Orakel
26-05-04, 20:24
De arrogantie voorbij: Nederlandse les in Frankrijk 22-05-2004
“Hoofd, schouders, knieën teen, knieën teen!”. Onder leiding van juf Bianca Versteeg zingen een stuk of twaalf kinderen het bekende Nederlandse kinderliedje mee. De bijbehorende rek- en buigoefeningen worden niet door iedereen even enthousiast uitgevoerd, maar dat ziet Versteeg door de vingers. Minder coulant is ze voor de leerlingen die de Nederlandse woorden wegmoffelen in onverstaanbaar ‘frollandais’. Ze laat de saboteurs net zolang oefenen totdat de geproduceerde klanken herkenbaar zijn als Nederlands.
Versteeg geeft elke vrijdagochtend Nederlandse les op de Sophie Germain-basisschool in Lille. Ze heeft drie klassen onder haar hoede, die bestaan uit kinderen van 7 tot 11 jaar. De kinderen krijgen een half uur Nederlandse les per week. “Nederlands leren is niet verplicht, maar ze kunnen het vak kiezen als tweede vreemde taal naast Engels of Duits”, aldus Versteeg. Ondanks het vrijwillige karakter is ze heel tevreden over de animo. “We krijgen elk jaar meer aanmeldingen.”
Elitair
Franse kinderen die Nederlands leren. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Het Frans gold in Europa eeuwenlang als taal van de elite. Iedereen met enige beschaving sprak in de achttiende eeuw Frans, ook in Nederland, anders werd je als proleet beschouwd. De Fransen, toch al niet het meest bescheiden volk op aarde, hielden er het idee aan over dat alle andere talen inferieur zijn aan de hunne.
Maar panta rhei: alles verandert. De Franse arrogantie smelt weg onder druk van de economische ontwikkeling. De regio Nord-Pas de Calais kan zich niet langer veroorloven Vlaanderen de rug toe te keren. De economieën van Noord-Frankrijk en Vlaanderen raken steeds meer met elkaar verstrengeld. Kennis van het Nederlands wordt daardoor belangrijker, met name in de transportsector en in het toerisme.
“De Fransen merken gewoon dat hun gebrek aan talenkennis banen gaat kosten”, verklaart Versteeg. “De Franse spoorwegen nemen in Lille alleen nog maar Vlamingen aan, omdat die tweetalig zijn. Wat vroeger dom boerenvolk werd gevonden, is nu ineens economisch interessant.”
folledig artiekel (http://www.nos.nl/lijn25/debus/frankrijk/frankrijknederlandseles.html)
“Hoofd, schouders, knieën teen, knieën teen!”. Onder leiding van juf Bianca Versteeg zingen een stuk of twaalf kinderen het bekende Nederlandse kinderliedje mee. De bijbehorende rek- en buigoefeningen worden niet door iedereen even enthousiast uitgevoerd, maar dat ziet Versteeg door de vingers. Minder coulant is ze voor de leerlingen die de Nederlandse woorden wegmoffelen in onverstaanbaar ‘frollandais’. Ze laat de saboteurs net zolang oefenen totdat de geproduceerde klanken herkenbaar zijn als Nederlands.
Versteeg geeft elke vrijdagochtend Nederlandse les op de Sophie Germain-basisschool in Lille. Ze heeft drie klassen onder haar hoede, die bestaan uit kinderen van 7 tot 11 jaar. De kinderen krijgen een half uur Nederlandse les per week. “Nederlands leren is niet verplicht, maar ze kunnen het vak kiezen als tweede vreemde taal naast Engels of Duits”, aldus Versteeg. Ondanks het vrijwillige karakter is ze heel tevreden over de animo. “We krijgen elk jaar meer aanmeldingen.”
Elitair
Franse kinderen die Nederlands leren. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Het Frans gold in Europa eeuwenlang als taal van de elite. Iedereen met enige beschaving sprak in de achttiende eeuw Frans, ook in Nederland, anders werd je als proleet beschouwd. De Fransen, toch al niet het meest bescheiden volk op aarde, hielden er het idee aan over dat alle andere talen inferieur zijn aan de hunne.
Maar panta rhei: alles verandert. De Franse arrogantie smelt weg onder druk van de economische ontwikkeling. De regio Nord-Pas de Calais kan zich niet langer veroorloven Vlaanderen de rug toe te keren. De economieën van Noord-Frankrijk en Vlaanderen raken steeds meer met elkaar verstrengeld. Kennis van het Nederlands wordt daardoor belangrijker, met name in de transportsector en in het toerisme.
“De Fransen merken gewoon dat hun gebrek aan talenkennis banen gaat kosten”, verklaart Versteeg. “De Franse spoorwegen nemen in Lille alleen nog maar Vlamingen aan, omdat die tweetalig zijn. Wat vroeger dom boerenvolk werd gevonden, is nu ineens economisch interessant.”
folledig artiekel (http://www.nos.nl/lijn25/debus/frankrijk/frankrijknederlandseles.html)