mark61
29-05-04, 13:02
Korting op de WAO, eisen aan een huwelijkspartner, verplichte taallessen, werkloosheid, inburgering. Geen onderwerp werd geschuwd bij de gesprekken die prins Willem-Alexander en prinses Máxima gisteren voerden met Turkse jongeren en remigranten. Het paar reisde daarvoor naar het bergdorp Kayapinar in het hart van Anatolië.
Meer dan de helft van de bevolking is de afgelopen veertig jaar weggetrokken, zo'n 4000 van hen gingen naar Nederland. Een aantal keerde ook weer terug. Dat maakte Kayapinar bijzonder geschikt voor een prinselijke verkenningsreis. "U spreekt ook voor de jongeren uit de andere dorpen", zei de prins tegen de twintigers die in het theehuis bijeenkwamen voor een kort gesprek.
Willem-Alexander en Máxima hadden een halve dag uitgetrokken voor Kayapinar. "Dat is behoorlijk veel tijd tijdens een driedaagse reis", verzekert de prins aan dorpsbewoners die het paar nog zoveel meer hadden willen laten zien en vertellen. Het lijkt erop dat de hele gemeenschap is uitgelopen voor het bezoek. De vrouwen aan één kant van de straat, de mannen aan de andere. En als het paar arriveert, probeert iedereen vooraan te staan. Bejaarden zwaaien met Nederlandse en Turkse vlaggetjes. Fotografen en cameraploegen vechten om het beste plekje. Er is bijna geen doorkomen aan. Burgemeester Duran Safranti loodst het gezelschap door de hoofdstraat naar het nieuwe gemeentehuis, dat enkele uren eerder pas gereed was gekomen. "De laatste ramen hebben we vannacht om vier uur geplaatst. Daarna is nog lang gepoetst", vertelt een dorpsbewoner in het Nederlands. "Dat is hier de tweede taal", beweert een 28-jarige ondernemer uit Breda, die zijn tijd verdeelt tussen Nederland en Turkije. Teruggekeerde gastarbeiders glimmen van trots. "De prins komt naar óns dorp. Hij kan nu eindelijk eens zien hoe wij leven", verzucht een man die zowel in Zaandam als Kayapinar een huis heeft. "We zijn hier om te leren", zegt Willem-Alexander. En de Turken nemen geen blad voor de mond. Vooral de ouderen niet. Ze praten met de prins tijdens een lunch. "De ontvangst in Nederland was veertig jaar geleden nog hartelijk. Prima", vertelt een man - vrouwen komen niet aan het woord, daarvoor gaat Máxima speciaal naar de keuken - "maar het is niet meer hetzelfde."
Meer dan de helft van de bevolking is de afgelopen veertig jaar weggetrokken, zo'n 4000 van hen gingen naar Nederland. Een aantal keerde ook weer terug. Dat maakte Kayapinar bijzonder geschikt voor een prinselijke verkenningsreis. "U spreekt ook voor de jongeren uit de andere dorpen", zei de prins tegen de twintigers die in het theehuis bijeenkwamen voor een kort gesprek.
Willem-Alexander en Máxima hadden een halve dag uitgetrokken voor Kayapinar. "Dat is behoorlijk veel tijd tijdens een driedaagse reis", verzekert de prins aan dorpsbewoners die het paar nog zoveel meer hadden willen laten zien en vertellen. Het lijkt erop dat de hele gemeenschap is uitgelopen voor het bezoek. De vrouwen aan één kant van de straat, de mannen aan de andere. En als het paar arriveert, probeert iedereen vooraan te staan. Bejaarden zwaaien met Nederlandse en Turkse vlaggetjes. Fotografen en cameraploegen vechten om het beste plekje. Er is bijna geen doorkomen aan. Burgemeester Duran Safranti loodst het gezelschap door de hoofdstraat naar het nieuwe gemeentehuis, dat enkele uren eerder pas gereed was gekomen. "De laatste ramen hebben we vannacht om vier uur geplaatst. Daarna is nog lang gepoetst", vertelt een dorpsbewoner in het Nederlands. "Dat is hier de tweede taal", beweert een 28-jarige ondernemer uit Breda, die zijn tijd verdeelt tussen Nederland en Turkije. Teruggekeerde gastarbeiders glimmen van trots. "De prins komt naar óns dorp. Hij kan nu eindelijk eens zien hoe wij leven", verzucht een man die zowel in Zaandam als Kayapinar een huis heeft. "We zijn hier om te leren", zegt Willem-Alexander. En de Turken nemen geen blad voor de mond. Vooral de ouderen niet. Ze praten met de prins tijdens een lunch. "De ontvangst in Nederland was veertig jaar geleden nog hartelijk. Prima", vertelt een man - vrouwen komen niet aan het woord, daarvoor gaat Máxima speciaal naar de keuken - "maar het is niet meer hetzelfde."