Minerva
13-05-04, 14:34
Afgelopen zondag was het weer eens moederdag en het is inmiddels traditie bij ons thuis geworden om dat grootst aan te pakken. De zondag begint dan met een uitgebreid ontbijtje verzorgd door yours truely, waarbij verse broodjes en heerlijke pannenkoeken worden gebakken. Er staat altijd wel een leuk uitstapje op het programma, hetzij een barbecue of een bezoekje aan groot dierenpark. De dag eindigt thuis waarbij we na het feestmaal aan de koffie gaan met een lekker stuk moederdag taart. Het mag dan niet ontbreken aan een leuke verassing en de vele cadeautjes die moeder dan in alle verlegenheid uit mag pakken. Een lekker misselijk burgerlijk TROS tafereel, waar ik toch veel waarde aanhecht en waar ik elk jaar hard mijn best voor doe en meer dan bereid ben alle tijd en energie in te steken. Dit terwijl ik helemaal geen slijm Mies ben, misschien wel juist daarom.
Het probleem is echter dat wanneer er in ons gezin iets met veel enthousiasme wordt aangepakt dit meestal in een drama eindigt. Er is altijd wel een gebeurtenis op zo’n speciale dag wat voor een boel spanning zorgt, het feest verpest of iets wat roet in het eten moet gooien. Zo was het ook helaas deze moederdag raak. Ik zal verder niet ingaan op de details want daar gaat het in dit schrijven niet om. Het gaat mij om een opmerking van mijn broer the day after the disaster. Volgens hem moet het elke dag moederdag zijn en moeten wij deze Westerse traditie thuis maar eens voor goed verbreken. Wat klinkt dat walgelijk slijmerig zeg, zeker wanneer zo iets wordt gezegd in de aanwezigheid van moederlief, die het er overigens helemaal mee eens was. Waarom is het trouwens een Westerse traditie, in Marokko vieren ze onder de naam Eid el Oem toch ook Moederdag. But okay, never mind.
Vol verbazing keek ik hem aan. Elke dag moederdag? Yeah right! Na al het uitsloven van ons wilt mijn moeder ook niks meer met een dergelijk feest te maken hebben en pleit ook zij voor de gedachte dat het elke dag haar dag moet zijn. Geloof je het zelf, mama? Wie houden we dan in maling, jou of onszelf? Het zou ook elke dag Kerstmis moet wezen en het hele jaar door Ramadan. Jezus en Mohamed zijn onze beste vrienden! Vrede op Aarde, Halleluja, Allahou Akbar! Laten we ook elke dag tot een Vaderdag bombarderen, want papa’s zijn ook hartstikke lief en over lief gesproken laten we ons liefje dan niet onthouden en gelijk ook maar van elke dag een Valentijnsdag maken. Zie je het al voor je, een grote explosie aan liefde! En als we toch bezig zijn, laten we dan eens wat doen aan het hondeweer hier in Nederland, het is er zo nat, laten we dan ook met z’n allen mooi weer spelen. Een gemaskerd bal waarbij iedereen gelukkig is, jawel elke dag Carnaval: Feest! Feest! Feest! Iedereen in een polonaise! *hik* En jij bent mijn aller beste vriend *hik* nee, nee…jij bent mijn aller beste vriend! *hik hik*
Zou het dan niet geweldig zijn als we ook nog eens elke dag het offerfeest en suikerfeest zouden vieren, elke dag een smoes om nieuwe kleding te mogen kopen. Alle kindjes zouden het hele jaar zoet wezen wanneer Sinterklaas wat vaker in het land zou zijn en anders hebben we de Pieten die dan wel raad weten met de stoute boefjes.
Het zou elke dag…. Het zal allemaal wel, denk ik dan. Het zou elke dag een rechtvaardige dag moeten wezen, er zou elke dag vrede moeten zijn, er zou elke dag liefde moeten wezen, we zouden elke dag harmonisch met elkaar moeten kunnen samen leven. Wat als het elke dag een mooie wereld zou zijn? Realiteit is dat het niet zo is, de mens kan zich niet het hele jaar door netjes gedragen vandaar dat er leven is geroepen in de feestdagen die we hebben en die we daarom moeten blijven koesteren.
Het probleem is echter dat wanneer er in ons gezin iets met veel enthousiasme wordt aangepakt dit meestal in een drama eindigt. Er is altijd wel een gebeurtenis op zo’n speciale dag wat voor een boel spanning zorgt, het feest verpest of iets wat roet in het eten moet gooien. Zo was het ook helaas deze moederdag raak. Ik zal verder niet ingaan op de details want daar gaat het in dit schrijven niet om. Het gaat mij om een opmerking van mijn broer the day after the disaster. Volgens hem moet het elke dag moederdag zijn en moeten wij deze Westerse traditie thuis maar eens voor goed verbreken. Wat klinkt dat walgelijk slijmerig zeg, zeker wanneer zo iets wordt gezegd in de aanwezigheid van moederlief, die het er overigens helemaal mee eens was. Waarom is het trouwens een Westerse traditie, in Marokko vieren ze onder de naam Eid el Oem toch ook Moederdag. But okay, never mind.
Vol verbazing keek ik hem aan. Elke dag moederdag? Yeah right! Na al het uitsloven van ons wilt mijn moeder ook niks meer met een dergelijk feest te maken hebben en pleit ook zij voor de gedachte dat het elke dag haar dag moet zijn. Geloof je het zelf, mama? Wie houden we dan in maling, jou of onszelf? Het zou ook elke dag Kerstmis moet wezen en het hele jaar door Ramadan. Jezus en Mohamed zijn onze beste vrienden! Vrede op Aarde, Halleluja, Allahou Akbar! Laten we ook elke dag tot een Vaderdag bombarderen, want papa’s zijn ook hartstikke lief en over lief gesproken laten we ons liefje dan niet onthouden en gelijk ook maar van elke dag een Valentijnsdag maken. Zie je het al voor je, een grote explosie aan liefde! En als we toch bezig zijn, laten we dan eens wat doen aan het hondeweer hier in Nederland, het is er zo nat, laten we dan ook met z’n allen mooi weer spelen. Een gemaskerd bal waarbij iedereen gelukkig is, jawel elke dag Carnaval: Feest! Feest! Feest! Iedereen in een polonaise! *hik* En jij bent mijn aller beste vriend *hik* nee, nee…jij bent mijn aller beste vriend! *hik hik*
Zou het dan niet geweldig zijn als we ook nog eens elke dag het offerfeest en suikerfeest zouden vieren, elke dag een smoes om nieuwe kleding te mogen kopen. Alle kindjes zouden het hele jaar zoet wezen wanneer Sinterklaas wat vaker in het land zou zijn en anders hebben we de Pieten die dan wel raad weten met de stoute boefjes.
Het zou elke dag…. Het zal allemaal wel, denk ik dan. Het zou elke dag een rechtvaardige dag moeten wezen, er zou elke dag vrede moeten zijn, er zou elke dag liefde moeten wezen, we zouden elke dag harmonisch met elkaar moeten kunnen samen leven. Wat als het elke dag een mooie wereld zou zijn? Realiteit is dat het niet zo is, de mens kan zich niet het hele jaar door netjes gedragen vandaar dat er leven is geroepen in de feestdagen die we hebben en die we daarom moeten blijven koesteren.