rafiq
02-04-04, 10:43
Door het overlijden van Juliana en het gat dat zij nalaat, stond ook mijn tijd even stil. Daarom kom ik nu pas terug op Netwerk van zondagavond waarin een door Israël gecensureerde propagandafilm werd getoond met als thema hoe humaan de Israëlische piloten van de Amerikaanse Apache helikopters wel zijn uit gerust met Amerikaanse hellfire raketten, die zogenaamde terroristen uit hun auto’s schieten en daarbij rissen burgers raken, gerechtvaardigd door het beruchte collateral damage dictum uit Washington .
Netwerk toonde een Israëlische piloot, die vertelde, dat als er teveel burgers in de buurt waren hij soms niet had geschoten. Over tientallen Israëlische piloten, die weigeren lucht executies van tegenstanders, die voor hun vrijheid vechten, mee te doen, werd überhaupt maar even niet gerept.
Voor mij kwam het hoogtepunt van de film toen de commandant van de Israëlische luchtmacht werd gevraagd, of hij wel wist hoeveel Palestijnse onschuldige burgers hij langzamerhand met zijn Amerikaanse hellfires had gedood.
Zonder een spier van zijn gezicht te vertrekken antwoordde deze oorlogsmisdadiger letterlijk: "Nee dat weten we niet" (op de toon van, hoe kan je zo’n stomme vraag stellen), en in een adem, "maar ik kan u wel vertellen hoeveel Israëlische burgers er zijn omgekomen."
Dat is nu precies de crux van die hele film. “Who the fuck cares how many Palestinians died? That are only Palestinian Untermenschen. We are Ubermenschen. We are rich. We have dollars. They are Lumpenproletariers.” Dat is de attitude van Amerikanen en Israëliërs the world over. Dat was de reactie op 09-11 (New York) en 03-11 (Madrid). Drie duizend Amerikanen, en 200 Spanjaarden is een geheel ander ballgame dan 20.000 dode onschuldige Irakese burgers of 20.000 dode Afgaanse burgers. De eersten waren de “Uber” ones. De “Unter” ones die tellen we immers niet? Dat is nu waar Osama bin Laden verandering in wil gaan brengen.
Ik heb tien jaar van mijn journalistieke opleiding persoonlijk les van Sukarno gehad, de president van het grootste moslimland ter wereld. Ik zie de wereld sedertdien met andere ogen. Paul Bremer zegt in Baghdad, “Ik heb geen idee hoeveel Irakese burgers om zijn gekomen (op een toon, van hoe kan je zo’n stomme raag stellen).
Ik heb Fons van de Poel menig maal een mailtje gestuurd bewondering te hebben voor wat hij bij Netwerk doet. Maar hoeveel zou die uitzending aan waarde hebben gewonnen, als hij bij de afsluiting op dit specifieke walgelijke hoogtepunt van die luchtmachtcommandant en diens misdadige uitspraak had gewezen tegen de achtergrond van die oorlog.
01-04-04 Willem Oltmans
Netwerk toonde een Israëlische piloot, die vertelde, dat als er teveel burgers in de buurt waren hij soms niet had geschoten. Over tientallen Israëlische piloten, die weigeren lucht executies van tegenstanders, die voor hun vrijheid vechten, mee te doen, werd überhaupt maar even niet gerept.
Voor mij kwam het hoogtepunt van de film toen de commandant van de Israëlische luchtmacht werd gevraagd, of hij wel wist hoeveel Palestijnse onschuldige burgers hij langzamerhand met zijn Amerikaanse hellfires had gedood.
Zonder een spier van zijn gezicht te vertrekken antwoordde deze oorlogsmisdadiger letterlijk: "Nee dat weten we niet" (op de toon van, hoe kan je zo’n stomme vraag stellen), en in een adem, "maar ik kan u wel vertellen hoeveel Israëlische burgers er zijn omgekomen."
Dat is nu precies de crux van die hele film. “Who the fuck cares how many Palestinians died? That are only Palestinian Untermenschen. We are Ubermenschen. We are rich. We have dollars. They are Lumpenproletariers.” Dat is de attitude van Amerikanen en Israëliërs the world over. Dat was de reactie op 09-11 (New York) en 03-11 (Madrid). Drie duizend Amerikanen, en 200 Spanjaarden is een geheel ander ballgame dan 20.000 dode onschuldige Irakese burgers of 20.000 dode Afgaanse burgers. De eersten waren de “Uber” ones. De “Unter” ones die tellen we immers niet? Dat is nu waar Osama bin Laden verandering in wil gaan brengen.
Ik heb tien jaar van mijn journalistieke opleiding persoonlijk les van Sukarno gehad, de president van het grootste moslimland ter wereld. Ik zie de wereld sedertdien met andere ogen. Paul Bremer zegt in Baghdad, “Ik heb geen idee hoeveel Irakese burgers om zijn gekomen (op een toon, van hoe kan je zo’n stomme raag stellen).
Ik heb Fons van de Poel menig maal een mailtje gestuurd bewondering te hebben voor wat hij bij Netwerk doet. Maar hoeveel zou die uitzending aan waarde hebben gewonnen, als hij bij de afsluiting op dit specifieke walgelijke hoogtepunt van die luchtmachtcommandant en diens misdadige uitspraak had gewezen tegen de achtergrond van die oorlog.
01-04-04 Willem Oltmans