Marsipulami
02-06-04, 23:08
,,Ik bleef in kast tot gijzeling voorbij was''
Gezin van Hilde Sap terug in Vosselaar na moordpartij in Saudische oliestad Al-Khobar
(mh) 02/06/2004
VOSSELAAR - ,,De terreurcampagne in Saudi-Arabië zit in een stroomversnelling. Er is een oorzakelijk verband met de gebeurtenissen in Irak en Palestina.'' Dat zegt Toon Sap (44), terug thuis in het Kempense Vosselaar, nadat hijzelf en zijn gezin ontsnapten aan de gijzeling en de moordpartij in de Saudische oliestad Al-Khobar.
Het gezin Sap beleefde de moordende aanval op de Oasis-gebouwen in Al-Khobar in verspreide slagorde. Zoon Pieter (15) was als eerste van de gebeurtenissen op de hoogte toen hij met de schoolbus vanuit het Oasis-complex in de internationale school arriveerde. Pieter Sap: ,,Er viel een lerares flauw. We hoorden dat er geschoten was op de schoolbus die na de onze kwam. Het kind van die lerares zat op die bus.''
Pieter belde onmiddellijk zijn moeder thuis. Hilde Sap is vandaag nog verbijsterd: ,,Ik geloofde het eerst niet.'' Een latere telefoon, die haar man vanop het werk deed, overtuigde haar van de ernst van de situatie.
Uit de verhalen die de familie Sap in Al-Khobar opving, blijkt dat de gijzelnemers gekleed in militaire uniformen het Soha-blok van Oasis binnendrongen. Het gezin Sap betrok een appartement in het aanpalende Abdul Aziz-gebouw. ,,De terroristen belden gewoon bij de mensen aan met de vraag of ze buitenlanders waren en christen of moslim'', zegt Pieter. Dat ze zomaar de Oasis-gebouwen binnenwandelden, vinden de gezinsleden erg vreemd. ,,Oasis heette het best beveiligd te zijn'', zegt Hilde.
Om uit het gezichtsveld van de aanvallers te blijven verborg Hilde zich in een kast op haar appartement. Vandaar uit had ze urenlang alleen via gsm contact met haar man. Akelig werd het pas echt toen vlak tegenover het appartementsgebouw van de familie Sap een pantserwagen postvatte en Hilde kon zien hoe hij zijn geschut naar boven richtte, zodat ze concludeerde dat de moordenaars ook op de daken zaten. Uiteindelijk liep alles goed af, maar het gezin Sap beseft dat het anders kon zijn geweest: ,,Ik ben niet te spreken over het management van Oasis'', zegt Hilde. ,,Die hebben werkelijk niks ondernomen om ons te verwittigen of in veiligheid te brengen. Hadden mijn man en mijn zoon niet gebeld, dan had ik van niets geweten.''
Overigens is het gezin Sap na anderhalf jaar Saudi-Arabië geen kwaad woord over de Saudi's te ontlokken. Toon Sap: ,,Het is en blijft een verrijkende ervaring. We hadden goede contacten met de mensen ginder en onze kinderen waren ook opgetogen. Nooit ervoeren we enige vreemdelingenhaat. De Saudi's zijn dan ook verschrikkelijk beschaamd over wat er is gebeurd. Ze verontschuldigden zich duizendvoudig. Over het algemeen vond ik de verdraagzaamheid in Saudi-Arabië trouwens hoger dan bij ons. We zouden dan ook niets liever doen dan terugkeren, maar natuurlijk alleen als men onze veiligheid voor 100 procent kan garanderen.''
Vader Sap beseft dat dit laatste erg moeilijk wordt. ,,De aanslagenreeks kwam in een stroomversnelling na de moordende autobom van 12 mei 2003 in Riad. Wat er in het Midden-Oosten gebeurt, is de motor voor het geweld in Saudi-Arabië en de doelwitten zijn zorgvuldig uitgekozen: buitenlanders en de olie-industrie. En aangezien het eerste en het tweede veelal samengaan, is de rekening snel gemaakt.''
(mh)
©Copyright De Standaard
Gezin van Hilde Sap terug in Vosselaar na moordpartij in Saudische oliestad Al-Khobar
(mh) 02/06/2004
VOSSELAAR - ,,De terreurcampagne in Saudi-Arabië zit in een stroomversnelling. Er is een oorzakelijk verband met de gebeurtenissen in Irak en Palestina.'' Dat zegt Toon Sap (44), terug thuis in het Kempense Vosselaar, nadat hijzelf en zijn gezin ontsnapten aan de gijzeling en de moordpartij in de Saudische oliestad Al-Khobar.
Het gezin Sap beleefde de moordende aanval op de Oasis-gebouwen in Al-Khobar in verspreide slagorde. Zoon Pieter (15) was als eerste van de gebeurtenissen op de hoogte toen hij met de schoolbus vanuit het Oasis-complex in de internationale school arriveerde. Pieter Sap: ,,Er viel een lerares flauw. We hoorden dat er geschoten was op de schoolbus die na de onze kwam. Het kind van die lerares zat op die bus.''
Pieter belde onmiddellijk zijn moeder thuis. Hilde Sap is vandaag nog verbijsterd: ,,Ik geloofde het eerst niet.'' Een latere telefoon, die haar man vanop het werk deed, overtuigde haar van de ernst van de situatie.
Uit de verhalen die de familie Sap in Al-Khobar opving, blijkt dat de gijzelnemers gekleed in militaire uniformen het Soha-blok van Oasis binnendrongen. Het gezin Sap betrok een appartement in het aanpalende Abdul Aziz-gebouw. ,,De terroristen belden gewoon bij de mensen aan met de vraag of ze buitenlanders waren en christen of moslim'', zegt Pieter. Dat ze zomaar de Oasis-gebouwen binnenwandelden, vinden de gezinsleden erg vreemd. ,,Oasis heette het best beveiligd te zijn'', zegt Hilde.
Om uit het gezichtsveld van de aanvallers te blijven verborg Hilde zich in een kast op haar appartement. Vandaar uit had ze urenlang alleen via gsm contact met haar man. Akelig werd het pas echt toen vlak tegenover het appartementsgebouw van de familie Sap een pantserwagen postvatte en Hilde kon zien hoe hij zijn geschut naar boven richtte, zodat ze concludeerde dat de moordenaars ook op de daken zaten. Uiteindelijk liep alles goed af, maar het gezin Sap beseft dat het anders kon zijn geweest: ,,Ik ben niet te spreken over het management van Oasis'', zegt Hilde. ,,Die hebben werkelijk niks ondernomen om ons te verwittigen of in veiligheid te brengen. Hadden mijn man en mijn zoon niet gebeld, dan had ik van niets geweten.''
Overigens is het gezin Sap na anderhalf jaar Saudi-Arabië geen kwaad woord over de Saudi's te ontlokken. Toon Sap: ,,Het is en blijft een verrijkende ervaring. We hadden goede contacten met de mensen ginder en onze kinderen waren ook opgetogen. Nooit ervoeren we enige vreemdelingenhaat. De Saudi's zijn dan ook verschrikkelijk beschaamd over wat er is gebeurd. Ze verontschuldigden zich duizendvoudig. Over het algemeen vond ik de verdraagzaamheid in Saudi-Arabië trouwens hoger dan bij ons. We zouden dan ook niets liever doen dan terugkeren, maar natuurlijk alleen als men onze veiligheid voor 100 procent kan garanderen.''
Vader Sap beseft dat dit laatste erg moeilijk wordt. ,,De aanslagenreeks kwam in een stroomversnelling na de moordende autobom van 12 mei 2003 in Riad. Wat er in het Midden-Oosten gebeurt, is de motor voor het geweld in Saudi-Arabië en de doelwitten zijn zorgvuldig uitgekozen: buitenlanders en de olie-industrie. En aangezien het eerste en het tweede veelal samengaan, is de rekening snel gemaakt.''
(mh)
©Copyright De Standaard