Bekijk Volledige Versie : Marokkanen en Respect
fragmenten uit een NRC artikel van zaterdag:
IK EIS RESPECT
Marokaanse jongens zijn vaak grootgebracht met een superioriteitsgevoel over hun religie, zegt Paul Schnabel. "Zij zijn moslims en geen 'christenhonden', ze vertegenwoordigen het ware geloof. Maar dat gevoel van superioriteit is strijdig met hun belabberde maatschappelijke positie." Het is een pijnlijke ongerijmdheid waarvoor iemand in de buitenwereld compensatie zoekt: een extra aanleiding om respect te eisen en een extra risico om vernedering te ervaren. "Ik vraag me soms wel af hoe echt de vernedering is die men zegt te voelen", zegt Schnabel. "Het is ook een truc." Hij spreekt van 'slachtofferschap' als verontschuldiging voor het eigen falen: het ligt allemaal aan de anderen.
Baukje Prins neemt het wel serieus. Vernedering is nauw verbonden met gebrek aan zelfrespect, zegt ze. Dat komt volgens de filosofe omdat het beeld dat je van jezelf hebt bepaalt hoe je denkt dat anderen jou zien. Om dat te illustreren vertelt ze over een experiment. Daarin werd onderzocht of het uiterlijk van vrouwen invloed heeft op de manier waarop mannen hen tegemoet treden. Daarvoor ging een groep vrouwen in gesprek met verschillende mannen. Aanvankelijk mooi opgemaakt. Daarna met dezelfde make-up, plus een grote nepmoedervlek naast de mond. Alle vrouwen rapporteerden dat, toen ze eenmaal die moedervlek hadden, de mannen hen minder positief bejegenden. De meeste vrouwen hadden gemerkt dat de blik van de man telkens weer afdwaalde naar de ontsierende vlek bij haar mond.
In werkelijkheid waren niet de mannen, maar de vrouwen onderwerp van onderzoek. Na het aanbrengen van de moedervlek had de visagist op het laatste moment nog een vinger langs de nepvlek gehaald en de moedervlek weggeveegd. De vrouwen zagen er tegenover alle mannen even knap uit. ... De perceptie van de perceptie, zo luidde de conclusie, wordt sterk beinvloed door iemands zelfbeeld.
Dat lijkt Marokkaanse jongens parten te spelen als ze afkeurende blikken zien in de ogen van passanten. Waarbij het verschil met de vrouwen uit het experiment natuurlijk is dat deze jongens wel echt die moedervlek hebben: ze zien er Marokkaans uit. Maar ook zij kunnen door gebrek aan zelfrespect volgens Baukje Prins dingen zien die er niet zijn. "Ze zijn overgevoelig voor vernedering." In de cultivering van die gevoeligheid ziet ze signalen van een belangrijke politiek-maatschappelijke ontwikkeling: het Marokkaan-zijn wordt voor jongeren een politieke identiteit. Volgens haar zou dat kunnen duiden op een empowerment-beweging, wat letterlijk wil zeggen dat een groep 'zichzelf macht geeft'. Vanuit een achterstandspositie wordt zeggenschap bevochten. Precies zo verloopt de emancipatie van vrouwen, betoogt Prins, en die van zwarten in Amerika.
[...]
Maar Karima Belhaj ziet hier wel gevaren. Dit zijn kinderen van de Nederlandse samenleving, benadrukt ze. "Niet: Marokkaans." Wanneer de jongens vanuit een gebrek aan zelfrespect op zoek gaan naar hun wortels, komen ze moslims tegen die zeggen: "Inderdaad, het Westen wijst je af omdat je moslim bent, kom maar bij ons." Dan lopen ze regelrecht in de armen van fundamentalisten. Daarom vindt Belhaj dat "het nieuwe racisme" moet worden aangekaart. Ze wil dat wit Nederland zich bezint op respectvolle omgangsvormen.
[...]
Anekdote van (moslim) Jan Beerenhout. Hij loopt op de markt achter drie Turkse vrouwen. Ze dragen een niqab en kijken naar een Nederlandse vrouw van een jaar of 50 die, in de woorden van Beerenhout, "de laatste mode volgens de Libelle" droeg. Beerenhout verstaat Turks en hoort wat ze elkaar toeroepen: "Kijk nou. Wat een hoer."
Jan Beerenhout kan er niet bij dat mensen die uit vrije wil naar Nederland verhuisden verwachten dat het ontvangende land zich aan hun culturele mores aanpast. Dat vindt hij gebrek aan respect. Nieuwkomers moeten zich meer rekenschap geven van wat ze van Nederlanders vragen, vindt Beerenhout. Zoals de jonge Marokkanen in Sittard, die hun burgemeester om hulp vroegen bij hun integratie. Toen de gemeente vervolgens Beerenhout uitnodigde om met hen te komen praten, nam hij een hulpmiddel mee.
Beerenhout was thuis gaan photoshoppen. Hij gaf een straat in een kleine Marokaanse stad Nederlandse elementen - de bevolking was immers in korte tijd verrijkt met een grote hoeveelheid immigranten uit Nederland. Op de foto verkoopt de slager 'lekkere hamlappen' en heeft hij karbonades in de aanbieding. Een moskee is tot gereformeerde kerk omgebouwd, de minaret vervangen door een kerktoren. Naast de kerk ligt een seksshop, en op een bankje zoent een verliefd paar. De Marokkanen uit Sittard waren geschokt. "Jeetje, zo hebben we het nooit gezien." En: "Dat zou bij ons nooit worden getolereerd." ...
Is dit niet precies de uitweg uit de impasse van angst en krenking? Wat als Bilal in de tram [tegen de vrouw die haar tasje vastklemde] had gezegd: "Wat erg dat u bang bent voor mij."
[...]
Maar kun je van een Marokkaanse jongen van 18 vragen dat hij zich verplaatst in de ervaring van een Nederlandse vrouw van vijftig? Nee, zegt Karima Belhaj. "Je vraagt die jongens zich volwassener te gedragen dan ze zijn." ... Ook Paul Schnabel sluit het uit. [...] Op de vraag hoe we er dan wel uitkomen heeft Schnabel een antwoord van kinderlijke eenvoud: er moet weer duidelijk worden gemaakt wat wel en wat niet kan. In Nederland is de overtuiging ontstaan dat iemands ervaring of gevoel een goede reden zijn om te handelen. Pim Fortuyn heeft dit geexploiteerd met het credo: ik zeg wat ik denk. Dat kan niet, vindt Schnabel, en daar moeten we snel van af. "Als je de lichaamstaal of de oogopslag van een ander interpreteert als iets vijandigs, betekent het niet dat je daarop moet reageren. Marokkaanse jongens in Nederland moeten maar leren om een blik die ze niet aanstaat te verdragen. Hetzelfde geldt natuurlijk voor de witte Nederlanders."
Op de langere termijn gaat het erom dat deze jongens een goede opleiding krijgen en werk vinden. Niets, weet Schnabel, integreert zo goed als werk, want "dan heb je zelf belang bij deze samenleving."
Ron Haleber
07-06-04, 09:44
Mijn reactie op dit artikel heb ik al zondagochtend gepost:
http://www.maroc.nl/nieuws/forums/showthread.php?s=&postid=1371933#post1371933
Ron Haleber
07-06-04, 09:53
Het oorspronkelijke artikel blijkt niet op de NRC beschikbaar. De uitgever heeft geen publicatierecht voor dit artikel.
Mill heeft blijkbaar de stukken gescand. Dank!
Wel staat daar deze interessante toevoeging op dezelfde pagina:
Wie dist, krijgt slaag
BERNARD HULSMAN
`R-E-S-P-E-C-T' schalde in 1967 maandenlang vrijwel elke dag uit de Amerikaanse radio's. Letter voor letter spelde Aretha Franklin het woord `respect': ,,R-E-S-P-E-C-T, find out what it means to me / I got to have a little respect''
In de oorspronkelijke versie van Respect, gezongen door Otis Redding, gaat het om een man die zijn vrouw om respect vraagt. Maar in Aretha Franklins hit kreeg het vragen om respect een andere betekenis: niet alleen was het nu een vrouw die haar man vroeg om respect, maar ook groeide het nummer uit tot een `schreeuw om vrijheid', zoals de Amerikaanse muziekhistoricus Peter Guralnick het typeert in zijn boek Sweet Soul Music. Op het hoogtepunt van de zwarte burgerrechtenbeweging in Amerika werd R-E-S-P-E-C-T de roep van Amerikaanse zwarten om erkenning als volwaardige burgers.
Een jaar later, toen veel Amerikaanse steden werden getroffen door gewelddadige rassenrellen, liet James Brown weten waarom de zwarte Amerikanen recht hadden op respect: ,,Say it loud, I'm black and I'm proud'', zingzegde hij in `Say It Loud', ,,We'd rather die on our feet / Than be livin' on our knees.'' Weer een paar jaar later verbond de gospelgroep The Staple Singers de hits van Brown en Franklin met elkaar in de hit `Respect yourself'. Respect was iets dat je alleen kreeg als je jezelf respecteerde, legden de Staple Singers uit: ,,If you disrespect anybody that you run into / How in the world do you think anybody's supposed to respect you.''
Ook na de gloriejaren van de zwarte burggerrechtenbeweging bleef de eis om respect en gelijkheid opduiken in de zwarte Amerikaanse muziek. Zelfs in het tijdperk van de disco, toch bij uitstek niets-aan-de-hand dansmuziek, haalde het duo McFadden en Whitehead een hit met het opstandige nummer `Ain't No Stopping Us Now', al bleven hun bewoordingen wel algemeen: ,,There's been so many things that's held us down / But now it looks things are finally comin' around / Ain't no stoppin' us now / We're on the move.''
Veel explicieter waren de rappers in de jaren tachtig en negentig van de twintigste eeuw. ,,Fuck da police'', riepen bijvoorbeeld de Negers Met Lef van NWA (Niggers With Attitude) eenvoudigweg. De burgerrechtenbeweging had tot niets geleid, vonden radicale rappers als NWA, Public Enemy en Ice Cube. Nog altijd waren de zwarte Amerikanen veroordeeld tot een leven in getto's waar geweld, drugshandel en prostitutie de dienst uitmaakten. Anders dan hun voorgangers uit het soul- en discotijdperk vroegen `gangsta-rappers' als Ice Cube en Ice T niet om respect van de witte machthebbers, maar stelden ze die verantwoordelijk voor het ellendige gettoleven waarvan ze in hun nummers verslag deden. Ze gingen frontaal in de aanval. ,,Burn Hollywood burn, I smell a riot'', zo beginnen de rappers van Public Enemy bijvoorbeeld hun aanklacht tegen de Amerikaanse films waarin zwarten altijd de rol van `clown' mogen spelen.
Voor gangsta-rappers was respect hooguit iets dat een gangsta, pooier of drugsdealer in het getto krijgt omdat die zich BMW's, grote huizen met zwembaden en hordes vrouwen in bikini's (`ho's' en `bitches') kan veroorloven. ,,Gangsters, thugs and smugglers are thouroghly respected'', rapte Grandmaster Melle Mel in zijn `White Lines', een oproep om geen cocaïne te gebruiken.
Maar al is het vragen om `respect' een stadium dat de meeste zwarte gangsta-rappers voorbij waren, het begrip werd wel een van de sleutelwoorden in de rapcultuur. Minder politiek extreme rappers dan Public Enemy gebruiken het woord dan ook met zekere regelmaat in hun raps. ,,I'm a nervous wreck / I deserve respect'', rapt Eminem, de populairste witte rapper van dit moment.
In hun dagelijkse spraak nemen rapfans en hiphoppers het woord `respect' te pas en te onpas in hun mond als blijk van algemene goedkeuring. Niet toevallig is `respect' in het woordenboek van Ali G., de joods-Britse komiek die zich voordoet als gangsta-rapper, gewoon synoniem voor `compliment'. Het tegendeel van `respect', `dis', een afkorting van `disrespect', is een woord dat in rapkringen minstens zo vaak wordt gebruikt. `Dissen' is het woord voor `kleineren' en `beledigen' geworden: wie dist, kan daarom rekenen op een pak slaag.
De Nederlandse rappers van Marokkaanse afkomst die de laatste twee jaren furore maken, hebben zich vooral laten inspireren door de zwarte Amerikaanse gangsta-rappers uit de jaren negentig van de vorige eeuw. Ze hebben niet alleen hun kleding en slang-woorden overgenomen, maar gebruiken in hun politiek-sociale hekelraps ook hoogstzelden het woord respect.
In `Kut Marokkanen?!' bijvoorbeeld, het nummer waarmee Raymtzer in 2002 een hit had, komt niet één keer het in dit verband toch voordehandliggende woord `respect' voor. Ook in `Het leven van de straat' van Ali B. uit 2003 vallen de woorden respect en dissen niet. ,,BOEM BOEM / Begin te knallen op die ballen / Toon geen genade laat die motherfuckers vallen / Ze willen me bedreigen? / Nou, dit is wat ze krijgen'', rapt Ali B. als een volleerde gangsta-rapper. Hij is het stadium van het vragen om `respect' voorbij.
Geplaatst door Mill
Anekdote van (moslim) Jan Beerenhout. Hij loopt op de markt achter drie Turkse vrouwen. Ze dragen een niqab en kijken naar een Nederlandse vrouw van een jaar of 50 die, in de woorden van Beerenhout, "de laatste mode volgens de Libelle" droeg. Beerenhout verstaat Turks en hoort wat ze elkaar toeroepen: "Kijk nou. Wat een hoer."
Jan Beerenhout kan er niet bij dat mensen die uit vrije wil naar Nederland verhuisden verwachten dat het ontvangende land zich aan hun culturele mores aanpast. Dat vindt hij gebrek aan respect. Nieuwkomers moeten zich meer rekenschap geven van wat ze van Nederlanders vragen, vindt Beerenhout. Zoals de jonge Marokkanen in Sittard, die hun burgemeester om hulp vroegen bij hun integratie. Toen de gemeente vervolgens Beerenhout uitnodigde om met hen te komen praten, nam hij een hulpmiddel mee.
Beerenhout was thuis gaan photoshoppen. Hij gaf een straat in een kleine Marokaanse stad Nederlandse elementen - de bevolking was immers in korte tijd verrijkt met een grote hoeveelheid immigranten uit Nederland. Op de foto verkoopt de slager 'lekkere hamlappen' en heeft hij karbonades in de aanbieding. Een moskee is tot gereformeerde kerk omgebouwd, de minaret vervangen door een kerktoren. Naast de kerk ligt een seksshop, en op een bankje zoent een verliefd paar. De Marokkanen uit Sittard waren geschokt. "Jeetje, zo hebben we het nooit gezien." En: "Dat zou bij ons nooit worden getolereerd." ...
:lole:
Dit probeer ik al zo lang aan bepaalde mensen duidelijk te maken!
(nee idd, niet hier op het forum)
Zoals de jonge Marokkanen in Sittard, die hun burgemeester om hulp vroegen bij hun integratie. Toen de gemeente vervolgens Beerenhout uitnodigde om met hen te komen praten, nam hij een hulpmiddel mee. Beerenhout was thuis gaan photoshoppen. Hij gaf een straat in een kleine Marokaanse stad Nederlandse elementen - de bevolking was immers in korte tijd verrijkt met een grote hoeveelheid immigranten uit Nederland. Op de foto verkoopt de slager 'lekkere hamlappen' en heeft hij karbonades in de aanbieding. Een moskee is tot gereformeerde kerk omgebouwd, de minaret vervangen door een kerktoren. Naast de kerk ligt een seksshop, en op een bankje zoent een verliefd paar. De Marokkanen uit Sittard waren geschokt. "Jeetje, zo hebben we het nooit gezien." En: "Dat zou bij ons nooit worden getolereerd." ...
Misschien out of subject maar toch een kleine correctie!
Een prachtig illustratie meneer Berenhout, de boodschap is zeer duidelijk. Alleen als (actieve) Sittardenaar (van allochtone afkomst) betwijfel ten zeerste of die anekdote echt van Sittard afkomt of ooit daar plaats heeft gevonden. Bovendien, terzijde en zonder elke vorm van zelfoverschatting, ik geloof niet dat de jeugd van Sittard ooit hulp heeft ingeroepen of überhaupt nodig had van een burgemeester om aan de Sittardse samenleving te participeren! Over respect en geloofwaardigheid gesproken!
Anekdote van (moslim) Jan Beerenhout. Hij loopt op de markt achter drie Turkse vrouwen. Ze dragen een niqab en kijken naar een Nederlandse vrouw van een jaar of 50 die, in de woorden van Beerenhout, "de laatste mode volgens de Libelle" droeg. Beerenhout verstaat Turks en hoort wat ze elkaar toeroepen: "Kijk nou. Wat een hoer."
Jan Beerenhout kan er niet bij dat mensen die uit vrije wil naar Nederland verhuisden verwachten dat het ontvangende land zich aan hun culturele mores aanpast. Dat vindt hij gebrek aan respect. Nieuwkomers moeten zich meer rekenschap geven van wat ze van Nederlanders vragen, vindt Beerenhout.
--
helemaal mee eens. Respect voor hun, maar ook respect voor ons.. dat wordt soms ook vergeten.
Geplaatst door Julien
--
helemaal mee eens. Respect voor hun, maar ook respect voor ons.. dat wordt soms ook vergeten.
Net als dat je respect moet verdienen.
Groet, groet Eelke
Geplaatst door Eelke
Net als dat je respect moet verdienen.
Groet, groet Eelke
nee NIET MEE EENS! dat is een onzinkreet die Abu Jaja steeds zegt, maar het is onzin. Respect heb je, punt. of je het nou met iemand eens bent of niet.
Geplaatst door Julien
nee NIET MEE EENS! dat is een onzinkreet die Abu Jaja steeds zegt, maar het is onzin. Respect heb je, punt. of je het nou met iemand eens bent of niet.
ben ik helemaal mee eens. je moet je respect niet laten afhangen van anderen. Dat de ander mij niet respecteert, zegt meer over hem dan over mij. Maar daarom word ik niet respectloos.
Geplaatst door Julien
nee NIET MEE EENS! dat is een onzinkreet die Abu Jaja steeds zegt, maar het is onzin. Respect heb je, punt. of je het nou met iemand eens bent of niet.
Er zit hier een verschil tussen hebben en krijgen. Als jij mij in mijn waarde laat, dan toon jij respect voor mij. Het geeft dus aan dat jij respect (voor mij) hebt, over mij zegt het namelijk helemaal niets. Als ik hetzelfde namelijk niet op kan brengen ben ik respectloos. Als je respect blijft tonen kan ik je gaan respecteren en zal mijn mening over je daarop gebaseerd zijn. Dit alles staat los van het feit of ik het met je eens ben of niet, het gaat alleen over hoe we met elkaar omgaan.
Ik zal dus altijd (proberen) proberen om iemand respect te tonen, maar als iemand wil dat ik ze respecteer zullen ze dat toch eerst moeten verdienen. Tot die tijd zal ik ze niet zomaar geloven of veel waarde hechten aan hun mening.
Maar goed zo kan jij het ook zien, en begreep ik het gewoon verkeerd.
Groet, groet Eelke
sorry eelke, maar ik word kotsmisselijk van de zin "je moet eerst respect verdienen.." wanneer heb je dat verdiend? als mevrouwtje of meneertje tevreden is met de ander? wat een onzin.
Je kan het nog zo oneens zijn met groepen mensen (zionisten, extreme moslims, Hirshi Ali, Theo v Gogh etc.) dat geef je nog niet het recht ze "Hamas Joden aan het gas", "geitenneukers", "bounty" of "varken" te noemen.
Respect kun je niet afdwingen. En daarbij, als tegenwoordig iemand "respect" wil, lijkt het er steeds vaker op dat er wordt bedoeld "doe wat ik zeg".
Technisch gezien kan je respect alleen maar geven. Je kunt er ook wel om vragen of proberen te eisen, maar je blijft afhankelijk van die ander die het al dan niet wil geven.
Verder is het ook een erg subjectief begrip. De betekenis en waarde wordt bepaald door diegene die het erover heeft. Zo heb je b.v. maffiosie en criminelen die graag respect willen hebben van iedereen. Maar ook een oud omatje die niet meer met de trein durft, omdat ze niet meer gelooft dat respect voor de ouderdom zo breed als vroeger wordt gedragen.
Kortom je kunt uren over respect lullen. Net voetbal.
Geplaatst door Tomas
Technisch gezien kan je respect alleen maar geven. Je kunt er ook wel om vragen of proberen te eisen, maar je blijft afhankelijk van die ander die het al dan niet wil geven.
Verder is het ook een erg subjectief begrip. De betekenis en waarde wordt bepaald door diegene die het erover heeft. Zo heb je b.v. maffiosie en criminelen die graag respect willen hebben van iedereen. Maar ook een oud omatje die niet meer met de trein durft, omdat ze niet meer gelooft dat respect voor de ouderdom zo breed als vroeger wordt gedragen.
Kortom je kunt uren over respect lullen. Net voetbal.
't Is een vluchtig begrip, dat zekers. Een vuistregel houd ik wel aan: wie expliciet om respect vraagt (Seedorf, Ali B, kampers) is meestal een eikel.
Geplaatst door Julien
sorry eelke, maar ik word kotsmisselijk van de zin "je moet eerst respect verdienen.." wanneer heb je dat verdiend? als mevrouwtje of meneertje tevreden is met de ander? wat een onzin.
Je kan het nog zo oneens zijn met groepen mensen (zionisten, extreme moslims, Hirshi Ali, Theo v Gogh etc.) dat geef je nog niet het recht ze "Hamas Joden aan het gas", "geitenneukers", "bounty" of "varken" te noemen.
Volgens mij bedoelen we beide hetzelfde alleen zien we het van verschillende kanten. Wat moet bevoorbeeld Theo van Gogh doen voordat je hem respecteerd. Ik dan bedoel ik dat je echt naar hem luistert en zijn mening waardeerd. Niet dat je het met hem eens bent maar alleen waardeerd. Wat hij dan moet doen is respect tonen, dus naar je luisteren en je in je waarde laten. Hij moet dus je respect geven in plaats van jou respect nemen. Dit bedoel ik met "je moet respect verdienen".
Groet, groet Eelke
Geplaatst door Mill
. Een vuistregel houd ik wel aan: wie expliciet om respect vraagt (Seedorf, Ali B, kampers) is meestal een eikel.
Geheel mee eens.
Ron Haleber
07-06-04, 13:30
Mill heeft zeer selectief fragmenten uit het artikel geknipt waarmee de naffers goed wegkomen.
Op die manier ontbreekt de basis voor een discussie. Het zou eerlijker zijn als hij het hele artikel hier neerzet.
Geplaatst door Ron Haleber
Mill heeft zeer selectief fragmenten uit het artikel geknipt waarmee de naffers goed wegkomen.
Op die manier ontbreekt de basis voor een discussie. Het zou eerlijker zijn als hij het hele artikel hier neerzet.
Ik heb het stuk zaterdag gelzen, vond het een aardig artikel maar ik blijf er bij: respect geef je, respect verdien je, respect kun je krijgen - maar nooit eisen. Het is zoiets als voorrrang in het verkeer.
Geplaatst door Ron Haleber
Mill heeft zeer selectief fragmenten uit het artikel geknipt waarmee de naffers goed wegkomen.
De naffers goed wegkomen? Goh, in andere topics ben ik de grote anti-islamiet.
Als de waarheid in het midden ligt heb ik hem misschien wel in pacht.
O nee, toch niet.
Geplaatst door Mill
't Is een vluchtig begrip, dat zekers. Een vuistregel houd ik wel aan: wie expliciet om respect vraagt (Seedorf, Ali B, kampers) is meestal een eikel.
heheh :fpetaf: Ali B idd
Goh, dus niet de Nederlanders hebben een superioriteits gevoel, maar de moslims.
Dat is nog eens een openbaring. :moe:
Blijft natuurlijk de vraag, hoe gaan de in het artikel geschetste problemen opgelost worden?
Mijns inziens zijn toch echt de moslims aan zet.
Geplaatst door Mill
't Is een vluchtig begrip, dat zekers. Een vuistregel houd ik wel aan: wie expliciet om respect vraagt (Seedorf, Ali B, kampers) is meestal een eikel.
't is wel een aardige vuistregel, maar ik zou 'm niet al te makkelijk toepassen.
Uit de geschiedenis blijkt dat vaak zat hele bevolkingsgroepen respectloos zijn behandeld. volgens jouw vuistregel mag alleen iemand uit een andere groep daar wat van zeggen.
Zijn er trouwens nog meer die vinden dat deze topic eigenlijk een toppertje moet worden?
Dat artikel uit de NRC werpt een aantal zeer interessante vragen op. En ik ben benieuwd wat de Marokkanen hier op te zeggen hebben.
Geplaatst door kspeciaal
[B]betwijfel ten zeerste of die anekdote echt van Sittard afkomt of ooit daar plaats heeft gevonden. Bovendien, terzijde en zonder elke vorm van zelfoverschatting, ik geloof niet dat de jeugd van Sittard ooit hulp heeft ingeroepen of überhaupt nodig had van een burgemeester om aan de Sittardse samenleving te participeren!
Zitterd? Dat gleuf ik au net.. maat ut kent zin.. maor noe ich'd'r efkes euver noa denk.. Da waor nog net zo lang her.. En dan is ut de buregemeister van Zitterd-Gelean! En dè is veurig joar mittene ganse kliek noa Marokko gewes! Speciaal veur de integrasie! De hej gezag: genne flauwe kul, noe wille veur ut wète auch! En die zin gegange!
Kent goat zien, dat de noe dinge an ut doan zien..
De Marokkanen van Geleen waren echt trots! De burgemeester was naar Marokko geweest! Dat vonden ze een hele eer! En dat was het misschien ook, want het werd ook echt gemoiveerd met: we hebben hier voortdurend met Marokkanen te maken, dus nou gaan we een keer dáar kijken ook! Er werd een verslag van gemaakt. Wie weet zijn ze nou actiever met dingen.
Maar initiatief van die jongeren, dat geloof ik ook niet. De burgemeester, dat blijft iemand die ver weg staat, en daar ga je niet heen. Mogelijk vind hij dat jammer. Het lijkt me een aardige man.
Geplaatst door Mill
Dat lijkt Marokkaanse jongens parten te spelen als ze afkeurende blikken zien in de ogen van passanten.
Maar ze zien blijkbaar veel afkeurende blikken. Ze zien uberhaupt dingen: was laatst in een winkel waar niet veel marokkanen komen. Toen was daar een jonge Marokkaan, en ik dacht he? leuk, Marokkaantje hier. Maar dat zag ie onmiddelijk. Hij leek zelfs even verbaasd te kijken
Geplaatst door Mill
Marokkaanse jongens in Nederland moeten maar leren om een blik die ze niet aanstaat te verdragen.
Ja, maar intussen geeft het dus wel isolatie. En als je voortdurend half negatief benaderd wordt, dan beinvloed dat ook gegarandeerd je zelfbeeld.
Het niet meetellen, dat hakt er volgens mij in, zeker bij jongeren.
Schnabel signaleert wel een probleem, maar om dan meteen te denken dat je op die manier een oplossing krijgt, dat lijkt me wishfull thinking.
Ik blijf voortdurend denken, dat we alle ellende kwijt zouden zijn, als elke autochtoon er een gewoonte van zou maken, om elke maand een allochtoon uit te nodigen voor het eten.. (zal ook wel wishfull thinking zijn, maar het idee gaat in de richting)
Geplaatst door Maarten
Ik blijf voortdurend denken, dat we alle ellende kwijt zouden zijn, als elke autochtoon er een gewoonte van zou maken, om elke maand een allochtoon uit te nodigen voor het eten.. (zal ook wel wishfull thinking zijn, maar het idee gaat in de richting)
En dan hutspot voor zetten. Dat is of goed voor de integratie of goed voor de remigratie. Eigen ervaring !