Nederlandse bouwbedrijven hebben corrupte regering in Antillen aan de macht geholpen.

[Zwarte Schaap]

Nederlands smeergeld voor Godett

Door onze redacteuren Joep Dohmen en Jos Verlaan


WILLEMSTAD, 2 OKT. Nederlandse bouwers hebben het Antilliaanse kabinet van ex-premier Mirna Louisa-Godett mede in het zadel geholpen. Campagnes van haar partij waren gefinancierd met smeergeld van onder meer De Antillen NV, dochter van Koninklijke Wegenbouw Stevin (KWS).

Dat blijkt uit de dossiers van het strafrechtelijk onderzoek in Willemstad naar de omkoping van Antilliaanse politici en verklaringen van direct betrokkenen tegenover deze krant. Inmiddels zijn kopstukken van Frente Obrero Liberashon (FOL), onder wie partijleider Anthony Godett, adviseur Nelson Monte, Mirna Louisa-Godett en ex-minister Ben Komproe, opgepakt op verdenking van valsheid in geschrifte, corruptie en deelname aan een criminele organisatie.

Het corruptiedossier bevat bewijzen en aanwijzingen dat naast De Antillen NV ook andere Nederlandse wegenbouwers en aannemers de politiek, en vooral FOL, smeergeld toeschoven. De partij had volgens politieke analisten op de Antillen een verkiezingsbudget dat naar schatting drie keer groter was dan dat van andere partijen. Kopstukken van FOL kregen voorafgaand aan de verkiezingen van 2002 en 2003 alleen al van De Antillen NV meer dan één miljoen Antilliaanse gulden (500.000 euro) smeergeld, blijkt uit de dossiers.

De top van KWS in Nederland was van de praktijken op de hoogte. KWS-topman Henk de V. verklaarde in 2002 tegenover justitie, in een onderzoek naar corruptie op de Antillen, op de vraag wie voor omkoping in aanmerking kwam: ,,Dat zijn personen die op dat moment aan de politieke macht zijn, die een relatie hebben met de infrastructuur van het eiland, dan wel dat in hun portefeuille hebben. Dat zijn de personen die dan betaald werden.( ) Zoals Anthony Godett'', aldus De V.

In ruil voor het smeergeld kreeg De Antillen NV een overheidsopdracht. De toenmalig directeur van het bedrijf legde hierover een bekentenis af. Bij huiszoekingen werd een complete 'smeeradministratie' ontdekt. Het geld ging naar politieke partijen op Curaçao en op andere Antilliaanse eilanden.

Het kabinet-Louisa-Godett regeerde negen maanden. Het ontpopte zich tot een faciliterende organisatie voor de drugscriminaliteit op het eiland, bevestigen bronnen rond het onderzoek. Justitieminister Komproe werd vanuit de gevangenis aangestuurd door drugscriminelen die met binnengesmokkelde laptops en mobiele telefoontjes rechtstreeks instructies gaven. Ook probeerde Komproe de macht van het openbaar ministerie in Willemstad in te dammen en strafzaken tegen FOL-kopstukken te laten staken.


Bron: NRC-Handelsblad 02/10/04

[Lawrence]

Na lang zoeken heb je weer iets negatiefs over Nederland gevonden. Knap hoor!

[Zwarte Schaap]

Hoe Nederlandse bouwers Anthony Godett en zijn partij aan de macht hielpen

Diefstal van het volk


Na haar broer Anthony verdenkt justitie op de Antillen sinds deze week ook oud-premier Mirna Godett van fraude en het aannemen van steekpenningen. Veel criminele activiteiten van hun partij (FOL) zijn al aan het licht gekomen. Minder bekend is het grote aandeel van Nederlandse bouwbedrijven. Bouwfraude meets Antilliaanse politiek.

Door onze redacteuren Joep Dohmen en Jos Verlaan

Oud-directeur Cees Lutgendorff van de Antillen NV kan zich zijn terugkeer op de Nederlandse Antillen, op 25 oktober 2002 nog levendig herinneren. De vlucht van Schiphol naar Willemstad eindigde in een verhoorkamer op het vliegveld Hato. De leden van het recherchebijstandsteam herinnerden hem nadrukkelijk aan zijn hartkwaal. Als hij geen opening van zaken zou geven, zo was de boodschap, dan wachtte hem een verblijf in de beruchte Bon Futuru-gevangenis.

Het onderzoek betrof een bouwproject op het vliegveld Hato op Curaçao en de betrokkenheid van kopstukken van de belangrijkste politieke partij op de Nederlandse Antillen, de Frente Obrero i Liberashon (FOL) en haar kopstukken, Nelson Monte en Anthony Godett. Ze zouden op grote schaal smeergeld hebben aangenomen van de Antillen NV. Lutgendorff was verdachte, net als de administrateur van het bedrijf en directievoorzitter Henk de V. van Koninklijke Wegenbouw Stevin (KWS), het Nederlandse moederbedrijf.

De rechercheurs hadden voorafgaand aan het verhoor hun huiswerk goed gedaan. Er was huiszoeking verricht op twaalf adressen, onder meer in het hoofdkantoor van Koninklijke Wegenbouw Stevin (KWS) en bij het bedrijf zelf in Willemstad. Daar troffen de speurders een complete administratie aan van uitbetaald (smeer-)geld.

Lutgendorff sloeg door. Ja, er was in twee jaar tijd op grote schaal smeergeld betaald aan Antilliaanse politici en politieke partijen. Vooral de FOL was ruim bedeeld, de bedragen in de administratie liepen op tot meer dan één miljoen Antilliaanse gulden (500.000 euro). Nelson Monte hoorde tot de vaste afnemers van de dikke enveloppen.

Voor de KWS-dochter was het binnenhalen van de opdracht op het vliegveld Hato noodzaak. De orderportefeuille was mager. De opdracht ging om het asfalteren van wegen rond de luchthaven. Het bouwproject op Hato moest De Antillen NV vooruit helpen en daarvoor moest smeergeld betaald worden. Nelson Monte was als commissaris van de luchthaven de man die bepaalde wie de opdracht kreeg. Monte is de godfather van de FOL. Hij heeft er de touwtjes in handen, ondanks het feit dat hij in juli 2000 als ambtenaar al veroordeeld was wegens corruptie en exportfraude. Monte beheerde, samen met partijleider Anthony Godett een imperium.

Monte en Godett waren voor directeur Lutgendorff en KWS-directievoorzitter Henk de V. belangrijke zakenrelaties. De V. bezocht het duo in 2000, tijdens zijn eerste werkbezoek op Curaçao nadat hij de Antillen NV in zijn portefeuille had gekregen. In dat jaar ontving hij in Nederland ook een Curaçaose delegatie. Godett en Monte waren erbij. Lutgendorff herinnerde zich, tegenover de politie, dat ze gingen borrelen in een Haags café, vlak bij het Binnenhof. Hij was er verbaasd over hoeveel Nederlandse politici Monte kenden en hem aanspraken.

Het was niet voor het eerst dat De Antillen NV politici op de Antillen omkocht, blijkt uit verklaringen van KWS-mensen in het politiedossier. Dat gebeurde ook op grote schaal voor 1992. Iedereen vond het normaal dat er betaald werd, zo verklaarde oud-directeur Henk van Os. Niet alleen het KWS-dochterbedrijf, ook andere ondernemingen van Nederlandse bouwbedrijven.

Van Os maakte in 1992 naar eigen zeggen schoon schip. Ook bij concurrent CWM, dochter van het Nederlandse bouwconcern Janssen de Jong, was een nieuwe directeur aangetreden. En ook die had forse bedragen aan de politiek betaald. De twee directeuren besloten gezamenlijk om daar iets aan te doen.

Toen Van Os in 2001 terugkwam in Willemstad, als tijdelijk waarnemer voor de zieke directeur Lutgendorff, trof hij dezelfde situatie aan als voor 1992: de politiek liet zich weer op grote schaal omkopen.

Van Os rapporteerde in 2001 aan KWS-Nederland over zijn bevindingen op Curaçao. In november van dat jaar belde hij KWS-directievoorzitter Henk de V. met het dringende verzoek om onmiddellijk over te komen. De V. kwam en kreeg van Van Os te horen dat de verhalen die de ronde deden over betalingen aan politici klopten.

Smeergeld was nodig om aan overheidsopdrachten op de Antillen te komen, zou Lutgendorff later in verhoren verklaren. ,,Meestal 5 procent van het bedrag. Dat is een cultuur die begint aan de top, de minister-president, en eindigt bij de ambtenaar achter het loket. En niet alleen de FOL vroeg om geld, maar alle politieke partijen.''

Luilekkerland

Het politie-onderzoek gaf een inkijk in de bestuurscultuur op de Antillen. Een cultuur waarin warme banden tussen politici, ambtenaren en zakenmensen gebruikelijk zijn. Zo betaalde De Antillen NV niet alleen op Curaçao politici, maar ook op Bonaire en Sint-Maarten. De Antilliaanse dochterbedrijven van de Nederlandse bouwbedrijven Koop Tjuchem en Janssen de Jong deden dat ook, volgens verklaringen in het politiedossier.

De Antillen NV en andere bouwbedrijven zagen het betalen van politici en ambtenaren als een noodzaak.. Ministers en gedeputeerden bepaalden immers welke bedrijven belangrijke opdrachten kregen en ambtenaren gehoorzaamden loyaal. Aanbestedingsprocedures, als ze al plaatsvonden, waren een farce. Het bedrijf met de beste contacten in het politieke en ambtelijke circuit 'kocht' de opdrachten.

Met het politie-onderzoek werd ook duidelijk dat kartelvorming en smeerpraktijken de Antilliaanse overheid de afgelopen jaren vele miljoenen hebben gekost. De bouwbedrijven dicteerden de prijs, en boekten de 'smeerkosten' op de projecten die door de overheid betaald werden. Voor de Nederlandse bouwbedrijven waren de Antillen luilekkerland. Hoge prijzen en weinig controle door politiek en ambtenarij.

Het door Nederlandse rechercheurs gedomineerde Recherchesamenwerkingsteam (RST) had in oktober 2002, na de huiszoekingen in Nederland en op Curaçao, veel bewijs vergaard. Maar waren De V. en het moederbedrijf KWS in Nederland ook betrokken bij de omkooppraktijken? In november 2002 werd de directievoorzitter van KWS op verzoek van de Antilliaanse justitie in Nederland opgepakt. Eerst ontkende De V. elke betrokkenheid. Hij hield zich aan de instructies die alle topfunctionarissen van grote bouwbedrijven van hun juridische adviseurs hadden gekregen in geval van invallen door de mededingingsautoriteit NMa of justitie: zwijgen of ontkennen. De V. had het lijstje met instructies vanaf de zomer 2002 altijd bij zich in zijn koffer.

Na twintig dagen cel gaf De V. zijn verzet op. Hij bekende dat Lutgendorff hem inderdaad tijdens zijn eerste dienstreis op Curaçao verteld had over de omkooppraktijken en hoe dat in zijn werk ging. De V. bevestigde ook dat hij al in 2001 door interim-manager Henk van Os op Curaçao geïnformeerd was over het omkopen van politici door De Antillen NV.

Toen het verhoorteam hem vervolgens vroeg welke politici voor omkoping in aanmerking kwamen, antwoordde De V.: ,,Dat zijn personen die op dat moment aan de politieke macht zijn, die een relatie hebben met de infrastructuur van het eiland, dan wel dat in hun portefeuille hebben.'' Zoals Anthony Godett, aldus De V..

Op 22 december vorig jaar veroordeelde de rechtbank op de Antillen op één na alle 18 verdachten. Rechter Foppe had in zijn vonnis een expliciet oordeel over de handelwijze van de veroordeelden: ,,Corruptie is stelen van het volk''.

Nederlandse politici reageerden opgelucht toen de verdachten ook in hoger beroep schuldig werden bevonden. De aanhoudende stroom van corruptieschandalen had de Nederlandse Antillen neergezet als een nauwelijks hanteerbare bananenrepubliek. De aandacht van de Nederlandse media ging vooral uit naar de rol van partijkopstukken van de FOL, zoals Monte en Godett. Maar de rol van Nederlandse bouwbedrijven in de georganiseerde 'diefstal van het volk' bleef onderbelicht. Dat corruptie zich meester gemaakt had van de Nederlandse Antillen, kon bovendien óók Nederland worden aangerekend. Decennialang waren er nagenoeg ongecontroleerde geldstromen vanuit Den Haag geweest. Den Haag investeerde alleen al afgelopen tien jaar ruim 1 miljard euro in de eilanden. Controle door Nederland werd in Willemstad werd opgevat als paternalistische, of erger, koloniale bemoeizucht en dus deed Nederland dat nauwelijks.

Ook wist Nederland al vóór 2002 van de praktijken op de Antillen. Het was in ieder geval op het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties al lang bekend wat er gaande was, blijkt uit onderzoek van deze krant. Een eerste waarschuwing kwam al in 1975 van de toenmalige vertegenwoordiger van Nederland voor Ontwikkelingshulp aan de Nederlandse Antillen, Bart Bredero. ,,In de afgelopen jaren is mij gebleken dat Nederlandse ontwikkelingshulp parallel loopt met de belangen van grotere in Nederland gevestigde bouw- en aannemingsfirma's'', schreef hij in juli 1975 aan de minister van Nederlands-Antilliaanse Zaken, Wim de Gaay Fortman (ARP).

Bouwprojecten werden tegen buitensporige prijzen en honoraria aan deze bedrijven toegespeeld, meldde Bredero. ,,In mijn werk kom ik de 'smeerdaalder' vooral tegen in de aannemerij. De woeker en de prijsopdrijving die je bij bouwwerken vaak lijdelijk moet aanzien, maken je kotsmisselijk.'' Het waren ontboezemingen die de toenmalige vertegenwoordiger zijn kop kostten. Per ommegaande berichtte de minister hem dat hij kon opstappen.

Ook staatssecretaris Gijs de Vries (VVD) kreeg in november 2001 opmerkelijke post uit Curaçao. Een anonieme persoon, die zei te spreken namens een groep ambtenaren, maakte in een e-mail melding van grootschalige corruptiepraktijken. In de e-mail werd gesproken over een elite van zeven groepen die ervoor verantwoordelijk waren dat er jaarlijks voor miljoenen aan overheidsgeld verduisterd werd. In bijgevoegde diagrammen werden namen genoemd van politici, zakenlui en anderen die later ook in de politiedossiers zouden opduiken. Met de inhoud van de e-mail deed De Vries niets. Want de aangekaarte informatie wees niet op een structureel probleem, vond hij. De Vries stuurde de mail door naar de gevolmachtigd minister van de Nederlandse Antillen.

Gratis benzine

Intussen kon de FOL uitgroeien tot de meest succesvolle politieke partij, mede door de smeergelden van de Nederlandse bouwers. Het corruptiedossier van Justitie bevat bewijzen en aanwijzingen dat niet alleen De Antillen NV, maar ook andere Nederlandse wegenbouwers en aannemers de politiek, en vooral de FOL, smeergeld toeschoven. De verkiezingskas van de FOL was daardoor veel beter gevuld dan die van andere partijen. En op de Nederlandse Antillen is een verkiezingskas een belangrijk instrument om de kiezer aan zich te binden. Zo paaide de FOL kiezers door het betalen van achterstallige gas- en waterrekeningen.

De FOL kon zich opwerpen als de kampioen van de armoedebestrijding, een heuse volkspartij. In 2002 won de partij de verkiezingen. Een jaar later, in mei 2003, haalde de FOL opnieuw een verkiezingsoverwinning.

Daarmee kwam een einde aan het jarenlange bewind van de Partido Antias Restrictura (PAR) van eerst premier Pourier en later premier Ys. De klinkende overwinning in 2003 maakte de FOL een onvermijdelijke partij voor regeringsdeelname. Anthony Godett claimde het premierschap, maar kon die claim niet verzilveren. Hij was immers verdachte in het toen nog lopende politieonderzoek. Godett schoof vervolgens zijn zus, Mirna Louisa-Godett, als premier-kandidaat naar voren, maar liet er in de media geen twijfel over bestaan dat zij deed wat hij wilde.

[Zwarte Schaap]

Het kabinet-Louisa-Godett regeerde negen maanden. Vanaf het begin ontpopte het zich tot een faciliterende organisatie voor de georganiseerde criminaliteit. Nelson Monte zat weliswaar in voorarrest, maar had vanuit de gevangenis wel de touwtjes in handen bij de formatie van het door de FOL gedomineerde kabinet. Of het ging om de aanstelling van ministers of de opstelling van een regeringsverklaring, Monte voerde de regie over zijn partijgenoten.

Een van die partijgenoten was FOL-minister van Justitie Ben Komproe. Hij kreeg de opdracht om de macht van het openbaar ministerie in te dammen en er voor te zorgen dat de strafzaken tegen FOL-kopstukken zouden worden gestaakt. In de regeringsverklaring werden passages opgenomen over het ,,structureel vervolgen'' van normafwijkende Nederlandse officieren van justitie.

Drie maanden na zijn installatie, in december 2003, gaf Komproe opdracht aan het RST-team om een omvangrijk fraudeonderzoek naar zijn broer, Hedwig Komproe, te staken. Dat incident kon nog worden afgedaan als een geval van Antilliaanse vriendjespolitiek. Maar in de volgende maanden werd het justitie duidelijk dat de door smeergeld in het zadel geholpen partijkopstukken hun posities misbruikten voor allerlei criminele activiteiten. De FOL heeft banden met de drugscriminaliteit, meldden afgelopen zomer bronnen rond het opsporingsonderzoek. Sterker nog, minister Komproe werd vanuit de gevangenis aangestuurd door drugscriminelen die met illegaal binnengesmokkelde laptops en mobiele telefoontjes rechtstreeks instructies gaven aan FOL-functionarissen en de minister van Justitie in het regeringsgebouw Fort Amsterdam.

Begin dit jaar kwamen honderden Zuid-Amerikaanse prostituees zonder verblijfsvergunning Curaçao binnen. Ze beschikten over een door FOL-minister Komproe ondertekende 'vrijbrief' die hen in staat stelde om zonder de benodigde vergunningen aan de slag te gaan in het grootste openluchtbordeel van Curaçao, Campo Allegre. De vrijbrieven bleken in de gevangenis te zijn opgesteld door advocaat Lesly F. van bordeelhouder Giovanni van I. Advocaat en bordeelhouder zaten in de cel na een veroordeling wegens drugshandel en witwaspraktijken. Van daaruit wisten ze te regelen dat Komproe de brieven ondertekende, zo ontdekte justitie.

Het openbaar ministerie deed in mei dit jaar huiszoekingen in de cel van Monte, Giovanni van I.en Lesly F. Een week later volgden huiszoekingen bij Komproe zelf en zijn ambtelijk adviseur. Justitie trof aanwijzingen aan dat Komproe zich had laten omkopen. In ruil had Komproe hand- en spandiensten verleend aan Giovanni van I. en Lesly F.. Zo had hij geprobeerd om Lesly F.vervroegd in vrijheid te stellen. Vlak voor zijn aftreden had Komproe de procureur-generaal daartoe opdrachten verstrekt. Ook de instructies voor die vervroegde invrijheidstelling waren opgesteld op de laptops in de cel.

Che Guevara

Zo groeide de affaire door. Eerst was er de arrestatie van Komproe, zijn politiek adviseur en andere medewerkers. Ze maakten deel uit van een criminele organisatie die zich door de drugsmaffia op het eiland had laten inhuren, luidde de verdenking. Vorige maand pakte justitie ook Anthony Godett op vanwege dezelfde feiten. En vorige week was het de beurt aan zijn zus, oud-premier Mirna Louisa-Godett: verdenking van het medeplegen van valsheid in geschrifte, het aannemen van steekpenningen en deelname aan een criminele organisatie.

In het onderzoek kreeg het openbaar ministerie ook nog aanwijzingen van betrokkenheid van een ander lid van de familie Godett. Een broer van Anthony Godett, zich tooiend met de alias 'Che Guevara', was betrokken bij plannen om premier Etienne Ys te liquideren, aldus bronnen rond het onderzoek. Ys vormde een obstakel voor de drugsmaffia op Curaçao.

Na de val van het kabinet van Louisa-Godett trad in juni dit jaar een nieuw kabinet aan, onder minister-president Ys. Er kwam een integriteitscode, de verplichting voor Statenleden of bewindslieden om af te treden na een strafrechtelijke veroordeling en een zwarte lijst voor bedrijven en personen die aantoonbaar politici en ambtenaren hebben omgekocht. De Antillen NV, dat zo'n grote rol had gespeeld bij het in het zadel helpen van het FOL-kabinet, zou op een zwarte lijst geplaatst worden en geen bouwopdrachten van de Antilliaanse overheid meer kunnen ontvangen.

Spijt over haar betrokkenheid bij de corrumpering van de Antillen lijkt de nieuwe directie van De Antillen NV niet te hebben, getuige correspondentie van het bedrijf met het eilandbestuur van Bonaire. Dat besloot onlangs om De Antillen NV daadwerkelijk uit te sluiten van overheidsopdrachten. ,,Wij hebben géén kennis van bevoordeling van ons bedrijf inzake de gunning van projecten in het verleden op zowel Bonaire als Curaçao'', schreef de directie in augustus verongelijkt aan het eilandbestuur. En op Curaçao, waar de opdracht voor plaatsing op de zwarte lijst vandaan kwam, is er volgens de directie helemaal geen sprake van een boycot. ,,Sterker nog, de uitnodigingen én opdrachten van de overheid voor substantiële projecten komen de laatste maanden op frequente basis bij ons binnen.''

Dit artikel is een bewerking van het hoofdstuk 'Diefstal van het volk' uit het boek 'De Bouwbeerput', geschreven door de NRC Handelsblad-redacteuren Joep Dohmen en Jos Verlaan dat eind deze maand bij uitgeverij Prometheus verschijnt.



Bron: NRC-Handelsblad 02/10/04

[Spoetnik]

Geplaatst door Lawrence
Na lang zoeken heb je weer iets negatiefs over Nederland gevonden. Knap hoor!

Je gaat voor de nick, Mr -oneliner- Lawrence?

[Spoetnik]

De bouwbedrijven zaten ook al achter Pim Fortuyn.

[Zwarte Schaap]

Geplaatst door Lawrence
Na lang zoeken heb je weer iets negatiefs over Nederland gevonden. Knap hoor!

Doe niet zo negatief, het is juist een positief gegeven dat men hier achter is gekomen en er werk van maakt. Het gaat erom dat je er wat van leert, dat je uit je naieviteit ontwaakt.

[Lawrence]

Geplaatst door Zwarte Schaap
Doe niet zo negatief, het is juist een positief gegeven dat men hier achter is gekomen en er werk van maakt. Het gaat erom dat je er wat van leert, dat je uit je naieviteit ontwaakt.

Bedankt voor uw wijze lessen, meneer het ZS!

[Zwarte Schaap]

Geplaatst door Lawrence
Bedankt voor uw wijze lessen, meneer het ZS!

Graag gedaan ! Als je ziet hoe zelfs Nederlandse bedrijven ingegeven door kapitalitische motieven de democratie ondergraven en belemmeren in Nederland en in de rijksgebieden dan hoef ik je niet te vertellen hoe derde wereld landen in de greep zitten van dergelijke westerse bedrijven.

[barfly]

Nederland zal moeten ophouden met haar tweeslachtige opstelling naar de Antillen. Of de Antillen worden onafhankelijk of ze worden een provincie van Nederland met alle gevolgen vandien. Mijn voorkeur heeft de laatste dat zou voor de Antillen zorgen voor gelijkheid tov Nederland en de levenstandaard zou ook gelijk moeten worden getrokken. Either way zou het een hoop problemen oplossen. Ook de economische trek naar Nederland is niet meer interresant.
Zoals het nu gaat is onglelijkheid en de antillen zijn veel te kwetsbaar gebleken voor criminaliteit.