 op de schaal van Richter. Dit Rifgebied wordt vaak geteisterd door aardschokken, het ergste was in 1994. Het aantal dodelijke slachtoffers van de aardbeving van gisteren bedraagt ondertussen 564 en blijft volgens de plaatselijke hulpverleners oplopen. In de Rif, voornamelijk Al Hoceďma, liggen de wortels van de meeste Marokkaanse Belgen. Kif Kif ging op stap in Antwerpen en raakte in gesprek met Farida Joundi, die geboren is in Al Hoceďma.
Hoe heb jij het nieuws vernomen?
Ik las het in de ochtend via het internet. Ik dacht dat het niet zo ernstig was en heb het meteen aan mijn moeder verteld.
Hoe heeft je moeder gereageerd?
Ze was ongelooflijk geschrokken. We hebben daarna snel naar Marokko gebeld, maar niemand nam op. Het was bij ons 9u in de ochtend en bij hen 8u, denk ik.
We lieten de moed niet zakken en bleven bellen tot we iemand aan de lijn kregen. Het was mijn nichtje, die met een zeer angstige stem sprak. Ze zei: “alles is hier kapot”. Mijn moeder was aan het huilen. Ze dacht ineens aan haar familie.
Hoe ervaar je zelf de aardbeving?
Uiteraard was ik geschokt. Ik heb nooit gedacht dat het ons zou overkomen, ik ben er echt kapot van en zo ook mijn familie. (stilte)
Dus de getroffen plaats komt je bekend voor?
Jazeker, het is mijn geboortestreek en we gaan er elk jaar op bezoek.
Zijn er slachtoffers gevallen in jouw omgeving? Wat is de schade?
Ons huis, maar zoals duidelijk is, is alles van Allah swt. In mijn familie zelf zijn er geen slachtoffers gevallen, maar ons huis is compleet ingestort en de huurders erin zijn gestorven, een vrouw en haar man. De andere huurders hebben kunnen ontsnappen en bevinden zich nu gewoon op straat. Onze 2 andere buren zijn ook gestorven, veel kinderen en hun ouders.
Mijn buurman in Imzouren, die in België woont, is samen met zijn gezin de krokusvakantie in Marokko gaan doorbrengen en tegelijk heeft hij een diner georganiseerd om zijn nieuwe huis te vieren. Ik heb vanmorgen verstaan dat zijn vrienden en familieleden bij hem bleven overnachten de avond voor de aardbeving. Er zijn ongeveer 35 mensen in dat huis gestorven. Ook de Belgische man met zijn gezin. Ik vind het zo erg , want ik ken hem als een hele lieve man, hij heeft heel zijn leven in België gewerkt en volgens mijn broer heeft hij lang gespaard voor zijn huis.
Jullie hebben jullie eigendom verloren?
Ja, dat klopt. Zoals mijn moeder heeft gezegd, een huis kan heropgebouwd worden. Maar de symbolische waarde die daar achter schuilt is pijnlijk om te verliezen.
Het huis werd namelijk voor de dood van mijn vader door hem gebouwd. Dat was één van de redenen waarom hij emigreerde, om een huis te kopen voor zijn kinderen. We hebben daar veel beleefd, al die herinneringen liggen in dat huis, en nu is er niks van overgebleven. Ik heb het op tv herkend. Er bleef enkel puin over. Het huis heeft veel emotionele waarde. Ik wil er eigenlijk niet aan denken.
Hoe vond je de berichtgevingen?
Ze zijn er erg laat mee afgekomen, we hebben moeten zoeken en bellen naar de families in Marokko.
Pas later is het op het nieuws gekomen. Maar we blijven contacten leggen met Rif, zowel telefonisch als via het internet.
België stond paraat met haar hulp. Heeft het de bevolking bereikt?
Ik apprecieer het zeker. Heel onze buurt in Borgerhout is afkomstig van Imzouren (Al Hoceďma). Ze vinden het zo erg omdat ze nauw verbonden zijn met hun land. En natuurlijk wordt elke hulp gewaardeerd. Het is gewoon tragisch. Toch hadden we vooral hulp van de Marokkaanse overheid verwacht, maar jah…
En hoe zal het verder gaan? Mensen hebben hun huizen verloren? Gaan de Marokkaanse Belgen naar Marokko om naar hun families een handje toe te steken?
Ja dat zeker, ik ken een paar mensen in onze buurt die allemaal gaan vertrekken om het nodige te doen.
Vooral degene die families hebben in verre dorpen.
De dorpen zijn heel moeilijk te bereiken, hoe worden die mensen geholpen?
Dat weet ik zelf ook niet goed. Ik ben zelf van alles aan het mee volgen. Wat ik wel weet is dat vele andere dorpen getroffen zijn en dat die nog steeds niet bereikt werden.
Heb je hier nog iets aan toe te voegen?
Nee niet echt, behalve dat ik hoop dat de Marokkaanse regering het nodige gaat doen om de mensen en vooral de arme mensen een handje toe te steken en dat andere landen vooral verder moeten doen met hun actie.
Bedankt.
Graag gedaan.
Btisam Akarkach
bron: www.kifkif.be
Geplaatst door: kifkif op donderdag, februari 26, 2004 - 09:45 AM CET
In de nacht van 24 februari 2004 om 2.30h werd het Noord-Marokkaanse gebied Al Hoceďma getroffen door een aardbeving met een kracht van 6.5 op de schaal van Richter. Dit Rifgebied wordt vaak geteisterd door aardschokken, het ergste was in 1994. Het aantal dodelijke slachtoffers van de aardbeving van gisteren bedraagt ondertussen 564 en blijft volgens de plaatselijke hulpverleners oplopen. In de Rif, voornamelijk Al Hoceďma, liggen de wortels van de meeste Marokkaanse Belgen. Kif Kif ging op stap in Antwerpen en raakte in gesprek met Farida Joundi, die geboren is in Al Hoceďma.
Hoe heb jij het nieuws vernomen?
Ik las het in de ochtend via het internet. Ik dacht dat het niet zo ernstig was en heb het meteen aan mijn moeder verteld.
Hoe heeft je moeder gereageerd?
Ze was ongelooflijk geschrokken. We hebben daarna snel naar Marokko gebeld, maar niemand nam op. Het was bij ons 9u in de ochtend en bij hen 8u, denk ik.
We lieten de moed niet zakken en bleven bellen tot we iemand aan de lijn kregen. Het was mijn nichtje, die met een zeer angstige stem sprak. Ze zei: “alles is hier kapot”. Mijn moeder was aan het huilen. Ze dacht ineens aan haar familie.
Hoe ervaar je zelf de aardbeving?
Uiteraard was ik geschokt. Ik heb nooit gedacht dat het ons zou overkomen, ik ben er echt kapot van en zo ook mijn familie. (stilte)
Dus de getroffen plaats komt je bekend voor?
Jazeker, het is mijn geboortestreek en we gaan er elk jaar op bezoek.
Zijn er slachtoffers gevallen in jouw omgeving? Wat is de schade?
Ons huis, maar zoals duidelijk is, is alles van Allah swt. In mijn familie zelf zijn er geen slachtoffers gevallen, maar ons huis is compleet ingestort en de huurders erin zijn gestorven, een vrouw en haar man. De andere huurders hebben kunnen ontsnappen en bevinden zich nu gewoon op straat. Onze 2 andere buren zijn ook gestorven, veel kinderen en hun ouders.
Mijn buurman in Imzouren, die in België woont, is samen met zijn gezin de krokusvakantie in Marokko gaan doorbrengen en tegelijk heeft hij een diner georganiseerd om zijn nieuwe huis te vieren. Ik heb vanmorgen verstaan dat zijn vrienden en familieleden bij hem bleven overnachten de avond voor de aardbeving. Er zijn ongeveer 35 mensen in dat huis gestorven. Ook de Belgische man met zijn gezin. Ik vind het zo erg , want ik ken hem als een hele lieve man, hij heeft heel zijn leven in België gewerkt en volgens mijn broer heeft hij lang gespaard voor zijn huis.
Jullie hebben jullie eigendom verloren?
Ja, dat klopt. Zoals mijn moeder heeft gezegd, een huis kan heropgebouwd worden. Maar de symbolische waarde die daar achter schuilt is pijnlijk om te verliezen.
Het huis werd namelijk voor de dood van mijn vader door hem gebouwd. Dat was één van de redenen waarom hij emigreerde, om een huis te kopen voor zijn kinderen. We hebben daar veel beleefd, al die herinneringen liggen in dat huis, en nu is er niks van overgebleven. Ik heb het op tv herkend. Er bleef enkel puin over. Het huis heeft veel emotionele waarde. Ik wil er eigenlijk niet aan denken.
Hoe vond je de berichtgevingen?
Ze zijn er erg laat mee afgekomen, we hebben moeten zoeken en bellen naar de families in Marokko.
Pas later is het op het nieuws gekomen. Maar we blijven contacten leggen met Rif, zowel telefonisch als via het internet.
België stond paraat met haar hulp. Heeft het de bevolking bereikt?
Ik apprecieer het zeker. Heel onze buurt in Borgerhout is afkomstig van Imzouren (Al Hoceďma). Ze vinden het zo erg omdat ze nauw verbonden zijn met hun land. En natuurlijk wordt elke hulp gewaardeerd. Het is gewoon tragisch. Toch hadden we vooral hulp van de Marokkaanse overheid verwacht, maar jah…
En hoe zal het verder gaan? Mensen hebben hun huizen verloren? Gaan de Marokkaanse Belgen naar Marokko om naar hun families een handje toe te steken?
Ja dat zeker, ik ken een paar mensen in onze buurt die allemaal gaan vertrekken om het nodige te doen.
Vooral degene die families hebben in verre dorpen.
De dorpen zijn heel moeilijk te bereiken, hoe worden die mensen geholpen?
Dat weet ik zelf ook niet goed. Ik ben zelf van alles aan het mee volgen. Wat ik wel weet is dat vele andere dorpen getroffen zijn en dat die nog steeds niet bereikt werden.
Heb je hier nog iets aan toe te voegen?
Nee niet echt, behalve dat ik hoop dat de Marokkaanse regering het nodige gaat doen om de mensen en vooral de arme mensen een handje toe te steken en dat andere landen vooral verder moeten doen met hun actie.
Bedankt.
Graag gedaan.
Btisam Akarkach
bron: www.kifkif.be