angkor
23-03-04, 14:24
Van de schrijfster Tamarah B. het volgende stuk ontvangen.
Zijn ze nou helemaal gek geworden ?
De Israeli’s moeten veilig kunnen leven, in hun eigen staat, ik zeg het er voor de duidelijkheid bij. Israel bestaat en dat is het dan. Israel heeft joden een nieuw zelfbewustzijn gegeven op het moment dat dat bitter nodig was. Prima. Maar dat wil niet zeggen dat ik wil blijven zwijgen bij de vernietiging van wat mij als Jodin dierbaar is: de ethiek van het Jodendom. En die ethiek wordt door de praktijken van Sharon (en zijn voorgangers!) totaal met voeten getreden. De hele idee dat er een grens is aan wat men kan doen om het vege lijf te redden, is weggevaagd. Sharon en zijn moordenaarsregering hebben niet alleen de vreselijke sjeik Jassin opgeblazen, zij blazen ook de ethiek van het jodendom op. Kan ik echt nog aan niet-joden onderwijzen dat die joodse ethiek geweldig is, wat ik vaak doe? Zonder angst dat zij mij confronteren met de concrete feiten? Zonder dat ik er uit eigen beweging het zwijgen toe doe?
„Is dit gerechtigheid, om ons islamitische Palestijnse volk uit dezelfde bittere beker te laten drinken waar de joden uit dronken?” Vijftien jaar van heilloze politiek zijn verstreken sinds sjeik Jassin zijn retorische vraag stelde aan Israels militaire rechters.
Een Palestijn houdt een zakje met de hand van sjeik Jassin omhoog. De foto ervan stond op de voorpagina van Trouw. Die hand in dat zakje zal het kruis worden van de islamitische wereld. En wij, joden in de diaspora, zijn daar net zo verantwoordelijk voor als Sharons moordenaarskabinet. Toen Israel de woestijn liet bloeien, lieten wij dat op ons afstralen. Nu Israels regering moord en verderf zaait, kunnen wij niet doen alsof dat niets met ons te maken heeft. Net zoals de moslims hun islam moeten bevrijden van de islamisten, moeten wij joden het jodendom bevrijden uit de handen van onze eigen fundamentalisten. Hoe dat moet, weet ik niet. Maar dat het moet, weet ik wel.
Ja. De Israelische regering is helemaal gek geworden. Voor het beantwoorden van mijn eigen retorische vraag naar aanleiding van de moord op sjeik Jassin heb ik niemand anders nodig. Het joodse volk heeft een staat, die staat heeft een regering en die regering is een moordenaarsregering. Ik kan er echt niks anders meer van maken.
Het was u waarschijnlijk niet opgevallen, maar na alle ophef in de media over de muur die Israel bouwt tussen zichzelf en de Palestijnen, was het opmerkelijk rustig in de Nederlandse kranten. ‘Israel’ was min of meer uit het nieuws.
Eigenlijk had ik meteen al moeten schrijven: „de gettomuur die Israel bouwt tussen zichzelf en de Palestijnen”. Want dat is wat Israel is geworden: een getto. De zionisten die ooit zo trots verkondigden dat als de joden niet uit het getto konden worden gehaald, zij het getto wel uit de joden zouden halen, zijn de echte getto-joden van deze tijd. Ze bouwen een muur – die ik kan billijken; ik heb vorige maand tegen de aanklacht bij het Internationaal Gerechtshof gedemonstreerd – en gooien vervolgens kokende olie op de vijand. Anders dan in de Middeleeuwen, doen ze het niet in the spur of the moment, maar sofisticated: met raketten en mobiele telefoons, en vooral: met koelbloedige planning.
Ik walg ervan. Letterlijk. Mij hoeft niemand voor naïef uit te maken. Ik weet uit eigen ervaring wat het is om met geschifte moordenaars van doen te hebben. Dus ik begrijp de neiging om ze uit de weg te ruimen. En toch walg ik van Israels strijdmethodes. Niet omdat ik de redering erachter niet begrijp, maar omdat het aantoont dat het Israelische leiderschap zijn nesjomme volledig kwijt is. Is dit waar Israel allemaal om begonnen is? Is dit het inspirerende centrum van de joodse wereld? Staat Israel in de voorhoede van de strijd voor sociale gerechtigheid, tegen armoede, voor rechtvaardige rechtbanken, voor het behoud van de natuur, tegen uitbuitng, voor fatsoenlijke verhoudingen met minderheden, kortom voor alles waarvoor het Jodendom staat, of in ieder geval altijd voor stond?
Nee, Israel danst om het gouden kalf van de ‘veiligheid’. De enige boodschap die Israel de wereld stuurt is ‘vergelding’ en ‘onbuigzaamheid’. Denkt de vijand dat ze ons met aanslagen kunnen verdrijven van hun grondgebied? We zullen ze leren wat dood en verderf is. Denken ze dat joden een stelletje slappe lafaards zijn? We zullen ze laten zien dat we ons kunnen meten met de meest medogenloze heerser.
Israel levert alles in voor een afgod: de gedachte, dat als men maar hard genoeg (terug)slaat, men Amalek wel kan uitroeien. Sharon en zijn moordenaarsbende (waar Peres ook toebehoort) zijn vergeten dat Amalek wel werd overwonnen, maar dat de Romeinen, die voor de reïncarnatie van Amalek werden gehouden, wel degelijk de overhand hadden. Sharon en zijn maten in de misdaad zijn vergeten dat het joodse volk het Beloofde Land wel bereikte, maar dat de generatie die uit Egypte wegtrok de dood vond toen zij op het verkeerde moment de strijd aanbonden met Amalek.
Tamarah B. 22 maart 2004
Zijn ze nou helemaal gek geworden ?
De Israeli’s moeten veilig kunnen leven, in hun eigen staat, ik zeg het er voor de duidelijkheid bij. Israel bestaat en dat is het dan. Israel heeft joden een nieuw zelfbewustzijn gegeven op het moment dat dat bitter nodig was. Prima. Maar dat wil niet zeggen dat ik wil blijven zwijgen bij de vernietiging van wat mij als Jodin dierbaar is: de ethiek van het Jodendom. En die ethiek wordt door de praktijken van Sharon (en zijn voorgangers!) totaal met voeten getreden. De hele idee dat er een grens is aan wat men kan doen om het vege lijf te redden, is weggevaagd. Sharon en zijn moordenaarsregering hebben niet alleen de vreselijke sjeik Jassin opgeblazen, zij blazen ook de ethiek van het jodendom op. Kan ik echt nog aan niet-joden onderwijzen dat die joodse ethiek geweldig is, wat ik vaak doe? Zonder angst dat zij mij confronteren met de concrete feiten? Zonder dat ik er uit eigen beweging het zwijgen toe doe?
„Is dit gerechtigheid, om ons islamitische Palestijnse volk uit dezelfde bittere beker te laten drinken waar de joden uit dronken?” Vijftien jaar van heilloze politiek zijn verstreken sinds sjeik Jassin zijn retorische vraag stelde aan Israels militaire rechters.
Een Palestijn houdt een zakje met de hand van sjeik Jassin omhoog. De foto ervan stond op de voorpagina van Trouw. Die hand in dat zakje zal het kruis worden van de islamitische wereld. En wij, joden in de diaspora, zijn daar net zo verantwoordelijk voor als Sharons moordenaarskabinet. Toen Israel de woestijn liet bloeien, lieten wij dat op ons afstralen. Nu Israels regering moord en verderf zaait, kunnen wij niet doen alsof dat niets met ons te maken heeft. Net zoals de moslims hun islam moeten bevrijden van de islamisten, moeten wij joden het jodendom bevrijden uit de handen van onze eigen fundamentalisten. Hoe dat moet, weet ik niet. Maar dat het moet, weet ik wel.
Ja. De Israelische regering is helemaal gek geworden. Voor het beantwoorden van mijn eigen retorische vraag naar aanleiding van de moord op sjeik Jassin heb ik niemand anders nodig. Het joodse volk heeft een staat, die staat heeft een regering en die regering is een moordenaarsregering. Ik kan er echt niks anders meer van maken.
Het was u waarschijnlijk niet opgevallen, maar na alle ophef in de media over de muur die Israel bouwt tussen zichzelf en de Palestijnen, was het opmerkelijk rustig in de Nederlandse kranten. ‘Israel’ was min of meer uit het nieuws.
Eigenlijk had ik meteen al moeten schrijven: „de gettomuur die Israel bouwt tussen zichzelf en de Palestijnen”. Want dat is wat Israel is geworden: een getto. De zionisten die ooit zo trots verkondigden dat als de joden niet uit het getto konden worden gehaald, zij het getto wel uit de joden zouden halen, zijn de echte getto-joden van deze tijd. Ze bouwen een muur – die ik kan billijken; ik heb vorige maand tegen de aanklacht bij het Internationaal Gerechtshof gedemonstreerd – en gooien vervolgens kokende olie op de vijand. Anders dan in de Middeleeuwen, doen ze het niet in the spur of the moment, maar sofisticated: met raketten en mobiele telefoons, en vooral: met koelbloedige planning.
Ik walg ervan. Letterlijk. Mij hoeft niemand voor naïef uit te maken. Ik weet uit eigen ervaring wat het is om met geschifte moordenaars van doen te hebben. Dus ik begrijp de neiging om ze uit de weg te ruimen. En toch walg ik van Israels strijdmethodes. Niet omdat ik de redering erachter niet begrijp, maar omdat het aantoont dat het Israelische leiderschap zijn nesjomme volledig kwijt is. Is dit waar Israel allemaal om begonnen is? Is dit het inspirerende centrum van de joodse wereld? Staat Israel in de voorhoede van de strijd voor sociale gerechtigheid, tegen armoede, voor rechtvaardige rechtbanken, voor het behoud van de natuur, tegen uitbuitng, voor fatsoenlijke verhoudingen met minderheden, kortom voor alles waarvoor het Jodendom staat, of in ieder geval altijd voor stond?
Nee, Israel danst om het gouden kalf van de ‘veiligheid’. De enige boodschap die Israel de wereld stuurt is ‘vergelding’ en ‘onbuigzaamheid’. Denkt de vijand dat ze ons met aanslagen kunnen verdrijven van hun grondgebied? We zullen ze leren wat dood en verderf is. Denken ze dat joden een stelletje slappe lafaards zijn? We zullen ze laten zien dat we ons kunnen meten met de meest medogenloze heerser.
Israel levert alles in voor een afgod: de gedachte, dat als men maar hard genoeg (terug)slaat, men Amalek wel kan uitroeien. Sharon en zijn moordenaarsbende (waar Peres ook toebehoort) zijn vergeten dat Amalek wel werd overwonnen, maar dat de Romeinen, die voor de reïncarnatie van Amalek werden gehouden, wel degelijk de overhand hadden. Sharon en zijn maten in de misdaad zijn vergeten dat het joodse volk het Beloofde Land wel bereikte, maar dat de generatie die uit Egypte wegtrok de dood vond toen zij op het verkeerde moment de strijd aanbonden met Amalek.
Tamarah B. 22 maart 2004